Visit https://ebookluna.

com to download the full version and

explore more ebooks

Java: A Beginner’s Guide 7th Edition Herbert Schildt

- eBook PDF

_____ Click the link below to download _____

https://ebookluna.com/download/java-a-beginners-guide-
ebook-pdf/

Explore and download more ebooks at ebookluna.com

Here are some recommended products that might interest you.
You can download now and explore!

Java: A Beginner’s Guide, Eighth Edition Herbert Schildt -

eBook PDF

https://ebookluna.com/download/java-a-beginners-guide-eighth-edition-
ebook-pdf/

ebookluna.com

Java: A Beginner's Guide: Create, Compile, and Run Java

Programs Today 9th Edition Herbert Schildt - eBook PDF

https://ebookluna.com/download/java-a-beginners-guide-create-compile-
and-run-java-programs-today-ebook-pdf/

ebookluna.com

Java: The Complete Reference 12th Edition Herbert Schildt

- eBook PDF

https://ebookluna.com/download/java-the-complete-reference-ebook-pdf/

ebookluna.com

OCP Java SE 8 Programmer II Exam Guide (Exam 1Z0-809) 7th

Edition Kathy Sierra - eBook PDF

https://ebookluna.com/download/ocp-java-se-8-programmer-ii-exam-guide-
exam-1z0-809-ebook-pdf/

ebookluna.com
(eBook PDF) Big Java: Early Objects, 7th Edition

https://ebookluna.com/product/ebook-pdf-big-java-early-objects-7th-
edition/

ebookluna.com

(eBook PDF) Using Econometrics A Practical Guide 7th

Edition

https://ebookluna.com/product/ebook-pdf-using-econometrics-a-
practical-guide-7th-edition/

ebookluna.com

(eBook PDF) College Success A Concise Practical Guide 7th

Edition

https://ebookluna.com/product/ebook-pdf-college-success-a-concise-
practical-guide-7th-edition/

ebookluna.com

Linux Administration A Beginner’s Guide 7th Edition Wale

Soyinka - eBook PDF

https://ebookluna.com/download/linux-administration-a-beginners-guide-
ebook-pdf/

ebookluna.com

(eBook PDF) Java: An Introduction to Problem Solving and

Programming 7th Edition

https://ebookluna.com/product/ebook-pdf-java-an-introduction-to-
problem-solving-and-programming-7th-edition/

ebookluna.com
About the Author
Best-selling author Herbert Schildt has written extensively about programming for
over three decades and is a leading authority on the Java language. His books have
sold millions of copies worldwide and have been translated into all major foreign
languages. He is the author of numerous books on Java, including Java: The
Complete Reference, Herb Schildt’s Java Programming Cookbook, Introducing
JavaFX 8 Programming, and Swing: A Beginner’s Guide. He has also written
extensively about C, C++, and C#. Although interested in all facets of computing, his
primary focus is computer languages. Schildt holds both graduate and undergraduate
degrees from the University of Illinois. His website is www.HerbSchildt.com.

About the Technical Editor

Dr. Danny Coward has worked on all editions of the Java platform. He led the
definition of Java Servlets into the first version of the Java EE platform and beyond,
web services into the Java ME platform, and the strategy and planning for Java SE 7.
He founded JavaFX technology and, most recently, designed the largest addition to
the Java EE 7 standard, the Java WebSocket API. From coding in Java, to designing
APIs with industry experts, to serving for several years as an executive to the Java
Community Process, he has a uniquely broad perspective into multiple aspects of
Java technology. In addition, he is the author of two books on Java programming:
Java WebSocket Programming and Java EE: The Big Picture. Dr. Coward holds a
bachelor’s, master’s, and doctorate in mathematics from the University of Oxford.
Copyright © 2018 by McGraw-Hill Education (Publisher). All rights reserved.
Except as permitted under the United States Copyright Act of 1976, no part of this
publication may be reproduced or distributed in any form or by any means, or stored
in a database or retrieval system, without the prior written permission of the
publisher.

ISBN: 978-1-25-958932-4
MHID: 1-25-958932-3.

The material in this eBook also appears in the print version of this title: ISBN: 978-
1-25-958931-7, MHID: 1-25-958931-5.

eBook conversion by codeMantra

Version 1.0

All trademarks are trademarks of their respective owners. Rather than put a
trademark symbol after every occurrence of a trademarked name, we use names in an
editorial fashion only, and to the benefit of the trademark owner, with no intention of
infringement of the trademark. Where such designations appear in this book, they
have been printed with initial caps.

McGraw-Hill Education eBooks are available at special quantity discounts to use as

premiums and sales promotions or for use in corporate training programs. To contact
a representative, please visit the Contact Us page at www.mhprofessional.com.

Oracle and Java are registered trademarks of Oracle Corporation and/or its affiliates.
All other trademarks are the property of their respective owners, and McGraw-Hill
Education makes no claim of ownership by the mention of products that contain
these marks.

Screen displays of copyrighted Oracle software programs have been reproduced

herein with the permission of Oracle Corporation and/or its affiliates.

Information has been obtained by Publisher from sources believed to be reliable.

However, because of the possibility of human or mechanical error by our sources,
Publisher, or others, Publisher does not guarantee to the accuracy, adequacy, or
completeness of any information included in this work and is not responsible for any
errors or omissions or the results obtained from the use of such information.
Oracle Corporation does not make any representations or warranties as to the
accuracy, adequacy, or completeness of any information contained in this Work, and
is not responsible for any errors or omissions.

TERMS OF USE

This is a copyrighted work and McGraw-Hill Education and its licensors reserve all
rights in and to the work. Use of this work is subject to these terms. Except as
permitted under the Copyright Act of 1976 and the right to store and retrieve one
copy of the work, you may not decompile, disassemble, reverse engineer, reproduce,
modify, create derivative works based upon, transmit, distribute, disseminate, sell,
publish or sublicense the work or any part of it without McGraw-Hill Education’s
prior consent. You may use the work for your own noncommercial and personal use;
any other use of the work is strictly prohibited. Your right to use the work may be
terminated if you fail to comply with these terms.

THE WORK IS PROVIDED “AS IS.” McGRAW-HILL EDUCATION AND ITS

LICENSORS MAKE NO GUARANTEES OR WARRANTIES AS TO THE
ACCURACY, ADEQUACY OR COMPLETENESS OF OR RESULTS TO BE
OBTAINED FROM USING THE WORK, INCLUDING ANY INFORMATION
THAT CAN BE ACCESSED THROUGH THE WORK VIA HYPERLINK OR
OTHERWISE, AND EXPRESSLY DISCLAIM ANY WARRANTY, EXPRESS
OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO IMPLIED WARRANTIES
OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR A PARTICULAR PURPOSE.
McGraw-Hill Education and its licensors do not warrant or guarantee that the
functions contained in the work will meet your requirements or that its operation will
be uninterrupted or error free. Neither McGraw-Hill Education nor its licensors shall
be liable to you or anyone else for any inaccuracy, error or omission, regardless of
cause, in the work or for any damages resulting therefrom. McGraw-Hill Education
has no responsibility for the content of any information accessed through the work.
Under no circumstances shall McGraw-Hill Education and/or its licensors be liable
for any indirect, incidental, special, punitive, consequential or similar damages that
result from the use of or inability to use the work, even if any of them has been
advised of the possibility of such damages. This limitation of liability shall apply to
any claim or cause whatsoever whether such claim or cause arises in contract, tort or
otherwise.
 Contents

INTRODUCTION

1 Java Fundamentals
The Origins of Java
Java’s Lineage: C and C++
How Java Impacted the Internet
Java Simplified Web-Based Programming
Java Applets
Security
Portability
Java’s Magic: The Bytecode
Moving Beyond Applets
The Java Buzzwords
Object-Oriented Programming
Encapsulation
Polymorphism
Inheritance
Obtaining the Java Development Kit
A First Simple Program
Entering the Program
Compiling the Program
The First Sample Program Line by Line
Handling Syntax Errors
A Second Simple Program
Another Data Type
Try This 1-1: Converting Gallons to Liters
Two Control Statements
 The if Statement
The for Loop
Create Blocks of Code
Semicolons and Positioning
Indentation Practices
Try This 1-2: Improving the Gallons-to-Liters Converter
The Java Keywords
Identifiers in Java
The Java Class Libraries
Chapter 1 Self Test

2 Introducing Data Types and Operators

Why Data Types Are Important
Java’s Primitive Types
Integers
Floating-Point Types
Characters
The Boolean Type
Try This 2-1: How Far Away Is the Lightning?
Literals
Hexadecimal, Octal, and Binary Literals
Character Escape Sequences
String Literals
A Closer Look at Variables
Initializing a Variable
Dynamic Initialization
The Scope and Lifetime of Variables
Operators
Arithmetic Operators
Increment and Decrement
Relational and Logical Operators
Short-Circuit Logical Operators
The Assignment Operator
Shorthand Assignments
Type Conversion in Assignments
Casting Incompatible Types
Operator Precedence
 Try This 2-2: Display a Truth Table for the Logical Operators
Expressions
Type Conversion in Expressions
Spacing and Parentheses
Chapter 2 Self Test

3 Program Control Statements

Input Characters from the Keyboard
The if Statement
Nested ifs
The if-else-if Ladder
The switch Statement
Nested switch Statements
Try This 3-1: Start Building a Java Help System
The for Loop
Some Variations on the for Loop
Missing Pieces
The Infinite Loop
Loops with No Body
Declaring Loop Control Variables Inside the for Loop
The Enhanced for Loop
The while Loop
The do-while Loop
Try This 3-2: Improve the Java Help System
Use break to Exit a Loop
Use break as a Form of goto
Use continue
Try This 3-3: Finish the Java Help System
Nested Loops
Chapter 3 Self Test

4 Introducing Classes, Objects, and Methods

Class Fundamentals
The General Form of a Class
Defining a Class
How Objects Are Created
Reference Variables and Assignment
 Methods
Adding a Method to the Vehicle Class
Returning from a Method
Returning a Value
Using Parameters
Adding a Parameterized Method to Vehicle
Try This 4-1: Creating a Help Class
Constructors
Parameterized Constructors
Adding a Constructor to the Vehicle Class
The new Operator Revisited
Garbage Collection
The this Keyword
Chapter 4 Self Test

