Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τάρβος (δορυφόρος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τάρβος

Ο Τάρβος (το μεγαλείτερο αντικείμανο) από το Κασσίνι-Χόιχενς , στις 26 Φεβρουαρίου 2010.

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από Μπρετ Γκλάντμαν, Τζον Τζ. Κάβελαρς,
R. L. Allen, T. Rigg,
C. W. Hergenrother, S. M. Larson,
A. Doressoundiram και J. Romon
Ημερομηνία Ανακάλυψης 23 Σεπτεμβρίου 2000
Χαρακτηριστικά τροχιάς
Ημιάξονας τροχιάς 17.983.000 Km
Εκκεντρότητα 0,5305
Περίοδος περιφοράς 926,2 ημέρες
Κλίση 33,825° (προς την Εκλειπτική)
Είναι δορυφόρος του Κρόνου
Φυσικά χαρακτηριστικά
Διαστάσεις - Km
Μέση Ακτίνα 7,5 Km
Περίοδος περιστροφής άγνωστη
Χρώμα Ανοιχτό κόκκινο
B-V=0.0.77 R-V=0.57
Λευκαύγεια 0,04

Ο Τάρβος (αγγλικά: Tarvos‎‎), ή Κρόνος ΧΧΙ (Saturn XXI), είναι ένας ακανόνιστος φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Κρόνου. Ανακαλύφθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου του 2000 και έλαβε το προσωρινό όνομα S/2000 S 4[1][2]. Το όνομά του, που του δόθηκε τον Αύγουστο του 2003, προέρχεται από τον Τάρβο, μία θεότητα του Γαλατικού Πανθέου[3], με μορφή ταύρου που φέρει τρεις γερανούς στην πλάτη του (Tarvos Trigaranus).

Η τροχιά του γύρω από τον Κρόνο έχει μέση απόσταση από αυτόν 18 εκατομμύρια χλμ. και περίοδο περιφοράς 926 ημερών. Έχει περίπου 15 χλμ. διάμετρο (με λευκαύγεια 0,04). Έχει την πιο έκκεντρη διάμετρο γύρω από τον Κρόνο

Είναι μέλος της Γαλατικής ομάδας ανώμαλων δορυφόρων.

Μοιραζόμενος την ίδια τροχιά και όντας ορατός με ένα παρόμοιο ανοιχτό-κόκκινο χρώμα με τον Αλμπιόριξ, ο Τάρβος θεωρείται πως προέρχεται από έναν διαμελισμό ενός άλλου σώματος (προγεννήτορας), από το οποίο προέκυψε και ο Αλμπιόριξ.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]