Giuseppe Gazzaniga
Giuseppe Gazzaniga | |
---|---|
Doğum | 5 Ekim, 1743 Verona, İtalya |
Ölüm | 1 Şubat 1818 (74 yaşında) Crema, İtalya |
Meslek | Müzisyen, opera bestecisi |
Giuseppe Gazzaniga (5 Ekim 1743, Verona, İtalya – 1 Şubat 1818, Crema, İtalya) Napoli ekolüne mensup İtalyan opera bestecisidir.[1] 51 opera eseri bestelemiştir ve opera buffa janrında eserler hazırlayan tanınmış İtalyan opera bestecilerinin sonuncusu olduğu kabul edilir.[1]
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]Giuseppe Gazzaniga 1743'te Verona'da doğdu. Çok dindar olan ailesinin isteklerine uyarak Katolik kilisesi papazı olmak için eğitim gördü. Fakat ailesine haber vermeden müzik dersleri de almaya başladı ve sonunda bir müzik kariyerine girmek için babasını ikna edebildi. Müzik hocalarının tavsiyeleri dolayısıyla Venedik'e gidip orada ciddi bir müzik eğitimine başladı. Ama sonra hocası "Nicola Porpora" Napoli'ye geçince o da Napoli'de Port Capuana'daki "Sant'Onofrio Konservatuvarı"na geçti. Orada ünlü hoca Niccolò Piccinni'den dersler aldı.
1767'de ilk eseri olan intermmezzo janrındaki il Barone di Trocchia eserinin Napoli'de "Teatro Nuova"'de prömiyeri yapıldı. Bundan sonra 1801'e kadar yıllarca, Dresden, Viyana ve Prag'a yaptığı kısa seyahatlar dışında, İtalya'da kalarak genellikle opera eserleri bestelemekle uğraştı. 1970'te Venedik'e döndü ve librettist Lorenzo Da Ponte'nin Viyana'da yazdığı bir opera librettosu için bir opera besteledi. Da Ponte bu eserinin karmaşık ve başarısız bir libretto olduğunu kabul etmekle beraber Gazzaniga'nin bestesi dolayısıyla opera başarı kazandı ve hatta başka besteciler bu eseri taklit edici birkac "pastiş-pasticcio" hazırladılar. 1787'de Venedik'te Gazzaniga'nın "Giovanni Berta"' librettosu ile hazırladığı "Don Giovanni veya Taştan Misafir" adlı bir opera eseri sahnelendi. Bu eser birkaç ay sonra Viyana'da Da Ponte'nin librettosunu yazdığı ve Wolfgang Amadeus Mozart'ın bestelediği opera şaheseri "Don Giovanni eserine ilham sağladı.
1791'de Gazzaniga İtalya'da Lombardi bölgesinde Crema şehri katedraline müzik direktörü olarak atandı. En son opera eseri olan Martino Carbonaro o sia Gli sposi fuggitivi 1801'de Venedik'te "Teatro San Moisè" sahnelendi. Gazzaniga Crema'da "kantatalar", "oratoryolar" ve "mass ayinleri"nden oluşan dinsel müzik parçaları besteledi. Gazzaniga bu görevde 1818'de ölene kadar kaldı.
Eserleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Operaları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Il barone di Trocchia (libretto Francesco Cerlone, intermezzo, 1768, Napoli)
- La locanda (libretto Giovanni Bertati, opera buffa, 1771, Venedik)
- Il Calandrino (libretto by Giovanni Bertati, opera buffa, 1771, Venedik
- Ezio (libretto Pietro Metastasio, opera seria, 1772, Venedik)
- La tomba di Merlino (libretto by [[Giovanni Bertati, opera buffa 1772, Venedik)
- L'isola di Alcina (libretto by Giovanni Bertati, opera buffa, 1772, Venedik)
- Zon-Zon (L'inimico delle donne) (libretto Giovanni Bertati, opera buffa, 1773, Milano)
- Armida (opera seria, 1773, Roma)
- Il matrimonio per inganno (opera buffa, 1773, Pavia)
- Il ciarlatano in fiera (libretto Pietro Chiari, opera buffa, 1774, Venedik)
- Perseo ed Andromeda (libretto Vittorio Amedeo Cigna-Santi, 1775, opera seria, Floransa)
- L'isola di Calipso (libretto by Giovanni Pindemonte, opera seria, 1775, Verona)
- Il re di Mamalucchi (opera buffa, 1775, Prag)
- Gli errori di Telemaco (libretto Carlo Giuseppe Lanfranchi-Rossi, opera seria, 1776, Pisa)
- La bizzaria degli umori (opera buffa, 1777, Bologna)
- Il marchese di Verde Antico (composto in collaborazione con Francesco Piticchio, opera buffa, 1778, Roma)
- La vendemmia (libretto Giovanni Bertati, opera buffa, 1778, Floransa)
- Il re dei pazzi (opera buffa, 1778, Venedik)
- La finta folletto o Lo spirito folletto (opera buffa, 1778, )
- Il disertore (Il disertor francese) (libretto Ferdinando Casoni, 1779, Floransa)
- Antigono (libretto Pietro Metastasio, opera seria, 1779, Roma)
- Il ritorno di Ulisse e Penelope (libretto Giovanni Andrea Monigalia, opera seria, 1779, Roma)
- La viaggiatrice (libretto Francesco Saverio Zini, opera buffa, 1780, Napoli)
- Antigona (libretto Gaetano Roccaforte, opera seria, 1781, Napoli)
- La stravagante (libretto Francesco Saverio Zini, opera buffa, 1781, Napoli)
- Amor per oro (libretto Cerilo Arcomeno, opera buffa, 1782, Venedik)
- La creduta infedele (libretto Francesco Cerlone, opera buffa, 1783, Venedik)
- L'intrigo delle mogli (libretto Giuseppe Palomba, opera buffa, 1783, Napoli)
- La dama contadina (opera buffa, 1784, Roma)
- Il serraglio di Osmano o le tre sultane (libretto Giovanni Bertati, opera buffa, 1784, Venedik)
- Tulio Ostilio (libretto Francesco Ballani, opera seria, 1784, Roma)
- La moglie capricciosa (opera buffa, 1785, Venedik)
- Il finto cieco (libretto Lorenzo Da Ponte opera buffa, 1786, Viyana)
- Circe (libretto Domenico Perelli, opera seria, 1786, Venedik)
- La contessa di Novaluna (libretto Giovanni Bertati, opera buffa, 1786, Venedik)
- Le donne fanatiche (libretto Giovanni Bertati, 1786, Venedik)
- Don Giovanni Tenorio (libretto Giovanni Bertati, dramma giocoso, 1787, Venedik)
- La Didone (opera seria, 1787, Venedik)
- La cameriera di spirito (libretto Gaetano Fiorio, opera buffa, 1787, Venedik)
- L'amore costante (La costanza in amor rende felice) (libretto Giovanni Bertati, opera buffa, 1787, Venedik)
- Erifile (opera seria, 1789, Venedik)
- Gli Argonauti in Colco (libretto Antonio Simeone Sografi, opera seria, 1790, Venedik)
- Idomeneo (libretto Gaetano Sentor, opera seria, 1790, Padova)
- La disfatta dei Mori (libretto Giandomenico Boggio, opera seria, 1791, Torino)
- La dama soldato (libretto Caterino Mazzolà, opera buffa, 1792, Venedik)
- La pastorella nobile (opera buffa, 1793, Fortezza di Palma)
- La donna astuta (opera buffa, 1793, Venedik)
- Il divorzio senza matrimonio ossia La donna che non parla (libretto by Gaetano Sentor, opera buffa, 1794, Modena)
- Fedeltà e amore alla pruova (libretto by Giuseppe Foppa, 1798, Venedik)
- Il marito migliore (libretto by Tomaso Menucci di Goro, opera buffa, 1801, Milano])
- Martino Carbonaro o sia Gli sposi fuggitivi (libretto by Giuseppe Foppa, farsa, 1801, Venedik)
Seçilmiş dinsel müzik besteleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- San Mauro Abate (oratoryo)
- Sansone (oratoryo)
- I profeti al calvario (oratoryo)
- Missa pro defunctis
- Te Deum laudamus
- Requiem
- Gloria in excelsis Deo
- Kyrie breve
- Credo
- İki değişik Tamtum ergo
- Stabat Mater (1800)
Seçilmiş enstrumental müzik besteleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Ûç piano koncerto
- Bir senfoni
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Balthazar, Scott L. (2013). Historical Dictionary of Opera. Lanham: Scarecrow Press. ISBN 978-0810867680.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- İngilizce Wikipedia "Giuseppe Gazzaniga" maddesi 25 Haziran 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) (Erişme: 21.5.2010)
- Gazzaniga Operaları listesi27 Ocak 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) (Erişme: 21.5.2010)