| dbo:abstract
|
- El licor de roses és un licor molt aromàtic que se serveix típicament als bateigs a Menorca, on aquest es fa casolà o comercial. Originari de Grècia, on encara es fa, va ser introduït i popularitzat a l'illa a partir d'una ona d'emigració de grecs a Menorca (i també al nord de la Costa Brava) que es produí al segle xviii. A més es fa en altres països de l'est de la mediterrània, com Turquia, etc. A Sicília es fa un licor de roses similar que s'anomena rosolio el qual, en comptes d'aigua de flor de taronger, macera les peles de taronja. A Sícilia s'oferia tradicionalment com a símbol de bons presagis però actualment es fa servir sobretot com a base d'altres licors. (ca)
- Rosolio is a type of Italian liqueur made from a base of alcohol, sugar, and water in the same proportion, which is flavored by adding an essence of any of various types. Despite a common misconception based on the name, rosolio has no direct connection with roses or rose petals. (Rose essence is, however, one option for addition to the base; other options include citrus, coffee, aniseed, and mint.) In fact, the name comes from the Latin ros solis, which means "dew of the sun": Drosera rotundifolia. The liqueur is common in Piedmont and in Southern Italy. It enjoys a special popularity in Sicily, where it has been prepared since the sixteenth century and was offered to house guests as a sign of good luck. (en)
- Le rosolio est un type de liqueur particulièrement populaire dans l'Italie de la Renaissance, notamment à la cour de Catherine de Médicis, qui en exporta l'usage même en France. la liqueur est listée dans les produits agroalimentaires traditionnels italiens. (fr)
- Il rosolio è un tipo di liquore, o meglio una soluzione liquorosa, particolarmente diffusa nell'Italia rinascimentale, soprattutto alla corte di Caterina de' Medici, che ne esportò l'utilizzo persino in Francia. (it)
- Rosolisy (fr. rossolis, wł. rosolio od łac. ros + solis – słoneczna rosa) – rodzaj likierów aromatyzowanych płatkami róży, często z dodatkowymi składnikami smakowymi. Rosolisy znane były w Europie już w XIV wieku. Jako pierwsi zaczęli je wytwarzać włoscy alchemicy, a później zakonnicy, którym rosolisy zawdzięczają swą nazwę pochodzącą od łacińskiego określenia. Początkowo były to słodkie wódki włoskie wprowadzone do Francji przez Katarzynę Medycejską, z czasem określenie to wyparła dzisiejsza nazwa likier (łac. liquor). Receptura rosolisów trafiła do Polski w XVII wieku. Dawna Uprzywilejowana Fabryka Likierów, Rosolisów i Rumu Alfreda hr. Potockiego, która powstała w 1764 roku, zasłynęła z produkcji tych wyszukanych trunków. Renomowane w Europie rosolisy z Łańcuta uchodziły za najlepsze i najdroższe alkohole podawane na ucztach możnych ówczesnego świata. Cesarz Austrii Franciszek Józef I, składając wizytę hrabiemu Potockiemu, ugoszczony został przez niego rosolisami. Później produkowano je również w renomowanej lwowskiej firmie J.A. Baczewski. W okresie powojennym Fabryka Wódek „Polmos Łańcut” SA stała się jedynym producentem tego rodzaju alkoholu w Polsce i na świecie (produkcję wznowiono po 1989), z unijnym znakiem towarowym zarejestrowanym w Brukseli. Z posiadanych dokumentów udało się odtworzyć trzy receptury. W Łańcucie produkowano do niedawna trzy odmiany – rosolis różany, rosolis kawowy i rosolis ziołowo-gorzki. Wszystkie czynności wykonywane są ręcznie podczas trwającego około tygodnia cyklu produkcji 5 tysięcy butelek. Etykiety na nich zostały wiernie odtworzone według starych etykiet, z zastosowaniem starych technik drukarskich, co potwierdza kolekcja tych alkoholi w Muzeum Gorzelnictwa łańcuckiego „Polmosu”, ze zgromadzonymi tam pamiątkami po XIX-wiecznych rosolisach. Rosolisy, zawierające stosunkowo wiele cukru i alkoholu (35–45%), podawane są w temperaturze pokojowej i podobnie jak każdy likier, pije się w małych kieliszkach. Bardzo popularne przed I wojną światową, serwowano je nie tylko w lokalach restauracyjnych, lecz nawet w podrzędnych szynkach. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Le rosolio est un type de liqueur particulièrement populaire dans l'Italie de la Renaissance, notamment à la cour de Catherine de Médicis, qui en exporta l'usage même en France. la liqueur est listée dans les produits agroalimentaires traditionnels italiens. (fr)
- Il rosolio è un tipo di liquore, o meglio una soluzione liquorosa, particolarmente diffusa nell'Italia rinascimentale, soprattutto alla corte di Caterina de' Medici, che ne esportò l'utilizzo persino in Francia. (it)
- El licor de roses és un licor molt aromàtic que se serveix típicament als bateigs a Menorca, on aquest es fa casolà o comercial. Originari de Grècia, on encara es fa, va ser introduït i popularitzat a l'illa a partir d'una ona d'emigració de grecs a Menorca (i també al nord de la Costa Brava) que es produí al segle xviii. A més es fa en altres països de l'est de la mediterrània, com Turquia, etc. (ca)
- Rosolio is a type of Italian liqueur made from a base of alcohol, sugar, and water in the same proportion, which is flavored by adding an essence of any of various types. Despite a common misconception based on the name, rosolio has no direct connection with roses or rose petals. (Rose essence is, however, one option for addition to the base; other options include citrus, coffee, aniseed, and mint.) In fact, the name comes from the Latin ros solis, which means "dew of the sun": Drosera rotundifolia. (en)
- Rosolisy (fr. rossolis, wł. rosolio od łac. ros + solis – słoneczna rosa) – rodzaj likierów aromatyzowanych płatkami róży, często z dodatkowymi składnikami smakowymi. Rosolisy znane były w Europie już w XIV wieku. Jako pierwsi zaczęli je wytwarzać włoscy alchemicy, a później zakonnicy, którym rosolisy zawdzięczają swą nazwę pochodzącą od łacińskiego określenia. Początkowo były to słodkie wódki włoskie wprowadzone do Francji przez Katarzynę Medycejską, z czasem określenie to wyparła dzisiejsza nazwa likier (łac. liquor). (pl)
|
