| dbo:abstract
|
- اضطراب الإثارة التناسلية المستمرة، المسمى سابقًا متلازمة الإثارة الجنسية المستمرة، هو عبارة عن إثارة جنسية تلقائية، ومستمرة، وغير مرغوبة، وخارجة عن السيطرة في غياب محفز جنسي أو رغبة جنسية، وعادة لا تزول بهزة الجماع. بل أن العديد من هزات الجماع عبر ساعات أو أيام قد تكون مطلوبة لزوال تلك الإثارة. يحدث ذلك الاضطراب في النساء. وهو اضطراب نادر وغير مفهوم بشكل جيد. لا تتماشى التسمية مع الأدب. فهو يختلف عن فرط النشاط الجنسي، الذي يتميز بزيادة الرغبة الجنسية. (ar)
- Syndrom permanentního sexuálního vzrušení neboli PGAD (Persistent genital arousal disorder), PSAS (Persistent sexual arousal syndrome) vede k samovolnému a trvalému sexuálnímu vzrušení a to už jak s orgasmem, tak bez orgasmu. Tento syndrom postihuje pouze ženy a není nijak spojen s psychikou. Jedná se čistě o fyzickou záležitost. Ženy postižené tímto syndromem pociťují symptomy ve svých vagínách, nicméně syndrom nemá nic společného s hypersexualitou (někdy známou jako nymfomanie nebo satyriáza). Ženy s tímto syndromem nepociťují touhu po sexu. Tento syndrom byl poprvé popsán v roce 2001 Dr. Sandrou Leiblum.[zdroj?!] Fyzické vzrušení způsobené tímto syndromem může být velmi intenzivní a trvá po dlouhé období dnů, týdnů. Orgasmus může někdy poskytnout dočasnou úlevu, ale po nějaké době se symptomy vrací. Toto může být velice vysilující a způsobuje ztrátu koncentrace. Některé situace, jako např. jízda automobilem či vlakem, vibrace mobilního telefonu nebo dokonce i návštěva toalety může nesnesitelně zvýšit symptomy. (cs)
- Persistent sexual arousal syndrome (PSAS) oder Persistent genital arousal disorder (PGAD; dt.: ‚andauernde genitale Erregungsstörung‘) oder persistierende genitale Erregung ist die Bezeichnung für ein Syndrom, bei der die Betroffenen an einer sexuellen Dauererregung leiden. In einigen Fällen bekommen sie bis zu 250 Orgasmen am Tag. Fast ausschließlich sind Frauen davon betroffen, nur in seltenen Fällen auch Männer. Die Orgasmen treten unerwartet und ungewollt auf, es reichen leichte Vibrationen, etwa beim Bus- oder Aufzugfahren. Teilweise löst schon ein vibrationsähnliches Geräusch, wie etwa das eines Föhns, einen Orgasmus aus. Das Syndrom wurde 2001 erstmals beschrieben und ist noch relativ unerforscht – es gibt weder Medikamente noch andere Therapien, die das Syndrom heilen könnten. Bestimmte Medikamente können anscheinend die Symptome mildern, andere Arzneimittel können bisweilen die Symptome aber auch auslösen. (de)
- Le syndrome d'excitation génitale persistante (SEGP, ou syndrome d'excitation génitale permanente), est un trouble sexuel rarement rapporté (peut-être méconnu), caractérisé par une excitation physiologique persistante de la zone génitale en l'absence de désir sexuel, de fantasmes, de pensées de nature sexuelle ou de stimulation érogène. Des patient(e)s décrivent des sensations d'excitation intrusives, persistantes à permanentes, source de frustration et de stress voire d'une détresse psychologique qui pourrait dans les cas extrêmes pousser au suicide (situation parfois comparée à celle des personnes atteintes d'acouphènes). Plusieurs interprétations médicales des symptômes sont faites, certains doutant de la pertinence de son nom. D'autres estiment que le diagnostic n'est pas facile à poser (pour le professionnel de santé et les victimes de ce syndrome) ce qui favoriserait une errance médicale pénible et culpabilisante. Selon les sources, jusqu'à 0,5 voire 1 % de la population féminine serait concernée et une étude faite par deux spécialistes américains du PGAD (Persistant Genital Arousal Disorder : traduction anglaise de SEGP) postule qu'un équivalent existe chez l'homme. Aucun traitement spécifique n'existe. Selon T Thubert & al. (2012) « Sa reconnaissance est utile pour ne pas étiqueter comme purement psychogène une symptomatologie très protéiforme ». (fr)
- Persistent genital arousal disorder (PGAD), previously called persistent sexual arousal syndrome, is spontaneous, persistent, unwanted and uncontrollable genital arousal in the absence of sexual stimulation or sexual desire, and is typically not relieved by orgasm. Instead, multiple orgasms over hours or days may be required for relief. PGAD occurs in women. It has been compared to priapism in men. PGAD is rare and is not well understood. The literature is inconsistent with the nomenclature. It is distinguished from hypersexuality, which is characterized as heightened sexual desire. (en)
- Mensen die lijden aan het persistent sexual arousal syndrome (PSAS) ervaren voortdurend genitale opwinding. De aandoening is nog niet zo lang bekend - sinds 2001. Een Nederlandse benaming is er niet; letterlijk vertaald betekent het "syndroom van voortdurende seksuele opwinding". In de internationale wetenschappelijke literatuur worden tegenwoordig de termen persistent genital arousal disorder (PGAD) en restless genital syndrome (ReGS) gebruikt, om te benadrukken dat de genitale opwinding geen seksuele grondslag heeft. (nl)
- 持続性性喚起症候群（じぞくせいせいかんきしょうこうぐん、PSAS（英: persistent sexual arousal syndrome）または PGAD（英: Persistent genital arousal disorder））は、特発性かつ持続性の性的興奮を引き起こす症候群。性的なこととは関係のないところでも性的欲求が発生する。オーガズムによって一時的に症状が緩和されることもあるが、数時間もすれば症状はぶり返す。それにより、普通の生活が送れなくなることが患者にとって問題となっている。 (ja)
- Il disturbo dell'eccitazione sessuale persistente, precedentemente noto come Sindrome genitale, si manifesta nelle donne sotto forma di un'eccitazione genitale persistente, spontanea e incontrollabile, la quale può essere accompagnata o meno da orgasmo o da congestione genitale e i cui sintomi si presentano in assenza di desiderio sessuale. Questo disturbo è stato descritto per la prima volta da Sandra Leiblum nel 2001, e solo recentemente è stato classificato come una vera e propria sindrome nella letteratura medica. Alcuni medici usano il termine sindrome dell'eccitazione sessuale persistente per riferirsi a questo tipo di sindrome nelle donne, mentre per altri il disturbo è equivalente alla sindrome del priapismo negli uomini. Il priapismo, a differenza del disturbo dell'eccitazione sessuale persistente, è una condizione medica diagnosticabile e riconosciuta dal DSM-IV. Il disturbo è stato incluso nella quinta edizione del DSM, pubblicato nel 2013. Il disturbo è distinto dall'ipersessualità femminile. (it)
- Zespół przetrwałego pobudzenia seksualnego (ang. persistent genital arousal disorder lub persistent sexual arousal syndrome lub restless genital syndrome) – rzadki zespół chorobowy związany z nagłym, częstym i spontanicznym pobudzeniem narządów płciowych nieustępującym pod wpływem masturbacji ani orgazmu i niezależnym od uczucia pożądania, tj. z zakłóceniem naturalnego cyklu odpowiedzi seksualnej. Zespół został opisany w 2001 r. na podstawie 5 przypadków kobiet z podobnymi objawami spontanicznego, intruzywnego i niepożądanego podniecenia genitalnego (pulsowanie, obrzmienie i mrowienie) przy braku subiektywnego pożądania seksualnego i fantazji seksualnych i początkowo nazwany persistent sexual syndrome. W następnych latach opisano zespół jako PGAD i ustalono dokładne kryteria rozpoznania, obejmujące:
