გენეტიკური კოდი
გენეტიკური კოდი — ნუკლეოტიდების თანმიმდევრობის მეშვეობით ცილების ამინომჟავური თანმიმდევრობის კოდირების ხერხი, რომელიც დამახასიათებელია ყველა ცოცხალი ორგანიზმისთვის.
დნმ-ში გამოიყენება ოთხი აზოტოვანი ფუძე — ადენინი (A), გუანინი (G), ციტოზინი (C), თიმინი (T). ეს ასოები ადგენენ გენეტიკური კოდის ანბანს. რნმ-ში გამოიყენება იგივე ნუკლეოტიდები, გარდა იმ ნუკლეოტიდისა, რომელიც შეიცავს თიმინს. იგი ჩანაცვლებულია ურაცილის (U) შემცველი მსგავსი ნუკლეოტიდით. დნმ-ისა და რნმ-ის მოლეკულებში ნუკლეოტიდები ლაგდება ჯაჭვში და ამგვარად იქმნება გენეტიკური ასოების თანმიმდევრობა.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- Азимов А. Генетический код. От теории эволюции до расшифровки ДНК. — М.: Центрполиграф, 2006. — 208 с — ISBN 5-9524-2230-6.
- Ратнер В. А.Генетический код как система[მკვდარი ბმული] — Соросовский образовательный журнал, 2000, 6, № 3, с.17-22.
- Crick FH, Barnett L, Brenner S, Watts-Tobin RJ. General nature of the genetic code for proteins — Nature, 1961 (192), pp. 1227–32
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- გენეტიკური კოდი — სტატია დიდი რუსული ენციკლოპედიიდან (რუსული)