Przejdź do zawartości

Vancouver Canucks

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vancouver Canucks
Ilustracja
Canucks odbierający trofeum Clarence S. Campbell Bowl dla najlepszej drużyny w rozgrywce pucharowej w Konferencji Zachodniej w sezonie 2010–11
Pełna nazwa

Vancouver Canucks Hockey Club

Przydomek

Orki

Maskotka

Fin Orca / Fin the Whale

Barwy

niebiesko-biało-zielone[1]

Data założenia

1945[2]

Liga

NHL

Liczba zawodników

26 seniorów

Państwo

 Kanada

Adres

800 Griffiths Way,
Vancouver, V6B 6G1[3]

Lodowisko

Rogers Arena

Właściciel

Canucks Sports & Entertainment

Prezes

Jim Benning[4]

Trener

Willie Desjardins[4]

Asystent trenera

Doug Lidster[4]
Perry Pearn[4]

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Vancouver Canuckskanadyjski klub hokejowy z siedzibą w Vancouver. Od 1970 roku występuje w NHL.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy klub o nazwie Canucks został założony w Vancouver w 1945 roku. Występował on w latach 1945–1970 w niższych ligach hokejowych: PCHL i WHL. Pierwsze próby wejścia klubu z Vancouver do NHL miały miejsce w 1967 roku, jednak wniosek został wówczas odrzucony[5]. Rok później pojawiła się możliwość przeniesienia do Vancouver z Oakland tamtejszego klubu Seals, jednak została zablokowana przez władze NHL. Otrzymano wówczas jednak zapewnienie, że podczas kolejnego poszerzania ligi miejsce w niej otrzyma Vancouver. Grający w WHL klub Canucks został przejęty przez nowe władze i w 1970 roku wraz z Buffalo Sabres został włączony do ligi NHL.

W historii występów w NHL drużyna 3-krotnie awansowała do finału Pucharu Stanleya. Wszystkie trzy finały Canucks przegrali – w 1982 roku musieli uznać wyższość New York Islanders, w 1994 – New York Rangers, a w 2011 – Boston Bruins. W ciągu 23 lat występów w NHL 3-krotnie byli mistrzami dywizji. W sezonie zasadniczym 2010–11 drużyna wygrała jedyny jak do tej pory Puchar Prezydenta (ang. Presidents’ Trophy).

Symbole klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Nazwy Canucks używał protoplasta hokejowego klubu z Vancouver, który występował do 1970 roku w WHL. Nazwa klubu pochodzi od słowa „Canuck” – synonimicznego określenia Kanadyjczyka w języku potocznym[6].

Herb i barwy

[edytuj | edytuj kod]

Obecne barwami klubowymi Canucks są: niebieski, zielony, srebrny i biały[7]. Wszystkie barwy mają odniesienie do przyrody okolic Vancouver[8]: niebieski to Strait of Georgia i Ocean Spokojny, zielony to lasy okalające miasto (m.in. Cypress Provincial Park i Mt Seymour Provincial Park), srebrny i biały to zaśnieżone szczyty (m.in. w pasmie Gór Nadbrzeżnych). W latach 1978–1997 barwami klubowymi Canucks były: czarny, czerwony i żółty.

Obecny główny herb klubu funkcjonuje, z drobnymi zmianami, od 1997 roku. Jest to orka (stylizowana na malunki plemienia Haida) przebijająca się przez taflę lodu. Cała grafika zawiera się w kształt litery C. Zgodnie z tradycją klub posiada także herby alternatywne: „The Stick-in-Rink” („Kij na Lodowisku”) oraz „Johnny Canuck” (kanadyjski bohater kreskówek i superbohater komiksowy).

Maskotka

[edytuj | edytuj kod]
Fin, oficjalna maskotka Vancouver Canucks (2009)

Maskotką klubu jest Fin the Whale (Orka Fin). Jest to antropomorficzna orka. Podczas przerw w meczach do jej zadań należy jeżdżenie po tafli i wystrzeliwanie do widzów gadżetów z działek ze sprężonym powietrzem.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Sezon po sezonie

[edytuj | edytuj kod]
Ostatnie sezony
Sezon Konferencja Miejsce Dywizja Miejsce Mecze Z P R PK Pkt ZB SB Wyniki play-off
2019–20 Zachodnia 7 Pacyficzna 3 691 36 27 6 78 228 217 Zwycięstwo z Blues 4-2
Porażka z Golden Knights 3-4
2018–19 Zachodnia 12 Pacyficzna 5 82 35 36 11 81 225 257 Nie zakwalifikowała się
2017–18 Zachodnia 14 Pacyficzna 7 82 31 40 11 73 218 264 Nie zakwalifikowała się
2016–17 Zachodnia 13 Pacyficzna 7 82 30 43 9 69 182 243 Nie zakwalifikowała się
2015–16 Zachodnia 13 Pacyficzna 6 82 31 38 13 75 191 243 Nie zakwalifikowała się

