Claudio Magris

Claudio Magris
	; Claudio Magris (2009)
Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1939 ; Triest
Narodowość	włoska
Język	włoski
Alma Mater	Uniwersytet Turyński
Dziedzina sztuki	opowiadanie, esej, felieton
	Ważne dzieła
	Mikrokosmosy; Dunaj; Podróż bez końca; Itaka i dalej; Domysły na temat pewnej szabli;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Claudio Magris (ur. 10 kwietnia 1939 w Trieście) – włoski pisarz, eseista, felietonista, tłumacz i germanista.

Życiorys

Od 1978 jest profesorem współczesnej literatury niemieckiej na uniwersytecie w Trieście. Publikuje na łamach wielu czasopism włoskich i europejskich, regularnie pisuje do "Corriere della Sera". Został uhonorowany wieloma prestiżowymi nagrodami, w tym Nagrodą Herdera, Nagrodą Erazma w 2001 i Nagrodą Vilenica.

Jego proza umyka wszelkim próbom kategoryzacji. Magris w swoich utworach swobodnie miesza stylistykę prac naukowych z klasyczną gawędą. Interesuje go szczególnie Europa Środkowa (Mitteleuropa), region, w którym mieszają się kulturowe wpływy austriackie (habsburskie) ze śródziemnomorskimi. Region, w którym przebiega granica między różnymi kulturami, co dobitnie obrazują skomplikowane dzieje Triestu, rodzinnego miasta pisarza (Mikrokosmosy).

W 2009 został laureatem Nagrody Pokojowej Księgarzy Niemieckich, przyznawanej na Międzynarodowych Targach Książki we Frankfurcie nad Menem.

Na język polski jego książki przekładają: Joanna Ugniewska i Anna Osmólska-Mętrak. Jest stałym współpracownikiem polskiego kwartalnika "Zeszyty Literackie", gdzie regularnie ukazują się jego szkice. W 2010 r. nakładem PIW-u ukazała się książka "Głosy. Monologi" będąca pierwszym wydaniem zebranych opowiadań Magrisa.

Polskie przekłady

Dunaj (Danubio, 1986)
Inne morze (Altro mare, 1991)
Mikrokosmosy (Microcosmi, 1997)
Na oślep (Alla cieca, 2006)
Podróż bez końca (L'infinito viaggiare, 2009)
Domysły na temat pewnej szabli (Illazioni su una sciabola, 2009)
Alfabety (Alfabeti, 2012)
Postępowanie umorzone (Non luogo a procedere, 2015)
Daleko, ale od czego? Joseph Roth i tradycja żydów wschodnioeuropejskich (Lontano da dove. Joseph Roth e la tradizione ebraico-orientale, 2015)

Odznaczenia

1999 – Oficer Orderu Sztuki i Literatury^[1]
2001 – Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej^[1]
2004 – Komandor Orderu Sztuki i Literatury^[1]
2012 – Austriacka Odznaka Honorowa za Naukę i Sztukę^[1]
2012 – Wielki Krzyż Zasługi za Zasługi Republiki Federalnej Niemiec^[1]
2014 – Order Pour le Mérite^[1]
2015 – Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą za Zasługi Republiki Federalnej Niemiec^[2]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Claudio Magris. Orden Pour le Mérite für Wissenschaften und Künste. [dostęp 2020-01-30]. (niem.).
↑ Ordensverleihung zum Tag der Deutschen Einheit. bundespraesident.de, 2015-10-01. [dostęp 2020-01-30]. (niem.).

Linki zewnętrzne

[pourlemerite-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Claudio Magris. Orden Pour le Mérite für Wissenschaften und Künste. [dostęp 2020-01-30]. (niem.).

[2] Ordensverleihung zum Tag der Deutschen Einheit. bundespraesident.de, 2015-10-01. [dostęp 2020-01-30]. (niem.).

[1]

[2]

1950–1959	mieszkańcy Austrii (1958) Robert Schuman, Karl Jaspers (1959)
1960–1969	Marc Chagall, Oskar Kokoschka (1960) Romano Guardini (1962) Martin Buber (1963) Międzynarodowa Unia Akademicka (1964) Charlie Chaplin, Ingmar Bergman (1965) Herbert Read, René Huyghe (1966) Jan Tinbergen (1967) Henry Moore (1968) Gabriel Marcel, Carl Friedrich von Weizsäcker (1969)
1970–1979	Hans Scharoun (1970) Olivier Messiaen (1971) Jean Piaget (1972) Claude Lévi-Strauss (1973) Ninette de Valois, Maurice Béjart (1974) Ernst Gombrich, Willem Sandberg (1975) Amnesty International, René David (1976) Werner Kaegi, Jean Monnet (1977) Teatr lalek: La Marionettistica, Ţăndărică, The Bread and Puppet Theatre (1978) Die Zeit, Neue Zürcher Zeitung (1979)
1980–1989	Nikolaus Harnoncourt, Gustav Leonhardt (1980) Jean Prouvé (1981) Edward Schillebeeckx (1982) Raymond Aron, Isaiah Berlin, Leszek Kołakowski, Marguerite Yourcenar (1983) Massimo Pallottino (1984) Paul Delouvrier (1985) Václav Havel (1986) Alexander King (1987) Jacques Ledoux (1988) International Commission of Jurists (1989)
1990–1999	John Grahame Douglas Clark (1990) Bernard Haitink (1991) Główne Archiwum Indii, Szymon Wiesenthal (1992) Peter Stein (1993) Sigmar Polke (1994) Renzo Piano (1995) William McNeill (1996) Jacques Delors (1997) Mauricio Kagel, Peter Sellars (1998) Mary Robinson (1999)
2000–2009	Hans van Manen (2000) Claudio Magris, Adam Michnik (2001) Bernd i Hilla Becher (2002) Alan Davidson (2003) Sadik al-Azm, Fatema Mernissi, Abdulkarim Soroush (2004) Steven Shapin, Simon Schaffer (2005) Pierre Bernard (2006) Péter Forgács (2007) Ian Buruma (2008) Antonio Cassese, Benjamin Ferencz (2009)
2010–2019	José Antonio Abreu (2010) Joan Busquets (2011) Daniel Dennett (2012) Jürgen Habermas (2013) Frie Leysen (2014) społeczność wikipedystów (2015) A.S. Byatt (2016) Michèle Lamont (2017) Barbara Ehrenreich (2018) John Adams (2019)
2020–2029	Grayson Perry (2021) Dawid Grossman (2022) Trevor Noah (2023) Amitav Ghosh (2024)