Najash
| Najash | |||
| Apesteguía & Zaher, 2006 | |||
| Okres istnienia: 90 mln lat temu | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzaj |
Najash | ||
| Gatunki | |||
| |||
Najash – rodzaj wczesnego węża żyjącego w późnej kredzie, około 90 mln lat temu, na terenie dzisiejszej Argentyny.
Wąż ten osiągał długość około 1,5 m i podobnie jak wiele innych kredowych węży miał dwie tylne kończyny. Skamieniałości Najash odkryto w osadach lądowych, co wskazuje na lądowy tryb życia węża. Hipotezę tę wspiera także budowa kręgów oraz kończyn, sugerująca przystosowania do rycia i prowadzenia podziemnego trybu życia. U Najash obecna jest zarówno kość krzyżowa, jak i miedniczna, które zanikły u późniejszych węży, nie odnaleziono ich także u innych węży z kończynami, takich jak Haasiophis, Dinilysia i Pachyrhachis[1].
Analizy filogenetyczne wskazują, że Najash to najbardziej bazalny spośród wszystkich znanych węży[1].
Odkrycie Najash rionegrina przeczy teorii postawionej pierwotnie w XIX wieku przez Edwarda Drinkera Cope'a, a popartej odkryciem w latach 90. XX wieku w morskich osadach w Libanie bazalnych węży ze szczątkowymi kończynami, mówiącej o istnieniu wspólnego morskiego przodka węży i mozazaurów (Mosasauridae)[1].
Nazwa rodzaju pochodzi od imienia biblijnego węża Nachasha, który nakłonił Adama i Ewę do zjedzenia owocu z drzewa poznania dobra i zła. Epitet gatunkowy gatunku typowego, Najash rionegrina, pochodzi od miejsca odkrycia węża w prowincji Río Negro w Argentynie[1].
