forpaktingslova

Forpaktingslova er ei norsk lov som regulerer avtalar om forpakting. Med forpakting som blir omfatta av lova regnes leie av fast eiendom for primært landbruks- og skogsvirksomhet som også innbefatter hus og bygninger. Området må være på mer enn fem dekar.

Lova er i utgangspunktet ufråvikeleg og er eigna til å verne forpaktaren som den oftast svakare parten i kontraktsforholdet.

Avtale om forpakting skal etter lova vere skriftleg og underettes kommunen. Forpaktningsavtalen gjeld normalt for minst fem år og held fram med å gjelde eitt år av gongen såframt han ikkje blir oppsagd i tide. Avtalen må seiast opp minst eitt år før den såkalla faredagen (normalt 14. april), men ikkje tidlegare enn to år før avtalen går ut.

Lova regulerer òg ansvaret for bygningar, dyr og reiskap på eigedommen. Forpaktaren skal halde eigedommen ved like og drifte den forsvarleg, og dessutan kunne krevje at han er i god stand når han overtar. Eigedommen blir vurdert ved skjønn når den skiftar forpaktar.

Lova inneheld òg reglar om opphøyr av forpaktingsavtalen, hevingsrett, godtgjersle for utbetringar og dessutan prisavslag og erstatning som følgje av tap og skadar.