| dbo:abstract
|
- A pipe is a tubular wind instrument in general, or various specific wind instruments. The word is an onomatopoeia, and comes from the tone which can resemble that of a bird chirping. With just three holes, a pipe's range is obtained by overblowing to sound at least the second or the third harmonic partials. (en)
- Fujarka, fujara (gwarowo: fulara, fuira, fujera; inne staropolskie nazwy to: dudka, dutka, piszczałka) – ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów, fujarki były wykonywane z kory wierzby lub łoziny (salix cinerea) i należą do najstarszych instrumentów muzycznych. Spotykane są różne wersje, m.in. „z otworami bocznymi lub bez otworów”. Ta druga wersja może być podobna do skandynawskiego „fletu z wierzby” (ang. willow flute). Tradycyjne dawne wiejskie fujary czy fujarki robione były wyłącznie z wierzby, na wiosnę, gdy kora wierzbowa była świeża i elastyczna „uliniano” paski tejże kory, rolowano je („kręcono”), by uzyskać dłuższą lub krótszą tubkę rezonansową, następnie tworzono rodzaj wierzbowego ustnika „buczkę”. Cytat z tłumaczenia z roku 1774 księdza Ignacego Nagurczewskiego Bukolików Wergiliusza: Zacznij fujaro moja, zacznij śpiewać ze mną,Którą się sławi Menal,zacznij pieśń przyjemną. (pl)
- Stabule, även stebule eller stabuļa, är ett lettiskt träblåsinstrument. Namnet kan avse olika blåsinstrument, men generellt sett utgörs instrumentet av ett rör med 4-8 fingerhål. Dessa instrument är 1,5–2,5 cm i diameter och kan vara allt från 20 till 40 cm långa. Stabuler har antingen ett munstycke liknande det hos en blockflöjt eller ett rörbladsmunstycke i likhet med klarinetten. Stabuler är vanligtvis gjorda av trä eller vass med ett rörbladsmunstycke, också gjort av antingen vass eller trä. Blockflöjtsliknande stabuler är oftast utförda i trä, även om man i vissa områden använt lera och barkkonstruktioner. Arkeologer har även funnit stabuler i ben. En enklare typ av stabule utan fingerhål kan tillverkas av vide. Denna typ av instrument skiljer sig genom att dess ände (motsatsen till munstycket) är pluggad. Pluggen är generellt avsedd för att stämma stabulen, men används ibland också som en slide (i likhet med en slide whistle) för att justera tonen medan man spelar. Barkstabuler tillverkades vanligtvis på våren då barken är porösare och man skar då till stabulen av en pilgren där barken sedan lätt kunde dras av. Den skalade pilkvisten formades sedan till ett munstycke och, för enklare stabuler, även pluggen. Eftersom bark snabbt torkar då kvisten skärs av var denna typ av stabuler kortlivade. (sv)
- Ду́дка — общее название народных духовых музыкальных инструментов семейства продольных флейт (свирели, сопели и других) в России, Белоруссии и Украине. (ru)
- Дудка — загальна назва народних музичних духових інструментів родини поздовжніх флейт (сопелі, свірелі, сопілки тощо) в Україні, Білорусі, Росії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- A pipe is a tubular wind instrument in general, or various specific wind instruments. The word is an onomatopoeia, and comes from the tone which can resemble that of a bird chirping. With just three holes, a pipe's range is obtained by overblowing to sound at least the second or the third harmonic partials. (en)
- Ду́дка — общее название народных духовых музыкальных инструментов семейства продольных флейт (свирели, сопели и других) в России, Белоруссии и Украине. (ru)
- Дудка — загальна назва народних музичних духових інструментів родини поздовжніх флейт (сопелі, свірелі, сопілки тощо) в Україні, Білорусі, Росії. (uk)
- Fujarka, fujara (gwarowo: fulara, fuira, fujera; inne staropolskie nazwy to: dudka, dutka, piszczałka) – ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów, fujarki były wykonywane z kory wierzby lub łoziny (salix cinerea) i należą do najstarszych instrumentów muzycznych. Spotykane są różne wersje, m.in. „z otworami bocznymi lub bez otworów”. Ta druga wersja może być podobna do skandynawskiego „fletu z wierzby” (ang. willow flute). Cytat z tłumaczenia z roku 1774 księdza Ignacego Nagurczewskiego Bukolików Wergiliusza: (pl)
- Stabule, även stebule eller stabuļa, är ett lettiskt träblåsinstrument. Namnet kan avse olika blåsinstrument, men generellt sett utgörs instrumentet av ett rör med 4-8 fingerhål. Dessa instrument är 1,5–2,5 cm i diameter och kan vara allt från 20 till 40 cm långa. (sv)
|