5 More Data Types and Operators

Arrays
One-Dimensional Arrays
Try This 5-1: Sorting an Array
Multidimensional Arrays
Two-Dimensional Arrays
Irregular Arrays
Arrays of Three or More Dimensions
Initializing Multidimensional Arrays
Alternative Array Declaration Syntax
Assigning Array References
Using the length Member
Try This 5-2: A Queue Class
The For-Each Style for Loop
Iterating Over Multidimensional Arrays
Applying the Enhanced for
Strings
Constructing Strings
Operating on Strings
Arrays of Strings
Strings Are Immutable
Using a String to Control a switch Statement
 Using Command-Line Arguments
The Bitwise Operators
The Bitwise AND, OR, XOR, and NOT Operators
The Shift Operators
Bitwise Shorthand Assignments
Try This 5-3: A ShowBits Class
The ? Operator
Chapter 5 Self Test

6 A Closer Look at Methods and Classes

Controlling Access to Class Members
Java’s Access Modifiers
Try This 6-1: Improving the Queue Class
Pass Objects to Methods
How Arguments Are Passed
Returning Objects
Method Overloading
Overloading Constructors
Try This 6-2: Overloading the Queue Constructor
Recursion
Understanding static
Static Blocks
Try This 6-3: The Quicksort
Introducing Nested and Inner Classes
Varargs: Variable-Length Arguments
Varargs Basics
Overloading Varargs Methods
Varargs and Ambiguity
Chapter 6 Self Test

7 Inheritance
Inheritance Basics
Member Access and Inheritance
Constructors and Inheritance
Using super to Call Superclass Constructors
Using super to Access Superclass Members
Try This 7-1: Extending the Vehicle Class
 Visit https://ebookluna.com
now to explore a diverse
collection of ebooks available
in formats like PDF, EPUB, and
MOBI, compatible with all
devices. Don’t miss the chance
to enjoy exciting offers and
quickly download high-quality
materials in just a few simple
steps!
 Creating a Multilevel Hierarchy
When Are Constructors Executed?
Superclass References and Subclass Objects
Method Overriding
Overridden Methods Support Polymorphism
Why Overridden Methods?
Applying Method Overriding to TwoDShape
Using Abstract Classes
Using final
final Prevents Overriding
final Prevents Inheritance
Using final with Data Members
The Object Class
Chapter 7 Self Test

8 Packages and Interfaces

Packages
Defining a Package
Finding Packages and CLASSPATH
A Short Package Example
Packages and Member Access
A Package Access Example
Understanding Protected Members
Importing Packages
Java’s Class Library Is Contained in Packages
Interfaces
Implementing Interfaces
Using Interface References
Try This 8-1: Creating a Queue Interface
Variables in Interfaces
Interfaces Can Be Extended
Default Interface Methods
Default Method Fundamentals
A More Practical Example of a Default Method
Multiple Inheritance Issues
Use static Methods in an Interface
Private Interface Methods
 Final Thoughts on Packages and Interfaces
Chapter 8 Self Test

9 Exception Handling
The Exception Hierarchy
Exception Handling Fundamentals
Using try and catch
A Simple Exception Example
The Consequences of an Uncaught Exception
Exceptions Enable You to Handle Errors Gracefully
Using Multiple catch Statements
Catching Subclass Exceptions
Try Blocks Can Be Nested
Throwing an Exception
Rethrowing an Exception
A Closer Look at Throwable
Using finally
Using throws
Three Additional Exception Features
Java’s Built-in Exceptions
Creating Exception Subclasses
Try This 9-1: Adding Exceptions to the Queue Class
Chapter 9 Self Test

10 Using I/O
Java’s I/O Is Built upon Streams
Byte Streams and Character Streams
The Byte Stream Classes
The Character Stream Classes
The Predefined Streams
Using the Byte Streams
Reading Console Input
Writing Console Output
Reading and Writing Files Using Byte Streams
Inputting from a File
Writing to a File
Automatically Closing a File
 Reading and Writing Binary Data
Try This 10-1: A File Comparison Utility
Random-Access Files
Using Java’s Character-Based Streams
Console Input Using Character Streams
Console Output Using Character Streams
File I/O Using Character Streams
Using a FileWriter
Using a FileReader
Using Java’s Type Wrappers to Convert Numeric Strings
Try This 10-2: Creating a Disk-Based Help System
Chapter 10 Self Test

11 Multithreaded Programming
Multithreading Fundamentals
The Thread Class and Runnable Interface
Creating a Thread
One Improvement and Two Simple Variations
Try This 11-1: Extending Thread
Creating Multiple Threads
Determining When a Thread Ends
Thread Priorities
Synchronization
Using Synchronized Methods
The synchronized Statement
Thread Communication Using notify( ), wait( ), and notifyAll( )
An Example That Uses wait( ) and notify( )
Suspending, Resuming, and Stopping Threads
Try This 11-2: Using the Main Thread
Chapter 11 Self Test

12 Enumerations, Autoboxing, Static Import, and Annotations

Enumerations
Enumeration Fundamentals
Java Enumerations Are Class Types
The values( ) and valueOf( ) Methods
Constructors, Methods, Instance Variables, and Enumerations
 Two Important Restrictions
Enumerations Inherit Enum
Try This 12-1: A Computer-Controlled Traffic Light
Autoboxing
Type Wrappers
Autoboxing Fundamentals
Autoboxing and Methods
Autoboxing/Unboxing Occurs in Expressions
A Word of Warning
Static Import
Annotations (Metadata)
Chapter 12 Self Test

13 Generics
Generics Fundamentals
A Simple Generics Example
Generics Work Only with Reference Types
Generic Types Differ Based on Their Type Arguments
A Generic Class with Two Type Parameters
The General Form of a Generic Class
Bounded Types
Using Wildcard Arguments
Bounded Wildcards
Generic Methods
Generic Constructors
Generic Interfaces
Try This 13-1: Create a Generic Queue
Raw Types and Legacy Code
Type Inference with the Diamond Operator
Erasure
Ambiguity Errors
Some Generic Restrictions
Type Parameters Can’t Be Instantiated
Restrictions on Static Members
Generic Array Restrictions
Generic Exception Restriction
Continuing Your Study of Generics
 Chapter 13 Self Test

14 Lambda Expressions and Method References

Introducing Lambda Expressions
Lambda Expression Fundamentals
Functional Interfaces
Lambda Expressions in Action
Block Lambda Expressions
Generic Functional Interfaces
Try This 14-1: Pass a Lambda Expression as an Argument
Lambda Expressions and Variable Capture
Throw an Exception from Within a Lambda Expression
Method References
Method References to static Methods
Method References to Instance Methods
Constructor References
Predefined Functional Interfaces
Chapter 14 Self Test

15 Modules
Module Basics
A Simple Module Example
Compile and Run the First Module Example
A Closer Look at requires and exports
java.base and the Platform Modules
Legacy Code and the Unnamed Module
Exporting to a Specific Module
Using requires transitive
Try This 15-1: Experiment with requires transitive
Use Services
Service and Service Provider Basics
The Service-Based Keywords
A Module-Based Service Example
Additional Module Features
Open Modules
The opens Statement
requires static
 Continuing Your Study of Modules
Chapter 15 Self Test

16 Introducing Swing
The Origins and Design Philosophy of Swing
Components and Containers
Components
Containers
The Top-Level Container Panes
Layout Managers
A First Simple Swing Program
The First Swing Example Line by Line
Swing Event Handling
Events
Event Sources
Event Listeners
Event Classes and Listener Interfaces
Use JButton
Work with JTextField
Create a JCheckBox
Work with JList
Try This 16-1: A Swing-Based File Comparison Utility
Use Anonymous Inner Classes or Lambda Expressions to Handle Events
Chapter 16 Self Test

17 Introducing JavaFX
JavaFX Basic Concepts
The JavaFX Packages
The Stage and Scene Classes
Nodes and Scene Graphs
Layouts
The Application Class and the Life-cycle Methods
Launching a JavaFX Application
A JavaFX Application Skeleton
Compiling and Running a JavaFX Program
The Application Thread
A Simple JavaFX Control: Label
 Using Buttons and Events
Event Basics
Introducing the Button Control
Demonstrating Event Handling and the Button
Three More JavaFX Controls
CheckBox
Try This 17-1: Use the CheckBox Indeterminate State
ListView
TextField
Introducing Effects and Transforms
Effects
Transforms
Demonstrating Effects and Transforms
What Next?
Chapter 17 Self Test

A Answers to Self Tests

Chapter 1: Java Fundamentals
Chapter 2: Introducing Data Types and Operators
Chapter 3: Program Control Statements
Chapter 4: Introducing Classes, Objects, and Methods
Chapter 5: More Data Types and Operators
Chapter 6: A Closer Look at Methods and Classes
Chapter 7: Inheritance
Chapter 8: Packages and Interfaces
Chapter 9: Exception Handling
Chapter 10: Using I/O
Chapter 11: Multithreaded Programming
Chapter 12: Enumerations, Autoboxing, Static Import, and Annotations
Chapter 13: Generics
Chapter 14: Lambda Expressions and Method References
Chapter 15: Modules
Chapter 16: Introducing Swing
Chapter 17: Introducing JavaFX

B Using Java’s Documentation Comments

The javadoc Tags
 @author
{@code}
@deprecated
{@docRoot}
@exception
{@index}
{@inheritDoc}
{@link}
{@linkplain}
{@literal}
@param
@return
@see
@serial
@serialData
@serialField
@since
@throws
{@value}
@version
The General Form of a Documentation Comment
What javadoc Outputs
An Example That Uses Documentation Comments

C An Overview of Java Web Start

What Is Java Web Start?
Four Key Java Web Start Essentials
Java Web Start Apps Require a JAR File
Java Web Start Apps Are Signed
Java Web Start Relies on JNLP
Linking to the Java Web Start JNLP File
Experimenting with Java Web Start Using the Local File System
Create a JAR File for ButtonDemo
Create a Keystore and Sign ButtonDemo.jar
Create a JNLP file for ButtonDemo
Create a Short HTML File Called StartBD.html
Add ButtonDemo.jnlp to the Exception Site List in the Java Control Panel
 Execute ButtonDemo via Your Browser
Running a Java Web Start Application Using javaws
Using Java Web Start with an Applet

D Introducing JShell
JShell Basics
List, Edit, and Rerun Code
Add a Method
Create a Class
Use an Interface
Evaluate Expressions and Use Built-in Variables
Importing Packages
Exceptions
Some More JShell Commands
Exploring JShell Further

E More Java Keywords

The transient and volatile Modifiers
instanceof
strictfp
assert
Native Methods
Another Form of this

Index
 Introduction

T
he purpose of this book is to teach you the fundamentals of Java programming.
It uses a step-by-step approach complete with numerous examples, self tests,
and projects. It assumes no previous programming experience. The book starts
with the basics, such as how to compile and run a Java program. It then discusses the
keywords, features, and constructs that form the core of the Java language. You’ll
also find coverage of some of Java’s most advanced features, including
multithreaded programming, generics, lambda expressions, and modules. An
introduction to the fundamentals of Swing and JavaFX concludes the book. By the
time you finish, you will have a firm grasp of the essentials of Java programming.
It is important to state at the outset that this book is just a starting point. Java is
more than just the elements that define the language. Java also includes extensive
libraries and tools that aid in the development of programs. To be a top-notch Java
programmer implies mastery of these areas, too. After completing this book, you will
have the knowledge to pursue any and all other aspects of Java.

The Evolution of Java

Only a few languages have fundamentally reshaped the very essence of
programming. In this elite group, one stands out because its impact was both rapid
and widespread. This language is, of course, Java. It is not an overstatement to say
that the original release of Java 1.0 in 1995 by Sun Microsystems, Inc., caused a
revolution in programming. This revolution radically transformed the Web into a
highly interactive environment. In the process, Java set a new standard in computer
language design.
Over the years, Java has continued to grow, evolve, and otherwise redefine itself.
Unlike many other languages, which are slow to incorporate new features, Java has
often been at the forefront of computer language development. One reason for this is
the culture of innovation and change that came to surround Java. As a result, Java
 Visit https://ebookluna.com
now to explore a diverse
collection of ebooks available
in formats like PDF, EPUB, and
MOBI, compatible with all
devices. Don’t miss the chance
to enjoy exciting offers and
quickly download high-quality
materials in just a few simple
steps!
has gone through several upgrades—some relatively small, others more significant.
The first major update to Java was version 1.1. The features added by Java 1.1
were more substantial than the increase in the minor revision number would have
you think. For example, Java 1.1 added many new library elements, redefined the
way events are handled, and reconfigured many features of the original 1.0 library.
The next major release of Java was Java 2, where the 2 indicates “second
generation.” The creation of Java 2 was a watershed event, marking the beginning of
Java’s “modern age.” The first release of Java 2 carried the version number 1.2. It
may seem odd that the first release of Java 2 used the 1.2 version number. The
reason is that it originally referred to the internal version number of the Java libraries
but then was generalized to refer to the entire release itself. With Java 2, Sun
repackaged the Java product as J2SE (Java 2 Platform Standard Edition), and the
version numbers began to be applied to that product.
The next upgrade of Java was J2SE 1.3. This version of Java was the first major
upgrade to the original Java 2 release. For the most part, it added to existing
functionality and “tightened up” the development environment. The release of J2SE
1.4 further enhanced Java. This release contained several important new features,
including chained exceptions, channel-based I/O, and the assert keyword.
The release of J2SE 5 created nothing short of a second Java revolution. Unlike
most of the previous Java upgrades, which offered important but incremental
improvements, J2SE 5 fundamentally expanded the scope, power, and range of the
language. To give you an idea of the magnitude of the changes caused by J2SE 5,
here is a list of its major new features:

Generics
Autoboxing/unboxing
Enumerations
The enhanced “for-each” style for loop
Variable-length arguments (varargs)
Static import
Annotations

This is not a list of minor tweaks or incremental upgrades. Each item in the list
represents a significant addition to the Java language. Some, such as generics, the
enhanced for loop, and varargs, introduced new syntax elements. Others, such as
autoboxing and auto-unboxing, altered the semantics of the language. Annotations
added an entirely new dimension to programming.
 The importance of these new features is reflected in the use of the version number
“5.” The next version number for Java would normally have been 1.5. However, the
new features were so significant that a shift from 1.4 to 1.5 just didn’t seem to
express the magnitude of the change. Instead, Sun elected to increase the version
number to 5 as a way of emphasizing that a major event was taking place. Thus, it
was named J2SE 5, and the Java Development Kit (JDK) was called JDK 5. In order
to maintain consistency, however, Sun decided to use 1.5 as its internal version
number, which is also referred to as the developer version number. The “5” in J2SE
5 is called the product version number.
The next release of Java was called Java SE 6, and Sun once again decided to
change the name of the Java platform. First, notice that the “2” has been dropped.
Thus, the platform now had the name Java SE, and the official product name was
Java Platform, Standard Edition 6, with the development kit being called JDK 6. As
with J2SE 5, the 6 in Java SE 6 is the product version number. The internal,
developer version number is 1.6.
Java SE 6 built on the base of J2SE 5, adding incremental improvements. Java SE
6 added no major features to the Java language proper, but it did enhance the API
libraries, added several new packages, and offered improvements to the run time. It
also went through several updates during its long (in Java terms) life cycle, with
several upgrades added along the way. In general, Java SE 6 served to further
solidify the advances made by J2SE 5.
The next release of Java was called Java SE 7, with the development kit being
called JDK 7. It has an internal version number of 1.7. Java SE 7 was the first major
release of Java after Sun Microsystems was acquired by Oracle. Java SE 7 added
several new features, including significant additions to the language and the API
libraries. Some of the most important features added by Java SE 7 were those
developed as part of Project Coin. The purpose of Project Coin was to identify a
number of small changes to the Java language that would be incorporated into JDK
7, including

A String can control a switch statement.

Binary integer literals.
Underscores in numeric literals.
An expanded try statement, called try-with-resources, that supports automatic
resource management.
Type inference (via the diamond operator) when constructing a generic instance.
Enhanced exception handling in which two or more exceptions can be caught by
 a single catch (multicatch) and better type checking for exceptions that are
rethrown.

As you can see, even though the Project Coin features were considered to be small
changes to the language, their benefits were much larger than the qualifier “small”
would suggest. In particular, the try-with-resources statement profoundly affects the
way that a substantial amount of code is written.
The next release of Java was Java SE 8, with the development kit being called
JDK 8. It has an internal version number of 1.8. JDK 8 represented a very significant
upgrade to the Java language because of the inclusion of a far-reaching new
language feature: the lambda expression. The impact of lambda expressions was, and
continues to be, quite profound, changing both the way that programming solutions
are conceptualized and how Java code is written. In the process, lambda expressions
can simplify and reduce the amount of source code needed to create certain
constructs. The addition of lambda expressions also caused a new operator (the –>)
and a new syntax element to be added to the language.
In addition to lambda expressions, JDK 8 added many other important new
features. For example, beginning with JDK 8, it is now possible to define a default
implementation for a method specified by an interface. JDK 8 also bundled support
for JavaFX, Java’s new GUI framework. JavaFX is expected to soon play an
important part in nearly all Java applications, ultimately replacing Swing for most
GUI-based projects. In the final analysis, Java SE 8 was a major release that
profoundly expanded the capabilities of the language and changed the way that Java
code is written.

Java SE 9
The newest release of Java is Java SE 9. The developer’s kit is called JDK 9. With
the release of JDK 9, the internal version number is also 9. JDK 9 represents a major
Java release, incorporating significant enhancements to both the Java language and
its libraries. The primary new feature is modules, which enable you to specify the
relationships and dependencies of the code that comprises an application. Modules
also add another dimension to Java’s access control features. The inclusion of
modules caused a new syntax element, several new keywords, and various tool
enhancements to be added to Java. Modules also have a profound effect on the API
library because, beginning with JDK 9, the library packages are now organized into
modules.
In addition to modules, JDK 9 includes several other new features. One of
particular interest is JShell, which is a tool that supports interactive program
experimentation and learning. (An introduction to JShell is found in Appendix D.)
Another interesting upgrade is support for private interface methods. Their inclusion
further enhances JDK 8’s support for default methods in interfaces. JDK 9 adds a
search feature to the javadoc tool and a new tag called @index to support it. As with
previous releases, JDK 9 contains a number of updates and enhancements to Java’s
API libraries.
As a general rule, in any Java release, it is the new features that receive the most
attention. However, there is one high-profile aspect of Java that is deprecated by
JDK 9: applets. Beginning with JDK 9, applets are no longer recommended for new
projects. As will be explained in greater detail in Chapter 1, because of waning
browser support for applets (and other factors), JDK 9 deprecates the entire applet
API. At this time, the use of Java Web Start is recommended for deploying
applications over the Internet. (An introduction to Java Web Start is found in
Appendix C.) Because applets are being phased out and not recommended for new
code, they are no longer discussed in this book. However, readers interested in
applets will find coverage of them in previous editions of this book.
In the final analysis, JDK 9 continues Java’s legacy of innovation, ensuring that
Java remains the vibrant, nimble language that the programming world has come to
expect. The material in this book has been updated to reflect Java SE 9 (JDK 9), with
many new features, updates, and additions indicated throughout.

How This Book Is Organized

This book presents an evenly paced tutorial in which each section builds upon the
previous one. It contains 17 chapters, each discussing an aspect of Java. This book is
unique because it includes several special elements that reinforce what you are
learning.

Key Skills & Concepts

Each chapter begins with a set of critical skills that you will be learning.

Self Test
Each chapter concludes with a Self Test that lets you test your knowledge. The
answers are in Appendix A.

Ask the Expert

Sprinkled throughout the book are special “Ask the Expert” boxes. These contain
additional information or interesting commentary about a topic. They use a
Question/Answer format.

Try This Elements

Each chapter contains one or more Try This elements, which are projects that show
you how to apply what you are learning. In many cases, these are real-world
examples that you can use as starting points for your own programs.

No Previous Programming Experience

Required
This book assumes no previous programming experience. Thus, if you have never
programmed before, you can use this book. If you do have some previous
programming experience, you will be able to advance a bit more quickly. Keep in
mind, however, that Java differs in several key ways from other popular computer
languages. It is important not to jump to conclusions. Thus, even for the experienced
programmer, a careful reading is advised.

Required Software
To compile and run all of the programs in this book, you will need the latest Java
Development Kit (JDK) from Oracle, which, at the time of this writing, is JDK 9.
This is the JDK for Java SE 9. Instructions for obtaining the Java JDK are given in
Chapter 1.
If you are using an earlier version of Java, you will still be able to use this book,
but you won’t be able to compile and run the programs that use Java’s newer
features.

Don’t Forget: Code on the Web

Remember, the source code for all of the examples and projects in this book is
available free of charge on the Web at www.oraclepressbooks.com.

Special Thanks
Special thanks to Danny Coward, the technical editor for this edition of the book.
Danny has worked on several of my books, and his advice, insights, and suggestions
have always been of great value and much appreciated.

