İçeriğe atla

Regina José Galindo

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Regina José Galindo (d. 27 Ağustos 1974) vücut sanatı konusunda uzmanlaşmış Guatemalalı performans sanatçısı. Guatemala City şehrinde doğdu.

İlk yılları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Çalışmalarının siyasi temalarının dikkat çekiciliği ile tanınan bir sanatçı olan Galindo, genel olarak siyasetin ve Guatemala iç savaşının spesifik olarak tartışılmadığı, alt sınıf bir evde büyüdü. Sekreterlik okulunu kazandı ve sekreterlik kariyerinde pek de başarılı olamadı. Şair olarak ilk denemeleri, arkadaşının evinde gerçekleşen gruplara ve atölyelere katılmasına bağlı olarak gelişti. O sıralar bazı küçük parçalar ve bölümler yazdı ve bu bölümler daha sonra Kişilik ve Geçimsizlik adlı kitabı haline geldi.

Jessica Lagunas ve Marianela Dias'la tanıştıktan sonra pratiğinde, performans sanatının önemi arttı. Galindo için ömür boyu akıl hocası olacak olan Aníbal López’in, onun işlerinde büyük bir etkisi olduğu kaydedildi. Galindo'nun ilk performansları Lopez'in yazılmış olan eski eserlerine dayanır.

Performansları

[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk olarak 1999'da Guatemala’da iki performans sergiledi ve daha sonra uluslararası bir üne kavuştu. Onun en büyük oyunlarından birini içeren “¿Quién Puede Borrar las Huellas?” (Bu izleri kim silecek?) 2003 yılında yapıldı. Guatemala'nın eski diktatörü José Efraín Ríos Montt'ın başkanlık adaylığına karşı güçlü bir protesto olarak Guatemala Kongre Binası'nın önünden Ulusal Saray’a kadar insan kanından oluşan beyaz leğene aralıklarla ayaklarını daldırarak yürüdü.

Bir diğer kayda geçen eseri, Perra (2005) olarak adlandırıldı. Kadınlara karşı olan şiddeti protesto etmek amacıyla İspanyolca bir kelime olan “perra”yı ya da “bitch” kelimesini bacaklarında parçaladı.

İçlerinde yurttaş Aníbal López'in de olduğu diğer performans sanatçılarıyla sık sık iş birliği yapıyor.

Sergileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ekim 2008'de Galindo, Tania Bruguera ve Jimmie Durham gibi sanatçıların yanında MoMA PS1 for Neo HooDoo: Unutulmuş kader için sanat sergisine katıldı.Bu The Menil Koleksiyonu tarafından düzenlenen bir sergiydi.

31 Ocak 2009 - 29 Mart 2009 tarihleri arasında Modern Art Oxford Galindo'a yer verdi.” Regina José Galindo: Başkalarının Vücutları”. Clara Carolin'e göre gösteri Galindo'nun eserinin ilk büyük İngiliz sunumu olduğu kadar eserinin ilk monografik incelemesiydi.

25 Mart 2014 – 8 Haziran 2014 tarihleri arasında Padiglione d'Arte Contemporanea (PAC) Galindo'nun Estoy Viva'daki eserlerini sergiledi.Bu gösteri beş bölüme ayrıldı: Siyaset, Kadın, Şiddet, Organik ve Ölüm.”¿Quién puede borrar las huellas?” (Bu izleri kim silecek?) (2003), Himenoplastia (2004), Mientras, ellos siguen libres (Bu arada hala özgürler, 2007) ve Caparazon (Kabuk, 2010) gibi eserler daha önce İtalya'da sergilenmemiş yeni eserlerle birlikte sunuldu.

Tanınma

[değiştir | kaynağı değiştir]

Galindo, 2005 yılında Venedik Bienali'nde "30 yaşın altındaki sanatçılar" kategorisinde Altın Aslan ödülünü “Himenoplastia” videosu ile kazandı.Bu eser yine de, 2004 yılında Guatemala'da ilk gösteriminde özellikle düşmanca tepkiler aldı. Tartışmalı çalışma, sanatçının kızlık zarının cerrahi yeniden yapılandırılmasını tasvir etmekteydi.

Ekim 2009'da Exit Art, Galindo'nun çalışmaları kişisel bir sergide SOLO serisinin bir parçası ve kriz programı performansı olarak gösterdi. Galindo'nun performans çalışmaları üzerine bir kitap, İtalya'da yayınlandı. (Vanilla Edizioni, 2006) Galindo ayrıca şiir ve anlatı yazarıdır; 1998'de Myrna Mack Vakfı'nın Premio Unico de Poesía in Guatemala for Personal e intransmisible (Scripta Coloquia, 2000) ödülünü aldı.

2011'de Ljubljana'daki 29. Grafik Sanatları Bienali'nin jürisi (Dave Kayın, Christian Höller, Urska Jurman ve Ulay / Frank Uwe Laysiepen) ona 2007'deki İspanya'da ürettiği Confesión (İtiraf) eseri için büyük ödülü verdi.Bu eserde, Palma de Mallorca'daki yerel gazetecilerin bir ekibi tarafından ortaya çıkarılan olağanüstü sunuş uçuşlarından ve Prens Claus Ödülleri'nden esinlendi.

Eserleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. 2014 - "Exhalación (Estoy Viva)" - PAC Milan
  2. 2011 - "ALARMA" - Banco de España Metro Station, Madrid, Spain
  3. 2007 - "Confesión" - Palma de Mallorca, Spain
  4. 2006 - "Corona" - Main Square, Guatemala City,
  5. 2005 - "Perra" - Prometeo Galery, Milan, Italy
  6. 2005 - "(279) Blows"
  7. 2004 - "El Peso de la Sangre" - Main Square, Guatemala City
  8. 2003 - "¿Quién puede borrar las huellas?" - Guatemala City
  9. 2001 - "Angelina" - Guatemala
  10. 2000 - "Sobremesa" - Guatemala City
  11. 1999 - "El cielo llora tanto que debería ser mujer" - Guatemala City
  12. 1999 - "Lo voy a gritar al viento" - Post Office Building, Guatemala City

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Cazali, Rosina, and Fernando Castro Florez. Regina José Galindo. Milan: Silvana Editoriale, 2011. Print.
  • Díaz, Tamara, and Virginia Pérez-Ratton. "Regina Galindo: Toque De Queda (2005), Perra (2005), Un Espejo Para La Pequeña Muerte (2006)." Estrecho Dudoso. Costa Rica: TEOR/éTica, 2006. 60-61. Print.
  • Sileo, Diego, and Eugenio Viola. Regina José Galindo: Estoy Viva. Milan: Skira, 2014. Print
  • Siviero, Viviana, and Marco Scotini. Regina José Galindo. Albissola Marina: Vanillaedizioni, 2006. Print.
  • Villena Fiengo, Sergio, Regina José Galindo. El performance como acto de resistencia. Revista Centroamericana de Ciencias Sociales, Vol. VII, nº 1, 2010,
  • Villena Fiengo, Sergio, "Intervenciones intempestivas en Centro América. El anti-ceremonial público en la obra de Regina Galindo", Revista de Estudios Globales & Arte Contemporáneo, Vol. 3, nº 1, 2015

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Regina_José_Galindo&oldid=33955122" sayfasından alınmıştır