Jump to content

Ջեսմին Ուորդ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ջեսմին Ուորդ
Դիմանկար
Ծնվել էապրիլի 1, 1977(1977-04-01) (47 տարեկան)
ԾննդավայրԲերկլի, Ալամեդա շրջան, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ
Քաղաքացիություն ԱՄՆ
Ազգությունաֆրոամերիկացի
ԿրթությունՍթենֆորդի համալսարան և Միչիգանի համալսարան
ԵրկերSing, Unburied, Sing?, Salvage the Bones? և Men We Reaped?
Մասնագիտությունվիպասան, գրող, ինքնակենսագիր և համալսարանի դասախոս
ԱշխատավայրԹուլեյնի համալսարան
Պարգևներ և
մրցանակներ
Կայքjesmynwardauthor.com
 Jesmyn Ward Վիքիպահեստում

Ջեսմին Ուորդ (անգլ.՝ Jesmyn Ward, ապրիլի 1, 1977(1977-04-01), Բերկլի, Ալամեդա շրջան, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ)[5], ամերիկացի արձակագիր և անգլերենի պրոֆեսոր Թուլեյնի համալսարանում, որտեղ հումանիտար գիտությունների ոլորտում ունեցել է Էնդրյու Մելլոնի պրոֆեսորական կոչում[6]։ Նա արժանացել է 2011 թվականի Ազգային գրքի մրցանակի գեղարվեստական գրականության համար՝՝ իր երկրորդ «Փրկեք ոսկորները» վեպի համար, իսկ 2017 թվականին արժանացել է Գեղարվեստական գրականության ազգային մրցանակին՝ «Երգիր, չթաղված, երգիր» վեպի համար[7][8][9]։ Նա նաև ստացել է 2012 թվականին Ալեքս մրցանակ[10] Կատրինա փոթորիկին դիմակայելու ժամանակ ընտանեկան սիրո և համայնքի մասին պատմվածքի համար[11]։ Նա միակ կինն է եղել և միակ աֆրոամերիկացին, որը երկու անգամ արժանացել է Գեղարվեստական գրականության ազգային մրցանակի[12]։ Ուորդի առաջին երեք վեպերի գործողությունները տեղի են ունենցել Միսիսիպիի հորինված Բուաս Սովաջ քաղաքում: Իր չորրորդ՝ «Թողեք, որ մենք իջնենք» վեպում, գլխավոր հերոս Աննիսը հավանաբար բնակվում է ավելի վաղ ժամանակվա Բուա Սովաժում, երբ նրան շղթայակապ տանում են Կարոլինայի ափից և աշխատանքի են ընդունում Միսիսիպիի շաքարի պլանտացիայի վրա՝ Նոր Օռլեանի մոտ:

Վաղ կյանք և կրթություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ջեսմին Ուորդը ծնվել է 1977 թվականին Բերքլիում, Կալիֆորնիա: Երբ նա երեք տարեկան է եղել՝ նրա ծնողները վերադարձել են հայրենի ԴեԼայլ, Միսիսիպի[13]։ Հայրենի քաղաքու նա սիրո և ատելության զգացողություններ է ունեցել իր հայրենի քաղաքի հետ այն բանից հետո, երբ պետական դպրոցում ենթարկվել է բռնության, իսկ հետո մայրը նրան տեղափոխել է մասնավոր դպրոց, որի համար նրան վճարել է մոր գործատուն[14]։

Իր ընտանիքում առաջինն է եղել, որը հաճախել է քոլեջ, Ուորդը ստացել է արվեստի բակալավրի կոչում անգլերեն լեզվով 1999 թվականին, իսկ արվեստի մագիստրոսի կոչումը՝ մեդիա ուսումնասիրությունների և հաղորդակցության ոլորտում 2000 թվականին, երկուսն էլ Ստենֆորդի համալսարանում[15][16][17]։ Ուորդը նախընտրել է դառնալ գրող՝ իր կրտսեր եղբոր հիշատակը հարգելու համար[18], որը սպանվել է հարբած վարորդի կողմից 2000 թվականի հոկտեմբերին, այն բանից հետո, երբ Ուորդը ավարտել է մագիստրատուրան[17][19]։ Վարորդին մահվան համար մեղադրանք չի առաջադրվել, միայն առաջադրվել է ավտովթարի վայրը լքելու համար[20]։

