ข้ามไปเนื้อหา

ลินดา ฮันต์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ลินดา ฮันต์
ฮันต์เมื่อปี 2015
เกิดลิเดีย ซูซานนา ฮันต์
(1945-04-02) 2 เมษายน ค.ศ. 1945 (79 ปี)[1]
มอร์ริสทาวน์ รัฐนิวเจอร์ซีย์ สหรัฐ[1]
การศึกษาสถาบันศิลปะแห่งชิคาโก (ศ.บ.)
อาชีพนักแสดง
ปีปฏิบัติงาน1972–ปัจจุบัน
คู่สมรสคาเรน ไคลน์ (สมรส 2008)

ลิเดีย ซูซานนา "ลินดา" ฮันต์ (อังกฤษ: Lydia Susanna "Linda" Hunt; เกิด 2 เมษายน ค.ศ. 1945) เป็นนักแสดงชาวอเมริกัน เริ่มแสดงภาพยนตร์ครั้งแรกในเรื่อง ป็อปอาย (1980) จากนั้นรับบทเป็นผู้ชายชื่อ บิลลี กวาน ในภาพยนตร์เรื่อง ปีทมิฬแผ่นดินเพลิง (1982) ซึ่งทำให้เธอได้รับรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยมและกลายเป็นบุคคลแรกที่ได้รับรางวัลออสการ์จากการแสดงเป็นตัวละครเพศตรงข้าม[2] ฮันต์ยังปรากฏอยู่ในภาพยนตร์มากมาย รวมถึง ดูน สงครามล้างเผ่าพันธุ์จักรวาล (1984), สี่ยอดสิงห์แดนทมิฬ (1985), ตำรวจเหล็ก ปราบเด็กแสบ (1990), โพคาฮอนทัส (1995), โพคาฮอนทัส 2 : ตำนานใหม่แห่งความรัก (1998) และ ชีวิต นิยาย กับยอดชายโลกมหัศจรรย์ (2006)

นอกจากภาพยนตร์ ฮันต์ยังประสบความสำเร็จทางโทรทัศน์และพากย์เสียง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเป็นผู้บรรยายสำหรับชุดวิดีโอเกมตำนานกรีซโบราณอย่าง ก็อดออฟวอร์ ตั้งแต่ปี 1997 ถึง 2002 เธอรับบทเป็นผู้พิพากษา โซอี ฮิลเลอร์ ในละครชุดเรื่อง เดอะแพรกทิส และผู้บัญชาการแชนนอลต์ ในละครวิทยาศาสตร์เรื่อง สเปซเรนเจอส์ ตั้งแต่ปี 2009 เธอรับบทเป็นเฮนเรียตตา "เฮตตี" แลงจ์ ในละครชุดของซีบีเอสเรื่อง เอ็นซีไอเอส:ลอสแอนเจลิส บทบาทนี้ทำให้เธอได้รับรางวัลทีนชอยซ์อะวอดส์สองรางวัล

ชีวิตช่วงแรก

[แก้]

ฮันต์เกิดเมื่อวันที่ 2 เมษายน ค.ศ. 1945 ในมอร์ริสทาวน์ รัฐนิวเจอร์ซีย์[1] พ่อของเธอชื่อ เรย์มอนด์ เดวี ฮันต์ (1902–1985) เป็นรองประธานของฮาร์เปอร์ฟิวเอลออย แม่ของเธอ เอลซี ดอยอิง ฮันต์ (1903–1994) เป็นครูสอนเปียโนที่โรงเรียนการดนตรีเวสต์พอร์ตและแสดงร่วมกับคณะนักร้องประสานเสียงของชุมนุมศาสนจักรเซากาทัก ในเวสต์พอร์ต รัฐคอนเนทิคัต ฮันต์มีพี่สาวหนึ่งคนชื่อ มาร์เชอ (เกิดปี 1940)[3] เธอเข้าเรียนที่สถาบันศิลปะอินเตอร์โลเชน[4] และสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนการละครแห่งกูดแมนที่สถาบันศิลปะแห่งชิคาโก (ปัจจุบันคือ มหาวิทยาลัยเดอโปล)[5][6][7]

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

ฮันต์เริ่มคบหากับคาเรน ไคลน์ นักจิตบำบัด ตั้งแต่ปี 1978[8] ทั้งคู่สมรสกันในปี 2008[9][10]

ครั้นเมื่อเข้าสู่วัยรุ่น ฮันต์ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นภาวะขาดฮอร์โมนการเจริญเติบโต ทำให้เธอมีส่วนสูงเพียง 4 ฟุต 9 นิ้ว (145 เซนติเมตร)[11]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 Bauer, Pat (29 March 2022). "Linda Hunt". Encyclopedia Britannica. สืบค้นเมื่อ 21 February 2023.
  2. ↑ "Linda Hunt hurt in Hollywood crash; 'NCIS' star won Oscar". July 3, 2018.
  3. ↑ "Family for Linda Hunt". Turner Classic Movies. สืบค้นเมื่อ December 18, 2017.
  4. ↑ Hanson, Byron. "From the Archives with Byron Hanson: February 2010". Interlochen Center for the Arts. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 2, 2019. สืบค้นเมื่อ July 3, 2011.
  5. ↑ Lacob, Jace (September 26, 2011). "The Cult of Linda Hunt". The Daily Beast. สืบค้นเมื่อ November 3, 2011.
  6. ↑ "The Theatre School: History". DePaul University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 19, 2011. สืบค้นเมื่อ July 3, 2011.
  7. ↑ "Head-Hunting | News | The Harvard Crimson". www.thecrimson.com.
  8. ↑ "Linda Hunt Biography, Celebrity Facts and Awards". TV Guide. สืบค้นเมื่อ July 22, 2018.
  9. ↑ Ocamb, Karen (August 10, 2008). "WeHo Marriages Go On". The BILERICO Project. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-01-14. สืบค้นเมื่อ October 13, 2011.
  10. ↑ Keveney, Bill (15 November 2010). "Linda Hunt: A 4-foot-9 force of nature on 'NCIS: LA'". USA Today. สืบค้นเมื่อ 17 June 2013.
  11. ↑ Buchalter, Gail. "There are Always Answers" Parade Magazine, 1991.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ลินดา_ฮันต์&oldid=11963976"