zgodny

Польский

Морфологические и синтаксические свойства

zgod-ny

Прилагательное.

Корень: --.

Произношение

• • МФА: [ˈzɡɔdnɨ] 

    (файл)

СФА: [zgodny]

Семантические свойства

Значение

1. ◆ Jest on zgodny z systemem przedstawionym w podręczniku Ostaszewskiej, Tambor Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego, choć niekiedy było konieczne użycie innych źródeł dla oddania zjawisk, występujących w przykładach z podręcznika, ale nieopisanych w nim teoretycznie. «Aneks:Język polski - wymowa - zasady» [источник — Полький Викисловник]
2. согласный ◆ -A tobie, mój zięciu, ojcowskim słowem i sercem zapowiadam, abyś towarzyszkę, którą ci daję, szanował i we wszystkim jej był pomocny, zgodny, nieofukliwy, nie grubian, ale… [Eliza Orzeszkowa. Nad Niemnem (1886-1887)] — — А тебя, зять мой, я своим отцовским словом и сердцем предостерегаю, дабы супругу, которую я тебе вручаю, ты почитал и во всем ей был помощником и заступником, согласным, недерзким, небрюзгливым, но… [Элиза Ожешко. Над Неманом (Вукол Лавров, 1896)] [НКРЯ]
3. единогласный ◆ –Zdaje się –wtrącił książę obojętnie –iż elekcja się nie przeciągnie, wszyscy zgodni prawie na Kondeusza. [Józef Ignacy Kraszewski. Król Piast ()] — — Мне кажется, — вставил князь равнодушно, — что эти выборы долго не протянутся, — все почти единогласно соглашаются на кандидатуру Кондэ. Юзеф Игнацы Крашевский, «Князь Михаил Вишневецкий» (1876-1887) / перевод Крашевского, 1890 [НКРЯ]

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??

Библиография

н