Judd Hirsch

Judd Hirsch
	; Judd Hirsch (1967)
Imię i nazwisko	Judd Seymore Hirsch
Data i miejsce urodzenia	15 marca 1935 ; Nowy Jork
Zawód	aktor
Współmałżonek	Elisa Sadaune; (1963–1967; rozwód); Bonni Sue Chalkin; (1992–2005; rozwód)
Lata aktywności	od 1959

Judd Seymore Hirsch (ur. 15 marca 1935 w Nowym Jorku) – amerykański aktor. Laureat dwóch nagród Emmy, Złotego Globu i dwóch Tony Award.

Życiorys

Urodził się w nowojorskiej dzielnicy Bronx jako syn Sally (z domu Kitzis) i Josepha Sidneya Hirscha, elektryka^[1]. Jego ojciec był pochodzenia żydowskiego, niemieckiego i holenderskiego, a matka miała korzenie żydowskie i rosyjskie^[2]. Wychowywał się z bratem Rolandem^[3].

W 1952 ukończył DeWitt Clinton High School w Nowym Jorku^[4]. Uzyskał dyplom z fizyki w City College of New York^[5]. Po ukończeniu college’u Hirsch służył w United States Army Reserve w 1958 w Fort Leonard Wood przez sześć miesięcy jako geodeta. Następnie pracował jako inżynier w Westinghouse, zanim znalazł pracę w teatrze. Studiował aktorstwo w HB Studio w Nowym Jorku. W 1962 ukończył American Academy of Dramatic Arts w Nowym Jorku.

W 1963 zadebiutował na Broadwayu w roli telefonisty w sztuce Neila Simona Boso w parku^[6]. W 1967 wystąpił w roli Harolda Wondera w produkcji off-Broadwayowskiej Scuba Duba^[7]. W 1976 za rolę Wisemana w spektaklu Knock Knock otrzymał nagrodę Drama Desk. W 1979 odebrał nagrodę Obie jako Matt Friedman w sztuce Lanforda Wilsona Szaleństwo Talleya. Zdobył dwa razy Tony Award za kreację Nata w komedii Dziwak z Central Parku (1986) i za rolę Eddie’go w spektaklu Rozmowy z moim ojcem (1992)^[8].

Po raz pierwszy trafił na ekran w dramacie sensacyjnym Josepha Manduke’a Jump (1971)^[9]. W biograficznym dramacie kryminalnym Sidneya Lumeta Serpico (1973) z Alem Pacino wystąpił w niewielkiej roli policjanta. Gościnna rola Mike’a Andretti’ego w sitcomie CBS Rhoda (1977) z Valerie Harper przyniosła mu nominację do nagrody Emmy. Od 12 września 1978 do 15 czerwca 1983 grał rolę Alexa Reigera w sitcomie ABC / NBC Taxi, za którą w 1981 i 1983 zdobył nagrodę Emmy^[10] i nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora w serialu komediowym lub musicalu. Przełomem w karierze filmowej okazała się rola doktora Tyrone’a C. Bergera w dramacie psychologicznym Roberta Redforda Zwyczajni ludzie (1980) był nominowany do Oscara i Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego^[11]. Od 6 października 1988 do 22 lipca 1992 występował w roli Johna Laceya, nauczyciela, który próbuje chronić swoje życie przed rozpadem po zjadliwym, wyniszczającym finansowo rozwodzie w sitcomie NBC Dear John, za którą został uhonorowany Złotym Globem dla najlepszego aktora w serialu komediowym lub musicalu^[12]. W serialu kryminalnym CBS Wzór (2005–2010) grał postać Alana Eppesa, byłego projektanta miasta Los Angeles, wdowca i ojca Charliego (David Krumholtz) i Dona (Rob Morrow). Jako Boris Podgórny, ekscentryczny wujek Sammy’ego, były pracownik filmowy i artysta cyrkowy w dramacie Stevena Spielberga Fabelmanowie (2022) był nominowany do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego.

Filmografia

Rok	Tytuł	Rola	Uwagi
1973	Serpico	gliniarz	niewymieniony w czołówce
1975	Fear on Trial	Saul
1975	Legenda Valentino	Jack Auerbach
1976	Two Brothers	Joe Morris
1976-1977	Delvecchio	sierżant Dominick Delvecchio
1976-1980	Visions	Joe Morris	gościnnie
1977	Rhoda	Mike Andretti	odcinki The Weekend oraz Rhoda Likes Mike
1978	Król Cyganów	Groffo
1978-1983	Taxi	Alex Rieger	117 odcinków, główna rola
1979	The Halloween That Almost Wasn’t	Hrabia Drakula	również jako The Night Dracula Saved the World
1980	Zwyczajni ludzie	dr Berger
1983	Bez śladu	Al Menetti
1984	Nauczyciele	Roger Rubell
1984	The Goodbye People	Arthur Korman
1985	Przepadnij, Bracie!	Ben Ryder/Harry Brand
1988	Wielka ucieczka 2: Nieopowiedziana historia	Kapitan David Matthews
1988-1992	Kochany John	John Lacey
1988	Stracone lata	Arthur Pope
1989	The More You Know	on sam
1994	Oszukańcza terapia	Dr Jules Masserman
1996	Karolina w mieście	Ben Karinsky	odcinek Caroline and the Comic
1996	Dzień Niepodległości	Julius Levinson
1997–1998	George & Leo	Leo Wagonman	22 odcinki
1999	Powrót z piekła	Leon Axelrod
1999	Człowiek z księżyca	on sam
1999	Prawo i porządek: sekcja specjalna	Dr Judah Platner
1999–2002	Sprawy rodzinne 2	Daniel Bonner
1999	Family Guy	on sam	dubbing
1999	Rocky Marciano	Al Weill	film telewizyjny
2000–2001	Welcome to New York	Doktor Bob
2001–2002	Wbrew regułom	Rabin Nathan Wexler	odcinek The Curse of the Klopman Diamonds
2001	Prawo i porządek: Zbrodniczy zamiar	Ben Elkins
2001	Piękny umysł	Prof. Helinger
2002−2003	Życie ulicy (Street Time)	Shimi Goldman
2003	Regular Joe	Baxter Binder
2004	Wykończyć zięcia	Gideon
2005	Wzór	Alan Eppes
2006	Brother’s Shadow	Leo Groden
2011–2012	Układy	Bill Herndon	14 odcinków
2013	Pułapki umysłu	Sigmund Freud	odcinek Asylum
2014–2015	Forever	Abe	w głównej obsadzie
2016	Teoria wielkiego podrywu	Dr Alfred Hofstadter	dwa odcinki

Przypisy

↑ Judd Hirsch Biography (1935–). FilmReference.com. (ang.).
↑ Judd Hirsch What Nationality Ancestry Race. EthniCelebs.com. (ang.).
↑ Judy Klemesrud: 'I’m Thought of As a Fast‐Talking New York Hustler'. „The New York Times”, 1978-01-29. (ang.).
↑ Don’t Let Looks or Talent Fool You: What Made These Stars Famous Were Their High Schools, „People”, 24 grudnia 1979
↑ James Fisher: Historical Dictionary of Contemporary American Theater. Lanham, Maryland: Scarecrow Press, 2011, s. 360. ISBN 978-0-8108-5532-8.
↑ Judd Hirsch. Internet Broadway Database. (ang.).
↑ Judd Hirsch. Internet Off-Broadway Database. (ang.).
↑ Judd Hirsch Awards. Internet Broadway Database. (ang.).
↑ Judd Hirsch. Rotten Tomatoes. (ang.).
↑ Judd Hirsch Awards. AllMovie. (ang.).
↑ Judd Hirsch Biography. AllMovie. (ang.).
↑ Judd Hirsch. „TV Guide”. (ang.).

Bibliografia

Judd Hirsch w bazie IMDb (ang.)

Linki zewnętrzne

Judd Hirsch w bazie Filmweb
Judd Hirsch w bazie Notable Names Database (ang.)
Judd Hirsch w bazie Discogs.com (ang.)

[fr-1] Judd Hirsch Biography (1935–). FilmReference.com. (ang.).

[2] Judd Hirsch What Nationality Ancestry Race. EthniCelebs.com. (ang.).

[3] Judy Klemesrud: 'I’m Thought of As a Fast‐Talking New York Hustler'. „The New York Times”, 1978-01-29. (ang.).

[4] Don’t Let Looks or Talent Fool You: What Made These Stars Famous Were Their High Schools, „People”, 24 grudnia 1979

[5] James Fisher: Historical Dictionary of Contemporary American Theater. Lanham, Maryland: Scarecrow Press, 2011, s. 360. ISBN 978-0-8108-5532-8.

[6] Judd Hirsch. Internet Broadway Database. (ang.).

[7] Judd Hirsch. Internet Off-Broadway Database. (ang.).

[8] Judd Hirsch Awards. Internet Broadway Database. (ang.).

[9] Judd Hirsch. Rotten Tomatoes. (ang.).

[10] Judd Hirsch Awards. AllMovie. (ang.).

[11] Judd Hirsch Biography. AllMovie. (ang.).

[12] Judd Hirsch. „TV Guide”. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

1960–1979	Dan Dailey (1969) Flip Wilson (1970) Carroll O’Connor (1971) Redd Foxx (1972) Jack Klugman (1973) Alan Alda (1974) Alan Alda (1975) Henry Winkler (1976) Ron Howard / Henry Winkler (1977) Robin Williams (1978) Alan Alda (1979)
1980–1999	Alan Alda (1980) Alan Alda (1981) Alan Alda (1982) John Ritter (1983) Bill Cosby (1984) Bill Cosby (1985) Bruce Willis (1986) Dabney Coleman (1987) Michael J. Fox / Judd Hirsch / Richard Mulligan (1988) Ted Danson (1989) Ted Danson (1990) Burt Reynolds (1991) John Goodman (1992) Jerry Seinfeld (1993) Tim Allen (1994) Kelsey Grammer (1995) John Lithgow (1996) Michael J. Fox (1997) Michael J. Fox (1998) Michael J. Fox (1999)
2000–2019	Kelsey Grammer (2000) Charlie Sheen (2001) Tony Shalhoub (2002) Ricky Gervais (2003) Jason Bateman (2004) Steve Carell (2005) Alec Baldwin (2006) David Duchovny (2007) Alec Baldwin (2008) Alec Baldwin (2009) Jim Parsons (2010) Matt LeBlanc (2011) Don Cheadle (2012) Andy Samberg (2013) Jeffrey Tambor (2014) Gael García Bernal (2015) Donald Glover (2016) Aziz Ansari (2017) Michael Douglas (2018) Ramy Youssef (2019)
2020–2039	Jason Sudeikis (2020) Jason Sudeikis (2021) Jeremy Allen White (2022) Jeremy Allen White (2023)