| dbo:abstract
|
- Sigeon, Sigeion, o Sigeu (en llatí Sigeum, en grec antic Σίγειον o Σιγειὰς ἄκρα) va ser una colònia eòlia propera al cap que també s'anomenava Sigeu, a l'entrada de l'Helespont i enfront de la ciutat d'Eleünt, al Quersonès traci. Suposadament va ser fundada per Arquenax de Mitilene, que hauria fet servir les pedres de Troia per bastir la nova ciutat. Segons la tradició, de la que en parlen Heròdot, Tucídides i Estrabó, els grecs van establir aquí el seu campament naval durant la guerra de Troia. Els atenencs van ocupar la ciutat sota la direcció del general Frinó i en van expulsar els eolis en temps mitològics, i aquesta lluita entre els dos pobles va durar molts anys amb resultats variables. Es deia que Pítac, el savi de Mitilene, havia mort Frinó en un combat singular. El poeta Alceu recull en un dels seus poemes una de les lluites entre els pobles. Les incursions van durar fins que es va sotmetre la qüestió a Periandre, tirà de Corint, que va donar la raó als atenesos, segons diuen Estrabó i Heròdot. Els pisistràtides dominaven la ciutat i quan Hípies va ser expulsat d'Atenes s'hi va retirar amb la seva família, segons Heròdot. De la seva història no és coneguda gaire cosa, però se sap que va ser destruïda pels habitant de la ciutat d'Ílion (Ilium) probablement al segle v aC o potser el segle iv aC, i ja estava destruïda en temps d'Estrabó. El seu nom modern és Yenişehir i forma part del districte de Çanakkale. El cap de Sigeu era un promontori elevat de la Tròade que forma la part nord-occidental de l'Àsia menor. Al promontori hi havia un turó, i es creia des de l'antiguitat que el turó contenia les restes d'Aquil·les. El lloc va ser molt venerat, i a poc a poc sembla que es va aixecar aixecat al seu voltant un petit poble, sota el nom d'Aquilleon. Aquesta tomba, va ser visitada per Alexandre el Gran, Juli Cèsar i Germànic. Segons Ovidi, seria un promontori, o un altre accident geogràfic situat a la banda de Troia, mentre Sigeu estaria al costat oposat. (ca)
- Σίγειον (Ελληνικά), Segium (Λατινικά), από το 1700 μ.Χ. η τοποθεσία ονομαζόταν Γενισεχίρ, δηλαδή "Καινούργια Πόλη" (στα τούρκικα Yenisehir). Το Σίγειον (σήμερα Γενισεχίρ, Yenisehir) ήταν αρχαία ελληνική πόλη της βορειοδυτικής Τρωάδας, στις εκβολές του Σκαμάνδρου ποταμού, επί του νοτίου στόματος του Ελλησπόντου. Το ακρωτήριο -πάνω στο οποίο είχε κτιστεί η πόλη- λεγόταν και αυτό Σίγειον άκρον (σημ. Γενισεχίρ Μπουρνού, Yenisehir Burnu) και κατά τον Στράβωνα υπήρχαν εκεί το ιερό του Αχιλλέως, καθώς και τα μνημεία του Πατρόκλου και του Αντιλόχου. Φαίνεται ότι το όνομα δόθηκε ευφημιστικά. Δηλαδή, αν και η πόλη έλαβε το όνομά της από την αρχαία ελληνική λέξη σιγή (=σιωπή), ωστόσο στην περιοχή ξεσπούν άγριες καταιγίδες και η θάλασσα έχει φουρτούνα. Η πόλη ιδρύθηκε από τη Μυτιλήνη κατά τον 8ο - 7ο αιώνα π.