stos
stos (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) większa ilość przedmiotów ułożonych jeden na drugim
- (1.2) drewno ułożone do spalenia czegoś lub kogoś; miejsce, na którym dokonuje się ceremonii kremacji ciała zmarłego
- (1.3) inform. jedna ze struktur danych, w której analogicznie do stosu (1.1) kartek, dostęp jest możliwy tylko przez dokładanie lub pobieranie z wierzchu; zob. też stos (informatyka) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stos stosy dopełniacz stosu stosów celownik stosowi stosom biernik stos stosy narzędnik stosem stosami miejscownik stosie stosach wołacz stosie stosy
- przykłady:
- (1.1) W zlewie piętrzył się stos brudnych talerzy.
- (1.2) Skazano ją na śmierć przez spalenie na stosie.
- (1.2) Odkryto 10 grobów (nr 30-39) oraz stos ciałopalny kultury pomorskiej. Tylko 3 groby zawierały pochówki. W grobie nr 30 znaleziono dwie bardzo zniszczone popielnice[1].
- (1.3) Program wyrzuca błąd: przepełnienie stosu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ułożyć / układać w stos
- (1.2) stos ofiarny • stos pogrzebowy / ciałopalny • śmierć na stosie • rzucić na stos
- synonimy:
- (1.1) sterta
- antonimy:
- (1.3) kolejka
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stack, pile; (1.2) pyre; (1.3) stack
- arabski: (1.1) كومة ż (kaumah / kūmah)
- czeski: (1.3) zásobník m
- duński: (1.1) stabel w, stak w; (1.2) ligbål n
- esperanto: (1.1) stako; (1.3) stako
- hiszpański: (1.1) montón m; (1.2) pira ż, hoguera ż; (1.3) pila ż
- kataloński: (1.1) munt m
- łaciński: (1.2) pyra ż
- niemiecki: (1.1) Stapel m; (1.2) Scheiterhaufen m; (1.3) Stapelspeicher m
- nowogrecki: (1.1) στοίβα ż; (1.2) πυρά ż; (1.3) στοίβα ż
- rosyjski: (1.1) стопка ż; (1.2) погребальный костёр m; (1.3) стек m
- staroangielski: (1.2) ād m
- szwedzki: (1.1) stack w, trave w; (1.2) trave w, vedtrave w
- średnioangielski: (1.2) ad
- tuvalu: (1.1) akutuga
- ukraiński: (1.1) стіс m, стос m; (1.2) вогнище n, стіс m, стос m; (1.3) стек m
- wilamowski: (1.1) śtus
- źródła:
- ↑ Informator archeologiczny, 1990, str. 49