| dbo:abstract
|
- التلاوة اللفظ و المعنى، فتلاوة اللفظ جزء من مسمى التلاوة المطلقة، وحقيقة اللفظ إنما هي الاتباع، يقال: اتلُ أثر فلان، و تلوتُ أثره، و قفوته و قصصته؛ بمعنى: تبعتُ خلفه. معانى تلاوة القرآن القراءة بشرط أن يعقل المرء ما يقرأ وتلاوة القرآن تأتي بمعنى اتباعه. قال الله تعالى في سورة الشمس: وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا . (ar)
- القراءة عند القراء هي أن يقرأ القرآن سواء كانت القراءة تلاوة بأن يقرأ متتابعا أو أداء بأن يأخذ من المشايخ ويقرأ. وقسّم القراء أحوال الإسناد إلى قراءة ورواية وطريق ووجه.فالخلاف إن كان لأحد الأئمة السبعة أو العشرة أو نحوهم واتفقت عليه الروايات والطرق عنه فهو قراءة، وإن كان للراوي عنه فهو رواية، وإن كان لمن بعده فنازلا فطريق أو لا على هذه الصفة مما هو راجع إلى تخيير القارئ فوجه. وقراءات القرآن أو علم القراءات في الاصطلاح هو مذهب يذهب إليه إمام من أئمة القراء، مخالفا به غيره في النطق بالقرآن الكريم مع اتفاق الروايات والطرق عنه، سواء أكانت هذه المخالفة في نطق الحروف أم في نطق هيئاتها. هذا التعريف يعرف القراءة من حيث نسبتها للأمام المقرئ كما ذكرنا من قبل؛ أما الأصل في القراءات فهو النقل بالإسناد المتواتر إلى النبي ﷺ والمقرئ هو العالم بالقراءات، التي رواها مشافهة بالتلقي عن أهلها إلى أن يبلغ النبي ﷺ. (ar)
- Les lectures de l'Alcorà o qiraat (de l'àrab قراءات القرآن, qirāʾāt al-Qurʾān, ‘lectures de l'Alcorà’) són els mètodes de recitació de l'Alcorà. Tradicionalment, existeixen deu escoles de lectura de l'Alcorà conegudes pel nom del seu fundador. (ca)
- Die verschiedenen Lesarten des Korans (arabisch قراءات Qirāʾāt) sind Varianten des Korantextes, die sich hauptsächlich in Vokalisation (arabisch تشكيل, DMG Taškīl), Konsonantenverdopplung, Aussprache des Hamza, Buchstaben-Assimilation, Vokalfärbung und -länge, Nasalierung und Pausen unterscheiden. Vereinzelt gibt es aber auch Unterschiede bei den Konsonanten. Die unterschiedlichen Lesarten des Korans werden vor allem durch eigens dazu ausgebildeten Koranlesern gepflegt. Die Auslegung des Korans hingegen wird als Koranexegese bezeichnet. (de)
- Les lectures du Coran (en arabe : القراءات القرآنية), sont les méthodes de vocalisation du Coran. Elle naissent du rajout de signes diacritiques sur le squelette consonantique (rasm) coranique mais ne sont fixées qu'au Xe siècle, plusieurs siècles après la mise par écrit du rasm coranique. Seul un petit nombre (7, 10, 14) sont considérées comme canoniques, et deux (Hafs et Warch) dominent l'islam actuel. Ces variations de lecture peuvent être morphologiques ou phonologiques mais aussi affecter le sens et la syntaxe du texte coranique. (fr)
- Qira'at al-Quran, Ilmu Qira'at (bahasa Arab: قِرَاءَةُ القُرْآنِ) atau Maharat Qiraah adalah keterampilan dalam membaca yang disajikan dalam materi pembelajaran, dengan cara dibacakan terlebih dahulu oleh seorang guru, kemudian diikuti oleh para murid. Setelah belajar Maharat Qiraah, ditargetkan para murid dapat membaca, menerjemahkan, dan memahami teks yang berbahasa arab. Dalam mempelajari Maharat Qiraah, ada dua metode yang digunakan yaitu metode pembelajaran untuk Tingkat Pemula dan Tingkat Lanjut. Pertama, Tingkat Pemula terbagi kepada beberapa metode, yaitu: (1) Metode Harfiyah,(2) Metode Shautiyah,(3) Metode Suku kata,(4) Metode Kata,(5) Metode Kalimat,(6) Metode Gabungan. Kedua, Tingkat Lanjut