* mimowolne uczucie pobudzenia seksualnego (m.in. pulsowanie, mrowienie, przekrwienie, nadwrażliwość dotykowa narządów płciowych),
* utrzymujące się dłuższy czas,
* fizyczne uczucie pobudzenia nieustępujące po jednym lub więcej orgazmie,
* pobudzenie narządów płciowych niezwiązane z subiektywnym uczuciem pożądania seksualnego,
* uporczywe uczucie pobudzenia seksualnego odczuwane jako uciążliwe i niechciane,
* utrzymujące się pobudzenie narządów płciowych wywołujące niepokój. Częstym objawem towarzyszącym PGAD jest ból narządów płciowych, w związku z czym postulowana jest konieczność wprowadzenia nadrzędnej klasyfikacji narządów płciowych i miednicy z podziałem na pobudzenie genitaliów, pobudzenie genitaliów wraz z bólem oraz ból genitaliów. Niejasne pozostaje, czy PGAD współistniejący z bólem to jeden z podtypów wulwodynii, czy osobna dysfunkcja. PGAD nie jest natomiast tożsame z hiperseksualnością, gdyż w jego przebiegu nie występują natrętne myśli i fantazje seksualne, niemniej bywa błędnie interpretowany w diagnozie jako wyraz nadpobudliwości seksualnej. Zespół przetrwałego pobudzenia seksualnego jest rzadkim rozpoznaniem, w zależności od badania wszystkie objawy stwierdzono u 1-3% kobiet i 4% mężczyzn, a 16-33% kobiet doświadcza lżejszego spontanicznego pobudzenia narządów płciowych pomimo braku podniecenia, pożądania i fantazji seksualnych. Dane dotyczące rozpowszechnienia występowania PGAD w populacji mogą być zaniżone na skutek wstydu części dotkniętych nim osób przed komunikowania jego występowania. Z części badań może wynikać, że rozpowszechnienie PGAD wzrasta wraz z wiekiem. Rozpoznania takiego nie można postawić zgodnie z ICD-10. Etiologia opiera się na różnych hipotezach, wśród których wymieniane są neuropatia nerwu sromowego, czynniki naczyniowe wtórne do i żylaków narządów płciowych zewnętrznych, wtórna do objawów uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego lub zabiegów na tętnicach i żyłach szyjnych oraz interwencji w okolicach lędźwiowych, wzrost stężeń dopaminy oraz serotoniny, gwałtowne odstawienie trazodonu, zwiększony poziom lęku, objawy depresyjne, używanie soi zawierającej fitoestrogeny, nacisk mechaniczny na narządy płciowe czy torbiele Tarlova. W badaniach wielu chorych stwierdzano podłoże idiopatyczne. Z czasem w literaturze zaczęto wyodrębniać dwa podtypy PSAD: zależny od czynników naczyniowo-nerwowych lub neuroprzekaźnikowych oraz psychogenny. Brakuje danych epidemiologicznych dla PGAD, a leczenie jest oparte na pojedynczych przypadkach kazuistycznych. Jako schorzenie nowe i słabo poznane, nie zostało jeszcze uwzględnione w klasyfikacji ICD-10. W 2004 roku zespół ten został włączony do klasyfikacji zaburzeń seksualnych kobiet i zakwalifikowany do grupy zaburzeń pożądania. Metody leczenia obejmują terapie farmakologiczne (opisano użycie benzoadiazepin, tramadolu, bupiwakainy, neuroleptyków zwiększających poziom prolaktyny, warenikiliny, selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny) i fizjoterapię (zabiegi przezskórnej stymulacji nerwu sromowego) oraz , terapię poznawczą opartą na