| dbo:abstract
|
- ولدت آسيه خانم في يالرود (1820). لقبت بنواب. كانت زوجة بهاء الله ووالدة عبد البهاء. كانت ابنة إسماعيل وزير يلرودي. توفيت آسيه خانم في عكا عام 1886 ودفنت في حدائق البهائيين على جبل الكرمل. تشير سوزان ستايلسمانك إلى آسيا خانوم، وابنتها بهية خانم، وطاهرة على أنهن «ثلاث نساء مهمات في الديانة البهائية». (ar)
- Ásíyih Khánum (1820-1886), poste kaj pli vaste konata per sia titolo Navváb, estis la unua kaj plej konata edzino de Baháʼu'lláh (1817-1892), la profeto fondinto de la Bahaa Kredo. Ŝi estis la filino de persa nobelo, . La dato de ŝia naskiĝo ne estas konata, tamen estis verŝajne iam en 1820. Ŝi kaj Baháʼu'lláh geedziĝis iam inter la 24-a de septembro kaj la 22-a de oktobro 1835 en Teherano kaj ŝi naskis sep el Liaj infanoj, el kiuj nur tri plenkreskis : 1.
* ʻAbdu'l-Bahá (1844-1921). 2.
* Bahíyyih Khánum (1846-1932). 3.
* Mírzá Mihdí (1848-1870). 4.
* Ṣádiq, kiu mortis 3-4-jaraĝa. 5.
* ʻAlí Muḥammad, kiu mortis 7jaraĝa en Mázindarán. 6.
* ʻAlí Muḥammad, kiu naskiĝis kaj mortis 2-jaraĝa en Bagdado (Baghdád). 7.
* ? Ŝi ricevis la titolon Navváb de Baháʼu'lláh, Kiu ankaŭ nomis ŝin la "Plej Ekzaltita Folio" kaj deklaris, ke ŝi estas Lia "eterna edzino en ĉiuj mondoj de Dio". Kiam la familio luis, kaj poste akiris la Domegon de Bahjí, ŝi restis en la Domo de 'Abbúd, eble por certigi apartiĝon inter la du edzinoj de Baháʼu'lláh. Ŝi mortis dum 1886 en Akko (ʻAkká). Ŝiaj fizikaj restaĵoj estis translokitaj de Shoghi Effendi en decembro 1939 al nova tombo, kune kun ŝia plej juna filo Mirzá Mihdí en la Monumento-Ĝardenoj bahaaj malsupre de la Bahaa Arko, sur la deklivo de la Monto Karmel en Ĥajfo. (eo)
- Ásíyih Khánum (persieraz: آسیه خانم) ( Teheran, 1820 - 'Akká, 1886 ), Mírzá Ismá'íl-i-Vazír persiar noblearen alaba eta Bahá'u'lláh-ren, Bahá'i Fedearen profeta fundatzailearen, lehen emaztea izan zen. Bere jaiotze data ez da ezagutzen, baina ziurrenik 1820 aldean izango zen noizbait. Ezaguna da honako izen edo titulu hauekin ere: Navváb , Hostorik Goratuena, Búyúk K͟hánum edo Hadrat-i-K͟hánum Bera eta Bahá'u'lláh-ren arteko ezkontza egunak hilabete bat iraun zuten 1835ean, irailaren 24ean hasi eta urriaren 22an bukatu, garai hartan goi mailako persiarren artean ohi zen bezala. Zazpi seme-alaba izan zituzten: 'Abdu'l-Bahá, Bahíyyih Khánum, Mírzá Mihdí, Sádiq, Kázim, 'Alí-Muhammad eta 'Alí-Muhammad, horietako lehenengo hiruak baino ez ziren helduarora iritsi. Baháʼu'lláh eta Ásíyih Khánum Txiroen Aita eta Kontsolamenduaren Ama deitzen zitzaien, beren eskuzabaltasun eta begirune apartagatik. Baháʼu'lláh, Ásíyih Khánum eta haien seme-alabak bahá'í familia sakratutzat hartzen dira. Ásíyih Khánum 'Akkan hil zen 1886an bere haurrak eta gizona gertu zituela, otomandar inperioan gatibu, eta han egon zen hilobiratuta 1939an bere birbilobak Shoghi Effendik gorpua Haifara eraman zuen arte. Harez geroztik, Karmel mendiko bahá'í lorategi monumentaletan bisita daiteke bere hilobia. (eu)
