Gerard Piqué

Gerard Piqué

Pełne imię i nazwisko	Gerard Piqué Bernabeu
Data i miejsce urodzenia	2 lutego 1987 Barcelona
Wzrost	192 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub 1997–2004 FC Barcelona 2004–2005 Manchester United
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 2004–2008 Manchester United 12 (0) 2006–2007 → Real Saragossa (wyp.) 22 (2) 2008–2022 FC Barcelona 397 (30) W sumie: 431 (32)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2002–2003 Hiszpania U-16 7 (2) 2004 Hiszpania U-17 8 (3) 2006 Hiszpania U-19 8 (3) 2007 Hiszpania U-20 5 (1) 2006–2008 Hiszpania U-21 12 (1) 2009–2018 Hiszpania 102 (5) 2008–2019 Katalonia 10 (0) W sumie: 152 (15)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata złoto Południowa Afryka 2010 Mistrzostwa Europy złoto Polska/Ukraina 2012 Puchar Konfederacji srebro Brazylia 2013 brąz Południowa Afryka 2009 Mistrzostwa Europy U-19 złoto Polska 2006
Odznaczenia
Strona internetowa

Piqué przed meczem reprezentacji Katalonii (2013)

Gerard Piqué Bernabeu (katalońska wymowa [ʒəˈɾar piˈke]; ur. 2 lutego 1987 w Barcelonie) – hiszpański piłkarz narodowości katalońskiej, który występował na pozycji środkowego obrońcy, w latach 2009–2018 reprezentant Hiszpanii. Złoty medalista Mistrzostw Świata 2010 i Mistrzostw Europy 2012. Jeden z założycieli firmy Kosmos.

Kariera klubowa

Młodzieżowa kariera

Gerard karierę zaczynał w młodzieżowych zespołach FC Barcelony, skąd w lutym 2004 trafił do Manchesteru United. Od początku uznawany był za utalentowanego obrońcę.

Manchester United

Debiut w klubie zaliczył w 2004 roku w meczu przeciwko Crewe Alexandra w pucharze Carling Cup zastępując John O'Shea. Ostatecznie spotkanie zakończyło się wynikiem 3:0.

Swój debiut w Premier League zaliczył w październiku 2005 w wygranym 3:1 meczu z Sunderlandem, wchodząc na boisko z ławki rezerwowych.

Po raz pierwszy w wyjściowym składzie wyszedł 29 marca 2006 przeciwko West Hamowi United, rozpoczynając mecz na prawej obronie, gdzie zastępował Gary’ego Neville’a.

Jednak na początku sezonu 2006/2007 Sir Alex Ferguson zdecydował się go wypożyczyć do klubu z jego ojczyzny, Realu Saragossa, aby umożliwić mu częstsze występy w podstawowej jedenastce. Hiszpan był obok braci (Gabriela i Diego) Milito jednym z lepszych piłkarzy swojej ekipy, która zajęła w tabeli Primera División 6. miejsce, premiowane startem w Pucharze UEFA w kolejnym sezonie.

Pique nie dane jednak było wystąpić w tych rozgrywkach, gdyż w lipcu 2007 musiał wrócić do Manchesteru United. W sezonie 2007/2008 był tylko graczem rezerwowym i wystąpił w zaledwie 9 meczach (z czego 5 w podstawowej jedenastce), jego wkład w wygranie rozgrywek Premier League i Ligi Mistrzów był niewielki.

FC Barcelona

Katalończyk w letnim oknie transferowym przed sezonem 2008/09 wrócił do Barçy, którą niewiele wcześniej przejął Pep Guardiola. Jak się okazało, był to znakomity ruch zarówno dla klubu, jak i samego piłkarza. FC Barcelona zwyciężyła wtedy we wszystkich rozgrywkach, w których brała udział, a Piqué zaliczył 45 występów. Jednym z najlepszych momentów dla Gerarda był gol strzelony w El Clásico, które zakończyło się zwycięstwem Barcelony 6:2.

W tym samym sezonie Barcelona zdobyła tytuł La Ligi 2008–09 po tym, jak Real Madryt przegrał 2–3 z Villarrealem, pozostawiając dwa mecze do końca sezonu

13 maja 2009 zdobył swoje pierwsze trofeum w barwach Barcelony, pomagając drużynie w zwycięstwie 4–1 nad Athletic Bilbao w finale Copa del Rey.

19 grudnia 2009 roku znalazł się w składzie swojej drużyny, która pokonała argentyński klub Estudiantes 2–1 w finale Klubowego Pucharu Świata FIFA 2009 w Abu Dhabi, kompletnie zdobywając niespotykany sześciokrotny sukces. Piqué asystował przy wyrównującym golu Pedro w 89. minucie, który przeniósł mecz do dogrywki.

26 lutego 2010 roku podpisał przedłużenie kontraktu, zobowiązując się pozostać w Barcelonie co najmniej do lata 2015 roku.

28 kwietnia 2010 roku strzelił gola w zwycięstwie 1–0 w drugim meczu półfinałowym Ligi Mistrzów z Interem Mediolan, chociaż jego drużyna odpadła z wynikiem 3–2 w dwumeczu.

7 grudnia 2010 roku pełnił funkcję kapitana Barcelony w meczu przeciwko rosyjskiemu klubowi Rubinowi Kazań, który zakończył się zwycięstwem 2–0 na Camp Nou w ostatnim meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów, z powodu absencji regularnego kapitana Carlesa Puyola i wicekapitana Xaviego.

28 maja 2011 roku wystąpił w swoim drugim finale Ligi Mistrzów. Barcelona pokonała Manchester United 3–1 na stadionie Wembley, zdobywając drugi raz tytuł Ligi Mistrzów w ciągu trzech sezonów.

18 grudnia 2011 roku wystąpił w wyjściowym składzie podczas zwycięstwa rezultatem 4–0 nad brazylijskim klubem Santos w finale Klubowych Mistrzostw Świata w 2011 roku w Yokohamie.

W sezonie 2012/13 wystąpił w 44 spotkaniach, w których strzelił 3 bramki. W trakcie tego samego sezonu wielokrotnie zmuszony był do przerwania gry z powodu kontuzji kostki, jednak mimo tego znacząco przyczynił się do triumfu katalońskiego klubu w hiszpańskiej lidze.

W kolejnych latach Piqué stał się niekwestionowanym piłkarzem pierwszego składu zarówno w klubie, jak i reprezentacji Hiszpanii.

20 maja 2014 roku przedłużył kontrakt z Barceloną, zobowiązując się pozostać w klubie do 2019 roku.

6 czerwca 2015 roku pojawił się w podstawowym składzie katalońskiego klubu w finałowym starciu Ligi Mistrzów w 2015 roku, gdzie klub zdobył swoje piąte mistrzostwo Europy, zwyciężając włoski Juventus wynikiem 3–1 na Olympiastadion w Berlinie. Barcelona stała się tym samym pierwszym klubem w historii, który dwukrotnie zdobył potrójną koronę: krajową ligę, puchar krajowy i Puchar Europy. Piqué, Xavi, Lionel Messi, Andrés Iniesta, Sergio Busquets, Dani Alves i Pedro są jedynymi zawodnikami, którzy byli częścią obu drużyn zdobywających potrójną koronę.

20 grudnia 2015 roku zagrał w finale Klubowych Mistrzostw Świata w 2015 przeciwko argentyńskiemu klubowi River Plate w Yokohamie, a klub z Hiszpanii zwyciężył 3–0.

W sezonie 2015/2016 wystąpił w 46 spotkaniach, strzelił 5 bramek i zaliczył jedną asystę, gdzie zdobył cztery trofea: Mistrzostwo Hiszpanii, Puchar Króla, Superpuchar UEFA, Klubowe Mistrzostw Świata.

Podczas sezonu 2017/18 rozegrał 49 spotkań, gdzie strzelił 5 bramek oraz zdobył Mistrzostwo Hiszpanii i Puchar Króla.

18 stycznia 2018 roku ponownie przedłużył swój kontrakt, tym razem do 2022 roku. 25 sierpnia 2019 roku wystąpił przez pełne 90 minut w zwycięstwie wynikiem 5–2 przeciwko Real Betis, zaliczając tym samym swoje 500 spotkanie w barwach klubu.

20 października 2020 roku podpisał kolejne przedłużenie kontraktu, zobowiązując się pozostać w klubie do 20 czerwca 2024 roku.

3 marca 2021 roku zdobył decydującą bramkę głową w półfinale Pucharu Króla przeciwko Sevilli, wyrównując wynik łączny i przynosząc dogrywkę. Barcelona wygrała ten mecz 3–0 po dogrywce, awansując do finału Pucharu Króla w 2021 roku, który ostatecznie wygrała.

5 listopada 2022 roku rozegrał swój ostatni mecz w barwach FC Barcelony, będący jednocześnie jego ostatnim meczem w karierze piłkarskiej, której zakończenie zapowiedział kilka dni wcześniej.