uważności, hipnoterapię i elektroterapię. Początkowo uznawane za chorobę dotykającą wyłącznie kobiet, z czasem pojawiły się także przypadki PGAD u mężczyzn. Istnieją sugestie dotyczące analogii PSAD i priapizmu. Istnieją poszlaki sugerujące częste współwystępowanie objawów PGAD z zespołem niespokojnych nóg i . Za główną przyczynę tego zespołu uznaje się neuropatię nerwu sromowego, w szczególności nadmierne pobudzenie włókien czuciowych . Takie współwystępowanie objawów opisywane jest jako restless genital syndrome i definiuje się je klinicznie jako:
* niepożądane i nieprzyjemne uczucie pobudzenia seksualnego bez uczucia pożądania seksualnego lub fantazji seksualnych,
* niepożądane lub nieprzyjemne orgazmy lub fantazje seksualne,
* objawy zespołu niespokojnych nóg,
* objawy zespołu pęcherza nadreaktywnego,
* nasilenie niepożądanych i nieprzyjemnych uczuć napięcia seksualnego podczas siedzenia,
* niechciana przeczulica w obrębie narządów płciowych na badanie sensoryczne,
* niepożądane i nieprzyjemne doznania seksualne w wyniku badania poniżej kości łonowej. (pl)
- A Síndrome de Excitação Sexual Persistente, mundialmente conhecida pela sigla PSAS (do inglês Persistent Sexual Arousal Syndrome, nome que não é mais utilizado pelos especialistas, que agora usam Persistent Genital Arousal Disorder) causa uma excitação espontânea e persistente nos órgãos genitais, com ou sem orgasmo ou obstrução, sem relação alguma com sentimentos de desejo sexual, na maioria das vezes em mulheres. A síndrome foi documentada pela primeira vez pela médica estadunidense Sandra Leiblum, em 2001, e recentemente foi caracterizada na literatura médica como uma síndrome específica. A PSAS não tem nenhuma relação com a hipersexualidade, palavra que também é conhecida pelos sinônimos ninfomania e satiríase. Além de ser raríssima, a síndrome é, em muitos casos, escondida pelos pacientes que dela sofrem, pois eles se constrangem ao relatar o problema aos médicos. Em 2007, uma inglesa chamada Sarah Carmen, de 24 anos, declarou ser portadora da PSAS. Sarah disse que sentiu os sintomas pela primeira vez aos 19 anos, e que seus parceiros costumam se frustrar com o fenômeno, ao vê-la alcançar os orgasmos com pouco ou nenhum esforço. O primeiro caso da doença em homem foi diagnosticado em 2014, o norte-americano Dale Decker. Ele desenvolveu o transtorno em 2012, quando feriu uma vértebra em uma pequena queda. Segundo a especialista Francisca Molero, em entrevista à BBC, entre 400 e 500 pessoas em todo o mundo têm a doença. (pt)
- 持續性性興奮症候群（英語：Persistent genital arousal disorder，縮寫：PGAD、陰蒂異常勃起），患者會在沒有任何外來性刺激或者存有的情況下，持續而不由自主地感到生殖器官處於性興奮狀態，甚至連續達到多次性高潮。然而，症狀不一定因為感受了高潮而消失，興奮的感覺會於短時間後恢復。部份患者的感覺有可能持續多日至數星期而不消退，一般日常生活的事務（如乘車）都有可能誘發症狀，嚴重影響到患者的日常生活。 一直以來，與持續性性興奮症候群相關的資料及醫學研究不多，其原因有待證實。可以肯定的是，持續性性興奮症候群與性傾向及縱慾無關係。然而，由於患者的情況特殊，不少患者因為羞於啟齒，默默忍受徵狀所帶來的不便多年，卻無法改善自身的病況；故此持續性性興奮症候群對患者的心理影響有可能比較生理影響更為甚要。 (zh)