For Further Study

Java: A Beginner’s Guide is your gateway to the Herb Schildt series of Java
programming books. Here are some others that you will find of interest:

Java: The Complete Reference

Herb Schildt’s Java Programming Cookbook
The Art of Java
Swing: A Beginner’s Guide
Introducing JavaFX 8 Programming
Chapter 1
Java Fundamentals
Key Skills & Concepts
Know the history and philosophy of Java
Understand Java’s contribution to the Internet
Understand the importance of bytecode
Know the Java buzzwords
Understand the foundational principles of object-oriented programming
Create, compile, and run a simple Java program
Use variables
Use the if and for control statements
Create blocks of code
Understand how statements are positioned, indented, and terminated
Know the Java keywords
Understand the rules for Java identifiers

I
n computing, few technologies have had the impact of Java. Its creation in the
early days of the Web helped shape the modern form of the Internet, including
both the client and server sides. Its innovative features advanced the art and
science of programming, setting a new standard in computer language design. The
forward-thinking culture that grew up around Java ensured it would remain vibrant
and alive, adapting to the often rapid and varied changes in the computing landscape.
Simply put: not only is Java one of the world’s most important computer languages,
it is a force that revolutionized programming and, in the process, changed the world.
 Although Java is a language often associated with Internet programming, it is by
no means limited in that regard. Java is a powerful, full-featured, general-purpose
programming language. Thus, if you are new to programming, Java is an excellent
language to learn. Moreover, to be a professional programmer today implies the
ability to program in Java—it is that important. In the course of this book, you will
learn the basic skills that will help you master it.
The purpose of this chapter is to introduce you to Java, beginning with its history,
its design philosophy, and several of its most important features. By far, the hardest
thing about learning a programming language is the fact that no element exists in
isolation. Instead, the components of the language work in conjunction with each
other. This interrelatedness is especially pronounced in Java. In fact, it is difficult to
discuss one aspect of Java without involving others. To help overcome this problem,
this chapter provides a brief overview of several Java features, including the general
form of a Java program, some basic control structures, and simple operators. It does
not go into too many details, but, rather, concentrates on general concepts common
to any Java program.

The Origins of Java

Java was conceived by James Gosling, Patrick Naughton, Chris Warth, Ed Frank,
and Mike Sheridan at Sun Microsystems in 1991. This language was initially called
“Oak” but was renamed “Java” in 1995. Somewhat surprisingly, the original impetus
for Java was not the Internet! Instead, the primary motivation was the need for a
platform-independent language that could be used to create software to be embedded
in various consumer electronic devices, such as toasters, microwave ovens, and
remote controls. As you can probably guess, many different types of CPUs are used
as controllers. The trouble was that (at that time) most computer languages were
designed to be compiled into machine code that was targeted for a specific type of
CPU. For example, consider the C++ language.
Although it was possible to compile a C++ program for just about any type of
CPU, to do so required a full C++ compiler targeted for that CPU. The problem,
however, is that compilers are expensive and time consuming to create. In an attempt
to find a better solution, Gosling and the others worked on a portable, cross-platform
language that could produce code that would run on a variety of CPUs under
differing environments. This effort ultimately led to the creation of Java.
About the time that the details of Java were being worked out, a second, and
ultimately more important, factor emerged that would play a crucial role in the future
of Java. This second force was, of course, the World Wide Web. Had the Web not
taken shape at about the same time that Java was being implemented, Java might
have remained a useful but obscure language for programming consumer electronics.
However, with the emergence of the Web, Java was propelled to the forefront of
computer language design, because the Web, too, demanded portable programs.
Most programmers learn early in their careers that portable programs are as
elusive as they are desirable. While the quest for a way to create efficient, portable
(platform-independent) programs is nearly as old as the discipline of programming
itself, it had taken a back seat to other, more pressing problems. However, with the
advent of the Internet and the Web, the old problem of portability returned with a
vengeance. After all, the Internet consists of a diverse, distributed universe populated
with many types of computers, operating systems, and CPUs.
What was once an irritating but low-priority problem had become a high-profile
necessity. By 1993 it became obvious to members of the Java design team that the
problems of portability frequently encountered when creating code for embedded
controllers are also found when attempting to create code for the Internet. This
realization caused the focus of Java to switch from consumer electronics to Internet
programming. So, while it was the desire for an architecture-neutral programming
language that provided the initial spark, it was the Internet that ultimately led to
Java’s large-scale success.

Java’s Lineage: C and C++

The history of computer languages is not one of isolated events. Rather, it is a
continuum in which each new language is influenced in one way or another by what
has come before. In this regard, Java is no exception. Before moving on, it is useful
to understand where Java fits into the family tree of computer languages.
The two languages that form Java’s closest ancestors are C and C++. As you may
know, C and C++ are among the most important computer languages ever invented,
and are still in widespread use today. From C, Java inherits its syntax. Java’s object
model is adapted from C++. Java’s relationship to C and C++ is important for a
number of reasons. First, at the time of Java’s creation, many programmers were
familiar with the C/C++ syntax. Because Java uses a similar syntax, it was relatively
easy for a C/C++ programmer to learn Java. This made it possible for Java to be
readily utilized by the pool of existing programmers, thus facilitating Java’s
acceptance by the programming community.
Second, Java’s designers did not “reinvent the wheel.” Instead, they further
refined an already highly successful programming paradigm. The modern age of
programming began with C. It moved to C++, and then to Java. By inheriting and
building upon that rich heritage, Java provides a powerful, logically consistent
programming environment that takes the best of the past and adds new features
 Visit https://ebookluna.com
now to explore a diverse
collection of ebooks available
in formats like PDF, EPUB, and
MOBI, compatible with all
devices. Don’t miss the chance
to enjoy exciting offers and
quickly download high-quality
materials in just a few simple
steps!
Other documents randomly have
different content
»Je bent even koket als je nicht.”

»Wanneer je dit koketterie noemt, dan zal ’t wel zoo wezen.” [70]

»En ik blijf zoo gekleed.”

In de verte hoorde men paardengetrappel; de huisjongen kwam

binnen met het bericht dat toewan besaar 1 en de nonna in aantocht
waren.

»Zal je nu volgens onze afspraak je gaan kleeden, Conrad?” vroeg

Hermelijn bedaard, »je begrijpt dat je mij geen grooter beleediging
kunt doen dan je vader en zuster in zulk een toilet naast mij te
ontvangen.”

»Trek je kabaja dan ook aan!”

»Dat ben ik ’s middags niet van plan ooit te doen. Denk aan onze
afspraak!”

Conrad stond besluiteloos, maar hij bedacht zich na een poos en

ging zwijgend heen.

Intusschen was een geheele cavalcade genaderd; aan het hoofd

daarvan reed de oude heer de Géran, nog kaarsrecht en ridderlijk,
zooals zijn vader de keizerlijke kolonel zeker eens vóór zijn regiment
had gereden, naast hem Corona op haar sneeuwwit paard; zij droeg
een donkerblauwe amazone en een hoed met lange afhangende
veer; achter hem herkende Hermelijn Thoren van Hagen, Guillaume
en Conrad’s jongeren broeder Philip.

Haar hart klopte van gemengde aandoeningen; zij was blijde

menschenstemmen te hooren, bekende gezichten te zien na de
doodsche stilte van haar bruidsdagen, maar zij schrikte terug voor
een ontmoeting met de bewerkers van haar ongeluk, van Corona
bovenal. Zij stapten af en Hermelijn ging hen met lachend gelaat
tegemoet.

»Ik ben nieuwsgierig hoe dat veinzen mij afgaat,” dacht zij vol
bitterheid.

De oude heer de Géran gaf haar een vaderlijken kus; terwijl hij haar
eenigszins bezorgd aanzag.

»Gaat het goed, kind?” vroeg hij.

»O, zoo goed papa! Wat heeft u hier een heerlijk nestje voor ons
gebouwd!”

»Zoo bevalt het je, wel dat doet me genoegen, en Conrad?”

»O Conrad, is zoo’n lieve jongen, hij is nog niet gekleed, verbeeld u

eens!”

»En verwachtte je ons, dat je er zoo keurig uitziet.”

»Wel neen, maar Conrad wil me niet anders hebben.”

Corona had Thoren’s hand aangenomen bij het afstijgen, haar gelaat
schitterde van vreugde toen zij Hermelijn hoorde spreken.

»Wel lief zusje, ben je tevreden?”

»O ik ben u zoo dankbaar voor de ontvangst mij bereid, ik begrijp

het wel, alles heb ik u te danken; ik erken overal uw teedere zorg en
ik weet niet hoe mijn erkentelijkheid uit te [71]drukken …” verzekerde
zij op een toon, die Thoren van Hagen plotseling den schrik om het
hart deed slaan.

Niemand anders vermoedde echter welke geheime beteekenis zij in

die woorden legde; zij was geheel de beminnelijke, vroolijke
gastvrouw, alleen voor hem, die haar goed kende, al te opgewonden
om natuurlijk te zijn, maar voor anderen, die nog niets van haar
wisten, opgewekt, en gelukkig zoo als elke jonge vrouw het in de
schoonste dagen van haar leven is.

»Heb je de piano reeds geprobeerd?” vroeg Corona.

»O zeker, alle avonden breng ik er een paar genotvolle uren aan

door.”

»En Conrad?”

»Ik heb hem nog niet gehoord.”

»Hij speelt toch heel goed.”

»Maar nu luistert hij liever,” merkte Thoren van Hagen op.

»Wij krijgen je toch ook te hooren, Hermelijn! Zondag kom je den

heelen dag op ’t groote huis, dan is er zulk een drukte niet, want ze
zijn allen weg op de muzikanten na.”

»Bedoel je Portias en Kitty?”

»Ja, hij heeft nog geen huis, zij wonen in een paviljoen op ons erf.
We kunnen al die djankriks 2 niet onderhouden.”

»Je hebt ook reeds zooveel te doen! Corona, ’t is geen wonder dat
je er soms moe van wordt.”

»Och ja, maar ik doe het met genoegen.”

»O je dienstvaardigheid is boven allen lof verheven,” en zich tot haar

schoonvader wendend, »wat mag ik u aanbieden, vindt u niet dat bij
zulk een heugelijke gebeurtenis, als uw eerste bezoek ten huize van
uw kinderen, de champagneflesch wel mag opengetrokken worden?
Coen geeft me stellig gelijk.”

Zij riep den huisjongen en beval hem glazen en angor-poef 3 te

brengen; zij zag er vreemd uit, schooner dan ooit maar heel
verschillend van vroeger; er lag een nieuwe uitdrukking op haar
gelaat, men leert niet veinzen dan ten koste van zijn innigste, zijn
heiligste gevoelens.

Het gezelschap was vroolijk; Guillaume, die veel levendiger was dan
August, maar zooals alle Gérans er het zwijgen toedeed als vader en
zuster dicht bij waren, ging zijn broer opzoeken. Philip speelde met
de honden en Corona vroeg Hermelijn of zij dat en dat wel had
opgemerkt, of zij die bloemen niet recht Europeesch vond en of het
haar keuze van muziek was, die zij had getroffen, of de boeken haar
bevielen en of de sarongs niet mooi gebatikt 4 waren. [72]

»Ik vind alles even volmaakt, even mooi! Ik herhaal ’t je Corona, ik

zelf had niet beter kunnen kiezen, o je bent de beste van alle
zusters.”

