| dbo:abstract
|
- Loricifera (del llatí, lorica, armadura + ferre, que porta) és un fílum d'animals cicloneurals de mida microscòpica que viuen en els sediments marins que s'havia determinat que eren 37 espècies descrites, en 9 gèneres, però el 2021 va augmentar fins a 43 espècies, en 11 gèneres. A part d'aquestes espècies descrites, hi ha aproximadament 100 més que s'han recollit i encara no s'han descrit. Les seves mides oscil·len entre els 100 μm i aproximadament 1 mm. Es caracteritzen per una carcassa exterior protectora anomenada lorica i el seu hàbitat es troba en els espais entre graves marines a les quals s'adhereixen. El fílum va ser descobert l'any 1983 per , prop de Roscoff, França. Es troben entre els grups de metazous descoberts més recentment. S'adhereixen força fermament al substrat i, per tant, van romandre sense descobrir durant tant de temps. El primer exemplar es va recollir a la dècada del 1970, i més tard es va descriure el 1983. Es troben a totes les profunditats, en diferents tipus de sediments i en totes les latituds. (ca)
- حاملات الدروع المصفحات أو كوسليات (بالإنجليزية: Loricifera) (من اللاتينية: lorica- (لوريكا) = تحمل + من اليونانية φορη (فورا) = كوسل) و الكوسل في الحشرات هي الحلقة العليا من مقدم الجوشن. هي رتبة من الحيوانات البحرية الدقيقة، وصف منها اثنان وعشرون نوع. في ثمان أجناس. (ar)
- Korzetky (Loricifera) jsou drobní, jen několik desetin milimetru velcí mořští živočichové. Jméno získali podle loriky, což je krunýř, který pokrývá trup. Na hlavě mají introvert. Je známo asi 80 druhů. Skupina je v současnosti považována za samostatný kmen. Na základě morfologických znaků (prstence přívěsků zvaných skalidy) bývala řazena do vyšší skupiny chobotovci (Scalidophora), novější molekulární fylogenetické analýzy však ukazují, že jsou korzetky pravděpodobně sesterskou skupinou k Panarthropoda; chobotovce by proto bylo nutné brát jako nepřirozenou, polyfyletickou skupinu, nebo do nich korzetky neřadit. Jsou to jediní známí vícebuněční živočichové, kteří žijí v prostředí bez přítomnosti kyslíku. Je to umožněno tím, že v jejich buňkách neexistují mitochondrie, které jsou závislé na kyslíku. Místo nich mají organely podobné hydrogenozomům, které využívají k tvorbě molekul uchovávajích energii. V roce 2016 se podařilo poprvé objevit fosilní záznam korzetek. Zkameněliny druhu pojmenovaného Eolorica deadwoodensis jsou staré přibližně 490 milionů let, pocházejí tedy z pozdního kambria. (cs)
- Als Korsetttierchen (Loricifera) bezeichnet man einen Tierstamm, der heute meist den Häutungstieren (Ecdysozoa) zugerechnet wird. Der wissenschaftliche Name des Taxons leitet sich von dem Lateinischen lorica („Panzer, Korsett“) und ferre („tragen“) ab, kann also mit „Korsettträger“ übersetzt werden. Ihre nächsten Verwandten sind wahrscheinlich die Hakenrüssler (Kinorhyncha) und Priapswürmer (Priapulida), mit denen sie in einem Taxon Scalidophora zusammengefasst werden. Da sich die winzigen Tiere mit extremer Zähigkeit an Sandkörner oder andere Partikel heften, auf denen sie leben, können sie bis heute nur durch Eintauchen in Süßwasser isoliert werden. Der osmotische Schock bewirkt zwar eine Abtrennung vom Substrat, tötet die Tiere allerdings auch ab, so dass mit Ausnahme einer einzigen Larve bisher kein Tier lebend untersucht werden konnte. Über Physiologie, Ernährung, Fortbewegung, Verhalten oder Entwicklung der Tiere ist daher praktisch nichts bekannt. Auch molekulargenetische Daten liegen bisher