| dbo:abstract
|
- Die Utiguren waren ein nördlich des Schwarzen Meeres lebendes spätantikes Reitervolk, das Mitte des 6. Jahrhunderts belegt ist. Sie werden das erste Mal in den 40er Jahren des 6. Jahrhunderts in spätantiken Quellen erwähnt, wobei sie oft als „Hunnen“ bezeichnet werden. Allerdings sagt dies nichts über ihre ethnische Abstammung aus, da der Begriff „Hunne“ (wie vorher „Skythe“) oft nur ein Stilmittel spätantiker Geschichtsschreiber war, um so Völker im pontischen Steppengebiet nördlich des Schwarzen Meeres zu bezeichnen. Die Utiguren hatten zuvor weiter östlich nahe dem Fluss Don gelebt. Nachdem die mit den Utiguren wohl verwandten Kutriguren wiederholt auf oströmisches Gebiet vorgedrungen waren und in den Jahren 558/59 unter ihrem Anführer Zabergan die Donau überschritten hatten, gelang es noch im Jahr 559 dem oströmischen Kaiser Justinian I. mit Sandilch, einem Anführer der Utiguren, ein Bündnis zu schließen. Die Utiguren griffen die Kutriguren an und beide Gruppen scheinen sich in den folgenden Kämpfen stark geschwächt zu haben. Diese Situation nutzten die ebenfalls erst wenige Jahre zuvor im Blickfeld Ostroms aufgetauchten Awaren aus, um im Jahr 560 den Großteil der verbliebenen Utiguren und Kutriguren zu unterwerfen. Um 575 lebte aber zumindest ein Teil der Utiguren unter türkischer Herrschaft in der Nähe der Krim. Unter Führung der Türken eroberte der Utigurenfürst Angai(os) (wohl im Auftrag des Türkenherrschers Turxanthos) wenig später die oströmische Stadt Bosporos an der Straße von Kertsch. (de)
- Los utiguros eran jinetes nómadas asentados en la estepa póntica en el siglo VI d. C. Se parecían a los cutriguros, que vivían más al oeste. (es)
- Utigurs were Turkic nomadic equestrians who flourished in the Pontic–Caspian steppe in the 6th century AD. They possibly were closely related to the Kutrigurs and Bulgars. (en)
- Utigurowie – plemię bułgarskie zamieszkujące w VI i VII wieku ziemie położone nad Morzem Czarnym pomiędzy Donem a Kubaniem. Część historyków odróżnia ich od Bułgarów, uznając Utigurów za plemię huńskie. Wobec niejasnej genealogii Protobułgarów, którzy również uważani są za związek plemion huńskich, kwestia nie jest łatwa do wyjaśnienia. Nazwa Utigurów pochodzi od starotureckiego utighur, oznaczającego „ludzi pokrewnych, sprzymierzonych” i potwierdza pozaetniczny charakter plemienia. Niewątpliwie Utigurowie brali udział w najazdach bułgarskich na ziemie Cesarstwa Bizantyńskiego w pierwszej połowie VI wieku, bowiem źródła bizantyjskie zasadniczo nie rozróżniają pomiędzy Kutigurami a sąsiadującymi z nimi Utigurami, używając najczęściej ogólnej nazwy Bułgarów. Najazdy powtarzały się od 499 roku co kilka lat. W 517 roku Bułgarzy dotarli aż do Termopil, w 529 roku najechali Dobrudżę, Mezję i Bałkany po Trację, w 530 Iliryk, W latach 539–540 dotarli aż do Konstantynopola, wtargnęli do Grecji i przeprawili się do Azji Mniejszej. W 551 roku po szczególnie dotkliwym dla Cesarstwa rajdzie Kutigurów cesarz Justynian I wysłał posłów za Morze Czarne do Sandala wodza Utigurów. Wysłannicy złożyli bogate dary: pieniądze i broń i namówili Sanadala do najazdu na siedziby Kutigurów na zachodnim brzegu Donu. Ponieważ wojsko kutigurskie znajdowało się w Tracji, Sandal bez trudu przeprawił się przez Don i rozbił opór Kutigurów, zagarniając łupy i biorąc jeńców. Przez siedem następnych lat trwały walki pomiędzy sąsiadującymi plemionami. W 558 roku wódz Kutigurów Zabergan zawarł w końcu pokój z Utigurami. W 559 lub 560 roku Utigurowie zostali podbici przez Awarów i część z nich weszła w skład federacji utworzonej przez Awarów i Kutigurów. Wkrótce potem Utigurowie pozostali nad Morzem Czarnym ulegli potędze Turkutów. Osłabienie państwa starotureckiego w latach 30. VII wieku spowodowało uniezależnienie się wodza sąsiadujących z Utigurami od wschodu Onogurów Kubrata, który w następnych latach przyłączył do swojego państwa ziemie Utigurów i Kutigurów. Państwo Kubrata rozpadło się pomiędzy 660 a 670 rokiem pod uderzeniem Chazarów. Bułgarzy w większości rozproszyli się wówczas w różnych kierunkach znajdując nowe siedziby i tworząc nowe organizmy. Trwające dwa stulecia podziały plemienne uległy tym samym zniszczeniu. (pl)
