Shirakami-Sanchi
Tipo | espazo natural bioma montano (pt) cordilleira | ||||
---|---|---|---|---|---|
Epónimo | Mount Shirakami (en) | ||||
Localizado na área protexida | Akita Shirakami Prefectural Natural Park (en) e Happo-Shirakami Geopark (en) | ||||
Localización | |||||
División administrativa | Prefectura de Aomori, Xapón e Prefectura de Akita, Xapón | ||||
| |||||
Características | |||||
Altitude | 766 m | ||||
Punto máis alto | Mount Mukaishirakami (en) (1.250 m ) | ||||
Superficie | Patrimonio da Humanidade: 16.971 ha Natural environment preservation area (en) : 14.043 ha | ||||
Patrimonio da Humanidade | |||||
Tipo | Patrimonio natural → Asia-Oceanía insular | ||||
Data | 1993 (17ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (ix) | ||||
Identificador | 663 | ||||
Natural environment preservation area (en) | |||||
Categoría Ib da UICN: área silvestre | |||||
World Database on Protected Areas | |||||
Identificador | 68915 | ||||
Actividade | |||||
Premios | 100 Landscapes of Heisei (en) | ||||
Shirakami-Sanchi (白神山地?) é un Patrimonio da Humanidade da UNESCO na rexión de Tōhoku ao norte de Honshū, Xapón. Esta zona montañosa inclúe o último bosque virxe de Faia de Siebold que antes cubría a maior parte do norte do Xapón. A área atópase entre as prefecturas de Akita e Aomori. Do total de 1300 km², un tramo de 169,7 169,7 km² incluíuse na lista de Patrimonio da Humanidade en 1993.[1] A fauna que se atopa na zona inclúe o oso negro xaponés, o serow xaponés, o macaco xaponés e 87 especies de aves. Shirakami-Sanchi foi un dos primeiros sitios inscritos na Lista do Patrimonio Mundial do Xapón, xunto con Yakushima, o Castelo de Himeji e os Monumentos budistas da rexión de Hōryū-ji en 1993. Necesítase permiso da Forest Management para entrar no corazón do Shirakami-Sanchi.
Localización
[editar | editar a fonte]Shirakami-Sanchi é unha zona salvaxe que cobre un terzo da cordilleira de Shirakami. Ten o bosque de faias virxe máis grande que queda do leste asiático e é un resto dos bosques de faias de temperados fríos que cubriron os outeiros e ladeiras das montañas do norte do Xapón desde hai oito a doce mil anos. A zona ten unha altitude que varía de 100 m. a 1.243 m. sobre o nivel do mar. Os bosques de faias distribúense por América do Norte, Europa e Asia Oriental, e pénsase que se orixinaron da vexetación circumpolar antes do Último período glaciar. A localización preto do Mar do Xapón caracterízase por un ambiente de neve intensa, o que permite que a zona conserve un ecosistema completo de bosque de faias clímax estable, que desapareceu da maior parte do mundo.
O Patrimonio da Humanidade atópase dentro dos límites de varios municipios Ajigasawa, Fujisato, Fukaura e Nishimeya. As fervenzas de Anmon no Taki atópanse na parte occidental de Nishimeya, a uns 3,5 km. ao oeste do Lago Miyama.
Destacados
[editar | editar a fonte]Bosque primitivo de faias
[editar | editar a fonte]Ademais das faias, atópanse no bosque Katsura, Kalopanax, Ostrya japonica e outras especies de árbores caducifolias altas. Os bosques plantados de árbores de madeira, como o cedro xaponés, substituíron moitos dos bosques de faias do norte do Xapón, con todo, dentro dos límites dos bosques de faias non modificados Shirakami-Sanchi distribúense densa e continuamente. A zona é en gran parte un deserto sen estradas, camiños ou instalacións artificiais. A faia adoita ser inadecuada para o cultivo do cogomelo shiitake. Polo tanto, os bosques de faias nunca foron perturbados polos agricultores de shiitake e seguen nun estado de conservación moito maior que o dos bosques circundantes. Ademais das estritas proteccións legais, case non se levou a cabo a tala de faias pola falta de acceso e o terreo accidentado. Así mesmo, as actividades turísticas limítanse principalmente ás zonas próximas ao límite.
A rexión de Shirakami-Sanchi tamén contén grandes áreas de bosque non incluídas na Lista do Patrimonio Mundial, e o nivel de preservación destas áreas non é tan alto como na zona central catalogada.
Anmon no taki (Fervenza Porta das sombras)
[editar | editar a fonte]Estas triplas cataratas do Patrimonio da Humanidade tamén se atopan dentro dos límites do Parque Natural da Prefectura de Akaishi Keiryū Anmon no Taki, e son facilmente accesibles a pé.
Animais
[editar | editar a fonte]- Peto negro (monumento natural)
- Capricornis crispus (un tipo de caprinos) (monumento natural)
- Aguia azor de montaña
- Aguia real
- Macaco xaponés
- Glíridos
- Oso tibetano
Parque cuasi-nacional de Tsugaru
[editar | editar a fonte]Shirakami-Sanchi limita ao leste co Parque cuasi-nacional de Tsugaru.
Shirakami-dake
[editar | editar a fonte]Shirakami-dake é o pico máis alto de Shirakami-Sanchi. Ten 1.232 m. de altura.[2] O pico en si non forma parte do Patrimonio da Humanidade e, como tal, non é necesario permiso para subir. O cume está equipado con instalacións sanitarias e de abrigo.
Yūkyū-no-Mori (悠久の杜) Festival de Shirakami
[editar | editar a fonte]Ao pé do Shirakami-Sanchi, a cidade de Hachimori no distrito de Yamamoto da prefectura de Akita celebra un concerto anual ao aire libre.
Notas
[editar | editar a fonte]- Referencias
- ↑ "Shirakami-Sanchi". UNESCO World Heritage Centre. United Nations. 1992–2018. Consultado o 6 dexaneiro de 2018.
- ↑ Atlas de Xapón, Imidas Shueisha, Tokio 1990
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Shirakami-Sanchi |