Британски јазици

Британски јазици
Географска; распространетост:	Велс, Корнвел, Бретања
Класификација:	индоевропски келтиски островски келтски британски јазици; ; ;
Гранки:	британски пиктски кумбриски велшки корнски бретонски

За поединечниот јазик видете британски јазик.

Британските јазици сочинуваат една од двете гранки на островски келтски јазици. Другата гранка јазици се гојделските јазици.^[1] Името на групата потекнува од велшкиот јазичар Џон Рис кој го вовел терминот како спротивен назив на Англичаните (англосаксоните), односно именувана според старите Британи.

Класификација

Јазиците во оваа група се:

Aleini M (1996). Origini delle lingue d'Europa.
Dillon M and Chadwick N (1967). Celtic Realms.
Filppula, M., Klemola, J. and Pitkänen, H. (2001). The Celtic roots of English, Studies in languages, No. 37, University of Joensuu, Faculty of Humanities, ISBN 9-5245-8164-7.
Forster Pa and Toth A (2003). Towards a phylogenetic chronology of ancient Gaulish, Celtic and Indo-European. PNAS 100/15 9079-9084.
Hawkes, J. (1973). The first great civilizations: life in Mesopotamia, the Indus Valley and Egypt, The history of human society series, London: Hutchinson, ISBN 0-09-116580-6.
Jackson, K., (1994). Language and history in early Britain: a chronological survey of the Brittonic languages, 1st to 12th c. A. D, Celtic studies series, Dublin: Four Courts Press, ISBN 1-85182-140-6.
Nichols and Gray (2004). Quantifying Uncertainty in a Stochastic Model of Vocabulary Evolution.
Rivet A and Smith C (1979). The Placenames of Roman Britain.
Vennemann T, (2003). Europa Vasconica - Europa Semitica. Berlin