Salta al contegnùo

Ferrari

Pending
Da Wikipedia, l'ençiclopedia libara.
Infotaula d'organitzacióFerrari

(2017) Cànbia el vałor in Wikidata
EpònemoEnzo Ferrari Cànbia el vałor in Wikidata
Dati
Sortecaza automobiłìstega
inpreza de capitałe verto
azienda
costruttore di autoveicoli da corsa (it) Traduzi
organizasion Cànbia el vałor in Wikidata
Indùstriaindùstria automobiłìstega Cànbia el vałor in Wikidata
Forma zurìdegaS.p.A. Cànbia el vałor in Wikidata
Istòria
Creasion1947 Cànbia el vałor in Wikidata, Maranello Cànbia el vałor in Wikidata
FondadorEnzo Ferrari Cànbia el vałor in Wikidata
Atività
Ànbitomondiałe Cànbia el vałor in Wikidata
Prodotovettura sport (it) Traduzi e supercar (en) Traduzi Cànbia el vałor in Wikidata
Borsa vałori(NYSE RACE) - (BIT RACE) Cànbia el vałor in Wikidata
Governo d'impresa
PresidènsaJohn Elkann (2018–) Cànbia el vałor in Wikidata
Aministrador dełigàBenedetto Vigna (it) Traduzi (2021–) Cànbia el vałor in Wikidata
Zestor/diretorPiero Ferrari Cànbia el vałor in Wikidata
Inpiegai4 988 (2023) Cànbia el vałor in Wikidata
Ente controłanteFerrari N.V. (it) Traduzi Cànbia el vałor in Wikidata
PropietàrioFerrari N.V. (it) Traduzi (10000%). (2015–) Cànbia el vałor in Wikidata
Filiałi
Formà da
Indicatore economico
Capitałe pròpio2 210 M€ (2021) Cànbia el vałor in Wikidata
Entrae totałi5 970 M€ (2023) Cànbia el vałor in Wikidata
Benefiso neto1 257 M€ (2023) Cànbia el vałor in Wikidata
Ativi totałi6 860 M€ (2021) Cànbia el vałor in Wikidata
Sito webferrari.com Cànbia el vałor in Wikidata
Facebook place: Ferrari X: ferrari Instagram: ferrari LinkedIn: ferrari Youtube: UCd8iY-kEHtaB8qt8MH--zGw Vimeo: ferrari Twitch: ferrariesports


Ferrari S.p.A. ła ze na caza automobiłìstega itałiana fondada da Enzo Ferrari inte'l 1947 a Maranello in provinsia de Modena.

Produtora de automobiłi sportive d'alta fasa e da corsa e inpenjada inte l'automobiłizmo sportivo, ła ze ła pì titołada inte'l canpionato de'l mondo de Formuła Uno, indove ła ga concuistà cuindeze titołi piłoti e sèdeze costrutori, nonché una de łe pì vinsenti inte łe conpetision par veture Sport, Prototipo, Sport Prototipo e Gran Turismo cofà el canpionato de'l mondo Sportprototipi, co dòdeze titołi costrutori otenjesti e el canpionato de'l mondo Endurance FIA, indove che detien sìncue titołi costrutori GT e tre titołi piłoti GT. Ła se ga afermà pì volte in clàseghe gare endurance cofà ła 24 Ore de Le Mans, ła 12 Ore de Sebring e ła 24 Ore de Daytona e in gare so trasà stradałe cofà ła Targa Florio, ła Mille Miglia e ła Carrera Panamericana.

Łe só orìzeni sportive łe resałe za a'l 1929, co Enzo Ferrari el ga dazesto orìzene a Modena a ła Scuderia Ferrari, che ła ze anca a'l dì de ancò ła divizion prinsipałe de'l reparto corse de ła Ferrari, sendo da senpre inpenjada in Formula 1 e avendo coresto inte'l canpionato de'l mondo Sport Prototipi fin a'l 1973. El departimento Ferrari Corse Clienti invese el se ocupa de'l suporto tramite ła sesion conpetision GT ai team clienti che core inte i canpionati GT prezenti a łeveło intarnasionałe, el canpionato de'l mondo Endurance FIA inansituto e de ła zestion de Ferrari Challenge, XX Programmes e F1 Clienti.

El sìnboło ofisiałe el ze el cavałin ranpante, che'l deriva da cueło in uzo durante ła prima guera mondiałe da l'aviator itałian Francesco Baracca. Cedesto parsonalmente da ła mare de Baracca come portafortuna a Enzo Ferrari inte'l 1923, el saria devenjesto l'enblema de ła marca Ferrari e de'l reparto corse. El canpo zało, indove ze rafegurà el cavałin ranpante, ze stà sernìo da Enzo Ferrari in cuanto se trata de uno dei cołori de'l stema de ła sità de Modena.

Inte'l 2013 e inte'l 2014 ła marca ła ze stà reconosesta cofà ła pì influente a'l mondo e inte'l 2015 ła ze stà pozisionà a'l 295° inte ła clasìfega "The most valuable brands of 2015" de'l sito web de ła Brand Finance co un vałor de 4,8 miłiardi de dołari[1].

Da'l 21 łujo de 2018 l'azienda, come ła controłante Ferrari N.V. ła ze guidà da Louis Carey Camilleri, in cuałità de aministrador dełegà, mentre John Elkann ne ze el presidente. Entranbi i ze sucedesti, pochi dì prima de ła só morte, a Sergio Marchionne che'l guidava l'azienda da'l 2014, co gaveva sostituìo Luca di Montezemolo.

Storia

[canbia | canbia el còdaxe]

Ła Scudaria Ferrari

[canbia | canbia el còdaxe]
Enzo Ferrari in una de łe rare intarviste rełasàe, co a łe spałe el cavałin ranpante, sìnboło de ła Ferrari.

Enzo Ferrari ga fondà ła Scudaria Ferrari, che ła xe oncora deso ła divixion prinsipałe del reparto corse de ła Ferrari, el 16 de novenbre del 1929 a Modena. Fin al 1932 ła Scudaria Ferrari ga recoverxesto el ròło de fiłiałe tècnego-agonistega de l'Alfa Romeo, mentre a partir dal 1933 ne xe devegenesta a tuti i efeti el reparto corse inisiando a ocuparse de progetasion oltra a ła xestion de łe veture da conpetision. Tałe inpegno xe continuà co suceso fin a ła fin del 1937, cuando ła scudaria xe stà desfà poiché l'Alfa Romeo ga ałestìo un novo reparto corse interno guidà dal steso Ferrari.

Fondasion de ła Auto Avio Costruzioni

[canbia | canbia el còdaxe]

Dopo aver łasà 'sto incargo inte'l 1939, el 13 de setenbre de'l steso ano Ferrari el ga fondà a Modena na caza automobiłìstega, l'Auto Avio Costruzioni, inte'l steso łogo indove fin a do prima gaveva sede ła Scudarìa Ferrari. No A ze stà doparà ła denominasion Ferrari a cauza de clauzołe che łe łigava Ferrari a l'Alfa Romeo e che ghe inpediva de utiłizar el propio conjome so łe automobiłi da łu produzeste. 'Ste clauzołe łe zera stà vałide fin a tuto el 1944.

Ła prima vetura de l'Auto Avio Costruzioni, ła 815, ła ze stà costruìa inte'l 1940 in sołi do ezenplari. Tutavia con l'avento de ła segonda guera mondiałe l'atività automobiłìstega ła ze stà sospeza e łe comese de l'azienda łe ze devenjeste prensipalmente ła costrusion de conponenti par vełivołi miłitari. Inte'l 1943 ła sede ła ze stà spostà a Maranello e, dopo ła ze venjùa bonbardà dai Ałeai inte'l 1944, ła ze stà recostruìa inte'l 1945.

El marchio automobiłistego Ferrari

[canbia | canbia el còdaxe]

Finìa ła segonda guera mondiałe, grasie a ła scadensa de ła clauzoła dei cuatro ani, el 12 de marso 1947 Enzo Ferrari el ga fondà el marchio automobiłìstego Ferrari. Ła prima automobiłe a portar 'sto nome ła ze stà ła 125 S, che ła ga debutà in gara a Piacensa l'11 de magio de'l steso ano, guidada da Franco Cortese, primo piłota e cołaudator de ła Caza[2]; l'ezordio el se ga concludesto co un ritiro a ła segonda gara, che ła se ga disputà a Roma do setemene drio, Cortese el ga otenjesto ła prima stòrega vitoria Ferrari. Inte'l 1960 l'Auto Costruzioni Ferrari ła canbià denomenasion in SEFAC (Società Esercizio Fabbriche Automobili e Corse), devenjendo senplisemente Ferrari inte'l 1965.

Da ła cołaborasion, a ła partecipasion, al controło FIAT

[canbia | canbia el còdaxe]
Ingreso de ła fàbrega de ła Ferrari a Maranello

El Grupo Fiat el ga intarvenjesto in favor de ła Ferrari za inte el 1955, finansiando par un cuincuenio el zviłupo de ła Scudarìa. Tałe desizion, nasùa par arzenar el strapoter tècnego-conòmego de ła Mercedes che ła gaveva concuistà i canpionati de Formula 1 del 1954 e de'l 1955, oltra a ła Mille Miglia de'l 1955, ga contribuìo a far vinser a ła Ferrari i canpionati de'l 1956 e de'l 1958, oltroltra a łe Mille Miglia de'l 1956 e de'l 1957. Inte i primi ani sincuanta A jera stà anca tentà ła stada de far renaser l'acordo co l'Alfa Romeo ma, daspò alguni scanbi de proposte, l'ipòteze ła ze stà abandonà da ła Caza miłaneze che ormai ła vedeva ła Ferrari come antagonista sportiva pì che come posibiłe partner.[3]

Nonostante i grandi sucesi sportivi ła Ferrari ła ze cadesta in una greve crize daspò l'abołision de łe corse so strada, decretà in bona parte de'l mondo dopo el dezastro de Le Mans de'l 1955 e, anca in Itałia, daspò ła trazedia de Guidizzolo de'l 1957. L'ełiminasion de tałe gare ła gavea de fato reduzesto ła clienteła de ła Ferrari, prensipalmente conponesta da facoltozi gentleman-driver come Aymo Maggi o Giannino Marzotto, che i se contendeva ła redota produsion de veture da conpetision de'l Cavałin.

Ferrari 488 GTB de'l 2015, ezenpio de vetura stradałe de ła Ferrari

In tałe cuadro econòmego Henry Ford II el ga provà ad acuistar ła Ferrari, in modo da fruir de'l só prestizo co un prevedibiłe ritorno de imàjine par l'azienda da łu posedesta. Conduzesta da Lee Iacocca, inte'l majo 1963 ła tratativa ła pareva inviada a na rapida concluzion, cuando ła se ze arenà so ła conditio sine qua non ponesta da Enzo Ferrari in merito a l'intocabiłità de ła só autonomia sirca łe desizion da tor inte l'anbito de'l reparto corse; al refudajo de Iacocca el ga seguìo ła mediata e definitiva rotura de'l negosià. El naufrazo de łe tratative par ła vendita de l'azienda a ła Ford el ga inescà un'garba bèga tra ła Ferrari e el cołoso industriałe statunitense che ła ga metesto in seria dificoltà ła Caza de Maranello, fin a zbocàr inte ła clamoroza protesta de'l Drake che, non sentindose puzà da łe autorità sportive nasionałi, inte'l 1964 el ga desidesto de restituir ła łisensa sportiva itałiana.

Ła FIAT ła ze intarvenjìa inte'l 1965 anunsiando ła cołaborasion tra łe do aziende, a'l fin de atuar un comun programa par ła costrusion de propulsori sportivi, che ła ga decretà ła nàsita de ła marca Dino. In 'sto modo ła Ferrari ła ga roto l'izołamento inte'l cuało ła jera stà confinà e ła ga trovà el nesesario puzo par ła produsion in picoła serie de łe só veture da strada.

Inte'l 1969 ła Ferrari ła ze entrà far parte de'l Grupo Fiat, ma ła ga mantenjesto comuncue ła propia autonomia:[4] In sèvito a l'incontro de'l presidente de ła Fiat dot. Giovanni Agnelli co l'inz. Enzo Ferrari A ze stà desizo, inte'l preminente intento de asicurarghe a ła Ferrari Automobili continuità e zviłupo, che el raporto de cołaborasion tècnega in ato co ła Fiat el se trasformarà entro l'ano in partesipasion paritètega, op. cit., Comunegà stanpa conzonto Fiat-Ferrari de'l 21 de zunjo 1969[5]


Dai ani otanta al XXI secolo

[canbia | canbia el còdaxe]
Ferrari 458 Italia GT3 de'l 2014 a ła 24 ore de Barsełona, ezenpio de vetura da conpetision de derivasion de serie

A ła sconparsa de Enzo Ferrari inte'l 1988, el pacheto asionario el ze devenjesto par el 90% de'l Grupo Fiat, mentre ła parte restante ła ghe ze ndà al fioło Piero Lardi Ferrari. 'St'ùltemo el ze restà drento a l'azienda cofà visepresidente. Contestualmente, a partir da 'sto parìodo, i marchi Ferrari e Scudaria Ferrari i ga scominsià a èsar doparà par un vasto merchandising.