noch nicht vor, zu Beginn des 21. Jahrhunderts wurde zum Beispiel noch kein einziges Gen sequenziert. Durch die benannten Umstände und wegen der relativ geringen Populationsdichten wurden die Korsetttierchen, obwohl schon seit den 1970er Jahren von der französischen Atlantikküste her bekannt, erst 1983 wissenschaftlich beschrieben; die erste Art erhielt den Namen Nanaloricus mysticus. Seitdem sind sie kontinuierlich weiter erforscht worden, zudem wurden zwei weitere Gattungen entdeckt. Es gibt weltweit aber nur wenige Biologen, die sich auf diese Tiergruppe spezialisiert haben. (de)
- Loricifera (el Latina, lorica, (armaĵo) + ferre, porti) estas filumo de tre malgrandaj al mikroskopaj maraj cycloneuralia sedimento-loĝantaj animaloj kun 37 priskribitaj specioj, en naŭ genroj. Krom tiuj priskribitaj specioj, estas proksimume 100 pliaj kiuj estis kolektitaj kaj ne ankoraŭ priskribitaj. Ties grandoj gamas el 100 µm al ĉ. 1 mm. Ili estas karakterizataj per protekta ekstera skatolo nome lorica kaj ties habitato, kiu estas en la spacoj inter mara gruzo al kiu ili ligiĝas. La filumo estis malkovrita en 1983 de Roberto Ramos, en Roscoff, Francio. Ili estas inter la plej ĵuse malkovritaj grupoj de Metazoanoj (animaloj). Ili ligiĝas tre firme al la subtavolo, kaj pro tio ili restis nemalkovritaj dum tiom longe. La unua specimeno estis kolektita en la 1970-aj jaroj, kaj poste priskribita en 1983. Ili troviĝas je ĉiuj profundoj, en diferencaj sedimentotipoj, kaj en ĉiuj latitudoj. (eo)
- Los loricíferos (Loricifera, griego, "que llevan cota") es un filo de animales marinos que comprende solo 28 especies. Fueron descubiertos en 1983 por Reinhardt Kristensen. Estos animales poseen cabeza, boca, tracto digestivo y ano, así como un esqueleto externo en forma de armadura denominado loriga. Carecen de sistema endocrino y circulatorio. La cavidad corporal es un pseudoceloma. Son dioicos y probablemente ovíparos. No existe registro fósil. Genéticamente estarían próximos a Kinorhyncha y Priapulida con los que constituirían el clado de los Scalidophora. (es)
- Loricifera filuma animalia da. Kota daramana sasizelomatuak maila-kota baten itxura duen estaldura batekin. (eu)
- Loricifera (from Latin, lorica, corselet (armour) + ferre, to bear) is a phylum of very small to microscopic marine cycloneuralian sediment-dwelling animals that had been determined to be 37 described species, in 9 genera, but in 2021 has increased to 43 species. Aside from these described species, there are approximately 100 more that have been collected and not yet described. Their sizes range from 100 μm to ca. 1 mm. They are characterised by a protective outer case called a lorica and their habitat is in the spaces between marine gravel to which they attach themselves. The phylum was discovered in 1983 by R.M. Kristensen, near Roscoff, France. They are among the most recently discovered groups of animals. They attach themselves quite firmly to the substrate, and hence remained undiscovered for so long. The first specimen was collected in the 1970s, and later described in 1983. They are found at all depths, in different sediment types, and in all latitudes. (en)
- Les loricifères (Loricifera) forment un embranchement d'animaux ecdysozoaires. Moins d'une quarantaine d'espèces ont été décrites sur la centaine connue. (fr)