»’t Doet me pleizier, dat je het erkent, Hermelijn; zoo velen zijn er,
die mij niet verstaan, die mij bedoelingen toeschrijven, welke mij
altijd zijn vreemd geweest, en ik verzeker ’t je nogmaals, ik heb
nooit iets anders op ’t oog, dan het geluk van hen, die me lief zijn.”

»Zeker en daarom heeft u mij ook dit waarlijk éénige lot bereid!”

Geen woord van haar ontsnapte Thoren van Hagen ofschoon hij
schijnbaar een druk gesprek met den ouden heer voerde.

»Ik hoop dat je er eens voor beloond zult worden, zooals je ’t

verdient,” vervolgde zij, en de vriend harer jeugd brak plotseling zijn
eigen woorden af en zag haar aan op eene wijze, die haar door de
ziel sneed en bijna de zoo moeilijk veroverde zelfbeheersching deed
verliezen.

Maar de angor-poef werd binnengebracht en Hermelijn begon haar

huisvrouwelijke plichten te vervullen.

»Nog een oogenblik, we wachten onzen gastheer,” verzocht zij. »Hij

maakt groot toilet, naar ’t schijnt!”

Corona wiegelde zich in haar schommelstoel op en neer en tikte

werktuigelijk met de punt van haar rijzweepje op den ruigen kop van
Matjan, haar forschen Terre-Neuve, die zich niet wilde ophouden
met de hazewinden van Conrad; een vergenoegd lachje speelde om
haar lippen en blijkbaar vermoedde zij niet in de verste verte, den
verborgen zin van Hermelijn’s woorden en haar werkelijke stemming.

»We hebben gister een séance littéraire of liever ethnographique van

mijnheer Thoren van Hagen gehad,” zeide zij tot Hermelijn. »Hij
heeft van zijn Noordpooltochten verhaald.”

»Is hij daar ook geweest?”

»Weet je dat niet? ’t Was heel interessant maar ik kan hem niet
uitstaan,” en zij sloeg Matjan zoo hevig, dat hij het spel voor ernst
beschouwde, opstond, den ruigen kop schudde en haar grimmig
aanzag.

»Daar moet ge je aan wennen, Matjan,” zeide Corona lachend, »die

ik liefheb, plaag ik het meeste.”

»Zei u me iets?” vroeg Thoren van Hagen nabij komend.

»U iets zeggen, wel neen, ik sprak met Matjan, hoe komt u er in ’s

hemelsnaam aan?”
»Ik dacht dat u mij aankeek.”

»Ben ik niet vrij te zien, waarheen ik verkies?”

»Even vrij als ik om u te vragen, of u mij noodig heeft.”

Zij wendde het hoofd om en vroeg Hermelijn of ze samen naar

binnen zouden gaan.

Juist kwam de heer des huizes, thans goed gekleed, naar buiten. [73]

»Ha, Conrad, wat heb je ons laten wachten,” verweet Hermelijn.

»Dag pa, dag Cor!” was de vrij koele begroeting die niemand echter
vreemd scheen te vinden.

»Nu je hier bent om de eer van het huis op te houden, ga ik met

Corona naar de piano zien. Straks zal je wel de angor-poef laten
opentrekken, een alleraardigste klanknabootsende naam, vind je
niet, Thoren? Angor-poef, die Javanen weten het wel, Conrad zal me
Javaansch leeren, niet waar Coen.”

»De dispens is goed voorzien,” stotterde Conrad verlegen, om maar

iets te zeggen.

»Eindelijk een woord van waardeering,” zeide Corona.

»O alles spreekt van Corona’s teedere zorgen. Ik weet niet hoe u uit
te drukken, wat ik voor u voel,” sprak Hermelijn toen ze alleen
waren, »zoo’n schitterende ontvangst, zulk een beeldig huisje, alles
gevuld met nieuwe meubels, nieuwe kleeren, nieuwe eet- en
drinkwaren. Hoe ondankbaar zou ik wezen als ik niet alles erkende.”

»Ik ben tweemaal naar Samarang geweest om alles te bestellen en

te koopen,” verklaarde Corona, nog steeds onder den indruk van
Hermelijn’s woorden, waarvan zij den eigenlijken zin nog niet vatte.

»Ik bewonder uw echt Europeeschen smaak.”

»Ja, ik haat alles wat inlandsch is. Maar Conrad, hoe is hij voor u?”

»Zooals ik het wenschen kan; voor onbescheiden oogen stroef en

koel, maar als wij samen zijn, weet hij niet, hoe mij met liefkozingen
te overladen; hij volgt mij met zijn attenties, meer dan ik had durven
hopen zelfs na zijn hartelijke, lieve brieven.”

Corona was min of meer verbijsterd; de uitslag overtrof haar

verwachting maar toch.… toch.…

»Wij beleven zulke heerlijke wittebroodsweken, we zijn zoo

gelukkig,” en plotseling met het hoofd tegen de kast der piano
vallend, begon zij zacht te schreien.

Niemand hoorde het dan Thoren van Hagen en Conrad, die

plotseling zijn hoofd omwendde en naar binnen zag, maar dadelijk
weer den blik met een onverschillige uitdrukking naar buiten richtte;
Thoren stond echter op, als door een onweerstaanbare kracht
gedreven en ging naar de binnenkamer.

»Scheelt u iets? Misschien ben ik onbescheiden uw vertrouwelijk

samenzijn zoo te storen!”

»O neen Thoren, volstrekt niet!” zeide Hermelijn, met geweld haar

tranen onderdrukkend, »ik schrei van aandoening, van geluk. Niet
waar Corona, vertelde ik het je daar niet, hoe lief Conrad voor mij is,
hoe gelukkig ik met hem ben, o zoo gelukkig! Als mijn vader eens
den omvang kende van mijn geluk!”

Conrad zat te beven op zijn stoel, maar hardnekkig bleef hij

volhouden niet naar binnen te zien. [74]
»U heeft er alle eer van, u, die het bewerkte, want zonder uw raad,
heeft Conrad gezegd, zou hij de vriendin zijner jeugd niet het
voorstel gedaan nebben, hem te zoeken ver over de zee. Laat ons
naar voren gaan en dan drinken op het geluk van het bruidspaar!”

Zij streek met den zakdoek over de oogen en glimlachte weer.

Corona was stil en in zich zelf gekeerd; zij twijfelde en voelde zich
vreemd te moede; er was iets in Hermelijn’s uitbarsting, dat haar
onnatuurlijk en zonderling voorkwam.

De champagne werd gedronken en Hermelijn lachte met het

zonderlinge vuur in de oogen, dat Thoren van Hagen zoo somber
stemde; hij sprak geen woord, hij, die anders zoo levendig kon zijn.
Ook Corona was nadenkend; tegen zeven uur kwamen de paarden
weer voor; de voorrijders hadden flambouwen in de hand, er werd
afscheid genomen, Corona sloot haar schoonzuster hartelijk in de
armen, zonder te bemerken hoe zij als van afschuw rilde onder die
omhelzing; de heeren reden vooruit, zij bleef achter met Thoren.

»Hoe bevalt u uw zuster?” vroeg hij ernstig.

»O, zij is een snoesje.”

»Dat vraag ik u niet, ik wilde weten, hoe u denkt over haar … haar
huwelijksgeluk.”

»Van drie dagen?”

»Van het begin hangt veel af.”

»Zij schijnt overgelukkig, een beetje zenuwachtig. Ik heb daar geen

verstand van, ik ken geen zenuwen.”

»U heeft ze misschien nog niet gevoeld in uw kalm, gelukkig leven.”

»Kalm, gelukkig leven, hoe weet u dat?”

»Men is immers overeengekomen om het leven gelukkig te noemen

dat kalm voortgaat en nergens tegenstand ontmoet. Ik wil niet
zeggen dat dit nu juist mijn ideaal is, maar daarop komt het minder
aan.”

»Het mijne is ’t evenmin, ik overwin graag bezwaren.”

»Ook ten koste van anderen?”

»Hoe bedoelt u dat?”

»Ik wilde niets anders zeggen, dan dat u zich dit genoegen niet mag
gunnen, wanneer anderen voor uw overwonnen bezwaren moeten
blijven staan. Het is u gelukt Hermelijn tot uw schoonzuster te
maken, u verheugt zich over uw werk, maar vraagt niet, hoe zij er
onder gestemd is?”

»Is alles dan niet goed?”

»Haar geheim is het mijne niet, en ik mis waarschijnlijk het recht om

uit te spreken, wat zij met zooveel moeite wil verzwijgen maar het is
toch beter dat u ’t weet: Hermelijn is diep ongelukkig, Conrad haat
zijn vrouw, of hij haar waardig is kan ik niet beoordeelen, dat is aan
u, maar ik dank den hemel, dat [75]ik de verantwoordelijkheid niet
draag van zulk een koppeling.”

Corona zag hem met groote oogen aan, doch zij sprak geen woord;
haar keel was als dichtgeschroefd.

»Wat moet ik doen?” vroeg zij eindelijk op doffen toon.

»U niet mengen in den strijd, welken zij te voeren heeft, misschien is

er nog overwinning mogelijk.”
»Waarom houdt Conrad dan niet van haar? Zij is zoo lief, zoo goed,
zoo geheel anders dan alle meisjes, die hij ooit gezien heeft.”

»Conrad heeft liever de bloem, die hij zelf koos, dan de diamant, die
hem door een vreemde, misschien gehate hand, werd aangeboden.”

»Ik geloof u niet, ze zijn zeer gelukkig,” verzekerde zij.

»Zooals u wil,” antwoordde hij spottend.

Zij gaf haar paard de sporen en verliet Thoren’s zijde om naast haar
vader voort te rijden. Later aan tafel was zij opvallend bleek.

»’t Gaat goed met de luidjes,” sprak de vader kennelijk tevreden, »ze
zijn vroolijk en dol op mekaar.”

»Goddank,” zei Kitty op een toon van ware verlichting.

»Zou het stemmen zoo spoedig zijn gegaan?” vroeg Portias.

Er was slechts een klein gezelschap aan tafel; Portias en Thoren

hadden een druk gesprek over kunst; de eerste dweepte met
Wagner en zijn toekomstmuziek, de andere verklaarde nog liever de
gamelang in het gebergte te hooren. Corona luisterde zwijgend,
haar blik wendde zich niet af van Thoren, een zonderlinge
uitdrukking lag om haar mond; soms drukte zij de lippen op elkander
dan weer sloeg zij de oogen neer, een enkele keer verfde een blos
haar wangen, het was toen Thoren van Hagen haar vroeg:

»Doet u niets aan de muziek?”

