Experience Seamless Full Ebook Downloads for Every Genre at ebookluna.

com

(eBook PDF) Fundamentals of Machine Component

Design 7th Edition

https://ebookluna.com/product/ebook-pdf-fundamentals-of-
machine-component-design-7th-edition/

OR CLICK BUTTON

DOWNLOAD NOW

Explore and download more ebook at https://ebookluna.com

 Instant digital products (PDF, ePub, MOBI) available
Download now and explore formats that suit you...

(eBook PDF) Fundamentals of Machine Component Design 6th

Edition

https://ebookluna.com/product/ebook-pdf-fundamentals-of-machine-
component-design-6th-edition/

ebookluna.com

(eBook PDF) Fundamentals of Machine Component Design, 6th

Edition by Robert C. Juvinall

https://ebookluna.com/product/ebook-pdf-fundamentals-of-machine-
component-design-6th-edition-by-robert-c-juvinall/

ebookluna.com

Electrical Machine Design 1st Edition - eBook PDF

https://ebookluna.com/download/electrical-machine-design-ebook-pdf/

ebookluna.com

(eBook PDF) Machine Elements in Mechanical Design 6th

Edition

https://ebookluna.com/product/ebook-pdf-machine-elements-in-
mechanical-design-6th-edition/

ebookluna.com
(eBook PDF) Mathematics for Machine Technology 7th Edition

https://ebookluna.com/product/ebook-pdf-mathematics-for-machine-
technology-7th-edition/

ebookluna.com

Fundamentals of Magnetic Thermonuclear Reactor Design 1st

Edition- eBook PDF

https://ebookluna.com/download/fundamentals-of-magnetic-thermonuclear-
reactor-design-ebook-pdf/

ebookluna.com

(eBook PDF) Blueprint Reading for Machine Trades 7th

Edition

https://ebookluna.com/product/ebook-pdf-blueprint-reading-for-machine-
trades-7th-edition/

ebookluna.com

Fundamentals of Wind Farm Aerodynamic Layout Design 1st

edition - eBook PDF

https://ebookluna.com/download/fundamentals-of-wind-farm-aerodynamic-
layout-design-ebook-pdf/

ebookluna.com

(eBook PDF) Fundamentals of Advanced Accounting 7th

Edition

https://ebookluna.com/product/ebook-pdf-fundamentals-of-advanced-
accounting-7th-edition/

ebookluna.com
 k

vi Preface

The use of these volumes, along with the chapter references, has the ability to dramatically
enhance a student’s knowledge base.
• An elementary treatment of residual stresses is included in Chapter 4. An understanding of the
basic concepts involved is vital to modern stress analysis, particularly when fatigue is present.
• Castigliano’s method for determining elastic deflections and redundant reactions is included in
Chapter 5. This method permits a ready solution to many problems not amenable to traditional
elementary methods.
• Chapter 6 on Failure Theories, Safety Factors, Stress Intensity Factors, and Reliability includes
introductory treatments of fracture mechanics and interference theory of statistical reliability
prediction.
• Chapter 7 focuses on impact, which is also called shock, sudden, or impulsive loading.
• Chapter 8 contains a simplified, condensed, and introductory version of Fatigue Design and
Fatigue Crack Growth. This chapter is particularly important, and represents primarily new
material for most students.
• Chapter 9 deals with the various kinds of surface deterioration experienced by machine com-
ponents. This is of great importance because more machine parts “fail” (cease to be suitable
for performing their intended function) because of surface damage than from actual breakage.

Part II—APPLICATIONS

k Part II is concerned with the application of the fundamentals to specific machine components. k
In engineering practice, problems involving the design, analysis, or application of machine
members can seldom be solved by applying the fundamentals alone. As critically important as
a knowledge of the underlying sciences is, it is seldom sufficient. Almost always some empirical
information must be used, and good engineering judgment brought to bear. Actual engineering
design problems seldom have only one correct answer. For example, engineering staffs of
competing companies arrive at different product designs as solutions to the same problem. And
these solutions change as new technology, new materials, new manufacturing methods, and new
marketing conditions prevail. For many students, the course based on this text will provide their
first experience in dealing with these kinds of professional engineering problems.
Most engineers find that this aspect of engineering adds to the interest and excitement of their
profession. There is a close parallel between engineers and medical doctors in this respect: Both
must solve real-life problems now, making full use of the best available scientific information.
Engineers must design engines and build electronic apparatus even though scientists are still seek-
ing a more complete knowledge of combustion and electricity. Similarly, medical doctors cannot
tell their patients to await treatment until more research has been completed.
Even though the fundamentals treated in Part I are seldom sufficient for solving engineering
problems relating to machine components, it is important that they be applied fully and
consistently. In particular, a special effort has been made in Part II to deal with fatigue and
surface considerations in a manner consistent with the treatment given in Chapters 8 and 9. This
sometimes results in the development of procedures that vary in detail from those given in the
specialized literature, but this discrepancy is not of major importance. What is of major impor-
tance is helping the student learn to approach engineering problems by applying the fundamentals
and other scientific knowledge as extensively as possible, and then supplementing these with
empirical data and judgment as required to get good solutions within available time limitations.
Few engineering schools allot sufficient time to cover all the machine components treated in
Part II. In addition, many components are not treated in the book, and even more are not yet in

k
 k

Preface vii

existence. For these reasons, each component is treated not only as an end in itself, but also as
a representative example of applying basic fundamentals and necessary empirical information to
solve practical engineering problems.
Throughout Part II, the reader will find numerous instances in which ingenuity, insight, and
imagination are called for in order to deal effectively with engineering problems associated with
an individual machine component. The next step in the study of Mechanical Engineering Design
usually involves the conception and design of a complete machine. As an introduction to this next
step, the final two chapters of the book (Chapters 21 and 22), present (1) a case study of the design
of the first commercially successful automotive automatic transmission, and (2) a case study of
the design of the mechanical systems for a remote control vehicle. Here, as with numerous other
designs of complete machines, one cannot help being impressed and inspired by the insights,
ingenuity, and imagination (as well as the prolonged diligent effort) displayed by engineers and
engineering students. Also illustrated in these case studies is the way that the design of any one
component is often influenced by the design of related parts.
Because engineers will inevitably need to continue to deal with SI, British gravitational, and
English engineering units, all three systems are used in the text and problems. Recalling the
NASA/JPL Mars Climate Orbiter, where the root cause of the loss of the Orbiter spacecraft was the
failed translation of English units into metric units in a segment of ground-base, navigation-related
mission software, should help to remind the student just how important it is to understand and
apply units properly.

Robert C. Juvinall
Kurt M. Marshek

k k

k
 k

k k

k
 k

ACKNOWLEDGMENTS

It is impossible to give adequate recognition to the many individuals who have contributed
substantially to our own professional thinking reflected in this book. Five of the earliest of
this distinguished group are Professor Robert R. Slaymaker and Professor Daniel K. Wright
of Case Western Reserve University, Professor Ralph I. Stephens of the University of Iowa,
Professor Ali Seireg of the University of Wisconsin–Madison, and Professor Walter L. Starkey
of Ohio State University. We have often wondered how strongly our gravitating to the area of
mechanical engineering design was influenced by the fact that we first studied the subject under
outstanding engineers, superb teachers, and gentlemen whom we greatly admired. (Those of us
in engineering education easily forget how much students are influenced by the character and
the professional attitudes and practices of their instructors.)
We would like to recognize with sincere thanks the several engineering authorities who
reviewed individual chapters of the first edition and offered valuable suggestions. Among these
are Joseph Datsko (University of Michigan), Robert J. Finkelston (Standard Pressed Steel Co.),
Robert Frayer (Federal Mogul Corp.), Alex Gomza (Grumman Aerospace Corp.), Evan L. Jones
(Chrysler Corp.), Vern A. Phelps (University of Michigan), Robert R. Slaymaker (Case Western
k Reserve University), Gus S. Tayeh (New Departure Hyatt Bearings), Paul R. Trumpler (Trumpler k
Associates), Lew Wallace (Gleason Machine Div.), James E. West (FAG Bearings Corp.),
Charles Williams (Federal Mogul Corp.), Ward O. Winer (Georgia Institute of Technology), and
William Wood (Associated Spring Barnes Group). In addition to expressing our deep gratitude
to these individuals, we would like to state clearly that the responsibility for each chapter is
solely ours. If the reader finds errors, or points of view with which he or she disagrees, there
should be no inference that these are due to anyone except the authors. Moreover, we would like
to state that, while every effort has been made to ensure the accuracy and conformity with good
engineering practice of all the material contained in this book, there is no guarantee, stated or
implied, that mechanical components designed on the basis of this text will in all instances be
proper and safe. Mechanical engineering design is sufficiently complex that its actual practice
should always take advantage of the specialized literature in the area involved, the background of
experience with related components, and, most importantly, appropriate tests to establish proper
and safe performance in critical cases.
We would also like to express appreciation to Professors James Barber, Panos Papalambros,
and Mohammed Zarrugh at the University of Michigan who made valuable suggestions as a result
of teaching from preliminary versions of the first edition. Our thanks go as well to their stu-
dents and to our students, who contributed important improvements. We would like to express
particular thanks to Professor Emeritus Herbert H. Alvord of the University of Michigan who
generously permitted us the use of his extensive collection of problems, which he developed for
his own classes.
We also thank Professors J. Darrell Gibson (Rose Hulman Institute of Technology), Donald A.
Smith (University of Wyoming), and Petru-Aurelian Simionescu (Texas A&M—CC), and
Professors Michael D. Bryant, Eric P. Fahrenthold, Kristin L. Wood, and Rui Huang at the
University of Texas who offered valuable suggestions.
Appreciation is expressed to those who have reviewed previous editions: Kuang-Hua Chang,
University of Oklahoma, Tim Dalrymple, University of Florida, Hamid Davoodi, North Carolina
ix

k
 k

x Acknowledgments

State University, Thomas Grimm, Michigan Technological University, Thomas Haas, Virginia
Commonwealth University, Liwei Lin, University of California at Berkeley, Frank Owen,
California Polytechnic State University, San Luis Obispo, Wendy Reffeor, Grand Valley State
University, John Schueller, University of Florida, William Semke, University of North Dakota,
Albert Shih, University of Michigan, John Thacker, University of Virginia, and Raymond
Yee, San Jose State University, Steve Daniewicz, Mississippi State University, Richard Englund,
Penn State University, Ernst Kiesling, Texas Tech University, Edward R. Evans Jr., Penn State
Erie, The Behrend College, Dennis Hong, Virginia Polytechnic Institute and State University,
E. William Jones, Mississippi State University, Gloria Starns, Iowa State University, and Andreas
Polycarpou, University of Illinois at Urbana–Champaign.
We would like to personally thank Professor Roger Bradshaw, University of Louisville, for
contributing Appendix F as well as related sets of homework problems, and Professor Krishnan
Suresh, University of Wisconsin–Madison, for contributing Appendices G, H, I, and J.
Special thanks also to Professor Michael Cullian, the University of Texas at Austin, for
authoring Chapter 20 and Chapter 22.
Finally, we deeply appreciate the understanding and encouragement of our wives, Arleene and
Linda, during the preparation of this book, which preempted time belonging, by all reasonable
standards, to important family and social activities.

k k

k
 Trim Size: 8in x 10in STD-H8x10 Juvinall ftoc.tex V1 - 05/24/2019 2:22pm Page xi
k