- Loricifera (dari bahasa Latin, lorica, corselet (baju besi) + ferre, menanggung) adalah filum hewan laut yang tinggal di sedimen dari yang sangat kecil sampai mikroskopis dengan dua puluh dua spesies dijelaskan, dalam delapan genera. Selain spesies yang dijelaskan, ada sekitar 100 lebih yang telah dikumpulkan dan belum dijelaskan. Ukuran mereka berkisar dari 100 µm sampai kira-kira 1 mm. Mereka dicirikan oleh wadah luar pelindung disebut dan habitat mereka, yaitu di ruang antara kerikil laut di mana mereka menempel. Filum itu ditemukan pada tahun 1983 oleh , di Roscoff, Prancis. Mereka adalah salah satu kelompok yang paling baru ditemukan dari Metazoa. Mereka melekatkan diri mereka cukup kuat pada substrat, dan karenanya tetap belum ditemukan untuk begitu lama. Spesimen pertama dikumpulkan pada 1970-an, dan kemudian dijelaskan pada tahun 1983. Mereka ditemukan di semua kedalaman, dalam jenis sedimen yang berbeda, dan di semua lintang. (in)
- 동갑류(胴甲類) 또는 동갑동물(胴甲動物)은 바다의 퇴적층에 사는 작은 해양 동물의 문(門)으로, 8개의 속에 22종이 명명되어 있다. 이 명명된 종들을 제외하고도, 약 100여 종들이 수집되어 있으나 아직 명명되지 않았다. 이들의 크기는 100 µm에서 약 1 mm 정도이다. 특징으로는 피갑(被甲, lorica)이라고 불리는 보호 외피를 지니고 있으며, 바다 속 자갈 사이 공간에서 자갈에 자신 몸을 부착시켜서 산다. 이 동갑동물은 1983년 에 의해 프랑스 로스코프에서 발견되었다. 이들은 후생동물군 중에서 가장 최근에 발견된 그룹에 속한다. 이들은 하층 바닥에 단단하게 부착되어 살기 때문에, 오랫동안 미발견 상태로 남아 있었다. 첫 표본은 1970년대에 수집되었고, 1983년에 명명되었다. 이들은 다양한 깊이, 여러 종류의 퇴적층, 그리고 모든 위도 상에서 발견된다. 이 동물은 피갑뿐만 아니라, 하나의 머리와 입 그리고 소화 기관으로 이루어져 있다. 갑옷같은 피갑은 하나의 보호 외피 또는 종벽(縱壁, plica)을 둘러싸는 용기로 이루어져 있다. 순환계통도 없으며, 내분비계통도 없다. 유생의 대부분은 이며, 성체의 일부는 이고 일부는 무체강에서 발생을 멈춘다. 발생은 대체로 직접적이며, 으로 불리고 여러 면에서 성체와는 다르다. 이 동물들은 성체에서 암수딴몸이다. pliciloricid의 매우 복잡하고 유연한 생활환은 또한 단계를 포함하고 있는 데, 이는 단위생식 번식과는 다른 형태이다. 이들은 현재의 화석 기록에서는 알려진 바가 없다. 가장 가까운 관계에 있는 동물은 동문동물과 새예동물로 간주하며, 함께 유극동물로 분류한다. 이 세 동물은 공통적으로 네 가지의 특징 – 키틴질의 큐티클, (棘列, scalid) 배열, 꽃모양의 미부 감각기(flosculi), 그리고 안쪽으로 끌어 넣는 두 개의 환 - 을 공유하고 있다. (ko)
- Corsetdiertjes (Loricifera) is een stam van zeer kleine ongewervelde zeediertjes. Ze komen algemeen voor in modderige of zanderige zee- of rivierbodems op alle diepten. Ze voeden zich voornamelijk met kleine bacteriën en diatomeeën. De naam is afgeleid van het Latijnse lorica (corset) en ferre (dragen). Letterlijk betekent de naam Loricifera dus "corsetdrager", wat verwijst naar het exoskelet dat als een strak omhulsel rond het dier zit. Dit omhulsel beschermt de zachtere delen, zoals de kop en het darmstelsel. (nl)
- 胴甲動物（どうこうどうぶつ）は動物界の門の一つで、十数の種が知られている。全種が海底堆積物の粒子の間でとして生活している、1 mm以下のごく小型の動物である。1983年に、によって発見された。この門に属する動物は、コウラムシと呼ばれる。日本からの正式な記載はのみ (ja)
- Kolczugowce (Loricifera) – grupa mikroskopijnych, wyłącznie morskich zwierząt bezkręgowych klasyfikowanych w randze typu. Kolczugowce mają mikroskopijne rozmiary, należą do najmniejszych wielokomórkowców. Ciało osobników dorosłych ma od 115 do 425 µm długości, kształtem przypomina butelkę, wykazuje symetrię dwuboczną (bilateralną). Jest złożone z 5 części: stożka gębowego, odcinka głowowego introwert, odcinka szyjnego, tułowia i odwłoku. Kolczugowce żyją na dnie mórz na głębokości 15–480 m. Przylegają do ziaren piasku lub materii organicznej, rzadziej do osiadłych zwierząt. Jak dotąd (2009) opisano około 200 gatunków, z których najlepiej poznano , pierwszy odkryty gatunek, uznany za typowy, żyjący w Morzu Śródziemnym oraz . Kolczugowce zostały odkryte w 1983 przez duńskiego biologa R. M. Kristensena. Pochodząca od łacińskiego lorica (gorset) i ferre (nosić) nazwa Loricifera nawiązuje do pokrywającego większość ciała kutikularnego pancerzyka. Trzy pierwsze części ciała kolczugowców tworzą tzw. introwert – mogą być wciągane teleskopowo do