Torre Agbar

Torre Glòries
	; Torre Glòries, styczeń 2007
Państwo	Hiszpania
Wspólnota autonomiczna	Katalonia
Miejscowość	Barcelona
Typ budynku	biurowiec
Architekt	Jean Nouvel
Wysokość całkowita	144 m
Kondygnacje	33
Rozpoczęcie budowy	2001
Ukończenie budowy	2005
Pierwszy właściciel	Grupo Agbar
	Położenie na mapie Barcelony Torre Glòries
	Położenie na mapie Hiszpanii Torre Glòries
	Położenie na mapie Katalonii Torre Glòries
	Położenie na mapie prowincji Barcelony Torre Glòries
	41°24′12″N 2°11′22″E/41,403333 2,189444
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Torre Glòries – biurowiec zaprojektowany w 1999^[1] i wzniesiony w latach 2001-2005^[1] na Plaça de les Glòries Catalanes w dzielnicy Poblenou w Barcelonie według projektu francuskiego architekta Jeana Nouvela^[2] (Ateliers Jean Nouvel we współpracy z b720 Fermín Vázquez Arquitectos^[1]). Oficjalne otwarcie biurowca miało miejsce w czerwcu 2005, zaś 16 września tego samego roku pracę w budynku oficjalnie zainaugurował król Hiszpanii Jan Karol I. Nazwa Torre Agbar wywodzi się od nazwy przedsiębiorstwa będącego właścicielem obiektu, Grupo Agbar^[3].

Cechy budynku

Projektując biurowiec Jean Nouvel był zainspirowany - jak sam stwierdził w wywiadzie - górą Montserrat koło Barcelony i "jej fallicznym kształtem", jak i wyglądem tryskającego w górę gejzera^[4]. Kształt obiektu czyni go zresztą jednym z najpopularniejszych budynków w Barcelonie, posiadających wiele potocznych nazw wśród mieszkańców^[4]. Torre Agbar posiada łączną powierzchnię 30 tys. m² nadziemnych pomieszczeń biurowych, 3210 m² pomieszczeń technicznych oraz 8351 m² większych sal, w tym jednego audytorium. Obiekt wznosi się na wysokość 144 metrów, posiada 38 kondygnacji, w tym cztery podziemne^[5]. Czyni go to trzecim co do wielkości budynkiem w Barcelonie, za Torre Mapfre i Hotelem Arts.

Torre Agbar wzniesiona jest ze zbrojonego betonu z fasadą pokrytą szkłem. W nocy całość jest podświetlona za pomocą 4000 świateł LED. Dodatkową cechą obiektu jest zespół urządzeń mierzących temperaturę i sterujących otwieraniem i zamykaniem okien według wskazań termometrów. Mechanizm ten ma na celu zaoszczędzenie energii potrzebnej normalnie na klimatyzowanie pomieszczeń.

Zobacz też

lista najwyższych budynków w Barcelonie

Przypisy

↑ ^a ^b ^c BartoszB. Haduch BartoszB., MichałM. Haduch MichałM., Hiszpania, Architectourism, Kraków: Wydawnictwo Zoco, 2012, s. 194, ISBN 978-83-933130-0-6 [dostęp 2023-10-27] .
↑ Structurae
↑ http://www.agbar.es/esp/a-9_quienes_somos.asp Agbar corporate Web site
↑ ^a ^b Notícias Agbar. [dostęp 2008-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].
↑ Oficjalna strona. [dostęp 2008-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-08-29)].

Linki zewnętrzne

Informacje techniczne o budynku i zdjęcia

[:0-1] BartoszB. Haduch BartoszB., MichałM. Haduch MichałM., Hiszpania, Architectourism, Kraków: Wydawnictwo Zoco, 2012, s. 194, ISBN 978-83-933130-0-6 [dostęp 2023-10-27] .

[2] Structurae

[3] ttps://www.agbar.es/esp/a-9_quienes_somos.asp Agbar corporate Web site

[Jean_Nouvel_interview-4] Notícias Agbar. [dostęp 2008-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].

[5] Oficjalna strona. [dostęp 2008-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-08-29)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]