»Ja, ik bespeel de viool.”

»En u heeft ons nog geen proeve van uw talent gegeven.”

»Een zeer groot talent,” verzekerde Portias.

»Ik verlang geen complimenten van je,” zeide zij bits.

»Gelukkig dat ik dan de waarheid reeds gezegd heb,” antwoordde hij

kalm.

»Mag ik zoo gelukkig zijn u van avond te hooren?” vroeg Thoren.

»Neen, van avond niet.”

»Ik ben erg nieuwsgierig het peil der muzikale ontwikkeling van onze
nieuwe schoonzuster te leeren kennen,” hernam Portias.

»Ze komt Zondag niet waar, Cor?” vroeg Kitty.

»Ik verwacht ze tenminste.”

»O, ze zijn nog te druk aan hun wittebrood.”

»Niet ieder is zoo dwaas als jij en Kitty.”

»Ja, wij zijn echte kinderen van weelde; ons roggebrood is nog niet
gebakken.”

»En hoelang is u getrouwd.” [76]

»Een jaar.”

»Dertien maanden,” verbeterde Kitty.

»En hoeveel dagen?” vroeg Cor spottend, »ik houd niet van
menschen, die met hun geluk of ongeluk te koop loopen.”

»Ook niet van hen, die ’t omkeeren en zoo laten zien?”

»Ik kan geen raadsels oplossen. Is de post gekomen, papa? Mag ik

eens kijken wat er is?”
Toen zij kort daarna alleen op haar kamer was, viel zij op den divan
neer, haar handen op de knieën gevouwen, de oogen onbestemd
voor zich uit starend.

Haar trouwe adjudant, Iteko, was haar gevolgd.

»Scheelt er iets aan, juffrouw?” vroeg zij.

»Iteko! Weet jij wat wroeging is?”

Een soort van lach sperde Iteko’s lippen open bijna tot aan de ooren.

»Gelooft u er aan?” vroeg zij.

»Ik heb er van gelezen, Macbeth, die den slaap vermoordde,

vreeselijk! ’t Schijnt waar te kunnen zijn.”

»Maar lieve juffrouw, hoe kan u daarvoor vreezen?”

»Iteko, ik wil je geen verwijten doen, hoewel je me altijd gezegd

hebt dat ik een goed werk deed door Conrad tot man te geven aan
mijn nichtje.”

»En zou ’t dat niet wezen?”

»Ik weet het niet, ze was zoo vreemd, zoo opgewonden. Ik had
gehoopt in haar een vergoeding te vinden voor die dwaze Kitty, die
mij verraden en verlaten heeft om dien kwast. Hermelijn is allerliefst
tegen mij en toch, ’t is of ik liever de bitterste verwijten hoorde dan
dien blik van haar te ontmoeten.”

»Heeft mijnheer van Hagen u iets gezegd?”

»Hoe kom je daaraan!”

»Ik weet het zelf niet, ik geloof, dat hij doodelijk van u is.” Corona
barstte in een valschen schaterlach uit.

»Iteko, Iteko, als een ander dat zei, ik zou hem vragen, of hij mij
bespotten of beleedigen wilde. Hij heeft me niets anders dan
onaangenaamheden gezegd.”

En plotseling begon zij luid te snikken; Iteko, die zulke vlagen van
haar meesteres kende, ging aan de tafel zitten, waarboven een lamp
brandde en begon bedaard te schrijven, na de deuren gesloten te
hebben.

Corona schreide eenige minuten achter elkaar, met de heftigheid, die

zij in al haar handelingen legde; ’t scheen echter dat de aanval
langer duurde, dan Iteko gewoon was. Zij vroeg haar tenminste:

»Wil u drinken?”

Corona antwoordde niet en ging voort met snikken; langzamerhand

begon het zachter en bedaarder te worden, totdat zij eindelijk
geheel stilhield. [77]

»Zie zoo, dat heeft me goed gedaan! Ik was zoo bang dat de bui
aan tafel zou beginnen,” sprak zij, »niemand dan jij, Iteko, vermoedt
hoe zwak en meisjesachtig ik soms kan zijn. Geef me een glas
limonade.”

»Hij sprak van zenuwen,” ging zij na een oogenblik voort »zouden
dit zenuwen zijn? Ik zal papa verzoeken hem weg te laten gaan. Ik
vrees hem!”

»Daar heeft u groot gelijk in, u moet op uw hoede zijn voor dien
man.”

»Waarom?”
»Ik weet het zelf niet, maar ik voel, dat hij u ongeluk zal
aanbrengen.”

»Foei Iteko, je hebt mij altijd om mijn Indisch bijgeloof uitgelachen!

Verbeeld je, dat hij me eens zoo had hooren aangaan, hij had
gedacht dat het om hem was, en je weet zelf, dat ik zoo schrei
alleen omdat ik niet anders kan, omdat het mij oplucht.”

De groote (oude) heer. ↑

1
Sprinkhanen. ↑
2
Champagne. ↑
3
Beschilderd. ↑
4
[Inhoud]
 XIII.

Nadat het gezelschap vertrokken was, bleven Conrad en Hermelijn

alleen tegenover elkander.

»Ik kan niet komedie spelen zooals jij,” sprak hij barsch.

»Ik moet zooveel, wat ik niet kon,” antwoordde zij.

»Maar begrijp je dan niet, hoe ik hun gelijk geef, hoe zij zich zullen
verheugen omdat alles zoo goed is gegaan, omdat ik mij in mijn lot
geschikt heb?”

»En dus, daar mijnheer Conrad zoo zwak is geweest een stuk te
teekenen, dat een huwelijks-contract heette, moest ik aan hem
opgeofferd worden, moest ik voor de geheele familie de Géran mij
laten behandelen als een verstooten vrouw, moest men mij
beklagen, moest ik door ieder besproken worden? Neen, er is geen
middenweg, je dient mij in hun bijzijn te behandelen als je vrouw,
niet hartelijk, dat is hier niet noodig, maar tenminste mij niet
beleedigen, zooals je op de heele reis hebt gedaan, of ik ga naar je
vader en zeg hem, dat ik weiger met je onder één dak te leven, dat
ik bedrogen ben door valsche brieven. Hij is een man van eer, aan
dat bedrog heeft hij stellig geen schuld; mocht ik bij hem geen
bescherming vinden, dan ga ik naar Samarang en klaag je allen
aan!”

»Voor mijn part kan je dat doen. Zij hebben het spel doorgedreven,
de gevolgen zullen zij dragen.”

»Maar je hebt je toestemming gegeven, dat wascht het water der

zee niet af.”
»Men heeft mij die afgedwongen.” [78]

»Zoo iets laat men zich niet afdwingen. De familie de Géran heet
over geheel Java hoogst achtenswaardig en nobel, gehecht aan den
godsdienst van hun adellijke voorouders, maar ik noem de dingen,
die bij hen voorvallen, schandelijk en misdadig. En jij bent de
schuldigste, Conrad!”

»Ik?”

»Ja! Je hebt mij je naam gegeven en nu weiger je mij je liefde, je

vertrouwen; je zoudt het liefst mij willen verjagen uit je huis, mij
mishandelen om je haat aan Corona bot te vieren, waarom mij dan
getrouwd?”

»Omdat, omdat ik medelijden had met Kitty.”

»Met Kitty?”

»Kitty wilde trouwen met Portias; zij was met hem gevlucht, omdat
Papa zijn toestemming niet mocht geven; maar zij hebben hen
achterhaald en toen werd zij opgesloten in haar kamer en nadat ik
maanden lang had geweigerd om Corona’s wil te doen, heb ik
eindelijk »ja” gezegd, op die voorwaarde alleen wilde Corona Papa
verzoeken hun huwelijk toe te staan.”

»Dus ik ben opgeofferd aan je broederliefde, ik die droomde van je

trouwe herinnering aan mij, ik die zooveel illusiën had, maar ik zoek
niet beklaagd te worden. Zeg me alleen wat je vader weet.”

»Hij weet niets en hij mag het nooit weten! Hij weet niets van Kitty’s
misstap, als hij ’t wist, en daarom … daarom wil ik dat je het
verzwijgt.”
»Alweer uit liefde voor je zuster! En denk je dan niet Conrad, hoe
ongelukkig ik ben?”

»Ongelukkig? en je hebt Corona zoo lief, en ze gaf je diamanten en

zoo’n mooi huis en alles wat er in is. Paarden, rijtuigen, geen van
ons allen heeft zooveel gekregen.”

»Ik veracht haar.”

»Ik geloof je toch niet. Je houdt niet van de Indischen, mijn moeder
was een Nonna, geen Hollandsche als die van Corona; als je samen
bent, lach je me uit.”

»Op zulke laffe beschuldigingen verwaardig ik mij niet te

antwoorden, dus je kiest mijn eerste voorstel.”

»Ja, om Kitty.”

»Natuurlijk, om wie anders! Laten we het leven dan maar in ’s

hemelsnaam verder voortslepen. Goeden nacht, Conrad!”

Hij stond besluiteloos; het was of er een stem in zijn hart opkwam,
die sprak van vergeven of liever van vergeten. Hij was jong en had
goede oogen; hij zag genoeg welk mooi en bevallig vrouwtje hij het
zijne noemen mocht maar toch kon hij ’t niet over zich verkrijgen
haar een vriendelijk woord toe te voegen.

Het was hem niet mogelijk geweest Hermelijn anders dan

onverschillig en onbeleefd te ontvangen, overtuigd als hij was dat
zulk een houding Corona diep zou grieven; het liefst ware hij
[79]weggevlucht, verre van daar, doch de gedachte aan Kitty en
Portias weerhield hem; alles zou dan uitkomen door Corona’s
verbittering.
Die vrees had hem zekere grenzen niet doen overschrijden; hij was
in tweestrijd geweest tusschen zijn wensch om zijn zuster werkelijk
te plagen en om aan den anderen kant haar toorn niet op te
wekken, waarvan Kitty en Portias de slachtoffers zouden zijn.

Hij had het plan eenigen tijd voor het oog der wereld met Hermelijn
vereenigd te blijven en dan de een of andere reden te zoeken om
haar te kunnen verlaten en misschien van haar te scheiden.

In een opgewonden oogenblik, bezield door medelijden voor de

troostelooze Kitty, die niets meer vreesde dan de verbittering van
haar afwezigen, op het punt van grondbeginselen zoo strengen
vader, had hij ja gezegd, maar dadelijk reeds had ’t hem berouwd en
zijn doel was het thans die nicht van Corona te laten boeten voor
den zedelijken dwang hem opgelegd.