yaitu tingkat yang bertujuan untuk memahami bacaan, ada beberapa langkah untuk menyelesaikan Tingkat Lanjut, yaitu: (1) Menyampaikan salam,(2) Menyiapkan papan Tulis,(3) Mengecek Pekerjaan Rumah,(4) Menyampaikan Tamhid untuk memulai pelajaran Baru,(5) Menyajikan kosakata baru,(6) Menyajikan struktur kalimat baru,(7) Membaca dalam hati,(8) Pertanyaan pemahaman,(9) Membaca model,(10) Membaca nyaring,(11) Mendiskusikan kandungan teks secara detail per alinea,(12) menyimpulkan kandungan teks secara lisan,(13) Mendemonstasikan,(14) Mengerjakan latihan dalam buku,(15) Menulis,(16) Pekerjaan rumah. (in)
- The Tilawa (Arabic: تِلَاوَة) is a recitation of the successive verses of the Qur'ān in a standardized and proven manner according to the rules of the ten recitations. (en)
- Qira'at (arab. ﻗﺮﺁﺕ) – sposób prawidłowej recytacji Koranu. Zaraz po śmierci proroka Mahometa Koran nie był jeszcze zebrany w całość. Jego zwolennicy podjęli się zadania zebrania wszystkich notatek i wydania ich w całości jako kodeks. Przy tym istniało wiele różniących się od siebie odmian. Aż do IV w. trwało ustalanie kanonu. Mimo zarządzenia Usmana, nakazującego zniszczenia wszystkich wersji oprócz jego, przetrwało jednak kilka starszych kodeksów. W X w., pod wpływem uczonego , powstał wreszcie kanon uwzględniający siedem systemów:
* z Medyny († 785)
* z Mekki († 737)
* z Damaszku († 736)
* z Basry († 770)
* Asima z Kufy († 744)
* z Kufy († 772)
* z Kufy († 804) Zdaniem innych uczonych wariantów było 10. Owe trzy dodatkowe to:
* przekazana przez i
* przekazana przez i
* przekazana przez i Powyższe siedem wariantów istnieje w 14 odmianach, ponieważ każdy z nich przekazany został przez dwie osoby:
* wersja Nafiego z Medyny przez i
* wersja Ibn Kathira z Mekki przez i
* wersja Ibn Amira z Damaszku przez Hishama i
* wersja Abu Amira z Basry przez i
* wersja Asima z Kufy przez i Abu Bakra
* wersja Hamzy z Kufy przez i
* wersja Al-Kisaia z Kufy przez i Do dziś przetrwały właściwie trzy odmiany:
* Warsh, czyli przekazana przez Warsha († 812) – głównie w Algierii, Maroku, Tunezji, Sudanie, Afryce zachodniej i Libii
* Hafs, czyli przekazana przez Hafsa († 805) – praktycznie we wszystkich krajach
* al-Duri, czyli przekazana przez Al-Duriego († 860) – głównie w Sudanie i Afryce zachodniej. Ponadto istniały cztery odmiany, które zostały odrzucone gdyż zbyt się różniły od pozostałych:
* , przekazana przez i
* , przekazana przez i
* Al-Hasana al-Basriego, przekazana przez i
* , przekazana przez i (pl)
- Кираат (араб. قراءة — чтение, декламация) — чтение Корана вслух в ритуальных целях. Существуют разные виды кираатов, отличающиеся вариантами огласовки, особенностями произношения, музыкальным и интонационным строем, темпом и расположением пауз. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- التلاوة اللفظ و المعنى، فتلاوة اللفظ جزء من مسمى التلاوة المطلقة، وحقيقة اللفظ إنما هي الاتباع، يقال: اتلُ أثر فلان، و تلوتُ أثره، و قفوته و قصصته؛ بمعنى: تبعتُ خلفه. معانى تلاوة القرآن القراءة بشرط أن يعقل المرء ما يقرأ وتلاوة القرآن تأتي بمعنى اتباعه. قال الله تعالى في سورة الشمس: وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا . (ar)
