Oskar Kokoschka

Oskar Kokoschka

Biografía
Nacemento	1 de marzo de 1886 Pöchlarn (Imperio Austrohúngaro)
Morte	22 de febreiro de 1980 (93 anos) Montreux, Suíza
Causa da morte	infarto agudo de miocardio
Lugar de sepultura	cemiterio de Clarens
Educación	University of Applied Arts Vienna (en)
Actividade
Campo de traballo	Pintura, artes visuais, literatura e teatro
Lugar de traballo	Viena Inglaterra Praga Estados Unidos de América
Ocupación	pintor, debuxante, artista visual, ilustrador, escritor, artista gráfico, profesor universitario, deseñador, dramaturgo, poeta, artista
Empregador	Dresden Academy of Fine Arts (en)
Membro de	Academia Real Inglesa (pt) (membro de honra) Academia Bávara de Belas Artes
Xénero artístico	Arte de paisaxes
Movemento	Expresionismo
Alumnos	Günther Teutsch (pt) , Olle Angkvist (pt) , Carin Tham (pt) , Ida Cooke (en) , Hilde Goldschmidt (pt) , Louise Scott (pt) e Sven Boltenstern
Influencias	George Minne (pt)
Representante	Artists Rights Society
Carreira militar
Conflito	Primeira guerra mundial
Participou en
28 de xuño de 1964	Documenta III (en)
11 de xullo de 1959	Documenta II (en)
16 de xullo de 1955	documenta (en)
Obra
Obras destacables (1913) A noiva do vento (pt) (1937) Self-Portrait of a Degenerate Artist (en) (1950) Prometheus (en)
Arquivos en	Biblioteca Central de Zurique (pt) [ Nachl. O. Kokoschka 1 - 632, 1000 - 1005]
Familia
Parella	Olda Kokoschka
Premios
(1976)  Lovis Corinth Prize (en) (1960)  Premio Erasmus  Orde do Mérito das Ciencias e as Artes  Prêmio Lichtwark (pt)
Sinatura
Descrito pola fonte	Hamburgische Biografie Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Кокошка Оскар) Obálky knih,

Oskar Kokoschka, nado en Pöchlarn o 1 de marzo de 1886 e finado en Montreux o 22 de febreiro de 1980, foi un pintor e poeta austríaco, coñecido principalmente polos seus retratos e paisaxes expresionistas.

Traxectoria

Primeiros anos

Oskar Kokoschka naceu no seo dunha humilde familia dedicada á arte da ourivaría, que residía na pequena localidade austríaca de Pöchlarn, situada na ribeira do río Danubio. Como consecuencia do proceso de industrialización ao que estaba a ser sometida gran parte de Europa central por aquel entón, os seus achegados sufriron unha serie de graves problemas económicos que o levaron a tentar buscar unhas vías de renovación e reivindicación da fabricación artesanal.

Con dezanove anos ingresou na Escola de Artes e Oficios de Viena, lugar en que desenvolveu a súa preparación académica entre os anos 1905 e 1908. Durante o catro anos seguintes traballou conxuntamente co arquitecto e deseñador industrial Josef Hoffmann, quen creara unha serie de obradoiros caracterizados por desenvolver a súa actividade dun modo cooperativo. A partir do ano 1908, fíxose cada vez máis evidente a influencia que exercían sobre el personaxes como Gustav Mahler, Gustav Klimt e Sigmund Freud.

Inicio da carreira

En 1908 publicou o seu primeiro libro de poemas, Die traumenden Knaben, ilustrado por el mesmo, que tomou a forma dunha fantasía adolescente que era demasiado pouco apropiada para un público mozo. Nesta primeira obra aínda era posible advertir unha gramática lineal, plana e decorativa propia do movemento moderno vienés. Nese mesmo ano realizou unha serie de carteis e postais para a Wiener Werkstätte (Talleres de Viena), que foron expostos na Kunstschau vienesa, xunto unha escultura e o libro Die Träumenden Knaben. Con todo, as súas obras foron moi mal acollidas por parte do público e da crítica, sentíndose estes sectores agraviados pola fortísima expresividade das súas creacións. A mesma reacción deuse cando estreou a súa obra teatral Mörder, die Hoffnung der Frauen ("O asasino, a esperanza das mulleres"), que foi a creación pioneira do expresionismo escénico.

En 1909 coñeceu o arquitecto Adolf Loos, quen lle ofreceu protección a cambio da súa arte, é dicir, estableceuse unha relación de mecenado. Despois de traballar en diferentes proxectos que lle foron encomendados por parte do seu protector (entre eles o seu primeiro retrato), Adolf Loos puxo en contacto a Oskar con Herwarth Walden, que era o fundador da revista expresionista Der Sturm. Con posterioridade, Kokoschka tamén se vinculou con Karl Graus e o círculo de Käthe Richter.