CONTENTS

Content available in eBook

Student solution available in interactive e-text

Preface v
Acknowledgments ix
Symbols xix

PART 1 FUNDAMENTALS 1

1 Mechanical Engineering Design in Broad Perspective 1

1.1 An Overview of the Subject 1
1.2 Safety Considerations 2
1.3 Ecological Considerations 7
1.4 Societal Considerations 8
1.5 Overall Design Considerations 10
k 1.6 Systems of Units 12 k
1.7 Methodology for Solving Machine Component Problems 14
1.8 Work and Energy 16
1.9 Power 18
1.10 Conservation of Energy 19
2 Load Analysis 24
2.1 Introduction 24
2.2 Equilibrium Equations and Free-Body Diagrams 24
2.3 Beam Loading 34
2.4 Locating Critical Sections—Force Flow Concept 37
2.5 Load Division Between Redundant Supports 39
2.6 Force Flow Concept Applied to Redundant Ductile Structures 41
3 Materials 45
3.1 Introduction 45
3.2 The Static Tensile Test—“Engineering” Stress–Strain Relationships 46
3.3 Implications of the “Engineering” Stress–Strain Curve 47
3.4 The Static Tensile Test—“True” Stress–Strain Relationships 50
3.5 Energy-Absorbing Capacity 51
3.6 Estimating Strength Properties from Penetration Hardness Tests 52
3.7 Use of “Handbook” Data for Material Strength Properties 55
3.8 Machinability 56
3.9 Cast Iron 56
3.10 Steel 57
3.11 Nonferrous Alloys 59
3.12 Plastics and Composites 61

xi

k
 Trim Size: 8in x 10in STD-H8x10 Juvinall ftoc.tex V1 - 05/24/2019 2:22pm Page xii
k

xii Contents

3.13 Materials Selection Charts 66

3.14 Engineering Material Selection Process 68
4 Static Body Stresses 77
4.1 Introduction 77
4.2 Axial Loading 77
4.3 Direct Shear Loading 79
4.4 Torsional Loading 80
4.5 Pure Bending Loading, Straight Beams 82
4.6 Pure Bending Loading, Curved Beams 83
4.7 Transverse Shear Loading in Beams 88
4.8 Induced Stresses, Mohr Circle Representation 94
4.9 Combined Stresses—Mohr Circle Representation 96
4.10 Stress Equations Related to Mohr’s Circle 99
4.11 Three-Dimensional Stresses 100
4.12 Stress Concentration Factors, K t 104
4.13 Importance of Stress Concentration 107
4.14 Residual Stresses Caused by Yielding—Axial Loading 109
4.15 Residual Stresses Caused by Yielding—Bending and Torsional Loading 113
4.16 Thermal Stresses 115
4.17 Importance of Residual Stresses 117
5 Elastic Strain, Deflection, and Stability 119
5.1 Introduction 119
5.2 Strain Definition, Measurement, and Mohr Circle Representation 120
k 5.3 Analysis of Strain—Equiangular Rosettes 122 k
5.4 Analysis of Strain—Rectangular Rosettes 124
5.5 Elastic Stress–Strain Relationships and Three-Dimensional Mohr Circles 126
5.6 Deflection and Spring Rate—Simple Cases 128
5.7 Beam Deflection 130
5.8 Determining Elastic Deflections by Castigliano’s Method 133
5.9 Redundant Reactions by Castigliano’s Method 144
5.10 Euler Column Buckling—Elastic Instability 148
5.11 Equivalent Column Length for Various End Conditions 150
5.12 Column Design Equations—J. B. Johnson Parabola 151
5.13 Eccentric Column Loading—the Secant Formula 155
5.14 Equivalent Column Stresses 156
5.15 Other Types of Buckling 157
5.16 Finite Element Analysis 158
6 Failure Theories, Safety Factors, and Reliability 161
6.1 Introduction 161
6.2 Types of Failure 163
6.3 Fracture Mechanics—Basic Concepts 164
6.4 Fracture Mechanics—Applications 165
6.5 The “Theory” of Static Failure Theories 174
6.6 Maximum-Normal-Stress Theory 176
6.7 Maximum-Shear-Stress Theory 176
6.8 Maximum-Distortion-Energy Theory (Maximum-Octahedral-Shear-Stress
Theory) 177
6.9 Mohr Theory and Modified Mohr Theory 179
6.10 Selection and Use of Failure Theories 180
6.11 Safety Factors—Concept and Definition 182
6.12 Safety Factors—Selection of a Numerical Value 184

k
 Trim Size: 8in x 10in STD-H8x10 Juvinall ftoc.tex V1 - 05/24/2019 2:22pm Page xiii
k

Contents xiii

6.13 Reliability 186

6.14 Normal Distributions 187
6.15 Interference Theory of Reliability Prediction 188
7 Impact 192
7.1 Introduction 192
7.2 Stress and Deflection Caused by Linear and Bending Impact 194
7.3 Stress and Deflection Caused by Torsional Impact 201
7.4 Effect of Stress Raisers on Impact Strength 204
8 Fatigue 210
8.1 Introduction 210
8.2 Basic Concepts 210
8.3 Standard Fatigue Strengths (Sn′ ) for Rotating Bending 212
8.4 Fatigue Strengths for Reversed Bending and Reversed Axial Loading 217
8.5 Fatigue Strength for Reversed Torsional Loading 218
8.6 Fatigue Strength for Reversed Biaxial Loading 219
8.7 Influence of Surface and Size on Fatigue Strength 220
8.8 Summary of Estimated Fatigue Strengths for Completely
Reversed Loading 222
8.9 Effect of Mean Stress on Fatigue Strength 222
8.10 Effect of Stress Concentration with Completely Reversed Fatigue
Loading 231
8.11 Effect of Stress Concentration with Mean Plus Alternating Loads 233
8.12 Fatigue Life Prediction with Randomly Varying Loads 240
k 8.13 Effect of Surface Treatments on the Fatigue Strength of a Part 243 k
8.14 Mechanical Surface Treatments—Shot Peening and Others 245
8.15 Thermal and Chemical Surface-Hardening Treatments (Induction
Hardening, Carburizing, and Others) 246
8.16 Fatigue Crack Growth 246
8.17 General Approach for Fatigue Design 250
9 Surface Damage 255
9.1 Introduction 255
9.2 Corrosion: Fundamentals 255
9.3 Corrosion: Electrode and Electrolyte Heterogeneity 258
9.4 Design for Corrosion Control 259
9.5 Corrosion Plus Static Stress 262
9.6 Corrosion Plus Cyclic Stress 264
9.7 Cavitation Damage 264
9.8 Types of Wear 265
9.9 Adhesive Wear 265
9.10 Abrasive Wear 267
9.11 Fretting 268
9.12 Analytical Approach to Wear 269
9.13 Curved-Surface Contact Stresses 272
9.14 Surface Fatigue Failures 278
9.15 Closure 279

PART 2 APPLICATIONS 282

10 Threaded Fasteners and Power Screws 282

10.1 Introduction 282
10.2 Thread Forms, Terminology, and Standards 282

k
 Trim Size: 8in x 10in STD-H8x10 Juvinall ftoc.tex V1 - 05/24/2019 2:22pm Page xiv
k

xiv Contents

10.3 Power Screws 286

10.4 Static Screw Stresses 295
10.5 Threaded Fastener Types 299
10.6 Fastener Materials and Methods of Manufacture 301
10.7 Bolt Tightening and Initial Tension 301
10.8 Thread Loosening and Thread Locking 305
10.9 Bolt Tension with External Joint-Separating Force 308
10.10 Bolt (or Screw) Selection for Static Loading 312
10.11 Bolt (or Screw) Selection for Fatigue Loading: Fundamentals 318
10.12 Bolt Selection for Fatigue Loading: Using Special Test Data 324
10.13 Increasing Bolted-Joint Fatigue Strength 327
11 Rivets, Welding, and Bonding 329
11.1 Introduction 329
11.2 Rivets 329
11.3 Welding Processes 330
11.4 Welded Joints Subjected to Static Axial and Direct Shear Loading 334
11.5 Welded Joints Subjected to Static Torsional and Bending Loading 337
11.6 Fatigue Considerations in Welded Joints 342
11.7 Brazing and Soldering 344
11.8 Adhesives 344
12 Springs 347
12.1 Introduction 347
12.2 Torsion Bar Springs 347
12.3 Coil Spring Stress and Deflection Equations 348
k k
12.4 Stress and Strength Analysis for Helical Compression
Springs—Static Loading 353
12.5 End Designs of Helical Compression Springs 355
12.6 Buckling Analysis of Helical Compression Springs 356
12.7 Design Procedure for Helical Compression Springs—Static Loading 357
12.8 Design of Helical Compression Springs for Fatigue Loading 360
12.9 Helical Extension Springs 368
12.10 Beam Springs (Including Leaf Springs) 369
12.11 Torsion Springs 374
12.12 Miscellaneous Springs 376
13 Lubrication and Sliding Bearings 379
13.1 Types of Lubricants 379
13.2 Types of Sliding Bearings 379
13.3 Types of Lubrication 380
13.4 Basic Concepts of Hydrodynamic Lubrication 381
13.5 Viscosity 383
13.6 Temperature and Pressure Effects on Viscosity 387
13.7 Petroff’s Equation for Bearing Friction 388
13.8 Hydrodynamic Lubrication Theory 390
13.9 Design Charts for Hydrodynamic Bearings 393
13.10 Lubricant Supply 399
13.11 Heat Dissipation and Equilibrium Oil Film Temperature 401
13.12 Bearing Materials 402
13.13 Hydrodynamic Bearing Design 404
13.14 Boundary and Mixed-Film Lubrication 409
13.15 Thrust Bearings 411
13.16 Elastohydrodynamic Lubrication 412

k
 Trim Size: 8in x 10in STD-H8x10 Juvinall ftoc.tex V1 - 05/24/2019 2:22pm Page xv
k

Contents xv

14 Rolling-Element Bearings 413

14.1 Comparison of Alternative Means for Supporting Rotating Shafts 413
14.2 History of Rolling-Element Bearings 415
14.3 Rolling-Element Bearing Types 415
14.4 Design of Rolling-Element Bearings 421
14.5 Fitting of Rolling-Element Bearings 424
14.6 “Catalog Information” for Rolling-Element Bearings 425
14.7 Bearing Selection 429
14.8 Mounting Bearings to Provide Properly for Thrust Load 436
15 Spur Gears 438
15.1 Introduction and History 438
15.2 Geometry and Nomenclature 439
15.3 Interference and Contact Ratio 447
15.4 Gear Force Analysis 450
15.5 Gear-Tooth Strength 453
15.6 Basic Analysis of Gear-Tooth-Bending Stress (Lewis Equation) 454
15.7 Refined Analysis of Gear-Tooth-Bending Strength: Basic Concepts 456
15.8 Refined Analysis of Gear-Tooth-Bending Strength: Recommended
Procedure 458
15.9 Gear-Tooth Surface Durability—Basic Concepts 464
15.10 Gear-Tooth Surface Fatigue Analysis—Recommended Procedure 467
15.11 Spur Gear Design Procedures 471
15.12 Gear Materials 475
15.13 Gear Trains 476
k k
16 Helical, Bevel, and Worm Gears 481
16.1 Introduction 481
16.2 Helical-Gear Geometry and Nomenclature 482
16.3 Helical-Gear Force Analysis 486
16.4 Helical Gear-Tooth-Bending and Surface Fatigue Strengths 489
16.5 Crossed Helical Gears 490
16.6 Bevel Gear Geometry and Nomenclature 491
16.7 Bevel Gear Force Analysis 493
16.8 Bevel Gear-Tooth-Bending and Surface Fatigue Strengths 494
16.9 Bevel Gear Trains; Differential Gears 497
16.10 Worm Gear Geometry and Nomenclature 498
16.11 Worm Gear Force and Efficiency Analysis 500
16.12 Worm-Gear-Bending and Surface Fatigue Strengths 505
16.13 Worm Gear Thermal Capacity 507
17 Shafts and Associated Parts 511
17.1 Introduction 511
17.2 Provision for Shaft Bearings 511
17.3 Mounting Parts onto Rotating Shafts 512
17.4 Rotating-Shaft Dynamics 515
17.5 Overall Shaft Design 519
17.6 Keys, Pins, and Splines 523
17.7 Couplings and Universal Joints 526
18 Clutches and Brakes 530
18.1 Introduction 530
18.2 Disk Clutches 530
18.3 Disk Brakes 535
18.4 Energy Absorption and Cooling 536

k
 Trim Size: 8in x 10in STD-H8x10 Juvinall ftoc.tex V1 - 05/24/2019 2:22pm Page xvi
k

xvi Contents

18.5 Cone Clutches and Brakes 537

18.6 Short-Shoe Drum Brakes 539
18.7 External Long-Shoe Drum Brakes 542
18.8 Internal Long-Shoe Drum Brakes 548
18.9 Band Brakes 550
18.10 Materials 553
19 Belts, Chains, and Other Components 555
19.1 Introduction 555
19.2 Flat Belts 555
19.3 V-Belts 557
19.4 Toothed Belts 561
19.5 Roller Chains 561
19.6 Inverted-Tooth Chains 563
19.7 History of Hydrodynamic Drives 565
19.8 Fluid Couplings 565
19.9 Hydrodynamic Torque Converters 568
20 Micro/Nanoscale Machine Elements 572
20.1 Introduction 572
20.2 Micro/Nanoscale Actuators 573
20.3 Micro/Nanoscale Bearings 579
20.4 Micro/Nanoscale Sensors 583
20.5 Conclusions 595
21 Machine Component Interrelationships—A Case Study 597
k 21.1 Introduction 597 k
21.2 Description of Original Hydra-Matic Transmission 597
21.3 Free-Body Diagram Determination of Gear Ratios and
Component Loads 600
21.4 Gear Design Considerations 603
21.5 Brake and Clutch Design Considerations 605
21.6 Miscellaneous Design Considerations 606
22 Design and Fabrication of the Mechanical Systems for a Remote Control
Car—A Design Project Case Study 609
22.1 Case Study Summary 609
22.2 Project Components 610
22.3 Project Organization 612
22.4 System Design Considerations 613
22.5 RC Car Race 617