- Les lectures de l'Alcorà o qiraat (de l'àrab قراءات القرآن, qirāʾāt al-Qurʾān, ‘lectures de l'Alcorà’) són els mètodes de recitació de l'Alcorà. Tradicionalment, existeixen deu escoles de lectura de l'Alcorà conegudes pel nom del seu fundador. (ca)
- Die verschiedenen Lesarten des Korans (arabisch قراءات Qirāʾāt) sind Varianten des Korantextes, die sich hauptsächlich in Vokalisation (arabisch تشكيل, DMG Taškīl), Konsonantenverdopplung, Aussprache des Hamza, Buchstaben-Assimilation, Vokalfärbung und -länge, Nasalierung und Pausen unterscheiden. Vereinzelt gibt es aber auch Unterschiede bei den Konsonanten. Die unterschiedlichen Lesarten des Korans werden vor allem durch eigens dazu ausgebildeten Koranlesern gepflegt. Die Auslegung des Korans hingegen wird als Koranexegese bezeichnet. (de)
- Les lectures du Coran (en arabe : القراءات القرآنية), sont les méthodes de vocalisation du Coran. Elle naissent du rajout de signes diacritiques sur le squelette consonantique (rasm) coranique mais ne sont fixées qu'au Xe siècle, plusieurs siècles après la mise par écrit du rasm coranique. Seul un petit nombre (7, 10, 14) sont considérées comme canoniques, et deux (Hafs et Warch) dominent l'islam actuel. Ces variations de lecture peuvent être morphologiques ou phonologiques mais aussi affecter le sens et la syntaxe du texte coranique. (fr)
- The Tilawa (Arabic: تِلَاوَة) is a recitation of the successive verses of the Qur'ān in a standardized and proven manner according to the rules of the ten recitations. (en)
- Кираат (араб. قراءة — чтение, декламация) — чтение Корана вслух в ритуальных целях. Существуют разные виды кираатов, отличающиеся вариантами огласовки, особенностями произношения, музыкальным и интонационным строем, темпом и расположением пауз. (ru)
- القراءة عند القراء هي أن يقرأ القرآن سواء كانت القراءة تلاوة بأن يقرأ متتابعا أو أداء بأن يأخذ من المشايخ ويقرأ. وقسّم القراء أحوال الإسناد إلى قراءة ورواية وطريق ووجه.فالخلاف إن كان لأحد الأئمة السبعة أو العشرة أو نحوهم واتفقت عليه الروايات والطرق عنه فهو قراءة، وإن كان للراوي عنه فهو رواية، وإن كان لمن بعده فنازلا فطريق أو لا على هذه الصفة مما هو راجع إلى تخيير القارئ فوجه. (ar)
- Qira'at al-Quran, Ilmu Qira'at (bahasa Arab: قِرَاءَةُ القُرْآنِ) atau Maharat Qiraah adalah keterampilan dalam membaca yang disajikan dalam materi pembelajaran, dengan cara dibacakan terlebih dahulu oleh seorang guru, kemudian diikuti oleh para murid. Setelah belajar Maharat Qiraah, ditargetkan para murid dapat membaca, menerjemahkan, dan memahami teks yang berbahasa arab. Dalam mempelajari Maharat Qiraah, ada dua metode yang digunakan yaitu metode pembelajaran untuk Tingkat Pemula dan Tingkat Lanjut. Pertama, Tingkat Pemula terbagi kepada beberapa metode, yaitu: (in)
- Qira'at (arab. ﻗﺮﺁﺕ) – sposób prawidłowej recytacji Koranu. Zaraz po śmierci proroka Mahometa Koran nie był jeszcze zebrany w całość. Jego zwolennicy podjęli się zadania zebrania wszystkich notatek i wydania ich w całości jako kodeks. Przy tym istniało wiele różniących się od siebie odmian. Aż do IV w. trwało ustalanie kanonu. Mimo zarządzenia Usmana, nakazującego zniszczenia wszystkich wersji oprócz jego, przetrwało jednak kilka starszych kodeksów. W X w., pod wpływem uczonego , powstał wreszcie kanon uwzględniający siedem systemów: Do dziś przetrwały właściwie trzy odmiany: (pl)
|
