Jęzornik ryjówkowaty
Glossophaga soricina[1] | |||
(Pallas, 1766) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
jęzornik ryjówkowaty | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[12] | |||
Jęzornik ryjówkowaty[13] (Glossophaga soricina) – gatunek ssaka z podrodziny jęzorników (Glossophaginae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego nazwał w 1766 roku niemiecki przyrodnik Peter Simon Pallas nadając mu nazwę Vespertilio soricinus[2]. Holotyp pochodził z Surinamu[14].
Niektórzy autorzy proponowali wyróżnienie podgatunku valens do rangi gatunku lecz nie zaproponowano oceny systematycznej[15][16]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają pięć podgatunków[16]. Podstawowe dane taksonomiczne podgatunków (oprócz nominatywnego) przedstawia poniższa tabelka:
Podgatunek | Oryginalna nazwa | Autor i rok opisu | Miejsce typowe |
---|---|---|---|
G. s. antillarum | Glossophaga soricina antillarum | Rehn, 1902 | Port Antonio, Jamajka[17]. |
G. s. handleyi | Glossophaga soricina handleyi | Webster & J.K. Jones, 1980 | Tereny Colegio Peninsular, Mérida, Jukatan, Meksyk[18]. |
G. s. mutica | Glossophaga mutica | Merriam, 1898 | Wyspa María Madre, Islas Marías, Nayarit, Meksyk[18]. |
G. s. valens | Glossophaga soricina valens | G.S. Miller, 1913 | Balsas, Region Amazonas, Peru[18]. |
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Glossophaga: gr. γλωσσα glōssa „język”; -φαγος -phagos „-jedzący”, od φαγειν phagein „jeść”[19].
- soricina: łac. soricinus „ryjówkowaty”, od sorex, soricis „ryjówka”, od gr. |ὑραξ hurax, ὑρακος hurakos „ryjówka”[20].
- antillarum: nowołac. Antillarum lub Antillensis „z Antyli”[21].
- handleyi: Charles O. Handley Jr. (1924–2000), amerykański teriolog[22][23].
- mutica: łac. muticus „obcięty, skrócony”, od mutilus „okaleczony”, od mutilare „odciąć”[24].
- valens: łac. valens, valentis „potężny, silny”, od0 valere „być slinym”[25].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Jęzornik ryjówkowaty występuje w Ameryce zamieszkując w zależności od podgatunku[16]:
- G. soricina soricina – Ameryka Południowa na wschód od Andów na południe do Boliwii, Paragwaj, południowa Brazylia i północna Argentyna; także wyspy Margarita i Trynidad.
- G. soricina antillarum – Jamajka.
- G. soricina handleyi – niziny zachodniego i wschodniego Meksyku przez Amerykę Środkową do północno-zachodniej Ameryki Południowej (północno-zachodnia Kolumbia).
- G. soricina mutica – Islas Marías u wybrzeży Oceanu Spokojnego w Meksyku.
- G. soricina valens – Ameryka Południowa na zachód od Andów w zachodnim Ekwadorze i zachodnim Peru.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 45–59 mm, długość ogona 5–12 mm, długość ucha 9–15 mm, długość tylnej stopy 7–11 mm, długość przedramienia 32–38 mm; masa ciała 7–12 g[15].
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Tryb życia
[edytuj | edytuj kod]Jęzornik ryjówkowaty Występuje w suchych lasach. Może, podobnie jak kolibry, zawisnąć w powietrzu przez jakiś czas, by językiem wydobyć z kwiatu nektar i pyłek. Ziarenka pyłku przyczepiają się do włosków na jego ciele.
Rozmnażanie
[edytuj | edytuj kod]W lecie samice tworzą specjalne kolonie rozrodcze. Na stałe powracają dopiero po urodzeniu młodych (zazwyczaj 1 lub 2).
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Młodszy homonim Glossophaga villosa Rengger, 1830 (nomen dubium).
- ↑ Nowa nazwa dla Glossophaga villosa H. Allen, 1896.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Glossophaga soricina, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b P.S. Pallas: Miscellanea zoologica: quibus novae imprimis atque obscurae animalium species describuntur et observationibus iconibusque illustrantur. Hagae Comitum: Apud Petrum van Cleef, 1766, s. 48. (łac.).
- ↑ J.B. von Spix: Simiarum et Vespertilionum Brasiliensium species novae, ou histoire naturelle des espèces nouvelles de singes et de chauves-souris observées et recueillies pendant le voyage dans l’intérieur du Brésil exécuté par ordre de S. M. le roi de Bavière dans les années 1817, 1818, 1819, 1820. Monachii: typis F.S. Hübschmanni, 1823, s. 67, ryc. xxxvi, rys. 4. (łac.).
- ↑ J.E. Gray: Mammalia. W: R.B. Hinds (red.): The zoology of the voyage of H.M.S. Sulfur, under the command of Captain Sir Edward Belcher, R.N., C.B., F.R.G.S., etc. during the years 1836–42. Cz. 1. London: Smith, Elder and Co., 1844, s. 18. (ang.).
- ↑ H. Allen. Description of a new species of bat of the genus Glossophaga. „Proceedings of the United States National Museum”. 18 (1100), s. 779, 1896. (ang.).
- ↑ H. Allen. Glossophaga truei. „Science”. New series. 5 (108), s. 153, 1897. (ang.).
- ↑ C.H. Merriam. Mammals of Tres Marias Islands, off western Mexico. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 12, s. 18, 1898. (ang.).
- ↑ Miller 1913 ↓, s. 419.
- ↑ J.A. Rehn. A new bat of the genus Glossophaga. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 54 (1), s. 37, 1902. (ang.).
- ↑ Webster i Jones 1980 ↓, s. 5.
- ↑ Miller 1913 ↓, s. 420.
- ↑ R. Barquez , S. Perez , B. Miller & M. Diaz , Glossophaga soricina, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2021-3 [dostęp 2022-07-08] (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 102. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Glossophaga soricina. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-07-08].
- ↑ a b S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 511–513. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 166. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ J. Alvarez, M.R. Willig, J.K.Jones & W.D. Webster. Glossophaga soricina. „Mammalian Species”. 379, s. 1, 1991. DOI: 10.2307/3504146. (ang.).
- ↑ a b c T.A. Griffiths & A.L. Gardner: Subfamily Glossophaginae Bonaparte, 1845. W: A.L. Gardner (red.): Mammals of South America. Cz. 1: Marsupials, Xenarthrans, Shrews, and Bats. Chicago: University of Chicago Press, 2005, s. 240. ISBN 978-0-226-28240-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 297, 1904. (ang.).
- ↑ Edmund C. Jaeger , Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 216, OCLC 637083062 (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, antillarum [dostęp 2022-07-09] .
- ↑ Webster i Jones 1980 ↓, s. 6.
- ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 176. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, mutica [dostęp 2022-07-09] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, valens [dostęp 2022-07-09] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- G.S. Miller. Revision of the bats of the genus Glossophaga. „Proceedings of the United States National Museum”. 46 (2034), s. 413–429, 1913. (ang.).
- W.D. Webster & J.K. Jones. Taxonomic and nomenclatorial notes on bats of the genus Glossophaga in North America, with description of a new species. „Occasional Papers, Museum of Texas Tech University”. 71, s. 1–12, 1980. (ang.).
- The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).