Traslado a Berlín

Kokoschka en 1963

Frustrado polas malas críticas recibidas durante a súa estadía en Viena, o artista autríaco decidiu mudarse á capital alemá no ano 1910, coa axuda de Herwarth Walden. Na nova cidade dedicouse fundamentalmente a retratar as personaxes que estaban vinculadas á intelectualidade alemá e austríaca da época ata o estalido da primeira guerra mundial.

Romance con Alma Mahler

Entre os anos 1912 e 1915 mantivo unha relación sentimental con Alma Mahler, viúva do compositor Gustav Mahler, que acabou por romper trala fuxida de Alma ao temer o desenlace dun romance que por ocasións chegaba a rozar a tolemia. Unha vez acabada a relación, Kokoschka decidiu elaborar unha pintura que puxese de manifesto a forza do amor e a perduración deste a pesar das múltiples adversidades: A noiva do vento. Así mesmo, encargou a fabricación dunha boneca de tamaño real. Aínda que intentaba simular a Alma e recibir o seu afecto, a boneca non satifixo a Kokoschka e destruíuna durante unha festa.

Despois da primeira guerra mundial

Entre 1919 e 1924 foi profesor da Escola de Artes de Dresden.

Volveu a Viena en 1933 e despois da morte da súa nai, en 1934, exiliouse en Praga por razóns políticas. Alí coñeceu a Olga Palkovska, con quen contraeu matrimonio. En 1938, debido á ocupación nazi de Checoslovaquia, abandonou o seu estudio en Moldavia e fuxiu coa súa esposa a Londres (1938-53). En 1946 converteuse en cidadán británico e viaxou brevemente aos Estados Unidos en 1947.

En 1953, estabeleceuse en Villeneuve (Suíza), onde pasou os últimos 27 anos da súa vida. Ata 1978 non recuperou a nacionalidade austríaca.

Morte

Kokoschka en 1963

A longa e axitada vida do pintor austríaco, expoñente do expresionismo, concluíu en Montreux, ao non superar un infarto de miocardio. O seu falecemento sobreveu mentres se atopaba ditando as súas memorias. Foi enterrado no cemiterio central de Montreux.

Véxase tamén

Bibliografía

• Alfred Weidinger, Alice Strobl: Oskar Kokoschka. Die Zeichnungen und Aquarelle 1897-1916. Werkkatalog, 1. Band. Hg. Albertina. Verlag Galerie Welz, Salzburg 2008, ISBN 978-3-85349-290-1
• Hilde Berger: Ob es Hass ist solche Liebe? Oskar Kokoschka und Alma Mahler, Böhlau Verlag, Wien 1999,203 S., ISBN 3-205-99103-6 2008 ISBN 978-3-205-78078-6
• Oliver Hilmes: Witwe im Wahn  –  Das Leben der Alma Mahler-Werfel, Siedler Vlg., München 2004, 482 S., 40 s/w-Abb., ISBN 978-3-88680-797-0.
• Wolfgang Maier-Preusker: Buch- und Mappenwerke mit Grafik des Deutschen Expressionismus, Ausst.Kat. für Hansestadt Wismar, Wien 2006, ISBN 3-900208-37-9
• Heinz Spielmann: Oskar Kokoschka  –  Leben und Werk, Dumont Vlg., 535 S., 151 farb. u. 481 s/w-Abb., Köln 2003, ISBN 978-3-8321-7320-3. Grundlegende und umfassende Standardmonographie.
• Alfred Weidinger: Kokoschkas King Lear. Hg. Albertina, Wien 1995, ISBN 3-900656-29-0
• Alfred Weidinger: Kokoschka und Alma Mahler  –  Dokumente einer leidenschaftlichen Begegnung, Reihe 'Pegasus Bibliothek', Prestel Vlg., München/New York 1996, 123 S., ISBN 3-7913-1711-3.
• Widerstand statt Anpassung: Deutsche Kunst im Widerstand gegen den Faschismus 1933–1945, Elefanten Press Verlag GmbH, Berlín 1980
• Norbert Werner (Hg.): Kokoschka  –  Leben und Werk in Daten und Bildern, it 909, 249 S., Insel Vlg., Frankfurt/M. 1991, ISBN 3-458-32609-X, Informative Kompaktdarstellung mit hälftigem Bildanteil.
• Hans M. Wingler, Friedrich Welz: Oskar Kokoschka - Das druckgraphische Werk, Verlag Galerie Welz, Salzburg 1975 ISBN 3-85349-037-9
• Johann Winkler, Katharina Erling: Oskar Kokoschka  –  Die Gemälde 1906-1929, Verlag Galerie Welz, Salzburg 1995
• Alfred Weidinger: Oskar Kokoschka. Träumender Knabe Belvedere, Wien 2008, ISBN 978-3-901508-37-0

Ligazóns externas

• Fondation Oskar Kokoschka Arquivado 25 de febreiro de 2021 en Wayback Machine.
• Rojas, Alberto. "Hitler, Kokoschka y el examen que marcó el destino del mundo". El Mundo. 29 de outubro de 2008 (en castelán)
• Cadros de Kokoschka en Pintura.aut.org