Μετάβαση στο περιεχόμενο

Επαρχία Φορμόσα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φορμόσα

Σημαία

Έμβλημα
ΧώραΑργεντινή
Διοικητική υπαγωγήΑργεντινή
ΠρωτεύουσαΦορμόσα
Ίδρυση15  Ιουνίου 1955[1]
Διοίκηση
 • Κυβερνήτης της Επαρχίας ΦορμόσαΓκίλδο Ινσφράν (από 2023)[2]
Έκταση72.066 km²[3]
Υψόμετρο115 μέτρα
Πληθυσμός607.419 (2022)[4][5]
Γεωγραφικές συντεταγμένες26°11′0″S 58°10′30″W
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η επαρχία Φορμόσα (ισπανικά: Formosa‎‎, ισπανική προφορά: foɾˈmosa) είναι επαρχία στη βορειοανατολική Αργεντινή, τμήμα της περιοχής Γκραν Τσάκο. Το βορειοανατολικό άκρο της Φορμόσα εφάπτεται με την Ασουνσιόν της Παραγουάης και η επαρχία συνορεύει με τις επαρχίες Τσάκο και Σάλτα στα νότια και δυτικά της, αντίστοιχα. Η πρωτεύουσα της είναι η πόλη Φορμόσα. Σύμφωνα με την απογραφή του 2022, ο πληθυσμός της επαρχίας είναι 606.041 κάτοικοι.[6]

Το όνομα της πόλης (και της επαρχίας) προέρχεται από την αρχαϊκή ισπανική λέξη fermosa (σήμερα hermosa) που σημαίνει «όμορφη». Το όνομα Vuelta Fermosa ή Vuelta la Formosa χρησιμοποιήθηκε από Ισπανούς ναυτικούς τον 16ο αιώνα για να περιγράψουν την περιοχή όπου ο ποταμός Παραγουάης κάνει στροφή, ακριβώς μπροστά από την πόλη. Αυτοί οι ναυτικοί αναζητούσαν τη θρυλική Σιέρα δελ Πλάτα.[7]

Ο Διοικητής Λουίς Χόρχε Φοντάνα, ιδρυτής της πόλης Φορμόσα και ο κορυφαίος πρώιμος υποστηρικτής της περιοχής

Οι ιθαγενείς κάτοικοι αυτών των εδαφών περιλαμβάνουν τους Πιλαγκά, Γουίτσι και Τόμπα, οι γλώσσες των οποίων εξακολουθούν να ομιλούνται στην επαρχία.[8][9]

Ο Σεμπάστιαν Κάμποτ και ο Ντιέγκο Γκαρσία ντε Μογκέρ εξερεύνησαν για πρώτη φορά την περιοχή στις αρχές του 16ου αιώνα προσπαθώντας να βρουν μια διαδρομή από την Αντιβασιλεία του Περού προς την Ασουνσιόν. Επειδή οι ποταμοί Πιλκομάγιο και Μπερμέχο είναι τόσο ρηχοί, οι προσπάθειες να οριστεί μια διαδρομή προς την Ασουνσιόν εγκαταλείφθηκαν.[10][11]

Ο πρώτος ευρωπαϊκός οικισμός της περιοχής, το Κονσεπσιόν ντελ Μπερμέχο (Concepción del Bermejo), ιδρύθηκε το 1585. Μετά την εγκαθίδρυση της ανεξαρτησίας της Αργεντινής και της Παραγουάης τη δεκαετία του 1810, η περιοχή τέθηκε υπό αμφισβήτηση μεταξύ των δύο εθνών, ζήτημα που δεν διευθετήθηκε παρά μόνο μετά τον πόλεμο της Τριπλής Συμμαχίας (1865–70). Ο διοικητής Λουίς Χόρχε Φοντάνα ίδρυσε τον οικισμό της Φορμόσα το 1879, φέρνοντας την απομακρυσμένη περιοχή στο εθνικό προσκήνιο και συμβάλλοντας στην εξασφάλιση εδαφικού καθεστώτος το 1884.[12]

Η Φορμόσα είχε λιγότερους από 20.000 κατοίκους το 1914, αλλά το 1955, όταν απέκτησε το καθεστώς της επαρχίας με διάταγμα του προέδρου Χουάν Ντομίνγκο Περόν, είχε ήδη περισσότερους από 150.000 κατοίκους. Μετά τη σφαγή των νομαδικών Ινδιάνων από λευκούς ντόπιους το 1947, ο πρόεδρος Περόν εγκαινίασε ένα πρόγραμμα μεταρρύθμισης της γης στην επαρχία. Το πρόγραμμα, ωστόσο, μέχρι την ανατροπή του το 1955, είχε εκδώσει μόνο περίπου 4.000 παραχωρήσεις γης.[13] Συνεχίζοντας να αναπτύσσεται αργά, αν και σχετικά σταθερά, η πανεπιστημιούπολη της Φορμόσα του Εθνικού Πανεπιστημίου των Βορειοανατολικών ιδρύθηκε ως Εθνικό Πανεπιστήμιο της Φορμόσα το 1988.[14]

Βρίσκεται στις γεωγραφικές συντεταγμένες 26° 22°30' νότια και 57°30' 62°25' δυτικά, οι πεδιάδες διατρέχουν μεταξύ των ποταμών Μπερμέχο και Πιλκομάγιο με ελαφρά κλίση προς τα νοτιοανατολικά. Λόγω αυτής της επιπεδότητας, οι κοίτες των ποταμών δεν είναι σταθερές και δημιουργούνται μικρές λιμνοθάλασσες που σιγά-σιγά επαναπορροφώνται.

Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι 21 °C. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μπορεί να φτάσει τους 45 °C.

Ο τροπικός καιρός χαρακτηρίζεται από ομοιόμορφες ετήσιες βροχοπτώσεις στα ανατολικά (1000 χιλιοστά ετησίως), ενώ στην υπόλοιπη χώρα ο χειμώνας είναι ξηρότερος (80 χιλιοστά). Η διακύμανση της υγρασίας έχει ως αποτέλεσμα τη βλάστηση της ζούγκλας στη μία πλευρά και το δάσος Τσακένιο στην άλλη. Το όριο με την επαρχία Σάλτα είναι γνωστό ως Impenetrable ("Αδιαπέραστο").

Το λιμάνι της Φορμόσα κατά μήκος του ποταμού Παραγουάη

Η οικονομία της Φορμόζα είναι ελάχιστα βιομηχανοποιημένη και βασίζεται στην κτηνοτροφία και στις γεωργικές δραστηριότητες, όπως η καλλιέργεια βαμβακιού και φρούτων, οι οποίες επικεντρώνονται κυρίως στα διαμερίσματα Πατίνο, Πιλαγκάς και Πιλκομάγιο.

Τα βοοειδή στη Φορμόσα ξεπερνούν το 1,5 εκατομμύριο κεφάλια και η κτηνοτροφία αποτελεί εδώ και πολύ καιρό τον βασικό γεωργικό πυλώνα της επαρχίας. Όπως και αλλού στην Αργεντινή, η γεωργία έχει προ πολλού ξεπεραστεί από άλλες δραστηριότητες και ανέρχεται στο 10% περίπου της παραγωγής της Φορμόσα ( λίγο περισσότερο από τον μέσο όρο).[15]

Η καλλιέργεια βαμβακιού από πάνω από 100.000 τόνους στο τέλος της δεκαετίας του 1970 μειώθηκε σε 10.000 τόνους στο τέλος της δεκαετίας του 1990, λόγω της πτώσης της διεθνούς τιμής και της σταθερής συναλλαγματικής ισοτιμίας. Μετά την κρίση του 2001, η παραγωγή αναζωπυρώθηκε ελαφρώς σε 50.000 τόνους ετησίως το 2004. Περισσότερο από το 70% της έκτασης που σπέρνεται με βαμβάκι ανήκει σε μικρές οικογενειακές εκμεταλλεύσεις κάτω των 10 εκταρίων.[16]

Εμπορευματικός σιδηροδρομικός σταθμός στην πόλη Φορμόσα

Το βαμβάκι αντιπροσωπεύει το ήμισυ του γεωργικού πλούτου της επαρχίας και ακολουθούν η σόγια (25.000 τόνοι ετησίως) και ο αραβόσιτος (55.000 τόνοι), που γνώρισαν μια λιγότερο εντυπωσιακή ανάκαμψη μετά την κρίση του 2001.

Οι μπανάνες, που καλλιεργούνται κυρίως για εγχώρια κατανάλωση, ανέρχονται σε σταθερή μέση ετήσια σοδειά 70.000 τόνων. Η παραγωγή εσπεριδοειδών και χυμών για εξαγωγή, ειδικά γκρέιπφρουτ, αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς, με 1.200 καλλιεργημένα εκτάρια και ετήσια παραγωγή περίπου 15.000 τόνων.

Πολιτική διαίρεση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επαρχία χωρίζεται σε εννέα νομούς:

Νομός Πρωτεύουσα
Λαϊσί Σαν Φρανσίσκο δε Λαϊσί
Ματακός Ινχενιέρο Χουάρες
Μπερμέχο Λαγούνα Γιέμα
Πατίνιο Κομανδάντε Φοντάνα
Πιλαγάς Ελ Εσπινίγιο
Πιλκομάγιο Κλόριντα
Πιρανέ Πιρανέ
Ραμόν Λίστα Χενεράλ Μοσκόνι
Φορμόσα Φορμόσα
  1. www.formosa.gob.ar/modulos/cultura/templates/files/revista1/pag4.html.
  2. www.formosa.gob.ar/noticia/31550/12/proclamaron_a_gildo_insfran_y_a_eber_solis_como_gobernador_y_vice_para_el_periodo_2023-2027. Ανακτήθηκε στις 4  Αυγούστου 2024.
  3. www.argentina.gob.ar/formosa. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2024.
  4. 2022 Argentina census.
  5. censo.gob.ar/wp-content/uploads/2023/11/CNPHV2022_RD_Indicadores-demogrA%C2%A1ficos.pdf. Ανακτήθηκε στις 28  Ιουλίου 2024.
  6. «Formosa (Province, Argentina) - Population Statistics, Charts, Map and Location». citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2023. 
  7. Reseña Αρχειοθετήθηκε 2007-05-28 στο Wayback Machine.
  8. «The complex reality of indigenous languages in Argentina» (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2023. 
  9. «ICA || Etnias». www.formosa.gob.ar. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2023. 
  10. «Sebastian Cabot | British navigator | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2023. 
  11. «García de Moguer, Diego (ca. 1495-ca. 1535). » MCNBiografias.com». www.mcnbiografias.com. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2023. 
  12. «Biografía de Luis Jorge Fontana». todo-argentina.net. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2023. 
  13. «Rincón Bomba, la "masacre" olvidada del peronismo». EFE Noticias (στα Ισπανικά). 11 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2023. 
  14. «Historia». www.unf.edu.ar (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2023. 
  15. «Produccion y Ambiente || Programa Agrícola Provincial». www.formosa.gob.ar. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2023. 
  16. «Cultivo de algodón: una producción destacada para las economías regionales». SENASA (στα Ισπανικά). 9 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]