Inte'l novenbre 1991 Luca Cordero di Montezemolo, in presedensa diretor sportivo de ła Scudaria Ferrari da'l 1974 a'l 1977, el ze stà nomenà presidente de l'azienda. Inanzonta el ga avùo el roło de aminstrador dełegà fin a'l 2006, co'l ze stà sostituio da Amedeo Felisa.

Inte'l 2006 el 5% de łe asion el ze stà acuizìo da na sosietà finansiaria dei Emirati Arabi Unìi, ła Mubadala, che inte ła capitałe de Abu Dhabi ła ga promovesto anca ła costrusion de'l Ferrari World, el pì gran parco a tema a'l mondo. El Grupo Fiat el ze tornà in poseso de 'sto 5% inte el corso de'l 2010.[6]

I ani 2010

[canbia | canbia el còdaxe]

Inte'l majo de'l 2013 ła Ferrari ła ze stà incorporà inte ła sosietà de derito ołandeze New Business Netherlands N.V., renomenada Ferrari N.V., inte l'otobre 2015 co ła ze stà cuotà a ła Borsa de New York. Inte'l zenaro 2016 ła Ferrari N.V. ła ze stà scorporà da Fiat Chrysler Automobiles, el grupo automobiłìstego nasesto da ła fuzion intrà Fiat S.p.A. e Chrysler Group, par cuotarse a ła Borsa Itałiana e pasar cusì a far parte de'l grupo Exor.

Atività agonjistega

[canbia | canbia el còdaxe]
Par savèrghene de pì, vardarse anca ła voze Scudarìa Ferrari.


Ła Scudarìa Ferrari ła ga scumisià ła propia atività inte'l 1929 a Modena come filiałe tecnègo-agonìstega de l'Alfa Romeo. A partir da'l 1933 l'è devenjesta invese el reparto corse de l'Alfa Romeo, na cołaborasion che ła ga durà fin a tuto el 1937. Durando 'sti ani ła scudarìa ła se ga ocupà de projetasion e de zestion de łe veture da conpetision de l'Alfa Romeo, frontezando ła concorensa de marche cofà Auto Union, Bugatti e Mercedes-Benz e otenjendo numarozi sucesi sia inte'l contesto dei gran premi sia in cueło de łe gare Sportprototipo.

So'l fenir de'l 1937 ła Scudarìa Ferrari ła ze stà desfà, in cuanto inte'l 1938 l'Alfa Romeo ła ga dazesto vita a un novo reparto corse ciamà Alfa Corse co a cao Enzo Ferrari: el ga portà vanti tałe incargo fin a'l 1939, cuando el ga desidesto de dar łe dimision. Ła separasion definitiva co l'Alfa Romeo ła ga portà a ła sitada parentezi de l'Auto Avio Costruzioni.

Ła Scudarìa Ferrari ła ga reprendesto a oparar in fenimento de ła segonda guera mondiałe a Maranello, cuando inte'l 1947 el Drake el ga fondà ła só omònema caza automobiłìstega. Ła prima vetura costruìa ła ze stà ła 125 S, che ła ze stà portà par ła prima volta in gara da Franco Cortese. Ła prima monoposto invese ła ze stà ła 125 C: ła ga debutà a'l gran premio d'Italia el 5 de setenbre 1948 a Turin e l'è stà guidà da Raymond Sommer, che'l ga concludesto al terso posto dadrìo Jean-Pierre Wimille (Alfa Romeo) e Gigi Villoresi (Maserati).

Na Ferrari 125 S co a bordo Nuvolari so'l sircuito de Montenero a Łivorno el 24 de agosto 1947, ła prima vetura reałizà in asołuto da ła Ferrari, che ła ze stà utiłizà sia in anbito stradałe sia inte łe conpetision

Ła Scudarìa Ferrari ła se ga consentrà, a segonda guera mondiałe terminada, so'l neo costituìo canpionato mondiałe de Formula 1. Ła Ferrari ła ze deventada po' ła scuadra automobiłìstega pì vinsente de ła storai de st'altra categoria, visto che ła ga concuistà sèdaze canpionati mondiałi costrutori de Formula 1, a cui se ga zontà cuìndaze canpionati mondiałi piłoti[7].

El debuto de ła Scudarìa Ferrari inte'l Canpionato mondiałe de Formula 1 el resałe a'l 1950 a'l Gran Premio de Monaco, ła segonda prova stazonałe, indove ła rivada segonda grasie ad Alberto Ascari[7]. Inte l'istesa stajon ła ze rivà segonda anca inte'l Gran Premio d'Italia, senpre grasie ad Alberto Ascari[7]. Ła prima pole position e ła prima vitoria łe ze rivàe invese l'ano seguente a'l Gran Premio de Gran Bretanja grasie a José Froilán González[7].


Modełi

[canbia | canbia el còdaxe]
El Ferrari Store de Miłan (2008)
Na Ferrari Enzo inte ła tìpega cołorasion «roso Ferrari»
Ferrari F12berlinetta
Ferrari Monza SP1

Łe autoveture Ferrari łe ze séłebri anca par ła só escluzività, tanto che ze l'azienda ła ga desidesto de łimitar ła produsion par mantenjer 'sta caratarìstega[8]. Tra i prozetisti e łe carrosarìe che łe ga cołaborà co ła Ferrari A ghe ze Pininfarina, Scaglietti, Bertone e Vignale. I motori doparà inte łe autoveture Ferrari i ze prevałentemente dei V8 e V12.

Rełativamente a'l cołor, fin dai ani vinti łe otomòbiłi da corsa itałiane łe zera vernizàe de roso. St'altro el zera el cołor consueto pa'łe veturei itałiane che łe regatava in canpionati automobiłìsteghi in baze a un provedimento ciapà inte i ani tra łe do guere mondiałi de l'asosiasion che drioman ła ze stà ciamà FIA. Inte'l schema de ła federasion, tra łe altre, łe auto fransezi łe jera blé, łe todesche bianche e łe inglezi verdi.

Ła tonałità de'l roso ła ze pasada pian pian da'l roso scuro (famozo come «roso Alfa») a na tenta notevolmente pì inpisada, nota come «roso corsa». Tałe cołorasion ła ze restà imutada par łe Ferrari de serie, mentre parc cuełe de Formula 1 daspò l'acuizision da parte de'l Grupo Fiat ghe ze stàe variasion de tonałità de'l rosso, vołeste dai vari sponsor. Va parò sotołineà che ła Ferrari, come par altro inponesto da'l steso Enzo, ła ga senpre mantenjùo el cołor roso inponesto inte i primi ani, par mantenjir ła nasionałità de ła marca.

Stradałi

[canbia | canbia el còdaxe]

In produsion

[canbia | canbia el còdaxe]

6 siłindri:

8 siłindri:

12 siłindri:

