Erna Schneider Hoover
| Nome orixinal | (en) Erna Schneider Hooverr  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 19 de xuño de 1926 (98 anos) Irvington, Estados Unidos de América (pt)  |
| Educación | Universidade Yale Wellesley College (pt) Columbia High School (en) |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Matemáticas |
| Ocupación | inventora, informática teórica, enxeñeira, matemática |
| Empregador | Bell Labs |
| Membro de | |
| Premios | |
Erna Schneider Hoover, nada en Nova Jersey o 19 de xuño de 1926, é unha matemática estadounidense coñecida por inventar un sistema automático de conmutación telefónica [1] [2] que evitaba as sobrecargas do sistema durante as horas punta. As chamadas entrantes foron controladas por un ordenador, axustando automaticamente a aceptación da chamada.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Doutorouse na Universidade de Yale en filosofía e fundamentos das matemáticas en 1951. Ensinou no Swarthmore College de 1951 a 1954, ensinando filosofía e lóxica. En 1954 uniuse a Bell Laboratories como técnica asociado superior e foi ascendida en 1956. Os sistemas de cambio neses anos pasaron de tecnoloxías electrónicas a informáticas e os problemas producíronse cando unha central telefónica estaba saturada de miles de chamadas nun curto período de tempo, o que provocou o colapso do sistema. [3] [4]
Hoover aplicou o seu coñecemento de lóxica simbólica e teoría de retroalimentación para programar os mecanismos de control dun centro de chamadas que impoñía a orde en todo o sistema e facía o servizo moito máis robusto. A invención foi unha das primeiras patentes de software emitidas e os principios da súa invención aínda se usan en equipos de telecomunicacións no século XXI. Despois converteuse na primeira muller supervisora dun departamento técnico en Bell Labs. [4]
Hoover traballou entón en varias aplicacións de alto nivel, como programas de control de radar do sistema de salvagarda de mísiles balísticos Safeguard, sistemas para interceptar cabezas de mísiles balísticos intercontinentais entrantes. O seu departamento traballou en métodos de intelixencia artificial, grandes bases de datos e software transaccional para soportar grandes redes telefónicas. Traballou nos Laboratorios Bell durante 32 anos ata xubilarse en 1987. Hoover é considerada unha pioneira no campo da tecnoloxía informática.[3]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Meet the 2008 National Inventors Hall of Fame Inductees". 2012-04-28. Archived from the original on 28 de abril de 2012. Consultado o 24 de abril de 2021.
- ↑ "Fame calls on 2 titans of telephony in NJ". NJ.com (en anglès).
- ↑ 3,0 3,1 "Erna Hoover biography". World of Computer Science.
- ↑ 4,0 4,1 Alpha Doggs (15 febrer 2008). "Phone switching pioneers to be inducted in National Inventors Hall of Fame". Network World. Arquivado dende o orixinal o 03 de xaneiro de 2011.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Uve, Sandra (2018). Supermujeres, superinventoras: Ideas brillantes que transformaron nuestra vida. Madrid: Planeta S.A. ISBN 978-84-16890-97-2.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Erna Schneider Hoover no blog Mujeres con ciencia
- Erna Schneider Hoover - ETHW