- Синдром постійного сексуального збудження (скорочено — СПСЗ; англ. persistent sexual arousal syndrome (PSAS)) — клінічний синдром, який проявляється постійним, самовільним і некерованим збудженням статевих органів у жінок, з оргазмом чи без оргазму, без стосунку до почуття насолоди. СПСЗ є відносно рідкісним відхиленням, і, оскільки, окремо від кліторизму його досліджують тільки з 2001 року, він поки мало вивчений. У засвідчених випадках його спричиняли вади тазових артерій і вен, які забезпечують кровотік до клітора. Стандартного лікування синдрому не існує, в кожному окремому випадку тактику лікування створюють індивідуально. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- اضطراب الإثارة التناسلية المستمرة، المسمى سابقًا متلازمة الإثارة الجنسية المستمرة، هو عبارة عن إثارة جنسية تلقائية، ومستمرة، وغير مرغوبة، وخارجة عن السيطرة في غياب محفز جنسي أو رغبة جنسية، وعادة لا تزول بهزة الجماع. بل أن العديد من هزات الجماع عبر ساعات أو أيام قد تكون مطلوبة لزوال تلك الإثارة. يحدث ذلك الاضطراب في النساء. وهو اضطراب نادر وغير مفهوم بشكل جيد. لا تتماشى التسمية مع الأدب. فهو يختلف عن فرط النشاط الجنسي، الذي يتميز بزيادة الرغبة الجنسية. (ar)
- Persistent genital arousal disorder (PGAD), previously called persistent sexual arousal syndrome, is spontaneous, persistent, unwanted and uncontrollable genital arousal in the absence of sexual stimulation or sexual desire, and is typically not relieved by orgasm. Instead, multiple orgasms over hours or days may be required for relief. PGAD occurs in women. It has been compared to priapism in men. PGAD is rare and is not well understood. The literature is inconsistent with the nomenclature. It is distinguished from hypersexuality, which is characterized as heightened sexual desire. (en)
- Mensen die lijden aan het persistent sexual arousal syndrome (PSAS) ervaren voortdurend genitale opwinding. De aandoening is nog niet zo lang bekend - sinds 2001. Een Nederlandse benaming is er niet; letterlijk vertaald betekent het "syndroom van voortdurende seksuele opwinding". In de internationale wetenschappelijke literatuur worden tegenwoordig de termen persistent genital arousal disorder (PGAD) en restless genital syndrome (ReGS) gebruikt, om te benadrukken dat de genitale opwinding geen seksuele grondslag heeft. (nl)
- 持続性性喚起症候群（じぞくせいせいかんきしょうこうぐん、PSAS（英: persistent sexual arousal syndrome）または PGAD（英: Persistent genital arousal disorder））は、特発性かつ持続性の性的興奮を引き起こす症候群。性的なこととは関係のないところでも性的欲求が発生する。オーガズムによって一時的に症状が緩和されることもあるが、数時間もすれば症状はぶり返す。それにより、普通の生活が送れなくなることが患者にとって問題となっている。 (ja)
- 持續性性興奮症候群（英語：Persistent genital arousal disorder，縮寫：PGAD、陰蒂異常勃起），患者會在沒有任何外來性刺激或者存有的情況下，持續而不由自主地感到生殖器官處於性興奮狀態，甚至連續達到多次性高潮。然而，症狀不一定因為感受了高潮而消失，興奮的感覺會於短時間後恢復。部份患者的感覺有可能持續多日至數星期而不消退，一般日常生活的事務（如乘車）都有可能誘發症狀，嚴重影響到患者的日常生活。 一直以來，與持續性性興奮症候群相關的資料及醫學研究不多，其原因有待證實。可以肯定的是，持續性性興奮症候群與性傾向及縱慾無關係。然而，由於患者的情況特殊，不少患者因為羞於啟齒，默默忍受徵狀所帶來的不便多年，卻無法改善自身的病況；故此持續性性興奮症候群對患者的心理影響有可能比較生理影響更為甚要。 (zh)
- Синдром постійного сексуального збудження (скорочено — СПСЗ; англ. persistent sexual arousal syndrome (PSAS)) — клінічний синдром, який проявляється постійним, самовільним і некерованим збудженням статевих органів у жінок, з оргазмом чи без оргазму, без стосунку до почуття насолоди. СПСЗ є відносно рідкісним відхиленням, і, оскільки, окремо від кліторизму його досліджують тільки з 2001 року, він поки мало вивчений. У засвідчених випадках його спричиняли вади тазових артерій і вен, які забезпечують кровотік до клітора. Стандартного лікування синдрому не існує, в кожному окремому випадку тактику лікування створюють індивідуально. (uk)
- Syndrom permanentního sexuálního vzrušení neboli PGAD (Persistent genital arousal disorder), PSAS (Persistent sexual arousal syndrome) vede k samovolnému a trvalému sexuálnímu vzrušení a to už jak s orgasmem, tak bez orgasmu. Tento syndrom postihuje pouze ženy a není nijak spojen s psychikou. Jedná se čistě o fyzickou záležitost. Ženy postižené tímto syndromem pociťují symptomy ve svých vagínách, nicméně syndrom nemá nic společného s hypersexualitou (někdy známou jako nymfomanie nebo satyriáza). Ženy s tímto syndromem nepociťují touhu po sexu. Tento syndrom byl poprvé popsán v roce 2001 Dr. Sandrou Leiblum.[zdroj?!] (cs)