tułowia. Stożek gębowy ma najmniejszą średnicę, pokryty jest gładkim oskórkiem. Na jego szczycie znajduje się otwór gębowy. Dookoła otworu występują skalidy, nazywane również sztyletami, które są długimi strukturami, wysuwanymi przez specjalne otwory. U niektórych gatunków sztyletów jest 8, u innych 6. Odcinek głowowy posiada 9 okółków. Są to długie, iglaste, buławkowate lub rozgałęzione wyrostki o nieznanej funkcji, przypuszczalnie służą jako narządy czuciowe. Wyrostki pierwszego okółka są skierowane w przód, pozostałe w tył. Odcinek szyjny jest przewężeniem między tułowiem a odcinkiem głowowym. Tułów jest najszerszy, otoczony sześcioma dużymi płytkami, które z przodu mają wykształcone nieregularne kolce. Dwie płytki leżą na grzbiecie, dwie po stronie brzusznej, po jednej po bokach. Całość tworzy pancerz, tzw. lorikę. Kolczugowce nie mają układu krwionośnego i oddechowego. Układ wydalniczy w postaci pary protonefrydiów, uchodzących na końcu tułowia. Pod powłoką ciała występuje 8 pasm mięśni wciągających i wysuwających przednią część układu pokarmowego przez otwór gębowy. Oddzielne zespoły mięśni wciągają stożek gębowy, odcinki głowowy i szyjny. Kolczugowce są zwierzętami rozdzielnopłciowymi o zapłodnieniu wewnętrznym. Z jaj wylęga się tzw. , o długości 48–780 µm i pokroju zwykle podobnym do postaci dorosłej, ale zdolna wysuwać i wciągać tylko pierwsze dwa odcinki ciała. (pl)
- Il Phylum Loricifera (dal latino: lorica = lorica; fero = portare) è stato scoperto negli anni '80 e ancora non si conosce molto su questo gruppo di animali. (it)
- Korsettdjur ((Loricifera) (ordet härstammar från det Latinska lorica, korsett, och ferre, att bära)) är en stam av mikroskopiskt små (endast 0,25-0,5 mm långa) vattenlevande djur. Stammen omfattar 21 kända arter i sex släkten. Stammen upptäcktes 1983 av . Djuren har ett huvud, en mun och ett matsmältningssystem samt en uppsättning fjäll som liknar skelettet av ett paraply i vardera änden. Dessa fjäll används för rörelse. De saknar blodomlopp och endokrint system. Kroppshålan är en med en mun och ett anus. Korsettdjuren är hermafroditer och troligen . Det finns inga funna fossil av korsettdjuren. Deras närmaste släktingar tros vara Kinorhyncha och Priapulida tillsammans med vilka de utgör taxonet . (sv)
- Loricifera (do latim lorica, couraça (usada pelos antigos soldados romanos); e do grego phora, portador de) é um filo, hoje geralmente aceito como pertencente ao superfilo Ecdysozoa. Seus parentes mais próximos provavelmente são os Kinorhyncha e Priapulida, juntos eles constituem o táxon Scalidophora. Os três filos dividem quatro características em comum: cutícula quitinosa, anéis de escálidos no introverto, floscúlios, e dois anéis de retração do introverto. Um grupo chamado Introverta é formado com os Kinorhyncha, Priapulida, Nematoda, e Nematomorpha. É um pequeno filo animal, composto por vinte e duas espécies classificadas em oito géneros, sem contar as centenas de animais que foram coletados mas nunca foram descritos. São animais que habitam nos sedimentos marinhos. Por serem animais minúsculos, que se fixam a grãos de areia ou outras partículas nas quais vivem com extremo vigor, até hoje só podem ser isolados por imersão em água doce. O choque osmótico causa uma separação do substrato que resulta na morte desses animais, portanto, com exceção de uma única larva, até agora nenhum animal vivo pôde ser estudado. Acerca da fisiologia, alimentação, locomoção, comportamento