Hansard
Hansard to nazwa oficjalnego raportu zawierającego kompletny zapis obrad Parlamentu Brytyjskiego, tj. Izby Gmin oraz Izby Lordów. Podobny biuletyn o tej samej nazwie wydawany jest, oprócz Wielkiej Brytanii, także w kilku innych krajach (patrz niżej).
Geneza
[edytuj | edytuj kod]W roku 1803 William Cobbett, niezależny wydawca, rozpoczyna publikację Parliamentary Debates, raportu z obrad Izby Gmin, bazującego na doniesieniach prasowych. W 1809 r. druk raportu zostaje przekazany w ręce Thomasa Cursona Hansarda, zaś w 1812 r., z powodu problemów finansowych, Cobbett odsprzedaje Parliamentary Debates Hansardowi, który zajmuje się wydawaniem tegoż do końca swojego życia, zmieniając w 1829 r. nazwę na Hansard. Od 1889 r. wydawaniem zajmuje się Hansard Publishing Union Ltd.
Forma
[edytuj | edytuj kod]Treść publikacji
[edytuj | edytuj kod]Hansard publikuje obrady w niemalże dosłownej formie, jedynie zmieniając wypowiedzi w celu usunięcia niepotrzebnych powtórzeń, tautologii i oczywistych błędów. Dodatkowo, uzupełnia wypowiedzi parlamentarzystów, np. przez dodanie nazw własnych lub nazwisk, często pomijanych w wypowiedziach ustnych.
Dwujęzyczność kanadyjskiego Hansarda
[edytuj | edytuj kod]Kanadyjski Hansard publikowany jest zarówno po angielsku, jak i francusku. Uznawany jest za wzór tłumaczenia tychże języków, a także stanowi doskonały korpus zwrotów i wyrażeń. Za dowód jakości przekładu może być uznane działanie pewnego kanadyjskiego liberalnego senatora, Philippe Gigantèsa, który podczas wydłużonych posiedzeń odczytywał treść własnej książki tylko po to, by uzyskać darmowy dostęp do tłumaczenia w Hansardzie[1].
Lista krajów publikujących własne wersje Hansarda
[edytuj | edytuj kod]- Wielka Brytania
- Kanada
- Australia
- RPA
- Nowa Zelandia
- Hongkong
- Malezja
- Singapur
- Brunei
- Sri Lanka
- Trynidad i Tobago
- Kenia
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Hoy, Claire. Nice Work: The Continuing Scandal of Canada's Senate, p. 165