- Persistent sexual arousal syndrome (PSAS) oder Persistent genital arousal disorder (PGAD; dt.: ‚andauernde genitale Erregungsstörung‘) oder persistierende genitale Erregung ist die Bezeichnung für ein Syndrom, bei der die Betroffenen an einer sexuellen Dauererregung leiden. In einigen Fällen bekommen sie bis zu 250 Orgasmen am Tag. Fast ausschließlich sind Frauen davon betroffen, nur in seltenen Fällen auch Männer. Die Orgasmen treten unerwartet und ungewollt auf, es reichen leichte Vibrationen, etwa beim Bus- oder Aufzugfahren. Teilweise löst schon ein vibrationsähnliches Geräusch, wie etwa das eines Föhns, einen Orgasmus aus. (de)
- Le syndrome d'excitation génitale persistante (SEGP, ou syndrome d'excitation génitale permanente), est un trouble sexuel rarement rapporté (peut-être méconnu), caractérisé par une excitation physiologique persistante de la zone génitale en l'absence de désir sexuel, de fantasmes, de pensées de nature sexuelle ou de stimulation érogène. Des patient(e)s décrivent des sensations d'excitation intrusives, persistantes à permanentes, source de frustration et de stress voire d'une détresse psychologique qui pourrait dans les cas extrêmes pousser au suicide (situation parfois comparée à celle des personnes atteintes d'acouphènes). (fr)
- Il disturbo dell'eccitazione sessuale persistente, precedentemente noto come Sindrome genitale, si manifesta nelle donne sotto forma di un'eccitazione genitale persistente, spontanea e incontrollabile, la quale può essere accompagnata o meno da orgasmo o da congestione genitale e i cui sintomi si presentano in assenza di desiderio sessuale. Questo disturbo è stato descritto per la prima volta da Sandra Leiblum nel 2001, e solo recentemente è stato classificato come una vera e propria sindrome nella letteratura medica. Il disturbo è distinto dall'ipersessualità femminile. (it)
- Zespół przetrwałego pobudzenia seksualnego (ang. persistent genital arousal disorder lub persistent sexual arousal syndrome lub restless genital syndrome) – rzadki zespół chorobowy związany z nagłym, częstym i spontanicznym pobudzeniem narządów płciowych nieustępującym pod wpływem masturbacji ani orgazmu i niezależnym od uczucia pożądania, tj. z zakłóceniem naturalnego cyklu odpowiedzi seksualnej. (pl)
- A Síndrome de Excitação Sexual Persistente, mundialmente conhecida pela sigla PSAS (do inglês Persistent Sexual Arousal Syndrome, nome que não é mais utilizado pelos especialistas, que agora usam Persistent Genital Arousal Disorder) causa uma excitação espontânea e persistente nos órgãos genitais, com ou sem orgasmo ou obstrução, sem relação alguma com sentimentos de desejo sexual, na maioria das vezes em mulheres. A síndrome foi documentada pela primeira vez pela médica estadunidense Sandra Leiblum, em 2001, e recentemente foi caracterizada na literatura médica como uma síndrome específica. A PSAS não tem nenhuma relação com a hipersexualidade, palavra que também é conhecida pelos sinônimos ninfomania e satiríase. Além de ser raríssima, a síndrome é, em muitos casos, escondida pelos pacie (pt)
|