2005 թվականին Ուորդը Միչիգանի համալսարանից ստացել է կերպարվեստի մագիստրոսի կոչում գրականությանւ ոլորտում[21]։ Կարճ ժամանակ անց նա և իր ընտանիքը ենթարկվել են «Կատրինա» փոթորկի ազդեցությանը[22]։ Դելիսլում գտնվող իրենց տունը արագ հեղեղվել է, Ուորդի ընտանիքը ճանապարհ է ընկել իր մեքենայով՝ տեղական եկեղեցի հասնելու համար, բայց հայտնվել է տրակտորներով լի դաշտում[23]։ Երբ հողի տերերը ի վերջո ստուգել են իրենց ունեցվածքը՝ նրանք հրաժարվել են ծխականներին իրենց տուն հրավիրել՝ պնդելով, որ դրանք գերբնակեցված են[23]։ Ընտանիքն ի վերջո ապաստան է ստացել ճանապարհին մեկ այլ ընտանիքի կողմից[24]։

Ուորդը շարունակել է աշխատել Նոր Օռլեանի համալսարանում, որտեղ իր ամենօրյա ճանապարհորդությունը նրան տարել է փոթորկի հետևանքով ավերված թաղամասերով: Կարեկցելով վերապրողների պայքարին և համակերպվելով փոթորկի ժամանակ սեփական փորձի հետ՝ Ուորդը չի կարողացել ստեղծագործել երեք տարի՝ այն ժամանակ, երբ նրանից պահանջվել է հրատարակիչ գտնել իր առաջին վեպի համար՝ «Որտեղ արյունահոսում է գիծը»[25]։

Կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008 թվականինին՝ ճիշտ այն ժամանակ, երբ Ուորդը որոշել է հրաժարվել գրելուց և բուժօգնության ծրագրում գրանցվելուց, «Այնտեղ, որտեղ արյունահոսում է գիծը» աշխատությունը հրատարակել է Agate Publishing-ը[26]։ Վեպն ընտրվել է որպես գրքի ակումբի ընտրություն Essence ամսագրի կողմից[27] և 2009 թվականին ստացել է Ամերիկյան գրադարանային ասոցիացիայի (BCALA) Սև խմբի պատվավոր մրցանակ[28]։ Նա արժանացել է Վիրջինիայի Համագործակցության Համալսարանի Քաբելի առաջին արձակագիր մրցանակի[29] և Հուրսթոն-Ռայթի ժառանգության մրցանակի կարճ ցուցակում[30]։ Երկվորյակ հերոսներ Ջոշուան և Քրիստոֆ Դելիսլը ավարտել են միջնակարգ դպրոցը[31] «Այնտեղ, որտեղ արյունահոսող գիծը» պատմում է եղբայրների մասին, քանի որ նրանց ընտրությունը նրանց հակառակ ուղղություններով է տարել[32]։ Չցանկանալով լքել Միսիսիպիի ափին գտնվող փոքրիկ գյուղական քաղաքը, որտեղ իրենց մեծացրել է իրենց սիրող տատիկը՝ երկվորյակները պայքարում են աշխատանք գտնելու համար, Ջոշուան ի վերջո դառնում է նավապետ, իսկ Քրիստոֆը միանում է իր թմրավաճառ զարմիկին[32]։ Աստղանշված գրախոսության մեջ Publishers Weekly-ն Ուորդին անվանել է «նոր ձայն ամերիկյան գրականության մեջ», որը «անողոք նկարագրում է հուսահատությամբ լի աշխարհը, բայց ոչ՝ հուսահատ»[32]։

Իր երկրորդ վեպում «Փրկեք ոսկորները»՝ Ուորդը կրկին խոսում է Միսիսիպիի ափին մեծացած աղքատ սևամորթ եղբայրների և քույրերի ներքին կապի մասին[33]։ Պատմելով հղի դեռահաս աղջկա՝ Աշ Բատիստի, նրա երեք եղբայրների և նրանց հոր կյանքի մասին «Կատրինա» փոթորկին նախորդող 10 օրվա ընթացքում եղած աղետի և դրան հաջորդած օրվա մասին[34][35], Ուորդը օգտագործում է փոխաբերություններով հագեցած վառ լեզու՝ սիրո, բարեկամության հիմնարար ասպեկտները լուսավորելու համար, նաև՝ կիրք և քնքշություն[36]։ Համեմատելով իր գլխավոր հերոսուհու հմայքը հունական դիցաբանական կերպար Մեդեայի հետ՝ Ուորդը պատմել է Էլիզաբեթ Հուվերին The Paris Review-ից․ «Ինձ զայրացնում է, որ սպիտակամորթ ամերիկացի գրողների ստեղծագործությունը կարող է համընդհանուր լինել և հավակնել դասական տեքստերի կոչմանը, մինչդեռ սևամորթ հեղինակներն ու կին գրողները ընկալվում են որպես «այլք»: Ես կարծում եմ, որ Աշին կարելի է համապատասխանեցնել դասական կերպարին՝ Մեդեայի հակահերոսուհուն և այս ավանդույթը հռչակել որպես իմ արևմտյան գրական ժառանգության մի մասը: Իմ գրած պատմությունները վերաբերում են հենց իմ համայնքին և իմ ժողովրդին, ինչը նշանակում է, որ մանրամասները համապատասխանում են մեր հանգամանքներին»[37]։

Անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ուորդը ապրել է Միսիսիպիում և ունեցել է երկու երեխա։ Նրա ամուսինը՝ Բրենդոն Միլլերը մահացել է 2020 թվականի հունվարին[38]՝ սուր շնչառական հյուծվածության համախտանիշից[39], 33 տարեկանում։ Ուորդը գրել է իր մահվան մասին Vanity Fair- ի հոդվածում[40]։

Ճանաչում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • 2011՝ Ազգային գրքի մրցանակի դափնեկիր՝ «Փրկել ոսկորները»[41]
  • 2013՝ Գրական քննադատների ազգային մրցանակ (Ինքնակենսագրություն) կարճ ցուցակ՝ «Տղամարդը, որին մենք բռնաբարել են» գրքի համար[42]
  • 2017՝ թվականի Ազգային գրքի մրցանակի դափնեկիր «Երգիր, չթաղված, երգիր» ֆիլմի համար[43]
  • 2018՝ Անիսֆիլդ-Վուլֆի գրքի մրցանակ՝ «Երգիր, չթաղված, երգիր»[44]
  • 2018՝ Թայմ 100 [45]
  • 2022՝ Կոնգրեսի գրադարանի մրցանակ ամերիկյան գեղարվեստական գրականության համար[46]

Աշխատություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գեղարվեստական գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Որտեղ արյունահոսում է գիծը (Agat Publishing, 2008)
  • Փրկեք ոսկորները (Bloomsbury Publishing, 2011)
  • Երգիր, չթաղված, երգիր (Scribner, 2017)
  • Եկեք իջնենք (Scribner, 2023)[47][48]

Ոչ գեղարվեստական գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Տղամարդը, որին մենք բռնաբարել ենք (Bloomsbury Publishing, 2013)
  • Կրակը այս անգամ։ նոր սերունդը խոսում է ցեղի մասին (Simon & Schuster, 2016)
  • Նավարկեք ձեր աստղերը (Simon & Schuster, 2020)