Tuti i modełi stradałi

[canbia | canbia el còdaxe]
Anno Modello
1948 166 Inter
1950 195 Inter
1951 212 Inter
1952 342 America
1953 250 Europa
1953 375 America
1954 250 GT Coupe
1955 375 America "Gianni Agnelli"
1956 250 GT berlinetta "Zagato"
1956 410 Superamerica
1957 250 California
1957 250 GT Berlinetta "Tour de France"
1958 250 Testa Rossa
1959 250 GT Berlinetta passo corto (SWB)
1959 250 GT Cabriolet
1960 250 GT 2+2
1962 400 Superamerica
1962 250 GTO
1962 250 GTL
1962 330 TR
1964 275 GTB
1964 275 GTS
1964 330 GT 2+2
1964 500 Superfast
1964 250 GTO
1966 275 GTB/4
1966 275 GTS/4
1966 330 GTC
1966 330 GTS
1966 365 P Speciale
1966 365 California
1967 365 GT 2+2
1967 Dino 206 GT
1968 365 GTC
1968 365 GTS
1968 365 GTB/4
1969 365 GTS/4
1969 Dino 246 GT
1969 Dino 246 GTS
1971 365 GTC4
1971 365 GT4 BB
1972 246 GTS
1972 365 GT4 2+2
1973 Dino 308 GT4
1975 Dino 208 GT4
1975 308 GTB
1976 308 GT4
1976 400 Automatic
1976 400 GT
1976 512 BB
1977 308 GTS
1979 400i Automatic
1979 400i GT
1980 208 GTB
1980 208 GTS
1980 308 GTBi
1980 308 GTSi
1980 Mondial 8
1981 512 BBi
1982 208 GTB Turbo
1982 208 GTS Turbo
1982 308 GTB Quattrovalvole
1982 308 GTS Quattrovalvole
1982 Mondial Quattrovalvole
1983 Mondial QV Cabriolet
1984 GTO
1984 Testarossa
1985 328 GTB
1985 328 GTS
1985 412 Automatic
1985 412 GT
1985 Mondial 3.2 GTB
1985 Mondial 3.2 GTS
1986 GTB Turbo
1986 GTS Turbo
1987 F40
1989 348 TB
1989 348 TS
1989 Mondial T
1989 Mondial T Cabriolet
1991 512 TR
1992 456 GT
1992 456 GTA
1993 348 GTB
1993 348 GTS
1994 F355 Berlinetta
1994 F355 GTS
1994 F512 M
1995 F50
1995 F355 Spider
1996 550 Maranello
1997 355 F1 Berlinetta
1997 355 F1 GTS
1997 355 F1 Spider
1998 456M GT
1998 456M GTA
1999 360 Modena
2000 360 Spider
2001 550 Barchetta
2002 575M Maranello
2002 Enzo
2003 360 Challenge Stradale
2004 612 Scaglietti
2004 F430
2005 F430 Spider
2005 575 Superamerica
2007 599 GTB Fiorano
2007 612 Scaglietti "Sessanta"
2008 430 Scuderia
2008 California
2008 Scuderia Spider 16M
2009 458 Italia
2010 599 GTO
2010 SA Aperta
2011 FF
2011 599 GTB Fiorano HGTE
2011 458 Spider
2012 F12berlinetta
2012 458 20th Anniversary Special Edition
2013 LaFerrari
2013 458 Speciale
2013 458 Pininfarina Sergio
2014 California T
2014 458 Speciale A
2015 488 GTB
2015 488 Spider
2016 GTC4Lusso
2016 J50
2017 812 Superfast
2018 Portofino
2018 488 Pista
2018 488 Pista Spider
2018 Ferrari Monza SP
2019 F8 Tributo
2019 SF90 Stradale
2020 F8 Spider
2020 812 GTS
2020 Roma
2021 Portofino M
2021 SF90 Assetto Fiorano
2021 812 Competizione
2021 812 Competizione A
2021 296 GTB
2021 Daytona SP3
2022 Purosangue

Da conpetision e dòparo escluzivo in pista

[canbia | canbia el còdaxe]
Una Ferrari 458 Italia

In produsion

[canbia | canbia el còdaxe]
Formula 1
[canbia | canbia el còdaxe]
Gran Turismo
[canbia | canbia el còdaxe]
Ferrari Challenge
[canbia | canbia el còdaxe]

Fora produsion

[canbia | canbia el còdaxe]
Formula 1, Formula 2 e altre monoposto
[canbia | canbia el còdaxe]
Ła Ferrari 166 F2, reałizada inte'l 1948 par regatar in Formula 2
Ła Ferrari 158, canpione de'l mondo de Formula 1 inte'l 1964
Ła Ferrari 312 T2, canpione de'l mondo de Formula 1 inte'l 1976 e inte'l 1977
File:Gilles Villeneuve Imola 1982.jpg
Ła Ferrari 126 C2, canpion de'l mondo de Formula 1 inte'l 1982
Ła Ferrari F2001, canpion de'l mondo de Formula 1 inte'l 2001
Ła Ferrari F2007, canpion de'l mondo de Formula 1 inte'l 2007

(«P» ła ìndega che ła vetura ła ga vinsesto el titoło mondiałe piłoti, «C» che ła ga vinsesto cueło costrutori)


