Aller au contenu

frut

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « fructus », pårticipe erirece di «fruor», (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
frut fruts

frut omrin

  1. (botanike) boket d' ene plante ki poite les sminces.
  2. (mot d’ coujhnåjhe) ci boket la di sacwants åbes ou bouxhons, avou del tchå totåtoû, boune a magnî.
    • Cwate pîces da Pouchkine ki c' est come cwate fruts a goster avou leu sawoura, leu surté mins, eto, avou leu nawea ki vs fwait ruxhler des dints. Joseph Bily (fråze rifondowe).
  3. (imådjreçmint) prodût di si ovraedje.
    • Nosse pôve diåle don, k' e-st ecoraedjî,
      È va don håre don hote sayî,
      Do vinde li frut di ses souweurs,
      Et khatchant l' francès tot do long,
      I vante si fråjhûle martchandeye,
      Di poite a poite, tant k' on lyi deye,
      K' i doet s' aler fé pinde pus lon. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Li martchand d’posteûres", p.51 (fråze rifondowe).
  4. (pus stroetmint) frut di l' amour, efant.
    • Sins s' aporçure k' ele leyive goter l' eure,
      Li moirt e l' åme, ele dijheut d' ene flåwe vwès :
      L' amour trompåve a gåté m' destinêye,
      Et Diè m' a rpris l' efant k' end esteut l' frut. Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Pauve kimére" (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

frutaedje, frutåjhe, frutreye

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

åbe ås fruts

Sinonimeye

[candjî]

Dizotrins mots

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : S25

Ratournaedjes

[candjî]
boket d’ ene plante ki poite les sminces
ci boket la di sacwants åbes ou bouxhons avou del tchå totåtoû, boune a magnî : Loukîz a : frutaedje

    Waitîz eto

    [candjî]

    Lijhoz l’ årtike frut so Wikipedia