Эмилио Агинальдо
Эмилио Агинальдо Emilio Aguinaldo | |||
Эмилио Агинальдо,1898 жыл | |||
Лауазымы | |||
---|---|---|---|
| |||
22.05.1897 — 1.04.1901 | |||
Вице-президент | Аполинарио Мобини (1899), Педро Патерно (1899-1901) | ||
Премьер-Министр | Мариано Триас | ||
Ізашары | Андрес Бонифасио | ||
Ізбасары | Мануэль Кесон | ||
Өмірбаяны | |||
Дүниеге келуі | 22 мамыр 1869 Кавите, Филиппин | ||
Қайтыс болуы | 6 ақпан 1964 (94 жас) Манила, Филиппиндер | ||
Әкесі | Карлос Агинальдо | ||
Анасы | Тринидад Фэми | ||
Жұбайы | 1. Хилария Росарио; 2. Мария Агонсио | ||
Балалары | Кармен Агинальдо-Меленсио, Эмилио мл., Мария Агинальдо-Поблете, Кристина Агинальдо-Сонтай, Мигель | ||
Қолтаңбасы | |||
өңдеу |
Эмилио Агинальдо, ис. Emilio Aguinaldo Эмилио (22.03.1869-06.02.1964) - филиппинның саяси қайраткері.
Испания езгісіне қарсы 1896 ж. басталған көтеріліске қосылған буржуазия-помещиктік топтың жетекшісі. Агинальдо Бонифасио өлтіргеннен кейін, көтерілісшілер үкіметінің төрағасы болды.
1897 ж. желтоқсанда испан өқіметімен күресті тоқтату жөіндегі келісімге қол қойды да, Гонконгке кетіп қалды.
1898 ж. испан-американ соғысы басталысымен, Филиппинге қайта оралып, көтерісшілерге қосылды; сонан соң үкімет басшысы және қолбасшы болып тағайындалды. Бірақ революциялық қозғплыстың өріс алуынан қорқып, АҚШ-ты жақтаушы ымырашылдарды қолдады.
1901 ж. халықты күресті тоқтатуға шақырды.
1930 жылдары Революция ардагерлерінің одағы, Ұлттық-социалисттік партия деп аталған буржуазия-ұлтшылдық ұйымдарды басқарды[1]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Қазақ Совет энциклопедиясы/Бас редакторы М.Қ.Қаратаев - Алматы, 1972, 1 том.