Problems (Available in e-text for students) P-1

A Units A-1
A-1a Conversion Factors for British Gravitational, English, and SI Units A-1
A-1b Conversion Factor Equalities Listed by Physical Quantity A-2
A-2a Standard SI Prefixes A-4
A-2b SI Units and Symbols A-5
A-3 Suggested SI Prefixes for Stress Calculations A-6
A-4 Suggested SI Prefixes for Linear-Deflection Calculations A-6
A-5 Suggested SI Prefixes for Angular-Deflection Calculations A-6

k
 Trim Size: 8in x 10in STD-H8x10 Juvinall ftoc.tex V1 - 05/24/2019 2:22pm Page xvii
k

Contents xvii

B Properties of Sections and Solids A-7

B-1a Properties of Sections A-7
B-1b Dimensions and Properties of Steel Pipe and Tubing Sections A-8
B-2 Mass and Mass Moments of Inertia of Homogeneous Solids A-10
C Material Properties and Uses A-11
C-1 Physical Properties of Common Metals A-11
C-2 Tensile Properties of Some Metals A-12
C-3a Typical Mechanical Properties and Uses of Gray Cast Iron A-13
C-3b Mechanical Properties and Typical Uses of Malleable Cast Iron A-14
C-3c Average Mechanical Properties and Typical Uses of Ductile
(Nodular) Iron A-15
C-4a Mechanical Properties of Selected Carbon and Alloy Steels A-16
C-4b Typical Uses of Plain Carbon Steels A-18
C-5a Properties of Some Water-Quenched and Tempered Steels A-19
C-5b Properties of Some Oil-Quenched and Tempered Carbon Steels A-20
C-5c Properties of Some Oil-Quenched and Tempered Alloy Steels A-21
C-6 Effect of Mass on Strength Properties of Steel A-22
C-7 Mechanical Properties of Some Carburizing Steels A-23
C-8 Mechanical Properties of Some Wrought Stainless Steels
(Approximate Median Expectations) A-24
C-9 Mechanical Properties of Some Iron-Based Superalloys A-25
C-10 Mechanical Properties, Characteristics, and Typical Uses of Some
Wrought Aluminum Alloys A-26
k C-11 Tensile Properties, Characteristics, and Typical Uses of Some k
Cast-Aluminum Alloys A-27
C-12 Temper Designations for Aluminum and Magnesium Alloys A-28
C-13 Mechanical Properties of Some Copper Alloys A-29
C-14 Mechanical Properties of Some Magnesium Alloys A-30
C-15 Mechanical Properties of Some Nickel Alloys A-31
C-16 Mechanical Properties of Some Wrought-Titanium Alloys A-32
C-17 Mechanical Properties of Some Zinc Casting Alloys A-33
C-18a Representative Mechanical Properties of Some Common Plastics A-34
C-18b Properties of Some Common Glass-Reinforced and Unreinforced
Thermoplastic Resins A-35
C-18c Typical Applications of Common Plastics A-36
C-19 Material Names and Applications A-37
C-20 Designer’s Subset of Engineering Materials A-40
C-21 Processing Methods Used Most Frequently with Different Materials A-41
C-22 Joinability of Materials A-42
C-23 Materials for Machine Components A-43
C-24 Relations Between Failure Modes and Material Properties A-45
D Shear, Moment, and Deflection Equations for Beams A-46
D-1 Cantilever Beams A-46
D-2 Simply Supported Beams A-47
D-3 Beams with Fixed Ends A-49
E Fits and Tolerances A-50
E-1 Fits and Tolerances for Holes and Shafts A-50
E-2 Standard Tolerances for Cylindrical Parts A-51
E-3 Tolerance Grades Produced from Machining Processes A-52

k
 Trim Size: 8in x 10in STD-H8x10 Juvinall ftoc.tex V1 - 05/24/2019 2:22pm Page xviii
k

xviii Contents

F MIL-HDBK-5J, Department of Defense Handbook: Metallic Materials

and Elements for Aerospace Vehicle Structures A-53
F.1 Introduction A-53
F.2 Overview of Data in MIL-HDBK-5J A-53
F.3 Advanced Formulas and Concepts Used in MIL-HDBK-5J A-54
F.4 Mechanical and Physical Properties of 2024 Aluminum Alloy A-58
F.5 Fracture Toughness and Other Miscellaneous Properties A-64
F.6 Conclusion A-66
G Force Equilibrium: A Vectorial Approach A-68
G.1 Vectors: A Review A-68
G.2 Force and Moments Equilibrium A-69
H Normal Distributions A-71
H.1 Standard Normal Distribution Table A-71
H.2 Converting to Standard Normal Distribution A-73
H.3 Linear Combination of Normal Distributions A-73
I S–N Formula A-74
I.1 S–N Formula A-74
I.2 Illustrative Example A-75
J Gear Terminology and Contact-Ratio Analysis A-76
J.1 Nominal Spur-Gear Quantities A-76
J.2 Actual Quantities A-78
J.3 Illustrative Example A-79
k k
Index I-1

k
 Trim Size: 8in x 10in STD-H8x10 Juvinall flast.tex V1 - 05/23/2019 4:45pm Page xix
k

SYMBOLS

A area, cross-sectional area, arm of planetary CR reliability factor

gear c𝜌 volumetric specific heat
A point A Creq required value of C
A0 original unloaded cross-sectional area Cs surface factor
a influence coefficient D diameter, mean coil diameter, velocity factor
a, a acceleration d diameter, major diameter, nominal diameter,
a crack depth, radius of contact area of two wire diameter
spheres dav average diameter
Ac effective clamped area db diameter of base circle
acr critical crack depth dc collar (or bearing) diameter
Af final area dc∕dN crack propagation rate
Ar area reduction (dc∕dN)o crack propagation rate at (ΔK)o
At tensile stress area, tensile stress area of the dg pitch diameter of gear
thread di minor diameter of the internal thread
B actual backlash dm mean diameter
b section width, half width of contact area dp pitch diameter, pitch diameter of pinion
k measured perpendicular to axes of two dr root (or minor) diameter k
parallel contacting cylinders, gear face E modulus of elasticity, elastic proportionality
width, band width constant, tensile elastic modulus
C spring index, overall heat transfer E modulus of elasticity (tension)
coefficient, rated load capacity, heat transfer Ep plastic strain
coefficient, constant (material property) e distance between the neutral axis and the
C specific heat centroidal axis, efficiency, eccentricity, train
c distance from the neutral axis to the extreme value, edge distance for joint, percent
fiber, half of crack length, radial clearance, elongation at break
center distance, distance between shafts, e∕D edge margin
crack length Eb Young’s modulus for the bolt
c distance from the centroidal axis to the Ec Young’s modulus for clamped member,
extreme inner fiber, actual distance between compression modulus of elasticity
gear and pinion centers Es secant modulus
ccr critical crack length Et tangent modulus
CR contact ratio F force, compressive force between the
CR actual contact ratio surfaces
CG center of gravity f relative hardenability effectiveness,
CG gradient factor or gradient constant coefficient of friction
ci distance from the neutral axis to the extreme F, F force
inner fiber Fa axial force
CL load factor Fb bolt axial load
CLi life factor Fbru bearing ultimate strength
co distance from the neutral axis to the extreme Fbry bearing yield strength
outer fiber Fc clamping force
CP center of aerodynamic pressure fc collar (or bearing) coefficient of friction
Cp elastic coefficient Fd drag force, dynamic load

xix

k
 Trim Size: 8in x 10in STD-H8x10 Juvinall flast.tex V1 - 05/23/2019 4:45pm Page xx
k

xx Symbols

Fcy compression yield strength KIc critical stress intensity factor for tensile
Fe equivalent radial load, equivalent static loading (mode I)
force, external force Ka application factor
Fext external force vector applied on a member KB constant of proportionality
Fga gear axial force kb spring constant for the bolt
Fgr gear radial force Kc fracture toughness or critical stress intensity
Fgt gear tangential force factor
Fi initial tensile force, initial clamping force kc spring constant for clamped members
Fint internal force vector at a cross-section KE kinetic energy
Fn normal force Kf fatigue stress concentration factor
fn natural frequency Ki curvature factor for inner fiber, effective
Fr radial load, radial force stress concentration factor for impact
Fs strength capacity loading, constant used for calculating initial
Fsolid force when solid bolt-tightening force
Fsu shear ultimate strength Km mounting factor
Ft thrust force, tendon force, tangential force, Kmax stress intensity factor at 𝜎max
thrust load Kmin stress intensity factor at 𝜎min
Ftu tensile ultimate strength kms mean stress factor
Fty tensile yield strength Ko curvature factor for outer fiber, overload
Fw wear capacity factor, critical stress intensity factor for
Fwa worm axial force infinite plate with central crack in uniaxial
Fwr worm radial force tension
Fwt worm tangential force Kr life adjustment reliability factor
G torsional or shear modulus of elasticity kr reliability factor
k g gravitational acceleration or acceleration of Ks stress concentration factor for static loading k
gravity, grip length Kt theoretical or geometric stress concentration
gc constant of proportionality, factor
32.2 lbm-ft∕lb-s2 kt temperature factor
H surface hardness, time rate of heat K𝑣 velocity or dynamic factor
dissipation Kw Wahl factor, material and geometry factor
h section depth, height of fall, leg length, weld L length, contact length measured parallel to
size, film thickness, height the axis of contacting cylinder, lead, length
h0 minimum film thickness of weld, life corresponding to radial load Fr ,
HB Brinell hardness number or life required by the application, pitch cone
I polar moment of inertia, moment of inertia, length
geometry factor, stress invariant L0 original unloaded length
i integer Le equivalent length
Ix moment of inertia about x-axis Lf final length, free length
J polar moment of inertia, spur gear geometry LR life corresponding to rated capacity
factor Ls solid height
K curvature factor, spring rate for angular L, ST, LT longitudinal direction, short transverse
deflection, stress intensity factor, wear direction, long transverse direction
coefficient M moment, internal bending moment, bending
k spring rate, thermal conductivity, spring rate moment
for linear deflection, number of standard M0 redundant moment
deviations, shaft spring rate m mass, strain-hardening exponent, module
K thermal conductivity (used only with SI or metric units)
K′ section property m′ mass per unit length of belt
KI stress intensity factor for tensile loading Mext external moment vector applied on a member
(mode I) Mf moment of friction forces

k
 Trim Size: 8in x 10in STD-H8x10 Juvinall flast.tex V1 - 05/23/2019 4:45pm Page xxi
k

Symbols xxi

Mint generalized internal moment vector at a r radius, reliability

cross-section r radial distance to the centroidal axis
Mn moment of normal forces ra(max) maximum noninterfering addendum circle
N fatigue life, total normal load, number of radius of pinion or gear
active coil turns, number of teeth, number of max
rag maximum allowable addendum radius on the
friction interfaces, number of cycles gear to avoid interference
n rotating speed, number of cycles, normal max
rap maximum allowable addendum radius on the
force, number of equally spaced planet pinion to avoid interference
gears, index (subscript), Ramberg-Osgood rap , rag addendum radii of the mating pinion and
parameter gear
N′ virtual number of teeth
rb base circle radius, back cone radius
N.A. neutral axis
rbp , rbg base circle radii of the mating pinion and
nc critical speed
gear
Ne number of teeth
rc chordal radius
Nt total number of turns, number of teeth in the
sprocket rf friction radius
P load, cumulative probability of failure, rg actual pitch radius of gear
bearing unit load, average film pressure, ri inner radius
radial load per unit of projected bearing area, rp actual pitch radius of pinion
pitch point, diametral pitch (used only with Rm modulus of resilience
English units), diameter or number of teeth rn radial distance to the neutral axis
of planet, band force, load (force), uniform ro outer radius
load S linear displacement, total rubbing distance,
P actual pitch Saybolt viscometer measurement in seconds,
k p frequency of occurrence, probability of bearing characteristic number or k
failure, surface interface pressure, pitch, film Sommerfeld variable, diameter or number of
pressure, circular pitch, uniform level of teeth of sun gear, slip
interface pressure, pressure Scr critical unit load
p actual circular pitch Se elastic limit
p0 maximum contact pressure Seq equivalent stress—see Table F.4
pa axial pitch SF safety factor
pb base pitch Sfe surface fatigue strength
Pc tension created by centrifugal force SH surface endurance strength
Pcr critical load S–N fatigue stress versus cycles
PE potential energy Smax maximum fatigue cycle stress—see Table F.4
pmax allowable pressure, maximum normal Sn endurance limit
pressure Sn′ standard fatigue strength for rotating bending
pn circular pitch measured in a plane normal to Sp proof load (strength)
the teeth Ssy shear yield strength
Q heat energy transferred to the system, load, Su ultimate strength, ultimate tensile strength
total tangential force, flow rate, mass flow Suc ultimate strength in compression
rate Sus ultimate shear strength, ultimate torsional
q number of revolutions, notch sensitivity shear strength
factor, tangential force Sut ultimate strength in tension
Qf volume of lubricant per-unit time flowing Sy yield strength
across Syc yield strength in compression
Qs side leakage rate Syt yield strength in tension
R radius, transmission speed ratio, area ratio, T torque, brake torque, band brake torque
radius of curvature, diameter or number of t time, thickness, nut thickness, throat length
teeth of ring or annulus gear, ratio of gear Ta alternating torque
and pinion diameter, load ratio, fatigue cycle ta air temperature, ambient air temperature
stress ratio Te equivalent static torque

k
 Trim Size: 8in x 10in STD-H8x10 Juvinall flast.tex V1 - 05/23/2019 4:45pm Page xxii
k

xxii Symbols

Tf friction torque 𝛼2 normalized crack size at c2

Tm modulus of toughness, mean torque 𝛼n thread angle measured in the normal
to average oil film temperature, oil temperature plane
ts average temperature of heat-dissipating Δ deflection, material parameter important in
surfaces computing contact stress
U stored elastic energy, impact kinetic energy, 𝛿, 𝛿 deflection
laminar flow velocity 𝛿 linear deflection, wear depth
U′ complementary energy ΔA change in area
V internal transverse shear force, shear force, ΔE change in total energy of the system
volume ΔKE change in kinetic energy of the system
V, V linear velocity, gear pitch line velocity ΔK stress intensity range
𝑣 velocity at impact, sliding velocity ΔKo stress intensity range at the point o
V60 cutting speed in feet per minute for 60-min ΔL change in length
tool life under standard cutting conditions ΔPE change in gravitational potential energy of
Vav average velocity the system
Vg gear tangential velocity, pitch line velocity ΔN12 number of cycles during crack growth from
of the gear c1 to c2
Vgt velocity of gear at contact point in tangent 𝛿s solid deflection
direction 𝛿st deflection caused by static loading (static
Vpt velocity of pinion at contact point in tangent deflection)
direction ΔT temperature change
Vgn velocity of gear at contact point in normal ΔU change in internal energy of the system
direction 𝜆 lead angle, helix angle, ratio of actual to
Vpn velocity of pinion at contact point in normal ideal distance between gear and pinion
k direction centers k
Vs sliding velocity 𝜙 angle between the principal axes and the x-
Vw worm tangential velocity and y-axes, angle giving position of
W work done, weight, volume of material worn minimum film thickness, pressure angle,
away, total axial load angle of wrap
Ẇ power 𝜙n pressure angle measured in a plane normal to
w load, load intensity, gravitational force, the teeth
width 𝜙 actual pressure angle
Y Lewis form factor based on diametral pitch 𝛾 pitch cone angle
or module, configuration factor 𝛾xy , 𝛾xz , 𝛾yz shear strains
y distance from the neutral axis, Lewis form 𝜇 mean, viscosity
factor 𝜇 Poisson’s ratio—see Appendix F
Ycr configuration factor at critical crack size 𝜈 Poisson’s ratio
Z section modulus 𝜖 normal strain
𝜖1 , 𝜖2 , 𝜖3 principal strains
𝜖f strain at fracture
Greek Letters 𝜖p plastic strain
𝛼 angular acceleration, coefficient of thermal 𝜖T “true” normal strain
expansion, angles measured clockwise 𝜖Tf true normal strain at fracture
positive from the 0∘ gage to the principal 𝜖x , 𝜖y , 𝜖z normal strains
strain axes numbers 1 and 2, factor by which 𝜃 angular displacement, angular deflection,
the compressive strength is reduced through slope
buckling tendencies, thread angle, contact 𝜃Pmax position of maximum film pressure
angle, cone angle, normalized crack size 𝜌 mass density, radial distance
𝛼cr normalized critical crack size 𝜎 normal stress, standard deviation, uniform
𝛼1 normalized crack size at c1 uniaxial tensile stress

k
 Trim Size: 8in x 10in STD-H8x10 Juvinall flast.tex V1 - 05/23/2019 4:45pm Page xxiii
k

Symbols xxiii

𝜎1 , 𝜎2 , 𝜎3 principal stresses in 1, 2, and 3 directions 𝜎x normal stress acting along x-axis

𝜎0 square root of strain-strengthening 𝜎y normal stress acting along y-axis
proportionality constant 𝜏 shear stress, natural period of vibration
𝜎a alternating stress (or stress amplitude) 𝜏a alternating shear stress
𝜎e equivalent stress 𝜏av average shear stress
𝜎ea equivalent alternating bending stress 𝜏initial initial shear stress
𝜎em equivalent mean bending stress 𝜏m mean shear stress
𝜎eq equivalent stress 𝜏max maximum shear stress
𝜎g gross-section tensile stress 𝜏nom nominal shear stress
𝜎H surface fatigue stress 𝜏solid shear stress when solid
𝜎i maximum normal stress in the inner surface 𝜏xy shear stress acting on an x face in the y
𝜎m mean stress direction
𝜎max maximum normal stress 𝑣 kinematic viscosity
𝜎min minimum normal stress 𝜔 angular velocity, impact angular velocity
𝜎nom nominal normal stress 𝜔g angular velocity of gear
𝜎o maximum normal stress in the outer 𝜔n natural frequency
surface 𝜔p angular velocity of pinion
𝜎T “true” normal stress 𝜓 helix angle, spiral angle

k k

k
Random documents with unrelated
content Scribd suggests to you:
Hem gaat, zonder dat Hij ophoudt de Eeuwige te zijn, die
werkzaamheid uit, welke door den mensch als rechtvaardiging uit
het geloof ontvangen en genoten wordt. De toepassing is evengoed
als de verwerving des heils van oogenblik tot oogenblik eene
werkzaamheid Gods, van den Vader, den Zoon en den H. Geest.
Ook in de rechtvaardigmaking uit het geloof zijn alle drie personen
betrokken. Het is de Vader, die door den Zoon en in den Geest den
zondaar rechtvaardigt, Rom. 8:33, 34, 1 Cor. 6:11. Paulus denkt er
niet aan, om hier scheiding te maken en de rechtvaardigmaking door
den Vader in de eeuwigheid, die van den Zoon in de opstanding, en
die van den H. Geest in het bewustzijn van den mensch te
verleggen. Maar gelijk zij alle drie saamwerkten in de verwerving,
zoo werken zij ook saam in de toepassing der zaligheid. In gene
werd de schuld en straf weggenomen en het leven verworven; in
deze wordt de mensch door God ook van zijne zijde en subjectief in
die verhouding geplaatst, waarin hij objectief reeds stond in Christus
als zijn borg en middelaar. Gelijk de wedergeboorte in subjectieven
zin van de smet der zonde bevrijdt, zoo neemt de rechtvaardiging de
schuld der zonde weg. Beide zijn even noodzakelijk, even reëel,
evenzeer gegrond in de offerande van Christus, maar ook in de
toepassing van eene zelfde hooge beteekenis.
Deze rechtvaardigmaking gaat daarom niet buiten den mensch
om maar geschiedt uit en door het geloof. De Schrift denkt daarbij
ongetwijfeld meestentijds aan het geloof als actus. Maar natuurlijk is
daardoor het geloof als habitus niet uitgesloten; wedergeboren
kinderkens en volwassen geloovigen hebben en houden in dezen
habitus fidei de vrijspraak Gods, de getuigenis des H. Geestes, dat
zij kinderen Gods zijn, ook al getuigt hun geest niet altijd mede. Maar
verder stelt de Schrift deze rechtvaardigmaking uit het geloof scherp
en streng tegen die uit de werken over. Deze tegenstelling wil echter
niet zeggen, dat het geloof geen werk is en geen beginsel van goede
werken. Zij dwingt ons niet, om zoolang te zoeken totdat wij in de
innerlijke natuur des geloofs iets vinden, dat geen werk, geen daad
maar enkel passiviteit is, De tegenstelling, die de Schrift en
inzonderheid Paulus maakt, is deze, dat de rechtvaardigmaking niet
tot stand komt door de werken der wet, d. i. niet in zulke werken haar
grond, haar causa meritoria heeft. Immers heeft God in Christus
eene andere, betere δικαιοσυνη gegeven, dan die zondige werken
kunnen bieden; en die δικαιοσυνη dat is Christus, is de eenige en
genoegzame grond onzer rechtvaardigmaking. In de tegenstelling
οὐκ ἐξ ἐργων ἀλλ’ εκ πιστεως heeft de praepositie ἐκ dus beide
malen eene verschillende beteekenis. In het eerste lid geeft zij te
kennen, dat werken der wet niet de δικαιοσυνη kunnen zijn, op grond
waarvan God ons vrijspreken kan; maar in het tweede lid duidt zij
aan, niet dat het geloof zelf wel die gerechtigheid kan zijn, maar dat
het die gerechtigheid, welke noodig is om gerechtvaardigd te
worden, juist niet bij den mensch in zijne werken, maar buiten hem in
Christus zoekt. De tegenstelling luidt dus zuiver aldus: niet de eigen
gerechtigheid der werken, maar de gerechtigheid Gods in Christus.
Ofschoon deze gerechtigheid nu volkomen door Christus verworven
is en in Hem gereedligt, ofschoon zij in de vocatio interna en dus in
logischen zin vóór de wedergeboorte en het geloof toegerekend en
geschonken wordt, zij wordt toch van ’s menschen zijde eerst
aanvaard in het geloof (habitus of actus fidei) en wordt dan eerst de
grond, waarop hij zelf persoonlijk door God, in bovengenoemden zin
gerechtvaardigd wordt. Het geloof is daarom geen causa materialis
of formalis, het is zelfs geen conditio of instrumentum (causa
instrumentalis) van de rechtvaardigmaking; want het staat tot deze
niet als bijv. het oog tot het zien of het oor tot het hooren; het is geen
voorwaarde, waarop en geen instrument, waardoor wij de
rechtvaardigmaking ontvangen, maar het is de daad van het
aannemen van Christus zelf en wel van Christus, gelijk Hij zich
inwendig door den Geest en uitwendig door het Woord aan ons
geeft, en dus de vaste, zekere bewustheid dat Hij mijn Heer is en ik
zijn eigendom ben. Het geloof is geen instrument, waarmede de
mensch Christus aanneemt, maar veel meer een middel des H.
Geestes, waardoor Hij den mensch Christus aannemen en zijn geest
met zichzelven getuigen doet, dat hij een kind Gods is, Calvijn, Inst.
III 11, 5. Heid. Cat. vr. 61. Ned. Gel. art. 22. Witsius, Misc. S. II 792.
797 sq. Trigland, Antapol. p. 515. Mastricht, VI 6, 28. Owen, De
rechtv. uit het geloof c. 3. Moor IV 695. M. Vitringa III 295. Jon.
Edwards bij Dorner II 752. Daarom staat het geloof niet in elk opzicht
tegen alle werk over. Het staat tegen de werken der wet over in
dubbelen zin, n.l. daarin dat zij noch de causa materialis noch de
causa instrumentalis der rechtvaardiging kunnen zijn. Het staat ook
tegen de werken des geloofs (justitia infusa, obedientia, caritas)
over, zoodra deze ook maar eenigermate beschouwd worden als
grond der rechtvaardiging, als geheel of ten deele die gerechtigheid
vormende, op grond waarvan God ons rechtvaardigt; want dat is
Christus en Christus alleen; het geloof is zelf geen grond der
rechtvaardiging en dus ook niet de goede werken, die er uit
voortkomen. Maar het geloof staat niet tegen de werken des geloofs
over, inzoover deze, als vruchten des geloofs, door den H. Geest als
middel gebezigd worden, om den geloovige van de oprechtheid zijns
geloofs, en alzoo van zijne zaligheid te verzekeren, Heid. Cat. vr. 86.
In dezen zin is het geloof zelf een werk, Joh. 6:29, het beste werk en
beginsel aller goede werken, het eenige werk, waardoor God ons
hier op aarde van onze schuld bevrijden en van onze gerechtigheid
in Christus verzekeren kan. Daarom zeiden de Gereformeerden dan
ook, dat het wel is fides sola, quae justificat, fides tamen, quae
justificat non est sola, Calvijn, C. R. 7, 477. Inst. III 11, 20, en
spraken zij na de justificatio peccatoris ook nog van eene justificatio
justi. In dezen zin zijn ook Paulus en Jacobus niet met elkander in
tegenspraak. Wel is het niet juist, te zeggen, dat Paulus alleen van
de justificatio peccatoris en Jacobus van de justificatio justi spreekt.
Maar beiden ontkennen, dat de grond der rechtvaardigmaking ligt in
de werken der wet, en beiden erkennen, dat het geloof, het levend
geloof, het geloof, dat goede werken insluit en voortbrengt, het
middel is, waardoor de H. Geest ons van onze gerechtigheid in
Christus verzekert. Daarbij is er alleen dit verschil, dat Paulus strijd
voert tegen doode werken en Jacobus ijvert tegen een dood geloof.
Het geloof, dat rechtvaardigt, is de door den H. Geest in ons hart
gewerkte zekerheid van onze gerechtigheid in Christus. En daarom,
niet hoe lijdelijker, maar hoe levendiger en hoe krachtiger het is, des
te meer rechtvaardigt het ons. Het geloof werkt mede met de werken
en wordt volmaakt uit de werken, Jak. 2:22. Cf. over Jacobus en
Paulus: Calvijn, Inst. III 17, 11 sq. Comm. op Jac. 2. Turretinus, de
concordia Pauli et Jacobi, de satisf. 384 sq. Trigland, Antapol. c. 21.
Witsius, Oec. foed. III 8, 21-26. M. Vitringa III 317. James Buchanan,
The doctrine of justification, Edinb. 1867 p. 491. Usteri, Stud. u. Krit.
1889, 2tes Heft. Schwarz ib. 1891, 4tes Heft. Böhmer, Neue kirchl.
Zeits. 1898 S. 251-256.

8. Over de deelen der rechtvaardigmaking was er in de kerken

der Reformatie van den aanvang af eenig verschil. Zij, die met
Piscator de obedientia activa ontkenden, moesten de justificatie
beperken tot de vergeving der zonden en dus vroeger of later tot de
gevolgtrekking komen, dat de geloovigen, na door Christus bevrijd te
zijn van de schuld en straf der zonde, zelven de wet hadden te
volbrengen, ten einde het eeuwige leven te verwerven, boven bl.
350v. Ritschl, Rechtf. u. Vers.2 I 271. II 61 f. Daarom werd dit
gevoelen ook vrij algemeen verworpen; al kon de vergeving der
zonden ook synecdochisch, als pars pro toto, voor heel de
rechtvaardiging genomen worden, deze hield toch nog meer in dan
de vergeving alleen. Immers heeft Christus ons niet maar in den
staat van Adam vóór den val hersteld, doch ook voor ons de wet
onderhouden en het eeuwige leven verworven, cf. boven 351v. 361.
373 en vooral ook Gomarus op Luk. 1:77, Op. 1664 I 175 sq.
Turretinus, Theol. El. XVI 4. Moor IV 681. Hodge III 125. 127. Maar
al erkende men vrij algemeen, dat de rechtvaardiging meer omvatte
dan de vergeving der zonden, toch was er nog weer verschil over,
waarin dat meerdere bestond. Oudere theologen noemden dikwerf
als tweede deel der rechtvaardigmaking de toerekening van
Christus’ gerechtigheid, Luther, Chemniz, Gerhard, Quenstedt,
Polanus, Wollebius, Junius, Trelcatius, Rivetus, Ned. Gel. art. 23
enz., cf. M. Vitringa III 311. Schneckenburger, Vergl. Darst. II 28.
Ritschl, Rechtf. u. Vers. III 61. Ofschoon dit niet bepaald onjuist is,
wanneer hier onder de toegerekende gerechtigheid van Christus
zijne actieve gehoorzaamheid wordt verstaan, zijn de deelen toch
niet zuiver gecoordineerd en maken zij ook eene te sterke scheiding
tusschen Christus’ passieve en actieve gehoorzaamheid, cf.
Mastricht, VI 6, 17. Beter is het daarom, om de rechtvaardiging te
omschrijven door de toerekening van Christus’ gansche
gehoorzaamheid, gelijk bij Paulus het woord δικαιουν afwisselt met
λογιζεσθαι εἰς δικαιοσυνην, cf. Heid. Cat. vr. 60. Synopsis pur. theol.
33, 8; en nog juister is het, om de twee deelen der
rechtvaardigmaking te laten bestaan in de vergeving der zonden en
in de toekenning van het recht ten eeuwigen leven, wijl deze
weldaden op de toerekening van Christus’ gansche gehoorzaamheid
gebouwd zijn, Voetius, Disp. V 279 sq. Turretinus, Theol. El. XVI qu.
4. Als tweede deel werd soms ook genoemd de aanneming tot
kinderen, Turretinus, ib. XVI qu. 6. Ritschl, Rechtf. u. Vers. III 90.
Pfleiderer, Paulinismus 189. Holtzmann, Neut. Theol. II 134; maar
anderen, zooals Martyr, L. C. p. 354, beschouwden deze liever als
eene vrucht der rechtvaardigmaking.
Wat nu de vergeving der zonden aangaat, deze bestaat niet in de
wegneming van de smet der zonde, gelijk Rome beweert, inzooverre
het de rechtvaardigmaking laat bestaan in de infusio gratiae en de
vergeving van de heiligmaking laat afhangen. Zij bestaat ook niet
alleen in de wegneming van de reatus culpae, d. i. feitelijk in de
bevrijding van de eeuwige straf, terwijl de straf voor de peccata
venialia, na de infusio gratiae begaan, door den mensch zelf hier of
hiernamaals in het vagevuur geboet moet worden, want schuld en
straf zijn correlate begrippen, boven bl. 162 cf. 98. Maar de
vergeving, welke een deel der rechtvaardigmaking is, is niets minder
dan de volkomen kwijtschelding van alle schuld en van alle straf der
zonde, en niet alleen van de verledene en tegenwoordige maar ook
van de toekomstige zonden. Sommigen hadden, uit vreeze voor het
antinomianisme, tegen deze rijke en breede opvatting van de
vergeving bezwaar, en beperkten ze daarom tot de kwijtschelding
van de schuld der verledene en telkens beledene zonden, met
beroep ook op Mt. 6:12, 1 Joh. 1:9, 2:1 enz., Rivetus, Op. III 1099.
Pictet, Christ. Godg. XI 11, 3. Brakel, Red. Godsd. 34, 53-62. 56, 6.
62, en voorts ook Claude, Vlak e. a. Tegenover het antinomianisme
verdedigden zij eene belangrijke waarheid. Feit is, dat de geloovigen
na ontvangene vergeving nog in velen struikelen, soms zelfs in
grove zonden vallen, en allerlei wederwaardigheden in het leven als
straf blijven ondervinden. Rome meent hieruit te mogen afleiden, dat
de geloovigen nog zelf voor hunne peccata venialia hebben te
boeten, en doet alzoo aan den rijkdom en de genade der vergeving
tekort; het antinomianisme wil deze laatste eeren en meent daarom,
dat de zonden, die de geloovigen bedrijven, niet voor rekening
komen van den nieuwen maar alleen van den ouden mensch, en dat
de geloovigen zelfs om geen vergeving der zonden meer hebben te
bidden. Daartegenover hielden alle Gereformeerden staande, dat de
vergeving wel wegneemt de reatus actualis maar niet de reatus
potentialis van de zonde; d. w. z. de vergeving neemt wel weg de
straf maar niet de strafwaardigheid van de zonde. Deze laatste blijft,
zoolang de zonde blijft. Zonde brengt, ook en vooral bij de
geloovigen, schuldbesef, smart, leedwezen, verwijdering van God,
verootmoediging enz. mede; zij ontneemt de rust des gewetens, de
vrijmoedigheid en verzekerdheid des geloofs. Dat kan niet anders;
de natuur der zonde is zoo, dat ze schuldbesef en strafwaardigheid
noodzakelijk insluit. Zelfs als de geloovigen, na reeds lang vergeving
te hebben ontvangen, later dieper blik leeren slaan in de
verdorvenheid van eigen hart, hebben zij behoefte om belijdenis te
doen zelfs van de zonden hunner jeugd en hunne schuld terug te
leiden tot hunne ontvangenis en geboorte toe, Ps. 25:6, 51:6, 7.
Deze belijdenis is dan geen voorwaarde der vergeving; maar wie
zijne zonde waarlijk kent, belijdt ze vanzelf en voelt daartegenover te
sterker behoefte aan den troost der vergeving. Daarom blijft het
gebed om vergeving den geloovige dagelijks noodig. Maar hij bidt
dan niet in twijfel en wanhoop, hij bidt niet alsof hij nu geen kind
Gods meer ware en de eeuwige verdoemenis weer te wachten
hadde, doch hij bidt uit en in het geloof, als een kind, tot zijn Vader
die in de hemelen is, en zegt amen op zijn gebed. En dit bidden is
niet alleen eene behoefte, maar het is ook noodig; want de
rechtvaardigmaking bestaat niet in eene transcendente vrijspraak
van den zondaar bij God in foro coeli, maar zij is een actus
transiens, die door den H. Geest ingedragen wordt in het bewustzijn
van den geloovige, en in deze eenheid in de Schrift den naam van
rechtvaardigmaking draagt. Belijdenis en gebed is daarom de weg,
waarlangs God dit bewustzijn der vergeving in den geloovige weer
opwekt en versterkt. Onder de zonde gaat het schuil; het geloof als
habitus blijft wel, maar het kan zich niet meer uiten in daden. Opdat
dit geloof weer opleve, opdat de Geest Gods weer luide en krachtig
met onzen geest getuige, dat wij kinderen Gods zijn; daartoe is na
de zonde weer verootmoediging, belijdenis, bede om vergeving
noodzakelijk. Als wij volkomen in het geloof stonden, zouden wij
nooit twijfelen aan de vergeving onzer zonden, aan ons kindschap,
aan de toekomstige erfenis, en zouden wij ook nooit eenige ramp in
dit leven opvatten of gevoelen als eene straf doch alleen als eene
kastijding des Heeren. Doch volkomen in het geloof te staan, zou
alleen mogelijk zijn, indien wij ook boven de zonde verheven waren.
Wijl dit niet zoo is en de zonde altijd weer twijfel medebrengt,
daarom blijft bekeering en belijdenis het middel, waardoor God ons
wederom tot zijne gemeenschap brengt en van zijne gunst verzekert.
Daaruit mag echter niet met Rivetus e. a. afgeleid, dat God telkens
slechts de verledene en beledene zonden vergeeft. Immers zijn alle
zonden der gemeente op Christus overgedragen en heeft Hij ze alle
in zijn bloed verzoend. In de toerekening van Christus aan de
uitverkorenen in pactum salutis, vleeschwording en opstanding, in
uit- en inwendige roeping wordt Hij met al zijne weldaden hun
geschonken. Zoodra zij deze gave Gods aannemen, worden zij ook
van hunne zijde in eens in eene nieuwe relatie tot God gesteld, die
onveranderlijk en onverbreekbaar is. En de werkzaamheden des
geloofs mogen een tijd lang ontbreken, onverliesbaar is toch de gave
des geloofs, waardoor zij Christus ingelijfd zijn en al zijne weldaden
aannemen, Joh. 3 vs. 36, Rom. 8:30, Gal. 3:27, Hebr. 9:12, 10:12,
14 enz. Daarom hebben de geloovigen de vrijmoedigheid, om na
iedere struikeling en na elken val met vertrouwen tot den troon der
genade te gaan en te pleiten op de trouw van Hem, wiens genadegift
en roeping onberouwelijk zijn, Rom. 11:29, Hebr. 4:12, 1 Joh. 1:9, cf.
Calvijn, Inst. III 11, 11. 20, 19. Voetius, Disp. V 282. Alting, Theol.
probl. nova XVII 10. Witsius, Misc. Sacr. II 806-820. M. Vitringa III
313.
Deze weldaad van de vergeving der zonde is zoo groot, dat ze
voor den natuurlijken mensch ongelooflijk is. Heidenen kenden ze
niet en meenden door allerlei werken de gunst der Goden te moeten
verwerven; Celsus spotte er mede en achtte ze eene dwaasheid, cf.
Witsius, de theol. gentilium circa justificationem, Misc. Sacr. II 668-
721. Zelfs maken de meeste Christenen haar van geloof en goede
werken afhankelijk. Alles pleit ook tegen haar, de zonde zelve, die
straf eischt, het geweten, dat beschuldigt, de wet, die veroordeelt, de
wereld, die geen barmhartigheid kent, Satan, die een aanklager is
van heel het menschelijk geslacht, God zelf, wiens gerechtigheid en
heiligheid de zonde niet gedoogen kan. De vergeving der zonden is
eene gave, die alleen door het geloof aangenomen en genoten kan
worden. Zij is geen voorwerp des gezichts maar des geloofs. Om
haar in waarheid te belijden, is datzelfde geloof noodig, hetwelk ook
alleen tot het aannemen van de Goddelijke autoriteit der H. Schrift,
van de Godheid van Christus, van zijne voldoening en opstanding in
staat stelt. De bezwaren, tegen alle deze dogmata ingebracht, zijn in
het wezen der zaak geen andere, dan die ook tegen de vergeving
der zonden gelden. De schijn is tegen haar. Maar het geloof is ook
een vaste grond der dingen, die men hoopt en een bewijs der zaken,
die men niet ziet. Het is het geloof aan een God, die wonderen doet,
die de dooden levend maakt, die de dingen, die niet zijn, roept alsof
zij waren, en die den goddelooze rechtvaardigt. Zoozeer staat deze
vergeving der zonden in de Schrift op den voorgrond, dat zij soms
met de rechtvaardigmaking vereenzelvigd wordt. Toch is met haar
nog eene andere weldaad verbonden, die even rijk en heerlijk is en
die er wel niet van afgescheiden maar toch onderscheiden mag
worden. Het is de toekenning van het recht op het eeuwige leven, of
de aanneming tot kinderen, door Paulus terstond naast de verlossing
van de wet genoemd, Gal. 4:5, cf. Dan. 9:24, Hd. 26:18, Op. 1:5, 6.
Reeds in het O. T. heet God de Vader van zijn volk en Israel zijn
zoon, deel II 113. Maar in het N. T. krijgt dit vader- en zoonschap een
veel dieper zin. God is nu, niet in theocratischen maar in ethischen
zin, de Vader der geloovigen, en dezen zijn zijne kinderen, τεκνα, uit
Hem geboren, en daarom door het geloof in Christus de ἐξουσια
verkrijgend, om het te worden, γενεσθαι, totdat zij het eens volmaakt
zullen zijn, wanneer zij God zien zullen gelijk Hij is, 1 Joh. 3:2. Dit
ethische kindschap, dat bij Johannes vooral voorkomt, behoort
echter hier niet maar bij wedergeboorte en heiligmaking ter sprake te
komen. Daarentegen spreekt Paulus van de υἱοθεσια in juridischen
zin. Evenals de geloovigen op grond van Christus’ gerechtigheid de
vergeving der zonden ontvangen, zoo worden zij ook tot kinderen,
υἱοι θεου (niet τεκνα) aangenomen. Deze υἱοθεσια, welke dus op
eene verklaring Gods berust, is door Christus verworven, Gal. 4:5,
en wordt door het geloof ons deel, 3:26. Wie van de schuld en straf
der zonde is vrijgesproken, wordt daarmede tegelijk tot zoon
aangenomen en tot een voorwerp van Gods vaderlijke liefde gesteld.
De geloovigen worden daardoor in denzelfden stand geplaatst als
Christus, die de eerstgeborene onder vele broederen is, Rom. 8:29.
Hij was de Zone Gods van natuur, 8:32, en werd zoo verklaard bij
zijne opstanding, 1:3; de geloovigen worden ὑιοι θεου door
aanneming. En evenals Christus bij zijne opstanding tot Zoon Gods
in kracht verklaard is κατα πνευμα ἁγιωσυνης, 1:3, en de geloovigen
gerechtvaardigd zijn ἐν τῳ πνευματι του θεου ἡμων, 1 Cor. 6:11, zoo
worden zij ook door het πνευμα υἱοθεσιας tot zonen Gods, Rom.
8:14-16, en daarna ook door dienzelfden Geest van dit hun
zoonschap verzekerd, ib. Gal. 4:6. Als zonen zijn zij dan tevens κατ’
ἐπαγγελιαν κληρονομοι, Gal. 3:29, 4:7, Rom. 8:17; en wijl deze
erfenis nog in de toekomst ligt, is ook de υἱοθεσια in haar volle
verwezenlijking nog een voorwerp der hope, Rom, 8:23. De
rechtvaardiging, die in de eeuwigheid haar aanvang heeft, in de
opstanding van Christus en de roeping der geloovigen zich
realiseert, krijgt hare voltooiing eerst, als God in het laatste oordeel
zijne sententie van vrijspraak ten aanhooren der gansche wereld
herhaalt en alle tong zal moeten belijden, dat Christus de Heer is tot
heerlijkheid Gods des Vaders. Maar al wacht de „Rechtsfolge der
Adoption” nog, de geloovigen zijn toch hier op aarde reeds tot
kinderen aangenomen; zij worden door den H. Geest als waarborg
en onderpand verzegeld tot den dag hunner verlossing, 2 Cor. 1:22,
5:5, Ef. 1:13, 14, 4:30, en voor de hemelsche erfenis bewaard, gelijk
deze voor hen, 1 Petr. 1:4, 5. Door dien Geest worden zij
voortdurend geleid (ἀγονται, niet φεγονται als 2 Petr. 1:21), Rom.
8:14, van de liefde, die God tot hen heeft, 5:5, cf. vs. 8, en van hun
kindschap, 8:15, 16, Gal. 4:6 verzekerd, en thans reeds vrede, Rom.
5:1, Phil. 4:7, 9, 1 Thess. 5:23, en vreugde, Rom. 14:17, 15:13, 1
Thess. 1:6 deelachtig.

