Jakob Johann von Uexküll

Jakob Johann von Uexküll
	; Jakob Johann von Uexküll (1903)
Data i miejsce urodzenia	8 września 1864 ; Mihkli, Estonia
Data i miejsce śmierci	25 lipca 1944 ; Anacapri, Włochy
Zawód, zajęcie	biolog
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jakob Johann von Uexküll (ur. 8 września 1864 w Mihkli w Estonii, zm. 25 lipca 1944 w Anacapri) – niemiecki biolog.

Życiorys

Urodził się w dobrach Keblas w Mihkli, w niemieckiej rodzinie szlacheckiej jako syn Alexandra i Sophie von Hahn^[1]. W latach 1874–1877 uczył się w gimnazjum w Coburgu, a świadectwo dojrzałości uzyskał w Rycerskiej i Katedralnej Szkole w Tallinnie^[1]. W latach 1884–1888 studiował nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Dorpackim w Tartu^[1]. W późniejszym czasie pracował jako asystent u profesora Wilhelma Kühne w Heidelbergu^[1].

W 1903 roku ożenił się i osiadł w Heidelbergu^[1]. W 1917 roku stracił dobra ziemskie w Estonii, a rok później uzyskał obywatelstwo niemieckie^[1]. W latach 1925–1940 był profesorem Uniwersytetu w Hamburgu, gdzie zorganizował Instytut Badania Środowiska, którym następnie kierował^[1]. Badał zagadnienia percepcji u zwierząt. Był jednym z twórców współczesnej etologii. W poglądach filozoficznych zajmował stanowisko bliskie witalizmowi.

Po przejściu na emeryturę przeniósł się na stałe na włoską wyspę Capri^[1]. Zmarł w wieku 79 lat i został pochowany na cmentarzu protestanckim cimitero acattolico w Capri^[1].

Rodzina

Jego starszy syn, Thure von Uexküll (1908–2004) był lekarzem internistą, specjalistą w zakresie psychosomatyki^[1]. Drugi syn, Gösta von Uexküll (1909–1993) był pisarzem i dziennikarzem^[1]. Wnukiem biologa jest Jakob von Uexküll.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Cezary W.C.W. Domański Cezary W.C.W., Baron z Capri, „Charaktery” (5), 2011 .

Bibliografia

Nowa encyklopedia powszechna PWN t. 6, Warszawa 1998.
Uexküll Jacob Johann, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-07-25] .

[:3-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Cezary W.C.W. Domański Cezary W.C.W., Baron z Capri, „Charaktery” (5), 2011 .

[1]