Statystyki

Klubowe

Klub	Sezon	Liga		Puchar kraju		Puchar ligi		Europa		Inne		Razem
		Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki
Manchester United	2004/2005	0	0	1	0	1	0	1	0	0	0	3	0
	2005/2006	3	0	2	0	2	0	0	0	–		7	0
	2006/2007	0	0	0	0	0	0	0	0	–		0	0
	2007/2008	9	0	0	0	1	0	3	2	0	0	13	2
	Ogólnie	12	0	3	0	4	0	4	2	0	0	23	2
Real Saragossa (wyp.)	2006/2007	22	2	6	1	–		–		–		28	3
	Ogólnie	22	2	6	1	0	0	0	0	0	0	28	3
FC Barcelona	2008/2009	25	1	6	1	–		14	1	0	0	45	3
	2009/2010	32	2	1	0	–		11	2	5	0	49	4
	2010/2011	31	3	7	0	–		12	1	1	0	51	4
	2011/2012	22	2	8	0	–		5	0	3	0	38	2
	2012/2013	28	2	4	1	–		10	0	2	0	44	3
	2013/2014	26	2	2	0	–		9	2	2	0	39	4
	2014/2015	27	5	6	1	–		11	1	–		44	7
	2015/2016	30	2	5	2	–		7	1	4	0	46	5
	2016/2017	25	2	7	0	–		8	1	1	0	41	3
	2017/2018	30	2	7	1	–		9	1	2	0	48	4
	2018/2019	35	4	5	0	–		11	2	1	1	52	7
	2019/2020	35	1	2	0	–		7	0	1	0	45	1
	2020/2021	18	0	2	1	–		3	1	0	0	23	2
	2021/2022	27	1	2	0	–		10	2	1	0	40	3
	2022/2023	6	0	0	0	–		4	0	0	0	10	0
	Ogólnie	397	29	65	7	0	0	131	15	23	1	616	52
W karierze		431	31	74	8	4	0	135	17	23	1	667	57

Reprezentacyjne

Reprezentacja	Rok	Mecze	Bramki
Hiszpania	2009	13	4
	2010	16	0
	2011	8	0
	2012	11	0
	2013	11	0
	2014	6	0
	2015	8	0
	2016	12	1
	2017	9	0
	2018	8	0
Łącznie		102	5

Sukcesy

Największymi sukcesami Katalończyka są potrójne korony z FC Barceloną zdobyte w sezonach 2008/2009 i 2014/2015. Piłkarz wywalczył także mistrzostwo Anglii i Ligę Mistrzów z Manchesterem United w 2008. Poszczycić może się ponadto triumfem w Pucharze Ligi Angielskiej. Z reprezentacją Hiszpanii wywalczył mistrzostwo świata w 2010, mistrzostwo Europy w 2012, a także mistrzostwo Europy w reprezentacjach do lat 19 oraz 17.

Ponadto strzelił gola w El Clásico, który był setną bramką strzeloną przez piłkarzy FC Barcelony w rozgrywkach Primera División w sezonie 2008/2009.

W sezonie 2009/2010 zdobył po raz kolejny mistrzostwo Hiszpanii, a także Superpuchar Hiszpanii. W sezonie 2010/2011 wraz z Barceloną, zdobył mistrzostwo Hiszpanii oraz wygrał Ligę Mistrzów.

Manchester United

• Mistrzostwo Anglii: 2007/2008
• Tarcza Wspólnoty: 2007
• Liga Mistrzów UEFA: 2007/2008

FC Barcelona

• Mistrzostwo Hiszpanii: 2008/2009, 2009/2010, 2010/2011, 2012/2013, 2014/2015, 2015/2016, 2017/2018, 2018/2019, 2022/2023
• Puchar Króla: 2008/2009, 2011/2012, 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018, 2020/2021
• Superpuchar Hiszpanii: 2009, 2010, 2011, 2013, 2016, 2018
• Liga Mistrzów UEFA: 2008/2009, 2010/2011, 2014/2015
• Superpuchar Europy UEFA: 2009, 2015
• Klubowe mistrzostwo świata: 2009, 2011, 2015

Reprezentacyjne

• Mistrzostwo świata: 2010
• Mistrzostwo Europy: 2012
• Wicemistrzostwo Pucharu Konfederacji 2013
• 3. miejsce w Pucharze Konfederacji: 2009
• Mistrzostwo Europy U-19: 2006