References

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ https://www.nationalbook.org/books/salvage-the-bones/
  2. ↑ https://www.macfound.org/fellows/class-of-2017/jesmyn-ward#searchresults
  3. ↑ http://time.com/collection/most-influential-people-2018/5217535/jesmyn-ward
  4. ↑ https://www.nationalbook.org/books/sing-unburied-sing/
  5. ↑ Ward, Jesmyn (September 16, 2014). Men We Reaped: A Memoir (Paperback ed.). New York. էջ 42. ISBN 978-1608197651. OCLC 869343489.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
  6. ↑ «Jesmyn Ward, School of Liberal Arts at Tulane University». School of Liberal Arts at Tulane University. Վերցված է 2022-03-19-ին.
  7. ↑ "National Book Awards – 2011" Արխիվացված Նոյեմբեր 21, 2018 Wayback Machine. National Book Foundation. Retrieved March 27, 2012.
  8. ↑ Kellogg, Carolyn (November 17, 2011). «Jesmyn Ward wins National Book Award for fiction». Los Angeles Times.
  9. ↑ «2017 National Book Awards». National Book Foundation. Արխիվացված օրիգինալից November 14, 2018-ին. Վերցված է 16 November 2017-ին.
  10. ↑ Angela Carstensen (January 24, 2012). "The Alex Awards, 2012" Արխիվացված Հունվար 27, 2012 Wayback Machine, School Library Journal.
  11. ↑ Jeffrey Brown (August 26, 2011). "In 'Salvage the Bones,' Jesmyn Ward Tells Personal Story of Hurricane Katrina" Արխիվացված 2014-01-17 Wayback Machine, PBS NewsHour.
  12. ↑ «Jesmyn Ward is the first woman to win two National Book Awards for Fiction». EW.com. Արխիվացված օրիգինալից February 16, 2021-ին. Վերցված է 2020-12-23-ին.
  13. ↑ Cardé, Leslie (May 18, 2018). «Meet Jesmyn Ward, the celebrated novelist speaking at Tulane's commencement». The Advocate. New Orleans. Վերցված է October 17, 2023-ին.
  14. ↑ Ed Lavandera (November 18, 2011). "Ignored by literary world, Jesmyn Ward wins National Book Award" Արխիվացված Նոյեմբեր 22, 2011 Wayback Machine, CNN.
  15. ↑ Judy Johnson (March 2014). "Jesmyn Ward." Current Biography. Vol. 75, no. 3. p. 86. Abstract retrieved via ProQuest database. September 3, 2017. "The first in her family to attend college, Ward was admitted to Stanford University, where she earned both her bachelor's degree in English in 1999 and master's degree in media studies and communication in 2000."
  16. ↑ "Red All Over Արխիվացված Փետրվար 16, 2021 Wayback Machine". Stanford Magazine. Stanford Alumni Association. March/April 2013. Retrieved September 3, 2017. Refers to "Jesmyn Ward, '99, MA '00" as the author of Salvage the Bones, one of the titles chosen to be distributed at the university's World Book Night in April 2013.
  17. ↑ 17,0 17,1 Jesmyn Ward (September 3, 2013). "No Mercy in Motion Արխիվացված Սեպտեմբեր 4, 2017 Wayback Machine". Guernica. guernicamag.com. Retrieved September 3, 2017.
  18. ↑ Julie Bosman (November 16, 2011). "National Book Awards Go to 'Salvage the Bones' and 'Swerve'" Արխիվացված Նոյեմբեր 21, 2011 Wayback Machine, The New York Times.
  19. ↑ Staff and wire reports/Susan Whitall (November 18, 2011). "U-M grad takes top national book honor".(չաշխատող հղում) The Detroit News.
  20. ↑ Ward, Jesmyn. “On Witness and Respair: A Personal Tragedy Followed by Pandemic.” Vanity Fair, 1 Sept. 2020, www.vanityfair.com/culture/2020/08/jesmyn-ward-on-husbands-death-and-grief-during-covid.
  21. ↑ Staff and wire reports/Susan Whitall (November 18, 2011). "U-M grad takes top national book honor".(չաշխատող հղում) The Detroit News.
  22. ↑ Ed Lavandera (November 18, 2011). "Ignored by literary world, Jesmyn Ward wins National Book Award" Արխիվացված Նոյեմբեր 22, 2011 Wayback Machine, CNN.
  23. ↑ 23,0 23,1 Jennifer Xu (November 15, 2011). "'U' MFA alum Jesmyn Ward nominated for National Book Award for 'Salvage the Bones'" Արխիվացված Նոյեմբեր 19, 2011 Wayback Machine, The Michigan Daily.
  24. ↑ Alison Flood (November 17, 2011). "Hurricane Katrina novel wins National Book Award" Արխիվացված Մարտ 22, 2016 Wayback Machine, The Guardian.
  25. ↑ Noam Cohen (November 19, 2011). "Breakfast Meeting, Nov. 17" Արխիվացված Նոյեմբեր 23, 2011 Wayback Machine, The New York Times.
  26. ↑ Alison Flood (November 17, 2011). "Hurricane Katrina novel wins National Book Award" Արխիվացված Մարտ 22, 2016 Wayback Machine, The Guardian.
  27. ↑ Jennifer Xu (November 15, 2011). "'U' MFA alum Jesmyn Ward nominated for National Book Award for 'Salvage the Bones'" Արխիվացված Նոյեմբեր 19, 2011 Wayback Machine, The Michigan Daily.
  28. ↑ BCALA Literary Awards Committee (January 25, 2009). «BCALA Announces the 2009 Literary Awards Winners» (press release). Black Caucus of the American Library Association. bcala.org. Արխիվացված է օրիգինալից April 26, 2012-ին. Վերցված է September 3, 2017-ին.
  29. ↑ Staff (January 25, 2009). "Eighth Annual VCU Cabell First Novelist Award, 2009: Deb Olin Unferth for Vacation (McSweeney's)" Արխիվացված Դեկտեմբեր 6, 2011 Wayback Machine, Virginia Commonwealth University Cabell First Novelist Award.
  30. ↑ Staff (November 2011). "2011 National Book Award Winner, Fiction. Jesmyn Ward. Salvage the Bones" Արխիվացված Նոյեմբեր 14, 2011 Wayback Machine, The National Book Foundation.
  31. ↑ Staff (BOMB 105/FAll 2008). "Where the Line Bleeds by Jesmyn Ward. Read by Jesmyn Ward. Podcast" Արխիվացված Նոյեմբեր 10, 2011 Wayback Machine, BOMB Magazine.
  32. ↑ 32,0 32,1 32,2 Staff (September 22, 2008). "Fiction Review: Where the Line Bleeds by Jesmyn Ward" Արխիվացված Դեկտեմբեր 19, 2011 Wayback Machine, Publishers Weekly.
  33. ↑ Ed Lavandera (November 18, 2011). "Ignored by literary world, Jesmyn Ward wins National Book Award" Արխիվացված Նոյեմբեր 22, 2011 Wayback Machine, CNN.
  34. ↑ Jeffrey Brown (August 26, 2011). "In 'Salvage the Bones,' Jesmyn Ward Tells Personal Story of Hurricane Katrina" Արխիվացված 2014-01-17 Wayback Machine, PBS NewsHour.
  35. ↑ Staff (May 23, 2011). "Fiction Review: Salvage the Bones by Jesmyn Ward" Արխիվացված Փետրվար 2, 2014 Wayback Machine, Publishers Weekly.
  36. ↑ Ron Charles (November 9, 2011). "The turmoil before the storm" Արխիվացված Փետրվար 16, 2021 Wayback Machine, The Washington Post.
  37. ↑ Elizabeth Hoover (August 30, 2011). "Jesmyn Ward on 'Salvage the Bones'" Արխիվացված Փետրվար 21, 2012 Wayback Machine, The Paris Review.
  38. ↑ «Brandon's obituary». Արխիվացված օրիգինալից February 16, 2021-ին. Վերցված է September 1, 2020-ին.
  39. ↑ Brockes, Emma (October 21, 2023). «Novelist Jesmyn Ward: 'Losing my partner almost made me stop writing'». The Guardian. Վերցված է October 21, 2023-ին.
  40. ↑ Ward, Jesmyn (2020-09-01). «On Witness and Respair: A Personal Tragedy Followed by Pandemic». Vanity Fair (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից February 1, 2021-ին. Վերցված է 2020-09-01-ին.
  41. ↑ Staff (November 2011). "2011 National Book Award Winner, Fiction. Jesmyn Ward. Salvage the Bones" Արխիվացված Նոյեմբեր 14, 2011 Wayback Machine, The National Book Foundation.
  42. ↑ «Announcing the National Book Critics Awards Finalists for Publishing Year 2013». National Book Critics Circle. January 14, 2014. Արխիվացված է օրիգինալից January 15, 2014-ին. Վերցված է January 14, 2014-ին.
  43. ↑ «2017 National Book Awards». National Book Foundation. Արխիվացված օրիգինալից November 14, 2018-ին. Վերցված է 16 November 2017-ին.
  44. ↑ «Sing, Unburied, Sing». Արխիվացված օրիգինալից August 20, 2018-ին. Վերցված է August 19, 2018-ին.
  45. ↑ Daniels, Lee. «Jesmyn Ward is on the 2018 TIME 100 List». Time. Արխիվացված օրիգինալից April 20, 2018-ին. Վերցված է January 26, 2018-ին.
  46. ↑ «Jesmyn Ward». Library of Congress, Washington, D.C. 20540 USA. Վերցված է 2022-07-07-ին.
  47. ↑ Wilson, Jennifer (2023-10-20). «In Jesmyn Ward's New Novel, Slavery Is Hell and Dante Is Our Guide». The New York Times (ամերիկյան անգլերեն). ISSN 0362-4331. Վերցված է 2023-11-01-ին.
  48. ↑ Brockes, Emma; @emmabrockes (2023-10-21). «Novelist Jesmyn Ward: 'Losing my partner almost made me stop writing'». The Guardian (բրիտանական անգլերեն). ISSN 0261-3077. Վերցված է 2023-11-01-ին.

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ջեսմին_Ուորդ&oldid=10145619» էջից