Edukira joan

Kloropreno

Wikipedia, Entziklopedia askea
Kloropreno
Formula kimikoaC4H5Cl
SMILES kanonikoa2D eredua
MolView3D eredua
Motakonposatu organokloratu eta konposatu asegabe
Ezaugarriak
Dentsitatea
0,96 g/cm³ (20 ℃)
Fusio-puntua−103 ℃
Irakite-puntua59 ℃ (760 Torr)
59,4 ℃ (101,325 kPa)
Lurrun-presioa188 mmHg (20 ℃)
Masa molekularra88,008 Da
Erabilera
Rolaoccupational carcinogen (en) Itzuli eta kantzerigeno
Arriskuak
NFPA 704
3
2
0
Lehergarritasunaren beheko muga1,9 % (V/V)
Lehergarritasunaren goiko muga11,3 % (V/V)
Denboran ponderatutako esposizio muga90 mg/m³ (8 h, Ameriketako Estatu Batuak)
Esposizioaren goiko muga3,6 mg/m³ (baliorik ez)
Flash-puntua−20 ℃
IDLH1.086 mg/m³
Eragin dezakechloroprene exposure (en) Itzuli
Identifikatzaileak
InChlKeyYACLQRRMGMJLJV-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia126-99-8
ChemSpider29102
PubChem31369
Reaxys741875
Gmelin39481
ChEBI277888
ChEMBLCHEMBL555660
RTECS zenbakiaEL9625000
ZVG11630
DSSTox zenbakiaEL9625000
EC zenbakia204-818-0
ECHA100.004.381
MeSHD002737
Human Metabolome DatabaseHMDB0250123
UNII42L93DWV3A
KEGGC19208

Kloroprenoa (IUPAC: 2-klorobuta-1,3-dieno) konposatu organiko halogenatua da CH2=CCl−CH=CH2 formula molekularra duena. Kloroprenoa likido kolorge lurrunkorra da, usain sarkorra duena[1].

Kloroprenoa toxikoa izateaz gain oso sukoia da, sugar-puntua 11 C-koa baitu.

Kloroprenoaren produkzioa ia osorik polikloropreno edo neopreno polimeroa sintetizatzeko monomero gisa usatzen da. Neoprenoa erabilera zabaleko kautxu sintetikoa da.

1960ko hamarkadara arte, kloroprenoa «sintesi azetilenikoa» deiturikoaren bidez ekoizten zen. Prozesu horretan, azetilenoa dimerizatu egiten da binilazetilenoa emateko. Binilazetilenoa hidrogeno kloruroarekin konbinatzen da gero, 4-klorobuta-1,2-dienoa emateko, zein kobre(I) kloruroaren presentzian, 2-klorobuta-1,3-dieno, hots, Kloropreno gisa berrantolatzen den[2].

Chloroprene synthesis

Sintesi horrek desabantaila batzuk ditu, hala nola energia-kontsumo handia eta hasieran egin beharreko inbertsio handia.

Fabrikatzaile guztiek baliatzen duten kloroprenoaren sintesi modernoak butadienoa usatzen du lehengai moduan. Buta-1,3-dienoari kloro-atomo bat gehitzen zaio eta 1,4-diklorobut-2-eno ematen du. Honen isomerizazioak 1,2-diklorobot-3-eno ematen du. Ondoren, hidrogeno-atomo bat 3 posiziotik erauzten da, eta kloro-atomo bat 4 posiziotik lotura bikoitz bat eratzen delarik molekularen 3 eta 4 karbonoen artean, hots, kloroprenoa.

CH2=CHCH=CH2 + Cl2 → ClCH2CH=CHCH2Cl
ClCH2CH=CHCH2Cl → ClCH2CHClCH=CH2
ClCH2CHClCH=CH2 → CH2=CClCH=CH2 + HCl

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. (Ingelesez) PubChem. «Chloroprene» pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (Noiz kontsultatua: 2024-08-15).
  2. (Ingelesez) Rossberg, Manfred; Lendle, Wilhelm; Pfleiderer, Gerhard; Tögel, Adolf; Dreher, Eberhard-Ludwig; Langer, Ernst; Rassaerts, Heinz; Kleinschmidt, Peter et al.. (2006-07-15). Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA ed. «Chlorinated Hydrocarbons» Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA)  doi:10.1002/14356007.a06_233.pub2. ISBN 978-3-527-30673-2. (Noiz kontsultatua: 2024-08-15).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]