§ 46. Heiligmaking en Volharding.

1. Met de rechtvaardigmaking is de heiligmaking verbonden,

welke er wel in aard maar niet in tijd van onderscheiden is. Over
beider verhouding is er in de christelijke kerk altijd verschil en strijd
geweest, evenals in alle godsdiensten de band van godsdienst en
zedelijkheid op verschillende wijze wordt gelegd, en er onder de
menschen een groot onderscheid bestaat tusschen de religieuse en
de ethische naturen. Het nomisme, opkomend voor de belangen van
het zedelijk leven, maakt rechtvaardigmaking van heiligmaking,
godsdienst van zedelijkheid, de verhouding tot God van die tot den
naaste afhankelijk. Omgekeerd let het antinomisme in de eerste
plaats op de eischen van het religieuse leven, stelt de
rechtvaardigmaking op den voorgrond en komt dikwerf aan de
heiligmaking niet toe; de verhouding tot God staat geheel los van die
tot den naaste. Werkelijk baart het, zoowel in leer als in leven, groote
moeilijkheid, om godsdienst en zedelijkheid, rechtvaardigmaking en
heiligmaking tot elkander in het juiste verband te stellen, cf. deel I
193. Beide zijn onderscheiden; wie ze vermengt, ondermijnt het
religieuse leven, neemt den troost der geloovigen weg en maakt God
aan den mensch ondergeschikt. Het onderscheid van beide is hierin
gelegen, dat in de rechtvaardigmaking de religieuse verhouding des
menschen tot God wordt hersteld, en in de heiligmaking zijne natuur
vernieuwd en van de onreinheid der zonde bevrijd wordt. Het berust
in zijn diepste wezen daarop, dat God beide rechtvaardig en heilig is.
Als Rechtvaardige wil Hij, dat alle schepselen in die verhouding tot
Hem zullen staan, waarin Hij hen oorspronkelijk geplaatst heeft, vrij
van schuld en straf. Als Heilige eischt Hij, dat zij alle rein en
onbesmet door de zonde voor zijn aangezicht zullen verschijnen. De
eerste mensch werd daarom naar Gods beeld in gerechtigheid en
heiligheid geschapen en had geen rechtvaardigmaking noch
heiligmaking van noode, al moest hij ook der wet gehoorzaam zijn
en uit hare werken gerechtvaardigd worden en het eeuwige leven
ontvangen (justificatio legalis). Maar de zonde heeft den mensch met
schuld beladen en hem onrein gemaakt voor Gods aangezicht. Om
volkomen van de zonde verlost te worden, moet hij daarom van haar
schuld bevrijd en van haar smet gereinigd worden. En dat geschiedt
in de reehtvaardigmaking en heiligmaking. Beide zijn dus even
noodzakelijk en worden in de Schrift met gelijken nadruk gepredikt.
De rechtvaardigmaking gaat daarbij in logische orde voorop, Rom.
8:30, 1 Cor. 1:30, want zij is eene justificatio evangelica, eene
vrijspraak op grond van eene in het geloof ons geschonken
δικαιοσυνη θεου, en niet ἐξ ἐργων νομου; zij is eene juridische daad
en in één oogenblik voltooid. Maar de heiligmaking is ethisch, zet
zich voort door heel het leven, en maakt de gerechtigheid van
Christus door de vernieuwende werkzaamheid des H. Geestes
langzamerhand tot ons persoonlijk, ethisch bezit. Rome’s leer van de
gratia of justitia infusa is op zichzelve niet onjuist, alleen is verkeerd,
dat zij de ingestorte gerechtigheid tot den grond der vergeving
maakt, en de religie dus bouwt op den grondslag der zedelijkheid.
Maar de geloovigen worden de gerechtigheid van Christus wel
waarlijk ook door infusio deelachtig. Rechtvaardigmaking en
heiligmaking schenken dus dezelfde weldaden, of beter nog, den
ganschen, vollen Christus; alleen verschillen zij in de wijze, waarop
zij Hem schenken. In de rechtvaardigmaking wordt Hij ons
geschonken in juridischen, in de heiligmaking in ethischen zin; door
gene worden wij rechtvaardigheid Gods in Hem, door deze komt Hij
zelf door zijnen Geest woning in ons maken en vernieuwt ons naar
zijn beeld.
Schoon rechtvaardigmaking en heiligmaking dus in aard
onderscheiden zijn, is het van niet minder belang, het nauw verband
tusschen beide geen oogenblik uit het oog te verliezen; wie ze
scheidt, ondermijnt het zedelijk leven, en maakt de genade
dienstbaar aan de zonde. In God zijn gerechtigheid en heiligheid niet
te scheiden; Hij haat de zonde geheel en al, niet alleen zooals zij
schuldig stelt maar ook zooals zij onrein maakt. De daden Gods in
rechtvaardigmaking en heiligmaking zijn onafscheidelijk verbonden;
οὑς δε ἐδικαιωσεν, τουτους και ἐδοξασεν, Rom. 8:30; de δικαιωσις
brengt ζωη mede, 5:18; wie door God is gerechtvaardigd en
aangenomen tot zijn kind, deelt terstond in zijne gunst en begint
onmiddellijk te leven. Voorts heeft Christus niet alleen voor de zijnen
de zonde gedragen en de wet vervuld, maar Hij kon dit alleen doen,
wijl Hij al in verbondsrelatie tot hen getreden was en dus hun hoofd
en middelaar was. In Hem waren al de zijnen begrepen; en met en in
Hem zijn zij zelven gestorven, begraven, opgewekt en in den hemel
gezet, Rom. 6:2-11, 2 Cor. 5:15, Gal. 2:20, Ef. 2:5, 6, Col. 2:12, 3:1
enz. Christus is hunne δικαιοσυνη maar in denzelfden zin ook hun
ἁγιασμος, 1 Cor. 1:30, d. i. niet hunne heiligheid, ἁγιοτης, ἁγιωσυνη,
maar hunne heiligmaking. Christus n.l. heeft door zijn lijden en
sterven niet alleen de gerechtigheid aangebracht, op grond waarvan
de geloovigen door God vrijgesproken worden. Maar alzoo heeft Hij
ook die heiligheid verworven, waardoor Hij hen Gode wijden en van
alle smet der zonde reinigen kan, Joh. 17:19. Zijne gehoorzaamheid
tot den dood toe bedoelde toch de verlossing in hare gansche
uitgestrektheid, ἀπολυτρωσις, niet alleen als loskooping uit de
rechtsmacht der zonde, Rom. 3:24, Ef. 1:7, Col. 1:14, maar ook als
bevrijding van haar zedelijke heerschappij, Rom. 8:23, 1 Cor. 1:30,
Ef. 1:14, 4:30. Daartoe schenkt Christus zichzelven aan hen niet
alleen objectief in de rechtvaardigmaking, maar Hij deelt zichzelven
ook subjectief mede in de heiligmaking, en vereenigt zichzelven met
hen op geestelijke, mystieke wijze. Deze unio mystica wordt door de
Lutherschen steeds van de anthropologische zijde beschouwd, en
komt dan natuurlijk eerst na rechtvaardigmaking en wedergeboorte
in het dadelijk geloof tot stand, Schneckenburger, Vergl. Darst. I 182-
225. Maar de theologische behandeling van de Gereformeerden
leidde tot eene andere opvatting. De unio mystica heeft haar
aanvang reeds in het pactum salutis; vleeschwording en voldoening
onderstellen, dat Christus hoofd en middelaar des verbonds is; het
verbond komt niet eerst na Christus of ook na de overtuigende en
wederbarende werkzaamheid des H. Geestes tot stand; maar
Christus stond zelf in het verbond, en alle werkzaamheid des
Geestes als Geest van Christus geschiedt uit en in het verbond. Er is
toch geen gemeenschap aan de weldaden van Christus dan door de
gemeenschap aan zijn persoon. De toerekening en schenking van
Christus aan de zijnen staat voorop, en onze inlijving in Christus
gaat weer vóór de actieve aanneming van Christus en zijne
weldaden door de daad des geloofs. Oprecht leedwezen over de
zonde, hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, toevlucht nemen
tot Christus enz., zijn daden en werkzaamheden, welke het leven en
dus de unio mystica onderstellen en daaruit voortvloeien. Deze
vereeniging der geloovigen met Christus is eenerzijds geen
pantheistische vermenging van beiden, geen unio substantialis,
gelijk zij door het mysticisme van vroeger en later tijd opgevat is;
maar zij is toch aan den anderen kant ook geen loutere
overeenstemming in gezindheid, wil en bedoeling, zooals het
rationalisme ze verstond en thans Ritschl ze weer verklaard heeft,
Theol. u. Metaph. 1881. Rechtf. u. Vers. III2 106. 552 f. Gesch. d.
Pietismus, 3 Bde 1880-86 passim. Herrmann, Der Verkehr des
Christen mit Gott 1886. Gottschick, Luthers Lehre v. d. Gem. des
Gläubigen mit Christus, Zeits. f. Th. u. K. Aug. 1898 S. 406. Wat de
Schrift van deze unio mystica ons zegt, gaat veel dieper dan eene
zedelijke overeenstemming in wil en gezindheid; zij verklaart
uitdrukkelijk dat Christus in de geloovigen woont en leeft, Joh. 14:23,
17:23, 26, Rom. 8:10, 2 Cor. 13:5, Gal. 2:20, Ef. 3:17, en dat zij in
Hem zijn, Joh. 15:1-7, Rom. 8:1, 1 Cor. 1:30, 2 Cor. 5:17, Ef. 1:10v.;
zij zijn vereenigd als rank en wijnstok, Joh. 15, hoofd en leden, Rom.
12:4, 1 Cor. 12:12, Ef. 1:23, 4:15, man en vrouw, 1 Cor. 6:16, 17, Ef.
5:32, hoeksteen en gebouw, 1 Cor. 3:11, 16, 6:19, Ef. 2:21, 1 Petr.
2:4, 5, cf. over de unio mystica Calvijn, Inst. III 11, 5. Boquinus,
Zanchius, Olevianus, Eglin bij Heppe, Dogm. d. d. Pr. II 372. Martyr,
L. C. 259. Polanus, Synt. VI c. 35. Amesius, Med. Theol. 1 c. 26.
Voetius, Disp. II 459. Mastricht VI c. 5. Witsius, Misc. S. II 788. M.
Vitringa III 78. Comrie, Catech. op vr. 20-23. Kuyper, Het werk v. d.
H. G. II 163. Pfleiderer, Paulinismus2 214 f. Krebs, Ueber die unio
mystica, Marburg 1871. Weiss, Das Wesen des pers.
Christenstandes, Stud. u. Krit. 1881 S. 377-417. Deismann, Die
neutest. Formel ἐν Χρ. I. Marburg 1892. Deze unio mystica is echter
niet onmiddellijk maar komt tot stand door den H. Geest. En ook in
Hem ligt het verband vast tusschen rechtvaardigmaking en
heiligmaking. De Geest, dien Jezus aan zijne discipelen beloofd en
in de gemeente uitgestort heeft, is n.l. niet alleen een Geest der
υἱοθεσια, die de geloovigen van hun kindschap verzekert, maar ook
de Geest der vernieuwing en der heiligmaking. Deze Geest heeft
Christus zelf bekwaamd tot zijn werk en Hem geleid van zijne
ontvangenis af tot zijne hemelvaart toe. Door zijne vernedering is
Christus verhoogd aan ’s Vaders rechterhand, verheerlijkt tot
levendmakenden Geest, verwerver en uitdeeler van den Geest, die
nu zijn Geest, de Geest van Christus is. Door dezen Geest vormt en
bekwaamt Hij ook zijne gemeente. De allereerste gave, welke de
geloovigen ontvangen, wordt hun reeds medegedeeld door den
Geest, die alles uit Christus neemt, Joh. 16:14. Hij is het, die hen
wederbaart, Joh. 3:5, 6, 8, Tit. 3:5, het leven schenkt, Rom. 8:10, in
de gemeenschap met Christus inlijft, 1 Cor. 6:15, 17, 19, tot het
geloof brengt, 1 Cor. 2:9v. 12:3, wascht, heiligt, rechtvaardigt, 1 Cor.
6:11, 12:13, Tit. 3:5, leidt, Rom. 8:14, Gods liefde in hunne harten
uitstort, Rom. 5:5, in hen bidt, Rom. 8:26, allerlei deugden, Gal. 5:22,
Ef. 5:9, en gaven, Rom. 12:6, 1 Cor. 12:4, vooral de liefde, 1 Cor. 13,
hun meedeelt, hen leven doet naar eene nieuwe wet, de wet des
Geestes, Rom. 8:2, 4, 1 Cor. 7:9, Gal. 5:6, 6:2, hen vernieuwt in
verstand en wil, naar ziel en lichaam, Rom. 6:19, 1 Cor. 2:10, 2 Cor.
5:17, 1 Thess. 5:23; in één woord, de H. Geest woont in hen, en zij
leven en wandelen in den H. Geest, Rom. 8:1, 4, 9-11, 1 Cor. 6:19,
Gal. 4:6 enz. Cf. deel II 231. 249 en voorts nog Pfleiderer, Der
Paulinismus2 225 f. Holtzmann, Neut. Theol. II 143 f.