- Utigures eram que floresceram na estepe pôntico-caspiana no século V. Eram semelhantes aos cutrigures do oeste. (pt)
- Утигуры (утригуры, утургуры) — племенная группа булгар наряду с кутригурами (кутургурами) и др., кочевавшая в степях между Доном и Кубанью в V—VII веках. В VI веке находились в состоянии войны с кутригурами (кутургурами) возглавляемые своим царем Сандилом. Впоследствии на время около 568 года они вошли в состав тюркского каганата. В 633 г. кутригуры объединились с утургурами и создали общее государство Великая Болгария. В 670 г. булгары после смерти Кубрата, потерпели поражение от хазар и утигуры во главе с Аспарухом в 679 году форсируют нижний Дунай и на отвоеванных у Византии землях (Мёзия и Фракия) основывают Первое Болгарское царство. Главное археологическое отличие утигур от кутригур, ориентация умерших в могилах головой на север в отличие от кутригур с ориентацией умерших в могилах головой на запад, а также широкое присутствие искусственной деформации черепа в отличие от кутригур, у которых данный обычай единичен. Алексей Комар предлагает считать носителей сухановского типа утигурами. Памятники типа Суханово занимали в Северном Причерноморье ту же зону, что и памятники типа Лихачёвки — от Пруто-Днестровского междуречья до Нижней Волги. (ru)
- Утигури, утригури, утургури, оногури - група булгарських племен, що кочували в 5-7 сторіччях степами між Доном й Кубанню. Разом з кутригурами, що жили на захід від них, та іншими відносилися до булгарських племен, та у минулому входили до гунського союзу. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Los utiguros eran jinetes nómadas asentados en la estepa póntica en el siglo VI d. C. Se parecían a los cutriguros, que vivían más al oeste. (es)
- Utigurs were Turkic nomadic equestrians who flourished in the Pontic–Caspian steppe in the 6th century AD. They possibly were closely related to the Kutrigurs and Bulgars. (en)
- Utigures eram que floresceram na estepe pôntico-caspiana no século V. Eram semelhantes aos cutrigures do oeste. (pt)
- Утигури, утригури, утургури, оногури - група булгарських племен, що кочували в 5-7 сторіччях степами між Доном й Кубанню. Разом з кутригурами, що жили на захід від них, та іншими відносилися до булгарських племен, та у минулому входили до гунського союзу. (uk)
- Die Utiguren waren ein nördlich des Schwarzen Meeres lebendes spätantikes Reitervolk, das Mitte des 6. Jahrhunderts belegt ist. Sie werden das erste Mal in den 40er Jahren des 6. Jahrhunderts in spätantiken Quellen erwähnt, wobei sie oft als „Hunnen“ bezeichnet werden. Allerdings sagt dies nichts über ihre ethnische Abstammung aus, da der Begriff „Hunne“ (wie vorher „Skythe“) oft nur ein Stilmittel spätantiker Geschichtsschreiber war, um so Völker im pontischen Steppengebiet nördlich des Schwarzen Meeres zu bezeichnen. Die Utiguren hatten zuvor weiter östlich nahe dem Fluss Don gelebt. (de)
- Utigurowie – plemię bułgarskie zamieszkujące w VI i VII wieku ziemie położone nad Morzem Czarnym pomiędzy Donem a Kubaniem. Część historyków odróżnia ich od Bułgarów, uznając Utigurów za plemię huńskie. Wobec niejasnej genealogii Protobułgarów, którzy również uważani są za związek plemion huńskich, kwestia nie jest łatwa do wyjaśnienia. Nazwa Utigurów pochodzi od starotureckiego utighur, oznaczającego „ludzi pokrewnych, sprzymierzonych” i potwierdza pozaetniczny charakter plemienia. (pl)
- Утигуры (утригуры, утургуры) — племенная группа булгар наряду с кутригурами (кутургурами) и др., кочевавшая в степях между Доном и Кубанью в V—VII веках. В VI веке находились в состоянии войны с кутригурами (кутургурами) возглавляемые своим царем Сандилом. Впоследствии на время около 568 года они вошли в состав тюркского каганата. В 633 г. кутригуры объединились с утургурами и создали общее государство Великая Болгария. В 670 г. булгары после смерти Кубрата, потерпели поражение от хазар и утигуры во главе с Аспарухом в 679 году форсируют нижний Дунай и на отвоеванных у Византии землях (Мёзия и Фракия) основывают Первое Болгарское царство. Главное археологическое отличие утигур от кутригур, ориентация умерших в могилах головой на север в отличие от кутригур с ориентацией умерших в могилах г (ru)
|