- Ásíyih Khánum, in persiano آسیه خانم, nota anche come Navváb, Navvábih o Búyúk Khánum (1820 – 1866), figlia di Mírzá Ismá'íl-i-Vazír, un nobile persiano, fu la prima moglie di Bahá'u'lláh, il profeta fondatore della Fede Bahai. Ásíyih Khánum sposò Bahá'u'lláh a Teheran, nel 1835, all'età di 15 anni mentre Bahá'u'lláh era diciottenne. Ásíyih Khánum era di aspetto alto e snello, era graziosa e dagli occhi incantevoli blu scuro. Dalla loro unione nacquero sette figli, 'Abdu'l-Bahá, Bahíyyih Khánum, Mírzá Mihdí, Sádiq, Kázim, 'Alí-Muhammad e 'Alí-Muhammad, dei quali solo i primi tre sopravvissero fino all'età adulta. L'Arco bahai Ásíyih Khánum, che dai Bahai è vista come l'idealtipo delle donne, accompagnò sempre Bahá'u'lláh durante i suoi esili, divenendone la principale fiduciaria e confidente: Bahá'u'lláh disse di lei che sarebbe stata la consorte perpetua in tutti i mondi di Dio. Ásíyih Khánum morì ad Acri nel 1886; le sue spoglie terrene sono state trasferite, nel dicembre 1939, da Shoghi Effendi in una nuova tomba nei giardini sottostanti l'Arco Bahai sul Monte Carmelo a Haifa, in Israele, in un'area ora chiamata Giardini monumentali bahai. (it)
- Ásíyih K͟hánum (Persian: آسیه خانم 1820 – 1886) was the wife of Baháʼu'lláh, the founder of the Baháʼí Faith. She is also known by her titles of Navváb, the Most Exalted Leaf, Búyúk K͟hánum or Hadrat-i-K͟hánum. K͟hánum is a title usually given to a Persian lady and is equivalent to madam. Baháʼu'lláh and Ásíyih Khánum were known as the Father of the Poor and the Mother of Consolation for their extraordinary generosity and regard for the impoverished. Baháʼu'lláh, along with Ásíyih Khánum and her children, are regarded as the Baháʼí holy family. (en)
- Ásíyih Khánum (znana głównie pod swym tytułem Navváb; ok. 1820–1886) – pierwsza i najbardziej znana żona Bahá'u'lláha. Jej ojcem był wysoko urodzony szlachcic Mirza Isma’il-i-Vazir. Poślubiła Bahá'u’lláha między 24 września a 22 października 1835 roku w Teheranie. Miała z nim siedmioro dzieci, z których trójka dożyła wieku dojrzałego. Mąż nadał jej kilka tytułów: Navváb, Wyniosłego Płatka i określił ją mianem wiecznej małżonki we wszystkich światach Boga. Gdy rodzina przeniosła się do Ásíyih Khánum pozostała w , co miało gwarantować rozdzielenie dwóch pozostałych małżonek proroka. Zmarła w Akce, a jej szczątki zostały przeniesione w grudniu 1939 przez Shoghi Effendiego do w Hajfie i spoczywają obok jej najmłodszego syna Mirzy Mihdí. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- ولدت آسيه خانم في يالرود (1820). لقبت بنواب. كانت زوجة بهاء الله ووالدة عبد البهاء. كانت ابنة إسماعيل وزير يلرودي. توفيت آسيه خانم في عكا عام 1886 ودفنت في حدائق البهائيين على جبل الكرمل. تشير سوزان ستايلسمانك إلى آسيا خانوم، وابنتها بهية خانم، وطاهرة على أنهن «ثلاث نساء مهمات في الديانة البهائية». (ar)