Legenda:
Z = Zwycięstwa, P = Porażki, R = Remisy (do sezonu 2004/2005), PK = Przegrane po dogrywce lub karnych, Pkt = Punkty, ZB = Bramki zdobyte, SB = Bramki stracone

Puchar Stanleya Mistrz Konferencji Mistrz Dywizji Awans do play-off Presidents’ Trophy
  • 1 Sezon zasadniczy ze względu na epidemię koronawirusa został przerwany, a następnie zakończony. W meczach kwalifikacyjnych do playoff Canucks wygrali z Minnesota Wild 3-1.

Afiliacje

[edytuj | edytuj kod]

Zespół posiada afiliację w postaci klubów farmerskich w niższych ligach.

Główna afiliacja (liga) Druga afiliacja (liga)
1970/71 – 1971/72 Rochester Americans AHL
1972/73 – 1974/75 Seattle Totems WHL, CPHL
1975/76 – 1977/78 Tulsa Oilers CPHL
1978/79 – 1981/82 Dallas Black Hawks CPHL
1982/83 – 1987/88 Fredericton Express AHL 1987/88 Flint Spirits IHL
1988/89 – 1991/92 Milwaukee Admirals IHL 1991/92 Columbus Chill ECHL
1992/93 – 1993/94 Hamilton Canucks AHL
1994/95 – 1999/2000 Syracuse Crunch AHL
2000/01 Kansas City Blades IHL
2001/02 – 2010/11 Manitoba Moose AHL 2002/03 – 2005/06 Columbia Inferno ECHL
2006/07 – 2010/11 Victoria Salmon Kings ECHL
2011/12 – 2012/13 Chicago Wolves AHL 2011/12 – 2014/15 Kalamazoo Wings ECHL
2013/14 – Utica Comets AHL
2016/17 Alaska Aces ECHL
2017/18 Kalamazoo Wings ECHL

Zawodnicy

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Hokeiści Vancouver Canucks.

Numery zastrzeżone

[edytuj | edytuj kod]
# Zawodnik Pozycja Sezony Data uhonorowania
12 Kanada Stan Smyl Napastnik 1978–1991 3 listopada 1991
16 Kanada Trevor Linden Napastnik 1988–1998
2001–2008
17 grudnia 2008
19 Szwecja Markus Näslund Napastnik 1996–2008 11 grudnia 2010
10 Rosja Pawieł Bure Napastnik 1991–1999 2 listopada 2013

Kapitanowie drużyny

[edytuj | edytuj kod]
Kapitanowie Vancouver Canucks
Henrik Sedin obecny kapitan drużyny – od sezonu 2010
Trevor Linden był kapitanem drużyny przez 7 sezonów (1990–1997)
Roberto Luongo był kapitanem drużyny przez 3 sezony w latach 2008–2010
Sezony jako
kapitan drużyny[9]
Zawodnik
1970–1974 Kanada Orland Kurtenbach
1975–1976 Kanada Andre Boudrias
1976–1977 Kanada Chris Oddleifson
1977–1979 Kanada Don Lever
1979–1982 Kanada Kevin McCarthy
1982–1990 Kanada Stan Smyl
1990–1991 Kanada Dan Quinn
Kanada Doug Lidster
Kanada Trevor Linden
1991–1997 Kanada Trevor Linden
1997–2000 Kanada Mark Messier
2000–2008 Szwecja Markus Näslund
2008–2010 Kanada Roberto Luongo
2010–2018 Szwecja Henrik Sedin

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 2015–16 Vancouver Canucks Media Guide – NHL. canucks.nhl.com. [dostęp 2016-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  2. Canucks History. canucks.nhl.com. [dostęp 2016-06-30]. (ang.).
  3. Vancouver Canucks Contact Us. canucks.nhl.com. [dostęp 2016-06-30]. (ang.).
  4. a b c d Coaches and Staff. canucks.nhl.com. [dostęp 2016-06-30]. (ang.).
  5. Imlach Punch: Heaven and Hell in the NHL. Formac Publishing Company Limited, 1986, s. 19. ISBN 978-0-88780-141-9.
  6. Wirtualna Polska – Wszystko co ważne – www.wp.pl [online], slowniki.wp.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  7. Vancouver Canucks Hex, RGB, HSB and CMYK Color Codes. Team Color Codes (teamcolorcodes.com). [dostęp 2018-07-17]. (ang.).
  8. Worst to First Jerseys: The Vancouver Canucks (Redux). Hockey by Design (hockeybydesign.com). [dostęp 2018-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-16)]. (ang.).
  9. Vancouver Canucks captains. hockey-reference.com. [dostęp 2016-06-30]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]