| dbo:abstract
|
- Kosakata Sino-Jepang atau kango (漢語 kata bahasa Tionghoa) adalah kosakata asal bahasa Tionghoa yang dijadikan kata serapan dalam bahasa Jepang, atau kata-kata yang dibuat di Jepang dengan menggabungkan aksara kanji (wasei kango). Kata-kata dari bahasa Tionghoa semuanya dibaca menurut bacaan Kanji (on'yomi) untuk masing-masing karakter. Nama lain untuk kango adalah kanjigo (漢字語). Selain dalam bahasa Jepang, kosakata dari bahasa Tionghoa juga dikenal dalam bahasa Korea dan bahasa Vietnam yang sama-sama dipengaruhi budaya kanji. Kosakata Sino-Jepang merupakan salah satu dari tiga kategori kosakata dalam bahasa Jepang modern selain (wago atau yamato kotoba), kosakata dari bahasa asing (gairaigo), dan (konshugo). Kata-kata asli Jepang misalnya: yama (やま), kawa (かわ), sakura (さくら), kotoba (ことば) yang semuanya adalah kun'yomi.Kosakata Sino-Jepang hampir semua terdiri dari kata benda, misalnya: gengo (言語, bahasa), kasen (河川, sungai-sungai), dōbutsu (動物, hewan). Selain itu, bahasa Jepang mengenal kosakata yang berasal dari penggabungan aksara kanji (wasei kango), misalnya: shizen (自然, alam), bungaku (文学, sastra), enzetsu (演説, pidato), tetsugaku (哲学, filsafat), dan koten (古典 klasik). Kata-kata asli Jepang seperti ohone (おほね, lobak) dan hinokoto (ひのこと, kebakaran) memiliki padanan dalam wasei kango: 大根 (daikon) dan 火事 (kaji). (in)
- Sino-Japanese vocabulary, also known as kango (Japanese: 漢語, pronounced [kaŋɡo], "Han words") refers to Japanese vocabulary that had originated in Chinese or were created from elements borrowed from Chinese. Some grammatical structures and sentence patterns can also be identified as Sino-Japanese. Sino-Japanese vocabulary is referred to in Japanese as kango (漢語), meaning 'Chinese words'. Kango is one of three broad categories into which the Japanese vocabulary is divided. The others are native Japanese vocabulary (yamato kotoba) and borrowings from other, mainly Western languages (gairaigo). It is estimated that approximately 60% of the words contained in the modern written Japanese dictionary are kango, with about 18%–20% of words being used in common speech. The usage of such Kango words also increases when they are used in formal or literary contexts, or to express abstract or complex ideas. Kango, the use of Chinese-derived words in Japanese, is to be distinguished from kanbun, which is historical Literary Chinese written by local Japanese in Japan. Both kango in modern Japanese and classical kanbun have Sino-xenic linguistic and phonetic elements also found in Korean and Vietnamese: that is, they are "Sino-foreign", meaning that they are not purely Chinese but have been mixed with the native languages of their respective nations. Such words invented in Japanese, often with novel meanings, are called wasei-kango. Many of them were created during the Meiji Restoration to translate non-Asian concepts and have been reborrowed into Chinese. Kango is also to be distinguished from gairaigo of Chinese origin, namely words borrowed from modern Chinese dialects, some of which may be occasionally spelled with Chinese characters or kanji just like kango. For example, 北京 (Pekin, "Beijing") which was borrowed from a modern Chinese dialect, is not kango, but 北京 (Hokkyō, "Northern Capital", a name for Kyoto), which was created with Chinese elements, is kango. (en)
- 日本語における漢語（かんご）とは、語種の一区分である。比較的古い時代の中国語から借用された形態素、すなわち漢字の字音から構成される語彙体系である。漢字の音読みと対応する語彙体系であるので字音語と称することもある。固有語である「和語」、漢語以外の借用語である「外来語（洋語）」と対立する概念である。 漢語の原義は「漢民族の言語」であり、本来は漢民族が母語である中国語を自称する際の用語なのだが、日本においては国語として定着した中国由来の語彙体系を「漢語」と総称することが多い。また、漢字の字音は複合の自由度が高く、日本で独自に造語されたいわゆる「和製漢語」も多い。 日本語以外でも、朝鮮語、ベトナム語などの言語は同様の語彙体系を有している。これら言語が有する中国由来の語彙体系をまとめて「漢語系語彙（Sinoxenic vocabulary）」と呼ぶことがある。 (ja)
