ข้ามไปเนื้อหา

มหาวิทยาลัยอีสต์แองเกลีย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มหาวิทยาลัยอีสต์แองเกลีย
ประเภทสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ
สถาปนาค.ศ.1963

มหาวิทยาลัยอีสต์แองเกลีย (University of East Anglia) ตั้งอยู่ที่เมือง นอริช สหราชอาณาจักร เริ่มก่อตั้งในปี ค.ศ.1963 ปัจจุบันเป็นสถาบันอุดมศึกษาชั้นนำที่เน้นทางด้านการวิจัยโดยในปี 2013 มหาวิทยาลัยได้รับการจัดอันดับเป็นมหาวิทยาลัยที่มีคุณภาพงานวิจัยอันดับที่ 90 ของโลกในปี 2013[1] มหาวิทยาลัยอีสต์แองเกลียมีชื่อเสียงอย่างมากจากงานวิจัยที่มีผลกระทบกับสภาวะโลกร้อน[2] มหาวิทยาลัยเป็นหนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งกลุ่ม 1994 Group ซึ่งเป็นกลุ่มมหาวิทยาลัยวิจัยที่ใหญ่เป็นอันดับสองของประเทศ ในปัจจุบันมีนักศึกษากว่า 17000 คน ซึ่งเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรีประมาณ 12000 คน และระดับสูงกว่าปริญญาโทกว่า 4000 คน โดยมีนักศึกษาชาวต่างชาติกว่า 2500 คนจากกว่า 100 ประเทศ

วิทยาเขต

[แก้]

วิทยาเขตหลักของมหาวิทยาลัยอีสต์แองเกลียตั้งอยู่ที่เมืองนอริชซึ่งจัดว่าเป็นหนึ่งในเมืองที่ปลอดภัยที่สุดในสหราชอาณาจักร โดยภายในวิทยาเขตมีพื้นที่กว่า 362 เอเคอร์ (1.46 km²) และในปี 2010 ได้เปิดวิทยาเขตใหม่ใจกลางลอนดอน ติดกับสถานี Liverpool Street station

หน่วยงานของสถาบัน

[แก้]
Norwich Law School
Sainsbury Centre for Visual Arts
Constable Terrace

มหาวิทยาลัยมีการจัดการเรียนการสอนกว่า 300 สาขาใน 4 คณะ 23 วิทยาลัย

Faculty of Arts and Humanities

  • American Studies
  • Film and Television Studies
  • History
  • Language and Communication Studies
  • Literature, Drama and Creative Writing
  • Music
  • Philosophy
  • Political, Social and International Studies
  • School of World Art Studies and Museology

Faculty of Medicine and Health Sciences

  • Norwich Medical School
  • Allied Health Professions
  • School of Nursing Sciences

Faculty of Science

  • Biological Sciences
  • Chemistry
  • Computing Sciences
  • Environmental Sciences
  • Mathematics
  • Pharmacy

Faculty of Social Sciences

  • Economics
  • Education and Lifelong Learning
  • International Development
  • Norwich Law School
  • Norwich Business School
  • Social Work and Psychology

การรับสมัคร

[แก้]

มหาวิทยาลัยอีสต์แองเกลีย นับเป็นหนึ่งในมหาวิทยาลัยที่มีการคัดเลือกนักศึกษาเข้าเรียนสูงโดยสถิติอยู่ที่เฉลี่ย 7.1 คนต่อการตอบรับเข้าเรียน (14.08%)[3] โดยมหาวิทยาลัยจะรับพิจรณาผู้สมัครที่มีผลการเรียนในระดับ second class honours หรือเทียบเท่าขึ้นไป สำหรับผู้ที่จบการศึกษาจากประเทศไทยที่ประสงค์จะเข้ารับการศึกษาในระดับปริญญาตรีทางมหาวิทยาลัยจะรับพิจรณาเฉพาะผู้ที่มีผลการเรียนตั้งแต่ 2.5 ขึ้นไปและผ่านการสอบวัดระดับ A-Levels ส่วนการเข้าศึกษาในระดับที่สูงกว่าปริญญาตรีจะพิจารณาเฉพาะผู้ที่มีผลการเรียนในระดับปริญาตรีที่ไม่ต่ำกว่า 3.0 และมีผลคะแนนภาษาอังกฤษตรงตามที่ระบุไว้ในแต่ละสาขาวิชา [4]

ชื่อเสียง / การจัดอันดับ

[แก้]

ผลงานตีพิมพ์ของ Research Assessment Exercise (RAE) ในวันที่ 8 ธันวาคม 2008 ระบุว่าผลงานวิจัยของมหาวิทยาลัยอีสต์แองเกลียกว่า 50% เป็นผลงานชั้นนำของโลกและ 87% เป็นงานวิจัยในระดับนานาชาติ[5] และในปี 2013 ทางมหาวิทยาลัยได้รับการจัดอันดับจาก Times Higher Education Supplement ให้เป็นมหาวิทยาลัยที่ได้รับความพึงพอใจและเหมาะแก่การเรียนมากที่สุดอันดับที่ 1 ในสหราชอาณาจักรตามด้วย University of Oxford , University of Cambridge , University of Sheffield[6]

  • The Times จัดอันดับให้เป็นมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดอันดับที่ 13 ของสหราชอาณาจักรในปี 2018[7]
  • The Guardian จัดอันดับให้เป็นมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดอันดับที่ 18 ของสหราชอาณาจักรในปี 2018[8]
  • The Sunday จัดอันดับให้เป็นมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดอันดับที่ 13 ของสหราชอาณาจักรในปี 2018[9]
  • The Complete University Guide จัดอันดับให้เป็นมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดอันดับที่ 12 ของสหราชอาณาจักรในปี 2018[10]
  • Times Higher Education Supplement จัดอันดับให้เป็นหนึ่งเปอร์เซ็นต์ของมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในโลก[11] โดยในปี 2012 ได้ถูกจัดอันดับให้เป็นมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดอันดับที่ 145 ของโลก[12] และยังถูกจัดให้เป็นมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในโลกอันดับที่ 10 ที่มีอายุน้อยกว่า 50 ปี[13]

บุคคลที่มีชื่อเสียง

[แก้]
สมเด็จพระราชาธิบดีตูโปอูที่ 6 แห่งตองงา
ไมเคิล ฮอว์ทัน
Sir Paul Nurse

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ http://www.leidenranking.com/ranking
  2. ↑ http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-15373071
  3. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-06. สืบค้นเมื่อ 2013-08-17.
  4. ↑ http://www.uea.ac.uk/international/country/Thailand[ลิงก์เสีย]
  5. ↑ http://www.uea.ac.uk/rae?notFound=true[ลิงก์เสีย]
  6. ↑ http://www.bbc.co.uk/news/education-22285225
  7. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-07-28. สืบค้นเมื่อ 2014-10-19.
  8. ↑ http://www.theguardian.com/education/ng-interactive/2014/jun/02/university-league-tables-2015-the-complete-list
  9. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-07-19. สืบค้นเมื่อ 2013-11-03.
  10. ↑ http://www.thecompleteuniversityguide.co.uk/league-tables/rankings
  11. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-18. สืบค้นเมื่อ 2012-12-26.
  12. ↑ http://www.timeshighereducation.co.uk/world-university-rankings/2011-12/world-ranking%3C[ลิงก์เสีย]
  13. ↑ http://www.timeshighereducation.co.uk/story.asp?storycode=419908

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]


เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=มหาวิทยาลัยอีสต์แองเกลีย&oldid=11461962"