2. In dezen zin is de heiligmaking, even goed als de

rechtvaardiging, eene gave en een werk Gods, beurtelings
toegeschreven aan den Vader, Joh. 17:17, 1 Thess. 5:23, Hebr.
13:20, 21, den Zoon als πνευμα ζωοποιουν, 1 Cor. 15:45, Ef. 5:26,
Tit. 2:14, en vooral ook, gelijk boven bleek, aan den H. Geest, Tit.
3:5, 1 Petr. 1:2. De geloovigen zijn daarbij passief, zij worden
geheiligd, Joh. 17:19, 1 Cor. 6:11, zij zijn met Christus gestorven en
opgewekt, Rom. 6:4v., zij zijn ἡγιασμενοι ἐν Χριστῳ Ιησου, 1 Cor.
1:2, Gods ποιημα, Ef. 2:10, κτισις, 2 Cor. 5:17, Gal. 6:15, ἐργον,
Rom. 14:20; τα δε παντα ἐκ του θεου, 2 Cor. 5:18. Deze heiliging
bestaat allereerst hierin, dat de geloovigen van de wereld
afgezonderd worden en in eene bijzondere relatie tot God komen te
staan. In het O. T. duidde heiligheid die verhouding van God tot zijn
volk en van het volk tot God aan, welke in de verschillende wetten
omschreven en geregeld was, deel II 184-191. Ook in het N. T. heeft
het begrip heilig deze beteekenis van eene relatie behouden. Er is
sprake van heilige stad, Mt. 4:5, heilige plaats, 24:15, heilig verbond,
Luk. 1:72, heilig land, Hd. 7:33, heilige Schrift, Rom. 1:2, heilige
berg, 2 Petr. 1:18, heilige profeten, Luk. 1:70, heilige offerande,
Rom. 12:2; van Christus wordt gezegd, ofschoon Hij zonder zonde
was, dat Hij zich heiligde, d. i. zich in zijn dood Gode tot eene heilige
offerande voor de zijnen opofferde, Joh. 17:19; en zoo heeten de
geloovigen met een staand epitheton ἁγιοι, omdat zij door de
roeping, cf. Rom. 1:7, 1 Cor. 1:2, κλητοι ἁγιοι, in eene bijzondere
verhouding tot God staan en, in de plaats van het oude Israel, γενος
ἐκλεκτον, βασιλειον ἱερατευμα, ἐθνος ἁγιον, λαος εἰς περιποιησιν,
zijn, 1 Petr. 2:9. Maar deze verhouding is geen louter uitwendige; dat
was zij al niet onder het O. Test., want krachtens die heiligheid had
God zich verbonden, om Israel zijn verbond en wet te geven, om het
te redden of ook te kastijden, en was Israel verplicht, om in Gods
inzettingen te wandelen, deel II 189. Nu is in het N. T. de wet in
Christus vervuld; zij regelt dus de heiligheidsverhouding niet meer,
welke tusschen God en zijn volk bestaat. Voor de wet is Christus in
de plaats getreden; in en door Hem regelt God de verhouding
tusschen zich en zijn volk; de geloovigen zijn ἡγιασμενοι ἐν Χριστῳ
Ιησου, 1 Cor. 1:2; en deze heiligt zijn volk door den H. Geest, ἐν
πνευματι, 1 Cor. 6:11, die nu als zoodanig πνευμα ἁγιον heet en het
principe der heiliging is. Deze heiliging bestaat volstrekt niet alleen
daarin, gelijk velen het thans voorstellen, bijv. Paul Wernle, Der
Christ und die Sünde bei Paulus, 1897 S. 31, 39, 62, dat de
Christenen van de wereld afgezonderd en Gode in uitwendigen,
cultischen zin toegeeigend zijn; maar zij heeft eene diepe, ethische
beteekenis. Immers, de H. Geest wederbaart, reinigt, vernieuwt, Joh.
3:3, 1 Cor. 6:11, Tit. 3:5; met de inwoning des H. Geestes begint
voor de geloovigen eene καινοτης ζωης, Rom. 6:4, welke eene
tegenstelling vormt met den vroegeren wandel in allerlei zonden en
ongerechtigheden, 1 Cor. 6:10, Ef. 2:1; zij zijn thans nieuwe
menschen, 2 Cor. 5:17, Ef. 2:10, 15, 4:24, Gal. 6:15, Col. 3:10, die
Gode leven en hunne leden stellen tot wapenen der gerechtigheid
tot heiligmaking, Rom. 6. De relatie tot God in Christus door den H.
Geest brengt mede, dat de geloovigen van alle schuld en ook van
alle smet der zonde bevrijd zijn. En daarom bestaat de heiliging in
het N. T. ten volle daarin, dat de geloovigen den beelde des Zoons
gelijkvormig worden gemaakt, Rom. 8:29, Gal. 4:19. In zoover valt
de heiliging met de heerlijkmaking saam; deze begint niet eerst na
dit leven, maar neemt terstond met de roeping een aanvang; die Hij
riep, rechtvaardigde Hij en die Hij rechtvaardigde, verheerlijkte Hij in
datzelfde oogenblik, Rom. 8:30; en deze verheerlijking zet zich in dit
leven voort, 2 Cor. 3:18, totdat zij voltooid wordt bij de wederkomst
van Christus, 1 Cor. 15:49, 51v., Col. 3:4. Phil. 3:21, cf. deel II 191.
Uit deze heerlijke beschrijving van den Christenstand in het N. T.
is door velen in vroeger en later tijd afgeleid, dat de Schrift de
volmaakbaarheid der geloovigen reeds in dit leven leert; zoo door de
Pelagianen, Roomschen, Socinianen, Remonstranten, Anabaptisten,
Schwencfeld, Weigel, Böhme, Poiret, Labadie, Quietisten, Pietisten,
Kwakers, Herrnhutters, Wesleyaansche Methodisten enz., cf. bij M.
Vitringa III 385-414. Moor IV 805 sq., in den nieuweren tijd vooral
door Moody, Sankey e. a., cf. Jellinghaus, Das volle, gegenwärtige
Heil durch Christum, 1880, gematigder in de latere uitgaven, 4e Aufl.
Basel 1898. Er is van andere zijde aan deze bewering steun
geboden. Ritschl merkte het eerst op, dat Paulus zelf, nadat hij
bekeerd was, geen bewustzijn van onvolmaaktheid had, en ook over
die van de geloovigen in het geheel niet reflecteert, Rechtf. u. Vers.
II 365 f. Anderen werkten deze gedachte uit en beschuldigden den
apostel zelfs van een onpractisch idealisme, dat onder den indruk
van Jezus’ spoedige wederkomst bij de geloovigen aan geen zonden
dacht, cf. Scholz, Zur Lehre vom „armen Sünder”, Zeits. f. Th. u. K.
1896 S. 463 f. Clemen, Chr. Lehre v. d. Sünde I 109 f. Holtzmann,
Neut. Theol. II 150, vooral Wernle in zijn boven aangehaald
geschrift, cf. ook Karl, Beiträge zum Verständniss der soteriol.
Erfahrungen u. Spekulationem des Ap. Paulus, Strassburg 1897. Er
ligt in deze bewering eene waarheid, die niet bestreden maar ten
volle dient erkend. De Schrift kan schier geen woorden genoeg
vinden, om de heerlijkheid te beschrijven van het volk Gods. Zij
noemt Israël in het O. T. een priesterlijk koninkrijk, door God
uitverkoren, voorwerp zijner liefde, zijn deel en erve, zijn zoon en
knecht, volmaakt van schoonheid door de heerlijkheid Gods, Ex.
19:5, 6, Deut. 7:7v., 32:6, 8, 9, 18, Jes. 41:8, Ezech. 16:14 enz.; en
de geloovigen in het N. T. zijn het zout der aarde, Mt. 5:13, het licht
der wereld, vs. 14, uit God geboren en zijne kinderen, Joh. 1:12, 13,
zijn uitverkoren geslacht en koninklijk priesterdom, 1 Petr. 2:9, 10,
der Goddelijke natuur deelachtig, 2 Petr. 1:4, gezalfd met den H.
Geest, 1 Joh. 2:20, door Christus gemaakt tot koningen en priesters,
Op. 1:5, niet kunnende zondigen, 1 Joh. 3:9, 5:18v. enz. Wie de leer
der Schrift over zonde en genade verwerpt, kan in dit alles slechts
overdrijving zien; eene radicale verandering als wedergeboorte en
heiligmaking is dan noch noodig noch begrijpelijk. Maar de Schrift
oordeelt anders; zij geeft aan de gemeente eene hooge plaats,
noemt haar met de schoonste namen en schrijft haar eene
Goddelijke heiligheid en heerlijkheid toe. In de Roomsche
dogmatiek, cf. bijv. Heinrich-Gutberlet, Dogm. Theol. VIII 550-643,
komen de deugden en gaven, welke de H. Geest aan de gemeente
schenkt, gewoonlijk beter tot haar recht dan in de Protestantsche,
welke menigmaal in de rechtvaardiging uit het geloof en de
verwachting van de hemelsche zaligheid de leer der Schrift over den
Christenstand uitgeput acht. De heerlijkmaking der gemeente, welke
met de wedergeboorte een aanvang neemt, is echter evenzeer een
voorwerp des geloofs als de rechtvaardigmaking. Dat de gemeente
in Christus schuldvrij voor Gods aangezicht staat, is even zwaar te
gelooven, als dat zij door den H. Geest in beginsel geheiligd,
verheerlijkt en den beelde des Zoons gelijkvormig is gemaakt. Beide
zijn evenzeer met den schijn der dingen in strijd; beide behooren tot
die zaken, welke men niet ziet en die alleen zeker zijn voor het
geloof. De Schrift weet dat ook zelve. In weerwil toch van de
heerlijke beschrijving, welke zij geeft van den stand der geloovigen,
beschouwt zij dezen toch als zondaren en verzwijgt hunne
overtredingen en hunne schuldbelijdenis niet, bijv. bij Abraham, Gen.
12:11, Izak, 26:7, Jakob, 26:35, Mozes, Num. 20:7-12, Ps. 106:33,
David, Ps. 51 enz., Salomo, 1 Kon. 8:46, Spr. 20:9, Jesaja, cap.
64:6, Daniël, cap. 9:4 enz. En ook Paulus weet, dat hem, als hij het
goede wil doen, het kwade bijligt. Het is waar, dat Paulus zich steeds
helder bewust is van de groote verandering, welke met hem heeft
plaats gegrepen. Hij is met Christus der wereld gekruisigd, en hij
leeft thans zelf niet meer, Christus leeft in hem. Hij is vrij van de wet,
staat rechtvaardig voor God, is van zijn kindschap verzekerd, roemt
in de genade, door welke hij alles vermag, stelt zichzelven ten
voorbeeld, draagt roem op zijn apostolischen arbeid en is zich van
zijne trouwe ambtsvervulling bewust, bijv. Rom. 15 vs. 17, 1 Cor. 4:3,