Indywidualne

• Najlepszy obrońca Primera División: 2009/2010
• Drużyna sezonu Primera División: 2014/2015, 2015/2016
• Drużyna sezonu Ligi Mistrzów: 2014/2015
• Drużyna turnieju Mistrzostw Europy: 2012
• Drużyna Roku UEFA: 2010, 2011, 2012, 2015, 2016
• Drużyna Roku FIFPro: 2010, 2011, 2012, 2016
• Drużyna Roku European Sports Media: 2010/11, 2013/14, 2014/15, 2015/16

Reprezentacja Hiszpanii

Gerard Piqué zadebiutował w pierwszej reprezentacji Hiszpanii w piłce nożnej 11 lutego 2009 w wygranym 2:0 meczu z Anglią. Brał udział w Mistrzostwach Świata do lat dwudziestu w Kanadzie w 2007 roku. Zagrał tam we wszystkich sześciu spotkaniach swojej reprezentacji, strzelił jednego gola (w wygranym 4:2 meczu z Brazylią w 1/8 finału). W ćwierćfinałowym meczu z reprezentacją Czech nie wykorzystał decydującej „jedenastki” w konkursie rzutów karnych i Hiszpania odpadła z turnieju.

W 2010 w RPA zdobył z reprezentacją Hiszpanii mistrzostwo świata. La Furia Roja pokonała w finale mundialu Holandię 1:0. Mecz rozstrzygnęła dogrywka, a bramkę zdobył Andrés Iniesta. W 2012 podczas Mistrzostw Europy 2012 w Polsce i na Ukrainie zdobył z reprezentacją Hiszpanii Mistrzostwo Europy w Piłce Nożnej. W finale w Kijowie pokonali Włochów 4:0, bramki dla Hiszpanii strzelili David Silva, Jordi Alba, Fernando Torres i Juan Mata.

W 2018 był uczestnikiem Mistrzostw Świata w Rosji. Po przegranym meczu w 1/8 finału z reprezentacją gospodarzy ogłosił, że kończy karierę reprezentacyjną.

Gole w reprezentacji Hiszpanii

Lp.	Data	Miejsce	Rywal	Ocena	Wynik	Konkurencja
1.	28 marca 2009	Estadio Santiago Bernabéu, Madryt, Hiszpania	Turcja	1 – 0	1 – 0	el. do MŚ 2010
2.	12 sierpnia 2009	Philip II Arena, Skopje, Macedonia	Macedonia Północna	2 – 2	2 – 3	towarzyski
3.	5 września 2009	Estadio Riazor, A Coruña, Hiszpania	Belgia	3 – 0	5 – 0	el. do MŚ 2010
4.	14 października 2009	Bilino Polje, Zenica, Bośnia i Hercegowina	Bośnia i Hercegowina	0 – 1	2 – 5	el. do MŚ 2010
5.	13 czerwca 2016	Stadium Municipal, Tuluza, Francja	Czechy	1 – 0	1 – 0	Mistrzostwa Europy 2016

Odznaczenia

• Krzyż Wielki Orderu Zasług Sportowych (Hiszpania)

Życie prywatne

Jego ojciec Joan jest prawnikiem, a mama Montserrat dyrektorką szpitala. Ma młodszego brata Marca. Jego dziadek Amador Bernabeu był wiceprezydentem FC Barcelony.

W latach 2010–2022 był w związku z kolumbijską piosenkarką Shakirą. Za pośrednictwem Facebooka oraz Twittera Shakira i Gerard poinformowali, że zostali rodzicami. 22 stycznia 2013 roku urodził im się syn, którego nazwali Milan, a 29 stycznia 2015 drugi syn, Sasha.

Przyjaźni się z Ceskiem Fàbregasem, Carlesem Puyolem i Bojanem Krkiciem.

We wrześniu 2021 r. Piqué poinformował o założeniu organizacji e-sportowej KOI, w porozumieniu z hiszpańskim streamerem Ibai'em Llanosem. W 2022 r. drużyna KOI brała udział w rozgrywkach ligi hiszpańskiej w League of Legends, a w październiku podczas Mistrzostw Świata 2022 w League of Legends poifnormowano o fuzji z amerykańską drużyną Rogue, w wyniku której organizacja jest współwłaścicielem miejsca we franczyzowej lidze LEC. Organizacja bierze udział w turniejach League of Legends oraz Valorant, Rainbow Six Siege, Teamfight Tactics, Call of Duty i Rocket League.

Linki zewnętrzne

• Gerard Piqué w bazie National Football Teams (ang.)