Hermelijn’s houding boezemde hem ontzag in; hij voelde zich

tegenover haar geheel als kwajongen en om dat bewustzijn van zich
af te zetten, beproefde hij onbeleefd te zijn, maar het ging hem
slecht af. Als hij half gekleed tegenover haar zat, was hij niet op zijn
gemak, hij schaamde zich, vond dat hij een belachelijk figuur
maakte en was op zich zelf vertoornd, daar hij dit meende. Nu
voelde hij zich nog dieper ongelukkig dan ooit te voren en achtte het
vreeselijk Corona te moeten doen gelooven dat hij zich naar haar
wensch schikte, maar toch ’t was of het niet meer zou gaan,
Hermelijn in tegenwoordigheid van anderen onbeleefd te
behandelen.

Hij bleef alleen in de voorgalerij, er lag een boek op tafel, hij nam
het op en zag het in; ’t was Fransch dat hij slecht verstond.

Hoe geleerd was zij toch, misschien nog geleerder dan Corona, die
vier talen sprak en hij haatte geleerde vrouwen omdat hijzelf niet
had mogen leeren. Kort was hij maar in Europa geweest, omdat
Corona het lang genoeg vond; alles beredderde zij, alles! Wie
verzekerde hem dat die twee zich niet met elkander over hem en
over zijn domme broers en zusters vroolijk maakten!

Hij balde de vuisten en wipte in machtelooze woede op en neer.

»We zijn poppen, niets meer! Corona met haar nicht zullen ons
samen regeeren; ’t is niets, ’t zal altijd vroeg genoeg zijn om dienst
te nemen naar Atjeh; maar ik wil me niet laten beetnemen door die
blonde Hollandsche! Als ik haar zin doe is het omdat ik ’t ook het
beste vind. ’t Zal haar wat kunnen schelen hoe ik mij tegen haar
gedraag, zij heeft haar mooie Fransche en Engelsche boeken, zij kan
zingen en pianospelen, wat geeft het haar of ik stil en knorrig ben?
Wanneer ik nog die mooie mijnheer [80]was, die haar zoo goed
schijnt te kennen, dan was het nog iets, maar ik, wat ben ik naast
die deftige dames met al hun geleerdheid? Een eenvoudig Indisch
meisje zou ik duizendmaal liever hebben gehad als ik toch moest
trouwen.”

Intusschen vond hij noch Poppie, noch Toetie naar zijn smaak en
onder al zijn kennissen was er geen, die hij gaarne zijn vrouw had
genoemd maar die Hermine in ’t geheel niet. Vroeger, in Holland,
was zij wel aardig geweest, maar zijn herinnering daaraan scheen
zoo flauw. Bij haar was zij levendig gebleven; de tijd, toen zij als
ziekenoppasster had gespeeld, rekende in haar leven, bij hem waren
de indrukken snel door andere verdrongen, en er bleef nu weinig
meer van over.

Dat hij ’t blonde meisje eens lief had gevonden, kon mogelijk zijn,
maar toen wist hij niet dat zij de nicht van Corona was of liever hij
wist nog weinig van Corona af; haar trouwen was nog ver van haar
lief vinden en zoo matte hij zijn gedachten af, terwijl Hermelijn ook
slechts aan hem dacht en aan de treurige rol, die zij hier kwam
spelen.
Een enkele lichtstraal ontdekte Hermelijn in haar duistere toekomst:
Conrad had Kitty lief, Conrad was vatbaar voor teedere
aandoeningen, voor zelfopofferende liefde; als hij haar eens leerde
beminnen … mettertijd, zooals Portias zeide.

Wat zij het meeste vreesde, zou zijn te moeten erkennen dat Conrad
een onbeduidende knaap was, haar liefde geheel onwaardig; met die
erkenning zou alles onherstelbaar verloren zijn, maar zoolang zij
hem nog bleef liefhebben, zoolang zij in haar hart nog belang kon
stellen in den onbuigzamer, wilden jongen, zoo lang was alle hoop
niet verloren.

»Waar liefde is, daar blijft ook leven; ik wil strijden en ik zal
overwinnen,” dit besloot zij vast.

Intusschen had hij het boek voor zich genomen en las.

Het waren verzen van Lamartine; slechts enkele woorden wist hij te
vertalen; hij ging naar zijn kamer en haalde een versleten
dictionnaire voor den dag, die ergens onder zijn weinige boeken
stond.

Woord voor woord begon hij te zoeken, het vers scheen hem te
boeien. »Bonaparte” was het gedicht waarop zijn aandacht viel. Dat
was niet flauw, dat sprak niet van liefde, en wat zijn vrouw kon
lezen, dat wilde hij ook verstaan.

»Waarom niet? Hij was niet dom zooals August en de kinderen van
de laatste stiefmoeder; maar hij had niet geleerd, daar kwam zijn
domheid vandaan; Cor vond het veel gemakkelijker als haar broers
en zusters dom bleven, dan durfden zij haar niet tegenspreken.”

In alles zag hij haar werk en zoo zat nog midden in den nacht de
jonge echtgenoot Fransche woorden te vertalen, en verheugde zich
als hij een paar regels zonder dictionnaire kon lezen. [81]

Bonaparte was gelezen en nu vond hij een ander gedicht: »Le Lac”.

Dat had Kitty gezongen, hij herkende de woorden, dit was toch knap
geweest; neen, hij begon pleizier in zich zelf en in zijn vorderingen
te krijgen. ’t Ging goed, de avond was omgevlogen, als hij dit meer
beproefde, dan behoefde hij zich tenminste in zijn gedachten niet
beschaamd tegenover zijn vrouw te gevoelen.

Den volgenden morgen verscheen hij niet aan het ontbijt en ’t was
voor Hermelijn een verlichting, zijn boos, zwijgend gelaat niet
tegenover zich te hebben; haar plan was gevormd, zij wilde haar
leven zoo bezig mogelijk inrichten om geen tijd tot veel nadenken te
hebben.

Het opzicht over het kleine huishouden, de zorg voor haar bloemen
en vogels, het maken van handwerken en vooral het lezen en de
muziek vulden afwisselend haar dagen; zij ging haar weg en
bekommerde zich volstrekt niet om Conrad. Hij bracht den morgen
in de koffietuinen door, jaagde, en reed; wanneer het regende bleef
hij t’huis zagen; lezen deed hij alleen, wanneer zijn vrouw naar haar
kamer was; hij vreesde niets meer dan dat zij hem op zulk een
misdaad betrappen zou, overigens legde hij haar niets in den weg;
zij gingen bedaard naast elkander, de gedachten van den eene
steeds met de andere vervuld en toch schijnbaar, als merkten zij
niets van elkaars bestaan.

Toen het Zondag was, zeide Conrad ’s morgens:

»Wij moeten vandaag naar het groote huis!”

»Om hoe laat?”

»Om tien uur!”

»Ik zal klaar wezen.”

Zij kleedde zich met nog meer zorg dan anders, geheel in
Europeesch wandeltoilet met een veeren toque op, een voilette vóór,
glacé handschoenen en een licht manteltje om.

Natuurlijk was zij allerliefst, maar de uitdrukking in Conrad’s oogen

werd er niet beter door; hij had zich ook op zijn Zondagsch gekleed
en zooals zij daar in de voorgalerij gereed stonden om in het rijtuig
te stappen, was er geen mooier, jeugdiger paar te denken, alleen
zou men bij hem zoo gaarne dien geheimzinnigen gloed hebben
gevonden, welken slechts de liefde kan geven en bij haar dien
schalkschen, innig gelukkigen blik, bij de jonge bruid te voorschijn
geroepen door de warmte, door dezen gloed uitgestraald.

Zij stapten in en reden altijd door zwijgend naar Ngaroengan. Toen

zij daar aankwamen, waren Guillaume, zijn vrouw en een paar
kinderen er ook; Portias en Kitty, verder het jongere geslacht,
Corona en haar vader.

Het jonge paar werd met vreugde ontvangen, Hermelijn was

vriendelijk, beleefd, opgeruimd, Conrad zooals men van hem
gewoon was. Thoren van Hagen was uit rijden gegaan en nog niet
terug. Met zekeren schroom naderde Corona haar schoonzuster. [82]

»Ben je nu kalmer?” vroeg zij.

»O ja, ik ben zoo kalm!”

»’t Doet mij genoegen; nu zal je ruim gelegenheid hebben met je

nieuwe familie kennis te maken.”

»De kennis met de voornaamsten heb ik reeds gemaakt.”

»Wil je zeggen, dat aan de rest niet veel gelegen is! Je bent
ondeugend, Hermelijn!”

»O neen! dat is mijn bedoeling niet. Ik ben overtuigd dat er een

hemelsbreed verschil zal zijn tusschen de leden, die ik leerde kennen
en de anderen, wier bestaan ik slechts vermoed!”

»Nu, dan zal je over dat verschil in persoon kunnen oordeelen. Zal ik
je op de hoogte brengen van de exemplaren, die op het oogenblik
hier zijn?”

»Zeer gaarne.”

»Daar heb je Guillaume, een vroolijke, luchthartige jongen, die niet

boos kan zijn, niet koppig, niet lui is, niet liegt, een uitzondering in
de Indische Maatschappij.”

»Een volmaaktheid?”

»Volmaaktheden kennen we hier niet, en niets is ook vervelender

dan volmaaktheden; hij is nonchalant in de hoogste mate,
lichtzinnig, droomt van dansen, feestvieren, als hij goed maar slordig
gewerkt heeft; Toetie zijn vrouw is zijn tegenbeeld, een blonde
nonna, wat ik afschuwelijk vind. Zie maar eens hoe hardgeel haar
tint is en hoe die haren bijna dezelfde kleur hebben. Je zult altijd
zacht, mooi vel houden Hermelijn, en je haren zijn te donker, te
warm blond dan dat men ze niet van je huid zal kunnen
onderscheiden. Toetie, of wil je liever Adolphine, is lastig van
humeur, klaagt over alles, is bijna altijd ziek, heeft stoute kinderen,
die de vader bederft, en die zij verwaarloost. De oudsten wonen hier,
en deelen met hun kleine ooms en tantes de lessen van juffrouw
Iteko, onder mijn toezicht.”

»Dus zijn ze slecht gepaard!”

»Ik weet het niet! Ze kunnen het met mekaar vinden.”

»Maar hoe?”

»Hoe!”

»Ga voort Corona, ga voort! Ik begrijp dat het kleinigheden zijn,

waarmede uw machtige, veel omvattende geest zich niet kan bezig
houden. Als u wist, hoe ik u bewonderde.”

»Ik wilde dat je mij liefhadt.”

»Liefde, och kom! Wat is liefde, een stemvork, zegt Portias.”

»Een flauwe aardigheid! Die man, Hermelijn, heeft de gave mij

buiten mij zelf te brengen van ergernis, verbeeld je eens.…
interesseert je die geschiedenis?”