- Kango (jap. 漢語 dosł. słowa Hanów, chińskie) – część słownictwa i wyrażeń w języku japońskim pochodzenia chińskiego. Słowa te zapisywane są chińskimi znakami (kanji) i czytane po sinojapońsku (on’yomi). Pewna jej grupa została utworzona z elementów sinojapońskich niezależnie w Japonii. Nazywają się one wasei-kango (和製漢語). Użyciu tego słownictwa towarzyszą wzory gramatyczne i zdaniowe, traktowane także jako sinojapońskie. Kango stanowią jedną z trzech kategorii, na które można podzielić słownictwo japońskie. Pozostałe dwa to: słownictwo czysto japońskie, zwane yamato-kotoba (大和言葉) lub wago (和語) oraz słownictwo pochodzące z języków zachodnich, zwane gairaigo (外来語). Około 60% słów używanych we współczesnym języku japońskim, to kango. (pl)
- Канго (яп. 漢語, китаизмы в японском языке) — часть лексики японского языка, которая была заимствована из китайского языка или составлена в Японии из заимствованных элементов. Канго — это один из основных пластов лексики японского. Другие — ямато котоба (яп. 大和言葉, исконно японские слова) и гайрайго (яп. 外来語, заимствования из европейских языков). Около 60 % словарного состава современного языка составляют канго, что было подсчитано (яп. 国立国語研究所 кокурицу кокуго кэнкю:дзё) в исследовательской работе для цикла передач канала NHK, выходивших в эфир с апреля по июнь 1989. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- 日本語における漢語（かんご）とは、語種の一区分である。比較的古い時代の中国語から借用された形態素、すなわち漢字の字音から構成される語彙体系である。漢字の音読みと対応する語彙体系であるので字音語と称することもある。固有語である「和語」、漢語以外の借用語である「外来語（洋語）」と対立する概念である。 漢語の原義は「漢民族の言語」であり、本来は漢民族が母語である中国語を自称する際の用語なのだが、日本においては国語として定着した中国由来の語彙体系を「漢語」と総称することが多い。また、漢字の字音は複合の自由度が高く、日本で独自に造語されたいわゆる「和製漢語」も多い。 日本語以外でも、朝鮮語、ベトナム語などの言語は同様の語彙体系を有している。これら言語が有する中国由来の語彙体系をまとめて「漢語系語彙（Sinoxenic vocabulary）」と呼ぶことがある。 (ja)
- Канго (яп. 漢語, китаизмы в японском языке) — часть лексики японского языка, которая была заимствована из китайского языка или составлена в Японии из заимствованных элементов. Канго — это один из основных пластов лексики японского. Другие — ямато котоба (яп. 大和言葉, исконно японские слова) и гайрайго (яп. 外来語, заимствования из европейских языков). Около 60 % словарного состава современного языка составляют канго, что было подсчитано (яп. 国立国語研究所 кокурицу кокуго кэнкю:дзё) в исследовательской работе для цикла передач канала NHK, выходивших в эфир с апреля по июнь 1989. (ru)
- Sino-Japanese vocabulary, also known as kango (Japanese: 漢語, pronounced [kaŋɡo], "Han words") refers to Japanese vocabulary that had originated in Chinese or were created from elements borrowed from Chinese. Some grammatical structures and sentence patterns can also be identified as Sino-Japanese. Sino-Japanese vocabulary is referred to in Japanese as kango (漢語), meaning 'Chinese words'. (en)
- Kosakata Sino-Jepang atau kango (漢語 kata bahasa Tionghoa) adalah kosakata asal bahasa Tionghoa yang dijadikan kata serapan dalam bahasa Jepang, atau kata-kata yang dibuat di Jepang dengan menggabungkan aksara kanji (wasei kango). Kata-kata dari bahasa Tionghoa semuanya dibaca menurut bacaan Kanji (on'yomi) untuk masing-masing karakter. Nama lain untuk kango adalah kanjigo (漢字語). Selain dalam bahasa Jepang, kosakata dari bahasa Tionghoa juga dikenal dalam bahasa Korea dan bahasa Vietnam yang sama-sama dipengaruhi budaya kanji. (in)
- Kango (jap. 漢語 dosł. słowa Hanów, chińskie) – część słownictwa i wyrażeń w języku japońskim pochodzenia chińskiego. Słowa te zapisywane są chińskimi znakami (kanji) i czytane po sinojapońsku (on’yomi). Pewna jej grupa została utworzona z elementów sinojapońskich niezależnie w Japonii. Nazywają się one wasei-kango (和製漢語). (pl)
|
