Leonid Daniluk
podpułkownik | |
Data i miejsce urodzenia |
3 maja 1919 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 września 1986 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1939–1955 |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Leonid Siemionowicz Daniluk (ros. Леонид Семёнович Данилюк, ur. 3 maja 1919 we wsi Studienka w obwodzie mohylewskim, zm. 24 września 1986 w Bychowie) – radziecki wojskowy, podpułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1945).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był narodowości białoruskiej. Skończył 10 klas szkoły i Mohylewski Instytut Pedagogiczny, pracował jako dyrektor szkoły średniej, od października 1939 służył w Armii Czerwonej, w 1941 ukończył szkołę artyleryjską w Tbilisi. Od sierpnia 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami, od 1942 należał do WKP(b), 19 kwietnia 1945 jako dowódca 1822 pułku 1 Korpusu Zmechanizowanego 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej 1 Frontu Białoruskiego wyróżnił się w walkach o Bernau bei Berlin.
W 1955 został przeniesiony do rezerwy w stopniu podpułkownika. Jego imieniem nazwano szkołę.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (31 maja 1945)
- Order Lenina
- Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (dwukrotnie)
- Order Wojny Ojczyźnianej II klasy
I medale.