Przejdź do zawartości

Olej słonecznikowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Olej słonecznikowy – spożywczy olej roślinny wytwarzany z nasion słonecznika.

Olej słonecznikowy
Nasiona słonecznika, z których wytwarzany jest olej słonecznikowy

Słonecznik sprowadzili do Europy Hiszpanie około 1500 roku. Technologię wytłaczania oleju z nasion słonecznika opatentowano w Anglii w 1716 roku[1][2]. Wykorzystywany jest do produkcji margaryny miękkiej[3], w gospodarstwie domowym do gotowania i do sałatek. Olej słonecznikowy nierafinowany ma temperaturę dymienia 107 °C i nie należy go podgrzewać do tej temperatury[4]. Olej słonecznikowy rafinowany ma temperaturę dymienia 227 °C, zbliżoną do innych olei roślinnych, wobec czego może być bezpiecznie wykorzystywany do smażenia potraw[5].

Olej słonecznikowy jest poddawany rafinacji, by pozbawić go zapachu i zmętnienia; jest też poddawany winteryzacji (wymrażaniu) w celu zapobiegania zmętnieniu[6].

Wartość odżywcza

[edytuj | edytuj kod]
Wartość odżywcza
Olej słonecznikowy
(100 g)
Wartość energetyczna 3700 kJ (884 kcal)
Białka 0 g
Węglowodany 0 g
Tłuszcze 100,0 g
Woda 0 g
Dane liczbowe na podstawie: [7]
Wartości RDA i AI wyznaczone na podstawie danych Institute of Health[8]

Profil tłuszczów w 100 g[7]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sunflower. [dostęp 2017-08-31].
  2. Krzysztof Spalik. Botanik przy wigilijnym stole. „Wiedza i Życie”, 2009. Prószyński Media. [dostęp 2008-12-31]. (pol.). 
  3. Margaryny miękkie. [dostęp 2017-08-31].
  4. Punkt dymienia – na jakim tłuszczu smażyć. [dostęp 2017-08-31].
  5. BaselineFoundation, Healthiest Cooking Oil Comparison Chart with Smoke Points and Omega 3 [online], Baseline of Health Foundation, 17 kwietnia 2019 [dostęp 2019-07-19] (ang.).
  6. Kwasy tłuszczowe w rynkowych produktach spożywczych. [dostęp 2017-08-31].
  7. a b Hanna Kunachowicz; Beata Przygoda; Irena Nadolna; Krystyna Iwanow: Tabele składu i wartości odżywczej żywności. Wyd. II zmienione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017, s. 308. ISBN 978-83-200-5311-1.
  8. Dietary Reference Intakes Tables and Application. Institute of Health. The National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]