Sport, Protòtipo, Sport Protòtipo e Gran Turismo
[canbia | canbia el còdaxe]
Anno Modello
1947 125 S
1947 159 S
1947 166 SC
1948 166 S
1948 166 Inter Sport
1948 166 Inter Corsa
1948 166 MM
1950 195 S
1950 275 S
1950 340 America
1951 212 Export
1952 225 S
1952 250 S
1952 340 Mexico
1953 250 MM
1953 340 MM
1953 375 MM
1953 625 TF
1953 500 Mondial
1953 735 S
1954 750 Monza
1954 250 Monza
1954 375 Plus
1955 376 S
1955 735 LM
1955 857 S
1956 500 TR
1956 625 LM
1956 860 Monza
1956 410 S
1956 290 MM
1956 250 GT Berlinetta
1957 500 TRC
1957 290 S
1957 315 S
1957 335 S
1957 250 Testa Rossa
1958 Dino 196 S
1958 Dino 296 S
1958 312 S
1958 412 S
1958 412 MI
1959 250 GT Berlinetta passo corto
1959 250 GT California
1960 Dino 246 S
1961 246 SP
1962 196 SP
1962 286 SP
1962 248 SP
1962 268 SP
1962 250 GTO


Ferrari Challenge
[canbia | canbia el còdaxe]
Una Ferrari F430 Challenge
Programa XX
[canbia | canbia el còdaxe]
Safety Car
[canbia | canbia el còdaxe]

Protòtipi

[canbia | canbia el còdaxe]
Na Ferrari 458 Pininfarina Sergio
File:Ferrari 408 4RM (Fiorano, 1988).jpg
El segondo protòtipo de ła Ferrari 408 4RM so'l sircuito de Fiorano inte'l setenbre 1988

Ezenplar ùnego

[canbia | canbia el còdaxe]
Na Ferrari P4/5
  • F90 (1991)
  • 456 Venice Berlina (1996)
  • 456 Venice Station Wagon (1996)
  • 456 GT Spyder (1996)
  • FX (1995)
  • P4/5 (2006)
  • SP1 (2008)
  • P540 Superfast Aperta (2009)
  • Superamerica 45 (2011)
  • SP12 EC (2012)
  • SP30 (2012)
  • F12 TRS (2014)
  • F12 SP America (2014)
  • SP FFX (2014)
  • F12 SG50 Edition (2015)
  • F12 Touring Berlinetta Lusso (2015)
  • 458 MM Speciale (2016)
  • F12 SP 275 RW Competizione (2016)
  • SP38 Deborah (2018)
  • SP3JC (2018)
  • P80/C (2019)
  • Omologata (2020)
  • BR20 (2021)
  • SP48 Unica (2022)
  • SP51 (2022)

Presidenti

[canbia | canbia el còdaxe]

St'altra ła cronotasi dei presidenti de Ferrari S.p.A.:


Vendite

[canbia | canbia el còdaxe]
Statua de'l cavałin ranpante fora dai stabiłimenti Ferrari de Maranello

Notasion

[canbia | canbia el còdaxe]
  1. ↑ (EN) Best Global Brands | Brand Profiles & Valuations of the World's Top Brandsbrandirectory.com, Brandirectory. entrada il 5 maggio 2017.
  2. ↑ Sergio Chierici, Franco Cortese, il primo pilota Ferrarivirtualcar.it, VirtualCar, 14 zugno 2007. entrada il 5 maggio 2017 (archivià dal URL orizenałe il 4 aprile 2018).
  3. ↑ Giovanni Canestrini, Fiat corre Ferrari, L'Automobile, n.27 del 1969
  4. ↑ Enzo Ferrariferrari.com, Ferrari. entrada il 15 maggio 2011 (archivià dal URL orizenałe l'8 zugno 2011).
  5. ↑ Ferruccio Bernabò, Tra la Fiat e la Ferrari annunciato l'accordo, La Stampa, 22 zunjo 1969, pag.15
  6. ↑ Riccardo Guerra, Fiat riacquista il 5% di Ferrari venduto agli arabimotorionline.com, 15 novembre 2010. entrada il 5 maggio 2017.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 La storia della Ferrari in F1panorama-auto.it. entrada il 31 maggio 2018.
  8. ↑ Meno Ferrari nel futuro per mantenere l'esclusivitàmotori24.ilsole24ore.com. entrada il 25 settembre 2013.

Altri projeti

[canbia | canbia el còdaxe]

Linganbi foresti

[canbia | canbia el còdaxe]


Controło de autoritàVIAF (EN) 193720481 · ISNI (EN) 0000 0004 0614 5235 · LCCN (EN) n83123873 · GND (DE) 2092682-0 · BNF (FR) cb119444373 (data) · NDL (EN, JA) 00697031 · WorldCat Identities (EN) n83-123873
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikipedia.org/w/index.php?title=Ferrari&oldid=1107149"