Colluricincla
Wygląd
Colluricincla | |||||
Vigors & Horsfield, 1827[1] | |||||
Przedstawiciel rodzaju – fletnik szary (C. harmonica) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Rodzina | |||||
Rodzaj |
Colluricincla | ||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
Colluricincla cinerea Vigors & Horsfield, 1827 (= Turdus harmonicus Latham, 1801) | |||||
| |||||
Gatunki | |||||
|
Colluricincla – rodzaj ptaków z rodziny fletówek (Pachycephalidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii, na Nowej Gwinei i sąsiednich wyspach[16].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 16–26 cm; masa ciała 33–74 g[17].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniowali w 1827 roku brytyjscy zoolodzy (Irlandczyk Nicholas Aylward Vigors i Anglik Thomas Horsfield) w artykule poświęconym australijskim ptakom ze zbiorów Towarzystwa Linneuszowskiego opublikowanym w czasopiśmie Transactions of the Linnean Society of London[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) fletnik szary (C. harmonica).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Colluricincla (Colluriocincla, Collyriocincla, Collyriocichla): rodzaj Collurio Rafinesque, 1815 (dzierzba); łac. cinclus ‘drozd’, od gr. κιγκλος kinklos ‘niezidentyfikowany, brzegowy ptak’[18].
- Collurisoma (Colurisoma): gr. κολλυριων kolluriōn ‘ptak wielkości drozda’ wspomniany przez Arystotelesa i Hezychiusza, dalej nie zidentyfikowany, ale w naukach ornitologicznych uważany za dzierzbę; σωμα sōma, σωματος sōmatos ‘ciało’[19].
- Myiolestes: gr. μυια muia, μυιας muias ‘mucha’; λη̣στης lēistēs ‘złodziej, rabuś’, od λῃστευω lēisteuō ‘kraść’[20]. Gatunek typowy: Bonaparte wymienił kilka gatunków – Muscicapa megarhyncha Quoy & Gaimard, 1830, Myiolestes (Napothera) pyrrhonota Bonaparte, 1850 (= Trichixos pyrropyga Lesson, 1839) i Myiolestes pulverulentus Bonaparte, 1850 – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Muscicapa megarhyncha Quoy & Gaimard, 1830[21].
- Pnigocichla: gr. πνιγος pnigos ‘dławienie się’, od πνιγω pnigō ‘dusić’ (tj. dzierzba); κιχκη kikhlē ‘drozd’[22].
- Myiophila: gr. μυια muia, μυιας muias ‘mucha’; φιλος philos ‘miłośnik’[23]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Muscicapa megarhyncha Quoy & Gaimard, 1830.
- Bowyeria: kpt. Thomas Henry Bowyer-Bower (1862–1886), angielski ornitolog, kolekcjoner australijskiej fauny[24]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Collyriocincla boweri E.P. Ramsay, 1885.
- Caleya: George Caley (1770–1829), angielski botanik, wczesny badacz Australii w latach 1800–1810[25]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Colluricincla rufogaster[g] Gould, 1845.
- Conigravea: Charles Price Conigrave (1882–1961), australijski zoolog[26]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Colluricincla parvula conigravi Mathews, 1912 (= Muscicapa megarhyncha Quoy & Gaimard, 1830).
- Alphacincla: gr. αλφα alpha ‘pierwszy’; rodzaj Colluricincla Vigors & Horsfield, 1827[27]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Colluricincla woodwardi E. Hartert, 1905.
- Umbrixos: łac. umbra ‘cień, widmo’; rodzaj Ixos Temminck, 1825 (szczeciak)[28]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Pachycephala tenebrosa Rothschild, 1911.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[29]:
- Colluricincla boweri E.P. Ramsay, 1885 – fletnik rdzawobrzuchy
- Colluricincla woodwardi E.P. Ramsay, 1885 – fletnik skalny
- Colluricincla harmonica (Latham, 1801) – fletnik szary
- Colluricincla tenebrosa (Rothschild, 1911) – fletnik siwy
- Colluricincla fortis (Gadow, 1883) – fletnik szarogłowy
- Colluricincla affinis (G.R. Gray, 1862) – fletnik oliwkowy
- Colluricincla obscura (A.B. Meyer, 1874) – fletnik zatokowy
- Colluricincla tappenbecki Reichenow, 1899 – fletnik szarogardły
- Colluricincla megarhyncha (Quoy & Gaimard, 1830) – fletnik zmienny
- Colluricincla discolor De Vis, 1890 – fletnik brązowogłowy
- Colluricincla rufogaster Gould, 1845 – fletnik australijski
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alternatywna nazwa lub błąd w pisowni Colluricincla Vigors & Horsfield, 1827.