»Boven alle beschrijving.”

»Nu dan, José Portias is van Spaansche of Portugeesche afkomst, hij

gaf in Amsterdam muzieklessen voor ƒ 1 per uur, ƒ 1 denk eens aan,
een gulden.” [83]

»Dat gaat nog al, dat is tegenwoordig zoo duur niet.…

»Wat duur! ’t Is belachelijk goedkoop, je ziet, wat een hongerlijder,

een knoeier hij moet zijn; maar toch scheen hij nog geen lessen
genoeg voor dat beetje geld te kunnen krijgen, of hij voerde iets
minder moois uit, want hij nam dienst als militair. Door zijn vioolspel
trok hij de aandacht te Samarang, maakte opgang, en werd door
papa in staat gesteld zich vrij te koopen en daar ik mij gaarne wilde
volmaken op de viool, verzocht papa hem te kwader ure hier te
komen wonen, en de muzikale opleiding van de kolonie op zich te
nemen. Dat is nu het verleden van dien heer.”
»Hij mag zich dus niet in uw gunst verheugen?”

»Hij? Ik veracht hem, dat insekt! Toen hij hier kwam was Dolly juist
getrouwd; Kitty nog pas vijftien jaar. Ik hield veel van haar!”

Corona’s stem beefde een weinig.

»Ik dacht haar de beste van allen. Zij was jong en ziekelijk toen haar
moeder stierf.”

»De moeder van Conrad?”

»Juist, ’t is moeilijk moeders en kinderen uit mekaar te houden, vind

je niet? Maar met een beetje geheugen komt men er wel! Nu, ik gaf
weinig om haar, misschien ben ik geen modelstiefdochter geweest,
later heb ik haar eerst gewaardeerd toen ik mijn stiefmoeder No. 2
kreeg, een dwaas, onzinnig schepsel. Maar Hélène had mij de liefde
van mijn vader ontstolen. O, ik was alles voor hem, hij alles voor mij,
toen hij hertrouwde.”

»En hoe oud was u toen?”

»Nog geen zes jaar.”

»En reeds jaloersch op uw vader! Geen wonder dat u nu ieder

overtreft, als u reeds zoo vroeg rijp was.”

»Ik ben nu ruim zes en twintig! Ik schaam mij niet mijn leeftijd te
zeggen; voor mij is het geen schande zoo oud te zijn, wel voor de
mannen, dat er onder hen geen is, dien ik waardig keur mijn
meester te worden. Waarover spraken we ook? O ja, over Kitty’s
moeder, zij stierf bij de geboorte van Margot.”

Corona zocht naar woorden, ’t scheen dat dit onderwerp haar

moeite kostte om aan te roeren.
»Er is maar een ding, dat ik meer haat dan stiefmoeders, het zijn
zwagers. Mijn stiefmoeder was dood en de vijfjarige Kitty werd mijn
kind; ik was toen dertien en nog grooter dan Margot nu is, en had
reeds twee huwelijksaanzoeken gehad. Alles had ik voor Kitty over;
altijd waren we samen; ik heb haar alles geleerd wat zij kan, en zij is
verreweg de meest ontwikkelde van allen; zij was dol op mij, nooit
waren we gescheiden. Ik was misschien getrouwd indien het mij niet
te veel had gekost haar te missen. Cor’s schaduw werd Kitty
genoemd en nu … kan zij mij niets meer schelen, niets.” [84]

Zij sprak die laatste woorden sissend uit, haar oogen schoten
vonken, haar handjes balden zich tot vuisten.

»Hoe is die groote liefde zoo in onverschilligheid veranderd?” vroeg

Hermelijn, met iets spottends in de stem, dat Corona echter niet
opmerkte.

»Portias kwam hier; hij logeerde in het paviljoen, waar ook

Akkeveen had gelogeerd, mijn zusters hebben ’t op meesters
voorzien, nu zullen er geen Ngaroengan meer betreden. Iteko moet
die aspirant-zwagers vervangen.”

»En u behoeft in haar geen schoonzuster of stiefmoeder te

vreezen?”

»Daarom heb ik ze gekozen. Ik heb een advertentie in de courant

laten plaatsen. »Een gouvernante gevraagd, vereischten: zeer
geleerd en buitengewoon leelijk.” Een enkele schreef er op en zij
bezat die vereischten in de hoogste mate, maar ik dwaal telkens af.
Portias gaf mij les en werd natuurlijk verliefd op mij. Bah, ’t is zoo
afgezaagd, er kan hier geen meester, geen logé komen, of hij gaat
heen, omdat hij zich aan mij declareerde, ’t is vervelend.”

Zij wrong haar zakdoek in elkaar en fronste de wenkbrauwen.

»Nu maak u zoo boos niet. Ik kan u toch niet beklagen.”

»Dat is trouwens niet noodig. Portias componeerde muziekstukken

en droeg ze mij op, ik zong de wijs met de dwaaste woorden, toen
sprak hij van zelfmoord en Kitty kreeg medelijden met hem; zij
begon die mopjes voor hem te zingen en ik lachte, domoor die ik
was; ik plaagde haar met Portias, eerst vond zij het aardig, later niet
meer, zij werd stiller en nog veel hartelijker tegen mij dan anders en
eindelijk kwam het hooge woord er uit: Portias had zijn liefde
overgebracht op haar en ook zij beminde hem.”

»Wat zal dat kind een storm hebben doorstaan.”

»Ik was radeloos; nu vertellen die lafaards, dat ik Kitty wilde laten
trouwen met den resident, maar dat is niet waar, ik trachtte zijn
aanzoek te doen dienen als reddingsplank, want ik vond het idee van
Kitty’s huwelijk reeds als kind vreeselijk. Toen de resident zag, dat ik
niet te bewegen was hem te trouwen, verzocht hij mij een vrouw uit
mijn hand.”

»Een bewijs voor uw roem als vrouwenzoekster.”

»Och ja, ik moest de jongens getrouwd krijgen zooals ik voor

gouvernantes en gouverneurs zorgde. Liever gaf ik Kitty aan hem
dan aan Portias, maar het hielp niets; zij stond tegen mij op, zij
sprak bittere woorden tegen mij, haar moederlijke zuster; was dat
niet hard, Hermelijn?”

»’t Gebeurt dagelijks.”

»’t Ergste kwam nog, Papa was naar Batavia voor drie maanden.
Correspondentie met hem was niet te houden, op alle brieven
antwoordde hij slechts met telegrammen; daarbij had ik de [85]zorg
voor Kitty geheel op mij genomen, ik wilde Papa er niet over
schrijven. Allen stonden aan haar zij; niemand mocht Portias lijden,
zoolang hij mij het hof maakte, nu gaven allen hem en Kitty gelijk.
Ik sloot haar op en op zekeren morgen was zij met hem verdwenen.
Portias had haar geschaakt, Akkeveen vergezelde hen voor het
fatsoen. Ik liet mijn paard zadelen en zette ze na, en vond ze in het
logement van de hoofdplaats. Portias en Akkeveen namen een
hoogen toon aan, maar ik bedreigde hen met de politie en maakte
Kitty zoo bang, dat zij gewillig met mij terugging.”

»En toen heeft u uw toestemming gegeven?”

»Wat kon ik anders doen? Zij was gecompromitteerd en vader bleef

nog afwezig.”

»Keurde hij hun huwelijk goed?”

»Wat ik goed vind, is hem uitstekend. Ik heb hem zelfs zijn derde
vrouw aangewezen, toen ik ’t raadzaam achtte dat hij hertrouwde.”

»En zij is u tegengevallen?”

»Ja, zooals alle anderen; mijn beide schoonzusters zijn

onbeduidendheden; Sophie, August’s vrouw kan heerlijk koken, goed
naaien, goed huishouden. Ze eten het meest en verteren het minst
maar overigens is zij een plant, August een etende steen, ze komen
juist bij mekaar. Hun kinderen zijn mirakels van domheid; vijf zijn er
nu hier. Dan heb je Akkeveen, een luie, lastige parvenu; toen hij nog
onderwijzer was, vond ik hem een geschikt mensch, niet kwaad voor
Dolly, die goed en vlug is, maar niet zoo graag studeerde als Kitty;
hij zal haar nog veel kunnen leeren, dacht ik en werkte het huwelijk
in de hand; nu is zij een arme tobster geworden, die dag en nacht
met haar kinderen sjouwt, terwijl haar man niets doet dan rooken,
slapen, brommen en mij tegenwerken. Je ziet, dat ik geen reden heb
mij te verhoovaardigen over mijn omgeving.”
»Je hebt zooveel andere redenen om dat te doen, Corona!”

»Meen je dat? Tot nu toe geloofde ik, het op een aardige hoogte
gebracht te hebben met de viool, maar weet je wat die
onuitstaanbare aanmatigende vriend van je zei, nadat hij me
gehoord had. »’t Is hoogst merkwaardig een vrouw zoo te hooren
spelen.” Dus als het een man geweest ware, zou het middelmatig
zijn. Ik spreek hem niet meer aan.”

»Daarom?”

»Niet juist daarom, maar omdat ik hem niet lijden mag. Ik wil
voorzichtig tegenover dien man wezen. Kan je hem geen wenk
geven om heen te gaan?”

»’t Is niet aan mij dat te doen. Ik heb hier niets te zeggen.”

»Wat, je hebt hier veel, zeer veel te zeggen. Jij bent de eenige
schoonzuster, die ik onze familie waardig acht.”

»O, ik zal u nog meer tegenvallen dan de anderen; ik verdien zulk

een eer niet.” [86]

»Van avond zullen we musiceeren; als die Thoren er maar niet was!”

»Hij zal zich wel laten hooren, hij speelt geniaal piano ofschoon hij ’t
nooit leerde.”

»Hij doet alles geniaal, schijnt het. De broers noemen zijn schieten
op jacht geniaal, papa roemt zijn algemeene kennis, zelfs van de
cultures en ik vind zijn manier van doen geniaal pedant.”
Welcome to our website – the ideal destination for book lovers and
knowledge seekers. With a mission to inspire endlessly, we offer a
vast collection of books, ranging from classic literary works to
specialized publications, self-development books, and children's
literature. Each book is a new journey of discovery, expanding
knowledge and enriching the soul of the reade

Our website is not just a platform for buying books, but a bridge
connecting readers to the timeless values of culture and wisdom. With
an elegant, user-friendly interface and an intelligent search system,
we are committed to providing a quick and convenient shopping
experience. Additionally, our special promotions and home delivery
services ensure that you save time and fully enjoy the joy of reading.

Let us accompany you on the journey of exploring knowledge and

personal growth!

ebookluna.com