Χ. Κατά το τέλος του 7ου αιώνα, οι Αθηναίοι έστειλαν τον Ολυμπιονίκη Φρύνωνα να καταλάβει την πόλη. Σε μονομαχία με τον Πιττακό, ο Αθηναίος ηττήθηκε από το δίχτυ του αντιπάλου του και η ήττα του εξυμνήθηκε από τον συμπατριώτη του νικητή, Αλκαίο. Από τις λίγες γραμμές που σώθηκαν από το αιολικό λυρικό ποίημα, πιστεύεται ότι το ποίημα αυτό αποτέλεσε την πηγή των συγγραφέων της κλασικής περιόδου για τη μονομαχία Πιττακού και Φρύνωνος. Έτσι οι Αθηναίοι προσέφυγαν στον τύραννο της Κορίνθου Περίανδρο, με σκοπό να διαιτητεύσει για το ποιος δικαιωματικά πρέπει να κατέχει την περιοχή του Σιγείου. Ο Περίανδρος αποφάνθηκε υπέρ της Αθήνας, επειδή όταν οι Αθηναίοι εξεστράτευσαν με τους άλλους Ελλαδίτες εναντίον των ομοφύλων τους Τρώων, οι Αιολείς (που κατοικούσαν στη Λέσβο) δεν υπήρχαν τότε και επομένως δεν έχουν το δικαίωμα κατοχής της τρωικής περιοχής. Από δύο επιγραφές της αττικής διαλέκτου που αποδίδονται στο Σίγειον (περ. 575 -550 π.Χ.), καταδεικνύεται ότι οι Αθηναίοι συνέχισαν να ζουν στην περιοχή για τον επόμενο μισό αιώνα. Από αρχαιολογικά ευρήματα της γείτονος αιολικής αποικίας του Αχιλλείου (7-8 χλμ. νοτίως του Σιγείου), αποδεικνύεται ότι οι Μυτιληναίοι διατηρούσαν εχθρική για τους Αθηναίους παρουσία στην περιοχή, γεγονός που οδήγησε στην ανακατάληψη του Σιγείου από τους πρώτους (δεκατετία του 540 π.Χ.). Οι Αθηναίοι υπό τον Πεισίστρατος πήραν πίσω την πόλη, στην οποία ορίστηκε τύραννος ο νόθος υιός του πρώτου Ηγησίστρατος. Υπό τους Πεισιστρατίδες, το Σίγειον ήταν σημαντικό οχυρό στην περιοχή εκείνη. Όταν μάλιστα ο γιος του Πεισιστράτου, Ιππίας, εξορίστηκε από την Αθήνα (510 π.Χ.), κατέφυγε στην πόλη όπου και έκοψε νομίσματα με έμβλημα την αθηναϊκή γλαύκα και το όνομά του. Κατά την κλασική περίοδο το Σίγειον παρέμεινε μέλος της αθηναϊκής συμμαχίας, για το οποίο οι Αθηναίοι άφησαν εγκωμιαστικές επιγραφές (451/0 π.Χ. και 418/7 π.Χ.). Στην προαναφερθείσα χρονική περίοδο, η αιολική αποικία αναφέρεται 15 φορές στους καταλόγους των φόρου υποτελών στην Αθήνα πόλεων και ανήκε στους Ελλησπόντιους. Στην αρχή ο φόρος ανερχόταν στις 1.000 δραχμές και ανέβηκε στο 1 τάλαντο. Σύμφωνα με τον Χιώτη ιστορικό Θεόπομπο, το Σίγειον ήταν η αγαπημένη πόλη του Αθηναίου στρατηγού Χάρητος, κατά την εποχή που ο Μέγας Αλέξανδρος νικούσε στον Γρανικό τους Πέρσες. Τότε συνεχίστηκαν οι σχέσεις με την Αθήνα και τα νομίσματα της πόλεως έφεραν στο ένα μέρος το κεφάλι της Αθηνάς και στο άλλο τη γλαύκα. Σε κάποια περίοδο του 4ου αιώνος, η πόλη ενεπλάκη σε διαμάχη με το γειτονικό νησί της Τενέδου για διαφορές γης (την πληροφορία διασώζει ο Αριστοτέλης, χωρίς να αφήνει λεπτομέρειες). Το 302 π.Χ. ο Λυσίμαχος κατέλαβε με τη βία την πόλη, καθώς δεν ήθελε αυτή να ταχθεί στο πλευρό του Αντιγόνου Μονοφθάλμου. Το 168 π.Χ. προστάτευσε τον μακεδονικό στόλο του Αντιγόνου, απογόνου του βασιλιά Περσέως. Η πόλη περιέπεσε σε παρακμή, όταν ο Σκάμανδρος ποταμός με τις προσχώσεις του, κάλυψε με άμμο το λιμάνι. Αυτό οδήγησε σιγά-σιγά στην εγκατάλειψη της πόλης από τους κατοίκους της και στα τέλη της βασιλείας του Οκταβιανού Αυγούστου, ο Στράβων αναφέρει ότι η πόλη κατεδαφίστηκε, γεγονός που το επιβεβαιώνουν οι ιστορικοί Πομπώνιος Μέλας και Πλίνιος ο Πρεσβύτερος τον 1ο αιώνα μ.Χ. Τότε ιδρύθηκε η Αλεξάνδρεια της Τρωάδας 70 χλμ. νοτιότερα και οι κάτοικοι εξαναγκάσθηκαν από τους Μακεδόνες να μετοικήσουν στη νέα πόλη. Κατά τη ρωμαϊκή και βυζαντινή εποχή δεν αναφέρεται κάποιος νέος οικισμός στην περιοχή, παρά μόνο κατά τα νεότερα χρόνια (1700 μ.Χ), όταν και δημιουργήθηκε ο οικισμός του Γενισεχίρ από Έλληνες κατοίκους. Μετά από χιλιάδες χρόνια ελληνικής παρουσίας στη περιοχή, το 1915 στη μάχη της Καλλίπολης κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς κι εξαφανίστηκε τελείως το 1922 όταν και επήλθε η Μικρασιατική Καταστροφή. Έκτοτε η περιοχή έμεινε ακατοίκητη. (el)
- Sigeion (altgriechisch Σίγειον, lateinisch Sigeum) war in der Antike der Name eines Vorgebirges im Westen der kleinasiatischen Landschaft Troas und einer griechischen Stadt auf diesem Vorgebirge an der Einfahrt zum Hellespont (Dardanellen). Sigeion wurde ursprünglich von Äoliern aus Mytilene besiedelt. Um 600 v. Chr. ließen sich dort Siedler aus Athen unter Führung des Olympiasiegers Phrynon nieder. Nach längeren Kämpfen zwischen Athenern und Mytilenern, in deren Verlauf Phrynon im Zweikampf mit Pittakos fiel und der Dichter Alkaios aus der Schlacht floh, kam es unter Vermittlung des korinthischen Tyrannen Periander zu einem Waffenstillstand, und Mytilene gründete in der Nähe die Siedlung Achilleion. Ein erneuter Konflikt brach um 540 v. Chr. aus, in dessen Verlauf der attische Tyrann Peisistratos seinen Sohn Hegesistratos als Herrscher von Sigeion einsetzte. Nach seiner Vertreibung aus Athen 510 v. Chr. ließ sich Peisistratos’ Sohn und Nachfolger Hippias in Sigeion nieder, das inzwischen unter persischer Oberhoheit stand. Die Stadt gehörte im 5. Jahrhundert zum Delisch-Attischen Seebund. Während der Diadochenkriege wurde Sigeion von Lysimachos erobert und im 3. Jahrhundert v. Chr. vom benachbarten Ilion zerstört. (de)
- Sigeo (griego antiguo Σίγειον o Σιγειὰς ἄκρα) fue un promontorio de la Tróade que formaba el extremo noroeste de Anatolia, en la entrada del Helesponto, enfrente de la ciudad de Eleo, en el Quersoneso tracio. Su nombre moderno es . En esta zona se situaba la ciudad de Sigeo, donde había un puerto. El depósito de sedimentos ha alterado sustancialmente la apariencia de la zona, pero el emplazamiento aproximado de esta ciudad debía localizarse entre los actuales pueblos de Kumkale y . Según Estrabón, el fondeadero de los aqueos que atacaron Troya estaba junto a Sigeo, cerca de donde desembocaba el Escamandro, a veinte estadios de Ilión. En esta ciudad confluían los ríos Escamandro y el Simois para formar la llanura Estomalimne («lago de la boca»). Junto a Sigeo había un santuario y un monumento dedicado a Aquiles y monumentos a Patroclo y Antíloco. (es)
- Sigée ou Sigeion (en grec ancien Σίγειον / Sígeion, en latin Sigeum) était une cité grecque située en Troade, à l'embouchure du Scamandre. Sigée a été fondée par des Éoliens de Mytilène ayant quitté l'île voisine de Lesbos, au VIIIe ou VIIe siècle av. J.-C.. Vers la fin du VIIe siècle av. J.-C, les Athéniens envoyèrent le vainqueur d'Olympie, Phrynon, conquérir Sigée. Selon la tradition, Phrynon et Pittacos de Mytilène s'affrontèrent en duel lors duquel Pittacos vainquit son adversaire en utilisant un filet. Pendant cette guerre, Alcaeus de Mytilène écrivit plusieurs poésies du conflit dans lesquelles il rapporta comment il s'était enfui de la bataille, avait perdu son bouclier et avait supporté la honte du fait des Athéniens qui l'avaient accroché en hauteur, comme un trophée, dans leur temple à Athéna. Les Athéniens firent à appel à l'arbitrage de Périandre, le tyran de Corinthe. Il s'agit de la première colonie fondée par Athènes, vers 610 av. J.-C. La fondation de cette colonie fournissait à Athènes une position stratégique pour protéger son approvisionnement en blé par la mer Noire. Le site est fouillé depuis 2006 par une équipe de l'Université de Tübingen sous les auspices du Deutsches Archäologisches Instituts. (fr)
- Sigeion (Ancient Greek: Σίγειον, Sigeion; Latin: Sigeum) was an ancient Greek city in the north-west of the Troad region of Anatolia located at the mouth of the Scamander (the modern Karamenderes River). Sigeion commanded a ridge between the Aegean Sea and the Scamander which is now known as Yenişehir and is a part of the Çanakkale district in Çanakkale province, Turkey. The surrounding region was referred to as the Sigean Promonotory, which was frequently used as a point of reference by ancient geographers since it marked the mouth of the Hellespont. The outline of this promontory is no longer visible due to the alluvial activity of the Karamenderes which has filled in the embayment east of Yenişehir. The name 'Sigeion' means 'silent place' and is derived from Ancient Greek σιγή (sigē), 'silence'; in Classical Antiquity, the name was assumed to be antiphrastic, i.e. indicating a characteristic of the place contrary to reality, since the seas in this region are known for their fierce storms. (en)
- Sigeo o Sigeion (in greco antico Σίγειον / Sígeion, in latino Sigeum) è stata una città greca situata con un promontorio nella regione della Troade, alla foce del fiume Scamandro (nome attuale Karamenderes). È stata la prima colonia fondata da Atene, intorno al 610 a.C.; la sua importanza risiedeva nel fatto che fosse un avamposto fisso che garantiva le forniture di grano dalle regioni del mar Nero. Il sito è stato oggetto dal 2006 di una campagna di scavi portata avanti dall'Università di Tubinga sotto il patrocinio del Deutsches Archäologisches Institut. (it)
|
| rdfs:comment
|
- Sigeo o Sigeion (in greco antico Σίγειον / Sígeion, in latino Sigeum) è stata una città greca situata con un promontorio nella regione della Troade, alla foce del fiume Scamandro (nome attuale Karamenderes). È stata la prima colonia fondata da Atene, intorno al 610 a.C.; la sua importanza risiedeva nel fatto che fosse un avamposto fisso che garantiva le forniture di grano dalle regioni del mar Nero. Il sito è stato oggetto dal 2006 di una campagna di scavi portata avanti dall'Università di Tubinga sotto il patrocinio del Deutsches Archäologisches Institut. (it)
- Sigeon, Sigeion, o Sigeu (en llatí Sigeum, en grec antic Σίγειον o Σιγειὰς ἄκρα) va ser una colònia eòlia propera al cap que també s'anomenava Sigeu, a l'entrada de l'Helespont i enfront de la ciutat d'Eleünt, al Quersonès traci. Suposadament va ser fundada per Arquenax de Mitilene, que hauria fet servir les pedres de Troia per bastir la nova ciutat. Segons la tradició, de la que en parlen Heròdot, Tucídides i Estrabó, els grecs van establir aquí el seu campament naval durant la guerra de Troia. (ca)
- Σίγειον (Ελληνικά), Segium (Λατινικά), από το 1700 μ.Χ. η τοποθεσία ονομαζόταν Γενισεχίρ, δηλαδή "Καινούργια Πόλη" (στα τούρκικα Yenisehir). Το Σίγειον (σήμερα Γενισεχίρ, Yenisehir) ήταν αρχαία ελληνική πόλη της βορειοδυτικής Τρωάδας, στις εκβολές του Σκαμάνδρου ποταμού, επί του νοτίου στόματος του Ελλησπόντου. Το ακρωτήριο -πάνω στο οποίο είχε κτιστεί η πόλη- λεγόταν και αυτό Σίγειον άκρον (σημ. Γενισεχίρ Μπουρνού, Yenisehir Burnu) και κατά τον Στράβωνα υπήρχαν εκεί το ιερό του Αχιλλέως, καθώς και τα μνημεία του Πατρόκλου και του Αντιλόχου. Φαίνεται ότι το όνομα δόθηκε ευφημιστικά. Δηλαδή, αν και η πόλη έλαβε το όνομά της από την αρχαία ελληνική λέξη σιγή (=σιωπή), ωστόσο στην περιοχή ξεσπούν άγριες καταιγίδες και η θάλασσα έχει φουρτούνα. (el)
- Sigeion (altgriechisch Σίγειον, lateinisch Sigeum) war in der Antike der Name eines Vorgebirges im Westen der kleinasiatischen Landschaft Troas und einer griechischen Stadt auf diesem Vorgebirge an der Einfahrt zum Hellespont (Dardanellen). (de)
- Sigeo (griego antiguo Σίγειον o Σιγειὰς ἄκρα) fue un promontorio de la Tróade que formaba el extremo noroeste de Anatolia, en la entrada del Helesponto, enfrente de la ciudad de Eleo, en el Quersoneso tracio. Su nombre moderno es . En esta zona se situaba la ciudad de Sigeo, donde había un puerto. El depósito de sedimentos ha alterado sustancialmente la apariencia de la zona, pero el emplazamiento aproximado de esta ciudad debía localizarse entre los actuales pueblos de Kumkale y . (es)
- Sigée ou Sigeion (en grec ancien Σίγειον / Sígeion, en latin Sigeum) était une cité grecque située en Troade, à l'embouchure du Scamandre. Sigée a été fondée par des Éoliens de Mytilène ayant quitté l'île voisine de Lesbos, au VIIIe ou VIIe siècle av. J.-C.. Vers la fin du VIIe siècle av. J.-C, les Athéniens envoyèrent le vainqueur d'Olympie, Phrynon, conquérir Sigée. Selon la tradition, Phrynon et Pittacos de Mytilène s'affrontèrent en duel lors duquel Pittacos vainquit son adversaire en utilisant un filet. Pendant cette guerre, Alcaeus de Mytilène écrivit plusieurs poésies du conflit dans lesquelles il rapporta comment il s'était enfui de la bataille, avait perdu son bouclier et avait supporté la honte du fait des Athéniens qui l'avaient accroché en hauteur, comme un trophée, dans leur t (fr)
- Sigeion (Ancient Greek: Σίγειον, Sigeion; Latin: Sigeum) was an ancient Greek city in the north-west of the Troad region of Anatolia located at the mouth of the Scamander (the modern Karamenderes River). Sigeion commanded a ridge between the Aegean Sea and the Scamander which is now known as Yenişehir and is a part of the Çanakkale district in Çanakkale province, Turkey. The surrounding region was referred to as the Sigean Promonotory, which was frequently used as a point of reference by ancient geographers since it marked the mouth of the Hellespont. The outline of this promontory is no longer visible due to the alluvial activity of the Karamenderes which has filled in the embayment east of Yenişehir. The name 'Sigeion' means 'silent place' and is derived from Ancient Greek σιγή (sigē), ' (en)
|