- ↑ a b Wariant pisowni Collurisoma Swainson, 1831.
- ↑ a b Wariant pisowni Colluricincla Vigors & Horsfield, 1827.
- ↑ Nowa nazwa dla Colluricincla Vigors & Horsfield, 1827 ze względu na puryzm.
- ↑ Młodszy homonim Myiophila Reichenbach, 1850 (Tyrannidae).
- ↑ Wariant pisowni Colluricincla Vigors & Horsfield, 1827 (nowołac. cichla „drozd”, od gr. κιχλη kikhlē „drozd”[10]).
- ↑ Podgatunek C. megarhyncha.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b N.A. Vigors & T. Horsfield. A Description of the Australian Birds in the Collection of the Linnean Society; with an Attempt at arranging them according to their natural Affinities. „Transactions of the Linnean Society of London”. 15, s. 213, 1827. (ang.).
- ↑ Swainson 1831 ↓, s. 110.
- ↑ Swainson 1831 ↓, s. 171.
- ↑ G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. London: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 36. (ang.).
- ↑ Bonaparte 1850 ↓, s. 358.
- ↑ Bonaparte 1850 ↓, s. 366.
- ↑ J. Cabanis: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 1: Singvögel. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1850–1851, s. 66. (niem.).
- ↑ L.J.F.J. Fitzinger. Über das System und die Charakteristik der natürlichen Familien der Vögel. „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 46, s. 215, 1862. (niem.).
- ↑ R.B. Sharpe: Catalogue of the Passeriformes, or perching Birds, in the collection of the British Museum. Cz. 3: Coliomorphæ, containing the families Corvidæ, Paradiseidæ, Oriolidæ, Dicruridæ, and Prionopidæ. London: Printed by order of the Trustees, 1877, s. 289, seria: Catalogue of the Birds in the British Museum. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Collyriocichla [dostęp 2023-06-11] .
- ↑ R.B. Sharpe: A hand-list of the genera and species of birds: nomenclator avium tum fossilium tum viventium. Cz. 4. London: Trustees of the British Museum, 1903, s. 134. (ang.).
- ↑ G.M. Mathews. New Generic Names for Australian Birds. „Austral Avian Record”. 1 (5), s. 114, 1912–13. (ang.).
- ↑ a b G.M. Mathews. New Generic Names. „Austral Avian Record”. 2 (2 & 3), s. 59, 1913–15. (ang.).
- ↑ G.M. Mathews. New Genera. „Austral Avian Record”. 2 (5), s. 110, 1913–15. (ang.).
- ↑ T. Iredale: Birds of New Guinea. Melbourne: Georgian House, 1956, s. xv (część 1); 107 (część 2). (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Whiteheads, sittellas, Ploughbill, Australo-Papuan bellbirds, Shriketit, whistlers [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-06-11] (ang.).
- ↑ D.W. Winkler , S.M. Billerman & I.J. Lovette , Whistlers and Allies (Pachycephalidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, [1], DOI: 10.2173/bow.pachyc2.01 [dostęp 2023-06-11] (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Colluricincla [dostęp 2017-10-13] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Collurisoma [dostęp 2023-06-11] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Myiolestes [dostęp 2017-10-13] .
- ↑ T. Salvadori: Ornitologia della Papuasia e delle Molucche. Cz. 2. Torino: Stamperia reale G.B. Paravia e co. di I. Vigliardi, 1881, s. 208. (wł.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Pnigocichla [dostęp 2024-02-20] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Myiophila [dostęp 2023-06-11] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Bowyeria [dostęp 2017-10-13] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Caleya [dostęp 2017-10-13] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Conigravea [dostęp 2017-10-13] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Alphacincla [dostęp 2017-10-13] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Umbrixos [dostęp 2023-06-11] .
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko , Rodzina: Pachycephalidae Swainson, 1831 – fletówki - Whistlers (wersja: 2024-01-02), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2024-02-20] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- W. Swainson: Northern Zoology. W: J. Richardson & W. Swainson: Fauna boreali-americana, or, The zoology of the northern parts of British America: containing descriptions of the objects of natural history collected on the late northern land expeditions under command of Captain Sir John Franklin, R.N.. Cz. 2: The Birds. London: John Murray, 1831, s. 1–480. (ang.).
- Ch.-L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 1–543. (łac.).
- The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).