Olav Fjose

Olav Fjose var sokneprest og prost i Bjørgvin bispedøme. Han var ein av sju norske prestar som vart ordinert i Sverige under andre verdskrig.

Olav Fjose tok lærareksamen i 1938 og byrja deretter å studere teologi ved Menighetsfakultetet i Oslo. I 1940 gifta han seg med Bergfrid Fjose. Då krigen kom, engasjerte han seg i motstandsarbeidet. I 1943 måtte han flykte til Sverige, der han slutta seg til dei norske polititroppane. I 8. bataljon var han kombinert maskingeværskyttar og feltprest.

Han fullførte teologisk embetseksamen ved Uppsala Universitet hausten 1943 og var ein av tre nordmenn som tok norsk praktisk-teologisk eksamen i Uppsala våren 1944. I november vart han ordinert i Strängnes domkyrkje til prest for dei norske polititroppane – med løyve frå den norske London-regjeringa.

Etter krigen var Fjose styrar for Ungdomsheimen Kvamskogen. I 1952 vart han kapellan på Voss, deretter sokneprest i Årdal. Frå 1966 til han pensjonerte seg i 1979 var han sokneprest i Fana ved Bergen og prost i Midhordland. Då han vart pensjonist, busette han seg på Voss.

Som prest var Olav Fjose oppteken også av dei som stod i utkanten av kyrkja. Mellom anna engasjerte han seg i arbeidet til Menighetsinstituttet, som freista å kome i samtale med arbeidarrørsla og industrien.