Luwe – een zachte landing in de brugklas
Een nieuwe start zonder groep 8 – en toch zit Luwe precies op zijn plek!
Iedere leerling verdient het om écht gezien te worden – niet als een nummertje of een toetsresultaat, maar als individu met eigen talenten en behoeften. Dat klinkt vanzelfsprekend. Maar voor Luwe en zijn ouders voelde dat lange tijd niet zo.
Een stap vooruit
Luwe deed twee keer groep 7. Niet omdat hij het niet aankon, maar omdat het systeem soms liever vasthoudt aan hokjes dan meebeweegt met het kind. Toen het moment daar was om naar groep 8 te gaan, bleek er voor Luwe geen logische plek meer. Geen doorstroom toets, geen passend plan. Wat volgde, was een periode van twijfel, frustratie – en uiteindelijk: een stap naar voren.
Uit een intelligentietest bleek al snel dat Luwe meer in zijn mars had dan in eerste instantie werd opgemerkt. Zijn ouders wilden hem niet nóg een jaar laten ‘uitzitten’. Zijn vriendjes waren al doorgestroomd, zijn motivatie begon te zakken. En toen kwam daar: Luzac.
De overstap voelde als een opluchting. Geen wachtlijsten, geen blokkades, maar een school die zei: “Welkom, we gaan samen kijken naar wat jij nodig hebt.”
Luwe startte in de brugklas – zonder ooit groep 8 te hebben gedaan – en voelde zich meteen op zijn plek. De uitdaging die hij zo lang had gemist, vond hij hier. Op het voortgezet onderwijs van Luzac.
Rust in de klas is rust in je hoofd
Wat hij fijn vindt? De rust in de klas. Het overzicht. Het feit dat hij met zeven klasgenoten in de les zit in plaats van dertig. “Als het stil moet zijn, is het ook echt stil.” “Dat was ik niet gewend.” En ook: dat hij zijn huiswerk op school kan maken. Natuurlijk zijn er vakken die wat meer moeite kosten. Geschiedenis, bijvoorbeeld. “Dat kan nog wel iets beter,” geeft hij zelf toe. Maar ook dat hoort erbij. Op Luzac krijgt hij de ruimte om zijn huiswerk op school te maken en zich in zijn eigen tempo verder te ontwikkelen. “Thuis ben ik dan gewoon echt klaar. Ik hoef niet nog uren te blokken, terwijl vrienden op andere scholen thuis zitten te stressen.”
Meer dan alleen cijfers
Wat opvalt in het verhaal van Luwe, is dat Luzac geen plek is waar je ‘door de molen’ gaat. Het is een school waar gekeken wordt naar wie jij bent, hoe je leert, waar je vastloopt of juist uitblinkt. Dat doet iets met een kind. Zijn ouders merkten het stap voor stap: aan zijn houding, aan zijn rust, aan het feit dat hij weer plezier en uitdaging vindt op school.
Ook de oudere broer van Luwe vond zijn plek bij Luzac. Hij had een helder doel: zijn diploma halen en daarna gaan studeren. Bij Luzac kreeg hij rust, ruimte en begeleiding om die wens waar te maken. Inmiddels volgt hij een opleiding marketing – een richting die hij helemaal zelf heeft gekozen, vanuit zijn eigen motivatie en interesse.
Luwe blijft voorlopig lekker zitten waar hij zit. Hij weet nog niet precies wat hij later wil worden – misschien iets met motoren, misschien iets totaal anders. Maar hij weet wel dat hij zich écht fijn en thuis voelt op het Luzac. En dat is misschien wel het allerbelangrijkste.