- Ásíyih K͟hánum (Persian: آسیه خانم 1820 – 1886) was the wife of Baháʼu'lláh, the founder of the Baháʼí Faith. She is also known by her titles of Navváb, the Most Exalted Leaf, Búyúk K͟hánum or Hadrat-i-K͟hánum. K͟hánum is a title usually given to a Persian lady and is equivalent to madam. Baháʼu'lláh and Ásíyih Khánum were known as the Father of the Poor and the Mother of Consolation for their extraordinary generosity and regard for the impoverished. Baháʼu'lláh, along with Ásíyih Khánum and her children, are regarded as the Baháʼí holy family. (en)
- Ásíyih Khánum (znana głównie pod swym tytułem Navváb; ok. 1820–1886) – pierwsza i najbardziej znana żona Bahá'u'lláha. Jej ojcem był wysoko urodzony szlachcic Mirza Isma’il-i-Vazir. Poślubiła Bahá'u’lláha między 24 września a 22 października 1835 roku w Teheranie. Miała z nim siedmioro dzieci, z których trójka dożyła wieku dojrzałego. Mąż nadał jej kilka tytułów: Navváb, Wyniosłego Płatka i określił ją mianem wiecznej małżonki we wszystkich światach Boga. Gdy rodzina przeniosła się do Ásíyih Khánum pozostała w , co miało gwarantować rozdzielenie dwóch pozostałych małżonek proroka. Zmarła w Akce, a jej szczątki zostały przeniesione w grudniu 1939 przez Shoghi Effendiego do w Hajfie i spoczywają obok jej najmłodszego syna Mirzy Mihdí. (pl)
- Ásíyih Khánum (1820-1886), poste kaj pli vaste konata per sia titolo Navváb, estis la unua kaj plej konata edzino de Baháʼu'lláh (1817-1892), la profeto fondinto de la Bahaa Kredo. Ŝi estis la filino de persa nobelo, . La dato de ŝia naskiĝo ne estas konata, tamen estis verŝajne iam en 1820. Ŝi kaj Baháʼu'lláh geedziĝis iam inter la 24-a de septembro kaj la 22-a de oktobro 1835 en Teherano kaj ŝi naskis sep el Liaj infanoj, el kiuj nur tri plenkreskis : (eo)
- Ásíyih Khánum (persieraz: آسیه خانم) ( Teheran, 1820 - 'Akká, 1886 ), Mírzá Ismá'íl-i-Vazír persiar noblearen alaba eta Bahá'u'lláh-ren, Bahá'i Fedearen profeta fundatzailearen, lehen emaztea izan zen. Bere jaiotze data ez da ezagutzen, baina ziurrenik 1820 aldean izango zen noizbait. Ezaguna da honako izen edo titulu hauekin ere: Navváb , Hostorik Goratuena, Búyúk K͟hánum edo Hadrat-i-K͟hánum (eu)
- Ásíyih Khánum, in persiano آسیه خانم, nota anche come Navváb, Navvábih o Búyúk Khánum (1820 – 1866), figlia di Mírzá Ismá'íl-i-Vazír, un nobile persiano, fu la prima moglie di Bahá'u'lláh, il profeta fondatore della Fede Bahai. Ásíyih Khánum sposò Bahá'u'lláh a Teheran, nel 1835, all'età di 15 anni mentre Bahá'u'lláh era diciottenne. Ásíyih Khánum era di aspetto alto e snello, era graziosa e dagli occhi incantevoli blu scuro. L'Arco bahai (it)
|