9:15, 15:30, 31, II 1:12, 6:3, 11:10, Phil. 2:16, 1 Thess. 2:10, 19.
Maar desniettemin belijdt hij, dat hij in het vleesch leeft, Gal. 2:20,
dat het vleesch steeds begeert tegen den Geest, Gal. 5:17, dat in
zijn vleesch geen goed woont, Rom. 7:18, en dat hij de volmaaktheid
nog niet heeft verkregen, Phil. 3:12. Vooral Rom. 7:7-26 is in dit
opzicht van groote beteekenis, cf. reeds boven bl. 106; hoezeer de
reformatorische exegese van deze plaats in den nieuweren tijd
meest prijsgegeven wordt, heeft men, alzoo handelende, niet
geweten wat men deed. Wernle overdrijft maar zegt toch niet geheel
zonder reden: in der That bedeutet das Zurückgehen auf die alte
(griechische) Tradition von Röm. 7 einen viel schwereren Schlag für
unsere Dogmatik, als in der Regel von ihr empfunden wird.
Gewöhnlich gesteht man zu, dass Röm. 7 sich nicht auf den
Wiedergeborenen bezieht, ohne zu merken, dass durch dies
Zugeständniss der Paulinismus für uns unbrauchbar wird, t.a.p. 108.
Toch is dit niet de sterkste grond voor het handhaven der
reformatorische uitlegging van Rom. 7. Deze ligt in den tekst zelven.
Het praesens, waarin Paulus spreekt, is alleen van het
tegenwoordige te verstaan. In Wahrheit macht man den Apostel zum
Komödianten, wenn man ihm zutraut, er habe so, wie hier geschieht,
nur in der Erinnerung an einen längst vergangenen Zustand reden
können, Clemen t.a.p. 112, die ook verwijst naar van Manen, Paulus
II 1891 bl. 71. Toch ziet Clemen geen kans, om Rom. 7 met de
overige uitspraken van Paulus in overeenstemming te brengen en
zegt daarom: sie entstammt wohl einer besonders trüben Stimmung
des Apostels, nicht seinem sonst vorherrschenden Bewusstsein!
Maar bij deze zonde en dit zondebesef in de heiligen des O. en N.
Verbonds komt nog, dat de Schrift allerwege uitgaat van de
onderstelling, dat de zonde in de geloovigen tot het einde huns
levens blijft; er blijft hun voortdurend noodig de bede om vergeving,
Mt. 6:12, 13 en de belijdenis van zonden, 1 Joh. 1:9. Al de
vermaningen en waarschuwingen in de Schrift onderstellen, dat de
geloovigen nog maar hebben een klein beginsel der volmaakte
gehoorzaamheid; zij struikelen dagelijks in vele dingen, Jak. 3:2;
indien zij zeggen, geene zonde te hebben, verleiden zij zichzelven, 1
Joh. 1:8. Ook Paulus oordeelt over de geloovigen niet anders. Hij
plaatst hen zeer hoog, noemt hen uitverkorenen, geroepenen,
heiligen, merkt met vreugde de christelijke deugden op, die in hen
openbaar worden, en geeft hun gaarne en herhaaldelijk een roemvol
getuigenis. Hierin overdrijft de apostel zeker niet; de verandering
moet groot geweest zijn, als hij van de geloovigen uit de Heidenen
getuigen kon, dat zij vroeger in allerlei schrikkelijke zonden leefden
maar nu gewasschen, geheiligd, gerechtvaardigd waren in den
naam van den Heere Jezus en door den Geest Gods, 1 Cor. 6:11.
Desniettemin heeft hij een open oog voor de zonden, die de
geloovigen nog aankleven. De Corinthiërs zijn nog vleeschelijk, 1
Cor. 3:1-4, de Galatiërs zijn ongehoorzaam, Gal. 5:7v., in de
Colossers is het goede werk wel begonnen maar niet voleindigd,
Col. 1:6, ja, hun leven is nog met Christus verborgen in God, 3:3. In
Rom. 6 zegt Paulus niet, dat de geloovigen zondeloos zijn, maar
betoogt hij, dat het geloof in Christus zich met een leven in de zonde
niet verdraagt; en daarom vermaant hij hen juist, om hunne leden
Gode te stellen tot wapenen der gerechtigheid, Rom. 6:13. Zonder
telkens op de rechtvaardigmaking terug te komen, die eens uit en
door het geloof geschied is, dringt hij er op aan, dat de geloovigen
dezen hunnen nieuwen stand in een wandelen naar den Geest
openbaren en bewijzen zullen. En daarbij verdient dit dan nog onze
opmerkzaamheid, dat de Schrift, schoon altijd de onvolmaaktheid
van den geloovige onderstellende, toch nooit den eisch der wet
verzwakt of aanpast aan de practijk. De voorstanders van de
volmaakbaarheid kunnen dien nooit handhaven, halen de zedewet
naar beneden en maken tusschen doodzonden en vergefelijke
zonden of tusschen zonde doen en zonde hebben onderscheid.
Maar de Schrift doet alzoo niet en handhaaft den vollen,
onkreukbaren eisch der wet: weest heilig, want Ik ben heilig, 1 Petr.
1:16, weest volmaakt, gelijk uw Vader in de hemelen, Mt. 5:48, Jak.
1:4; de geloovigen moeten Christus navolgen, die geen zonde
gedaan heeft, 1 Petr. 2:21v. Ef. 5:1, en in den dag van Christus
ἀνεγκλητοι, εἰλικρινεις, ἀπροσκοποι, ἀμεμπτοι, ἀμωμοι zijn, 1 Cor.
1:8, Phil. 1:10, 2:15, Col. 1:22, 1 Thess. 3:13, 5:23. Met allen ernst
en zonder ophouden worden zij daarom opgewekt tot een heiligen
wandel. Boven bij de rechtvaardiging bleek ons, dat de Christen van
zijne zaligheid zeker is, alleen door het geloof, zonder en
onafhankelijk van de werken. Maar in de heiligmaking, in het leven
wordt, naar het schijnt, de zaligheid weer daarvan afhankelijk
gemaakt, of de geloovigen Gods wil doen en onstoffelijk voor zijn
aangezicht wandelen.
De heiligmaking, die eerst alleen passief was, Phil. 1:5, 1 Thess.
5:23, krijgt in eens eene actieve beteekenis, Rom. 12:1, 2 Cor. 7:1, 1
Thess. 4:3, Hebr. 12:14. Evenals bij de prediking van het evangelie
het geloof eene gave Gods is en toch de mensch voor zijne houding
tegenover Gods roeping verantwoordelijk is, bv. Rom. 9:1-29 en
9:30-10:21, zoo wordt hier het bezit van alle weldaden des verbonds,
vergeving, kindschap, leven, zaligheid vóór alle werk zeker gesteld
en toch telkens met zooveel ernst op goede werken aangedrongen,
alsof zij eerst daardoor verkregen moesten worden. Het koninkrijk
Gods is eene gave, door God naar zijn welbehagen geschonken, Mt.
11:26, 16:17, 22:14, 24:22, Luk. 10:20, 12:32, 22:29, en toch is het
een loon, een schat in de hemelen, die met inspanning gezocht en
door arbeid in den dienst Gods verworven moet worden, Mt. 5:12,
20, 6:20, 19:21, 20:1v. enz. De geloovigen zijn ranken aan den
wijnstok, die zonder Christus niets kunnen doen en worden toch
vermaand, om in Hem, in zijn woord, in zijne liefde te blijven, Joh.
15; zij zijn uitverkorenen, en moeten toch zich benaarstigen, om
hunne roeping en verkiezing vast te maken, 2 Petr. 1:10; zij zijn door
de ééne offerande van Christus geheiligd en volmaakt, Hebr. 10:10,
14, in wie God werkt hetgeen Hem welbehagelijk is, 13:21, en toch
moeten zij in het geloof volharden ten einde toe, 3:6, 14, 4:14, 6:11,
12; zij hebben den nieuwen mensch aangedaan en moeten Hem
steeds aandoen, Ef. 4:24, Col. 3:10; zij hebben het vleesch
gekruisigd met de begeerlijkheden en moeten toch hunne leden
dooden, die op de aarde zijn, Gal. 5:24, Col. 3:5; of, om al deze
tegenstellingen saam te vatten: eenerzijds is het een feit, dat de
Schrift niet eens maar herhaaldelijk van loon spreekt, aan het
geringste werk, in Jezus’ naam verricht, loon verbindt, aan het einde
een iegelijk vergelden laat naar zijne werken en menigmaal met het
oog op dat loon op goede werken aandringt, Mt. 5:12, 6:4, 16:27,
25:34, Rom. 2:6, 1 Tim. 4:7, 8, Op. 22:12 enz.; en daarnaast staat
even vast, dat er geen verhouding van verdienste en loon bestaat
tusschen wat de geloovige doet en wat hij ontvangen zal, Mt. 20:9,
Mk. 10:30, Luk. 12:37, 43, 44; dat hij, als hij alles doet, wat hij
schuldig was te doen, nog een onnutte dienstknecht is, Luk. 17:10,
dat er geen loon is dan uit genade, Rom. 4:3, 4, en dat alle
weldaden des verbonds, de heiligmaking en de verheerlijking, even
goed als de rechtvaardigmaking, door Christus verworven zijn, in
Hem gereed liggen en dus door de geloovigen niet alleen niet meer
behoeven maar ook niet meer kunnen verdiend en alleen kinderlijk in
het geloof kunnen aangenomen worden. Velen hebben tusschen
deze alwerkzaamheid Gods in de genade en de toch daarnaast
Welcome to our website – the ideal destination for book lovers and
knowledge seekers. With a mission to inspire endlessly, we offer a
vast collection of books, ranging from classic literary works to
specialized publications, self-development books, and children's
literature. Each book is a new journey of discovery, expanding
knowledge and enriching the soul of the reade

Our website is not just a platform for buying books, but a bridge
connecting readers to the timeless values of culture and wisdom. With
an elegant, user-friendly interface and an intelligent search system,
we are committed to providing a quick and convenient shopping
experience. Additionally, our special promotions and home delivery
services ensure that you save time and fully enjoy the joy of reading.

Let us accompany you on the journey of exploring knowledge and

personal growth!

ebookluna.com