blanszowanie

blanszowanie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kulin. krótkotrwałe obgotowywanie warzyw lub owoców, a następnie poddanie ich schłodzeniu; zob. też blanszowanie w Wikipedii

(1.2) przest. kosmet. nakładanie na skórę blanszu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	blanszowanie
dopełniacz	blanszowania
celownik	blanszowaniu
biernik	blanszowanie
narzędnik	blanszowaniem
miejscownik	blanszowaniu
wołacz	blanszowanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) blanżerowanie

(1.2) pudrowanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. blanszować ndk.

rzecz. blanszerowanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od blanszować < franc. blanchir

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) blanching
• czeski: (1.1) blanšírování n
• duński: (1.1) blanchering w
• włoski: (1.1) sbollentamento m

źródła: