kum

kum (użycie międzynarodowe)

wymowa:

znaczenia:

symbol

(1.1) jęz. kody ISO 639-2 i ISO 639-3 język kumycki, kumyczyzna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kum (język polski)

wymowa:

IPA: [kũm], AS: [kũm], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. przyjaciel

(1.2) ojciec chrzestny w stosunku do matki chrzestnej i do rodziców dziecka

(1.3) ojciec dziecka w stosunku do rodziców chrzestnych dziecka

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) żłób

wykrzyknik

(3.1) dźwięk. imitacja dźwięku wydawanego przez żabę

rzeczownik, forma fleksyjna

(4.1) D. lm od: kuma

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kum	kumowie
dopełniacz	kuma	kumów
celownik	kumowi	kumom
biernik	kuma	kumów
narzędnik	kumem	kumami
miejscownik	kumie	kumach
wołacz	kumie	kumowie
depr. M. i W. lm: (te) kumy

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kum	kumy
dopełniacz	kuma	kumów
celownik	kumowi	kumom
biernik	kum	kumy
narzędnik	kumem	kumami
miejscownik	kumie	kumach
wołacz	kumie	kumy

(3.1) nieodm.

(4.1) zob. kuma

przykłady:

(1.1) Tam żył Mieszek, kum Leszka.

składnia:

(3.1) zwykle zdwojone „kum-kum”

kolokacje:

(1.2) przest. prosić kogoś w kumy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1-3)

rzecz. kumanie n, skumanie n, kumoterstwo n, kumoter m, kumotra ż

forma żeńska kuma ż

czas. kumać ndk., skumać dk.

przym. kumoterski

przysł. kumotersko

(3.1)

rzecz. kumkanie n, zakumkanie n

czas. kumkać ndk., zakumkać dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) *kumъ < *kъmotrъ < łac. compater

(2.1) niem. Kumm

uwagi:

tłumaczenia:

(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: żłób

• angielski: (3.1) ribbit
• czeski: (3.1) kva
• duński: (3.1) kvæk
• hiszpański: (1.1) croac
• łaciński: (3.1) coax
• niemiecki: (3.1) quak
• norweski (bokmål): (3.1) kvekk
• nowogrecki: (3.1) κουαξ, βρεκεκέξ
• portugalski: (3.1) croac
• rosyjski: (3.1) ква, квак
• starogrecki: (3.1) βρεκεκεκέξ
• szwedzki: (3.1) kvack
• wilamowski: (1.1) kumöcia m; (1.2) kumöcia m; (1.3) kumöcia m

źródła:

kum (język gagauski)

kum (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) piasek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kum (język turecki)

kum (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) piasek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kumsal

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: