มัสยิดบาดชาฮี
มัสยิดบาดชาฮี | |
---|---|
بادشاہی مسجد | |
ศาสนา | |
ศาสนา | อิสลาม |
หน่วยงานกำกับดูแล | รัฐบาลปากีสถาน |
ที่ตั้ง | |
ประเทศ | ปากีสถาน |
พิกัดภูมิศาสตร์ | 31°35′17″N 74°18′36″E / 31.588075°N 74.310125°E |
สถาปัตยกรรม | |
ประเภท | มัสยิดใหญ่ |
รูปแบบ | อินโดอิสลาม, โมกุล |
ผู้ก่อตั้ง | จักรพรรดิออรังเซพ |
เสร็จสมบูรณ์ | 1673 (จักรวรรดิโมกุล) |
ลักษณะจำเพาะ | |
ความจุ | 100,000 |
โดม | 3 |
หอคอย | 8 (4 หลัก, 4 รอง) |
ความสูงหอคอย | 226 ฟุต 4.5 นิ้ว (68.999 เมตร) |
วัสดุ | หินทรายแดง, หินอ่อน |
มัสยิดบาดชาฮี (ปัญจาบ: بادشاہی مسجد, แปลตรงตัว 'มัสยิดหลวง') เป็นมัสยิดใหญ่นิกายซุนนี สร้างขึ้นในสมัยโมกุล ตั้งอยู่ที่ลาฮอร์ แคว้นปัญจาบ ประเทศปากีสถาน[1][2] ตั้งอยู่ทางตะวันตกของป้อมลาฮอร์ และได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในจุดสนใจที่โดดเด่นแลมีชื่อเสียงที่สุดของลาฮอร์[3] มีการบูรณะใหญ่นับตั้งแต่ปี 1939 เป็นต้นมาภายใต้การระดมทุนโดยสีกันทร ฮายัต ข่าน[4] และภายใต้การดูแลของสถาปนิก นาวับ อาลัม ยัร ยุง บะฮาดูร[1] เนื่องจากข่านมีส่วนอย่างมากในกาทำนุบำรุงมัสยิดครั้งใหญ่นี้ ร่างของเขาเมื่อเสียชีวิตได้นำไปฝังอยู่เยื้องกับมัสยิดบาดชาฮีที่ฮะญูรีบาฆ
มัสยิดบาดชาฮีสร้างขึ้นโดยดำริของจักรพรรดิเอารังเซบ เริ่มก่อสร้างในปี 1671 แล้วเสร็จในปี 1673 และเป็นมัสยิดที่ใหญ่ที่สุดในโลกจนถึงปี 1986 มัสยิดบาดชาฮีถือเป็นผลงานชิ้นเอกของสถาปัตยกรรมโมกุล ภายนอกประดับด้วยหินทรายแดงแกะสลักประกอบงานฝังหินอ่อน ถือเป็นมัสยิดที่ใหญ่ที่สุดของจักรวรรดิโมกุล และปัจจุบันยังเป็นมัสสยิดที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสามในปากีสถาน[5] หลังจักรวรรดิโมกุลล่มสลายจากการรุกรานของอังกฤษ จักรวรรดิอังกฤษใช้งานมัสยิดเป็นอาคารกองพล ปัจจุบันมัสยิดบาชาฮีเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดของประเทศปากีสถาน[1]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 "Badshahi Mosque (built 1672-74)". Asian Historical Architecture website. สืบค้นเมื่อ 1 January 2021.
- ↑ Haroon Khalid (26 August 2016). "Lahore's iconic mosque stood witness to two historic moments where tolerance gave way to brutality". Scroll.in website. สืบค้นเมื่อ 1 January 2021.
- ↑ "Holiday tourism: Hundreds throng Lahore Fort, Badshahi Masjid". The Express Tribune (newspaper) (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 9 October 2014. สืบค้นเมื่อ 1 January 2021.
- ↑ Omer Tarin, Sir Sikandar Hyat Khan and the Renovation of the Badshahi Mosque, Lahore: An Historical Survey, in Pakistan Historical Digest Vol 2, No 4, Lahore, 1995, pp. 21-29
- ↑ Meri, Joseph (31 October 2005). Medieval Islamic Civilization: An Encyclopedia. Routledge. p. 91. ISBN 9780415966917.