ou desenvolvimento destes animais, praticamente nada se conhece. Os dados moleculares também não estão disponíveis até o momento, por exemplo, até o começo do século XXI nem um único gene foi sequênciado. Este filo foi descoberto por Reinhardt Kristensen, em 1983, na cidade de Roscoff, na França. Devido às circunstâncias apontadas e devido à relativa população reduzida, os loricíferos, apesar de já conhecidos desde a década de 1970 na costa Atlântica francesa, somente tiveram sua primeira descrição em 1983, sendo a primeira espécie nomeada Nanaloricus mysticus. Desde então eles vêm sendo continuamente estudados, e também foram incluídos dois gêneros descobertos. Ocorre em todo o mundo, mas há poucos biólogos especialistas nesse grupo de animais. Esses animais apresentam uma introverte que pode ser retraída para dentro da extremidade anterior da lorica, que é composta por placas cuticulares longas. Vivem firmemente aderidos nos espaços intersticiais de cascalho marinho de conchas, sendo assim de difícil coleta ainda vivos. Os primeiros espécimes foram coletados na década de 1970 mas só foram descritos na década de 1980. São encontrados em todas as latitudes. Não se sabe muito sobre o ciclo de vida, visto que todos os estudos se dão em organismos conservados. A maioria de suas larvas são acelomadas, com alguns adultos sendo pseudocelomados, e outros permanecendo acelomados. Aparentemente têm um ciclo de vida complexo. As espécies que vivem nas partes mais profundas do mar podem se reproduzir por partenogênese ou reprodução pedogenética. Não há registros fósseis deles. (pt)
- Лорициферы (лат. Loricifera) — класс морских животных из типа Scalidophora или Cephalorhyncha. Некоторые систематики рассматривают таксон в ранге типа. Это очень мелкие (менее 0,5 мм) интерстициальные морские животные. Известно около 80 видов. (ru)
- Лоріцифери (лат. Loricifera) — група морських інтерстиціальних безхребетних, описана в 1983 р. як новий тип тваринного царства. Перший вид Nanaloricus mysticus був описаний данським зоологом . Мешкають в від прибережжя до глибини 7000 м. Довжина тіла дорослих особин від 100 мкм до 1 мм, хіггінсові личинки деяких видів можуть досягати 800 мікрон. Тіло ділиться на тулуб і хобот. Тулуб покрито кутикулою — лорикою, яка складається з окремих пластинок. Інтроверт розділений на ротової конус, озброєний стилетами, середню частину з довгими придатками — скалідамі і шийну область. З яйця виходить так звана хіггінсова личинка. За сучасними уявленнями лоріцифер включають до групи Scalidophora — червів, несучих інтроверт і скаліди, куди також належать пріапуліди і кіноринхи. Серед лоріцифер виявлено види, які постійно мешкають в анаеробних умовах — унікальна риса, поки не виявлена у інших тварин. (uk)
- 铠甲动物门（學名：Loricifera）是动物界的一门，其下的物種生活在海洋中，这个门在1983年被莱因霍尔德发现。在2017年發現了寒武紀中期的鎧甲動物的化石。 牠们的近亲是动吻动物门和鳃曳动物门，此三門統稱為（Scalidophora）。但有些分子證據顯示牠們的親緣可能與泛節肢動物更加親近。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- حاملات الدروع المصفحات أو كوسليات (بالإنجليزية: Loricifera) (من اللاتينية: lorica- (لوريكا) = تحمل + من اليونانية φορη (فورا) = كوسل) و الكوسل في الحشرات هي الحلقة العليا من مقدم الجوشن. هي رتبة من الحيوانات البحرية الدقيقة، وصف منها اثنان وعشرون نوع. في ثمان أجناس. (ar)
- Los loricíferos (Loricifera, griego, "que llevan cota") es un filo de animales marinos que comprende solo 28 especies. Fueron descubiertos en 1983 por Reinhardt Kristensen. Estos animales poseen cabeza, boca, tracto digestivo y ano, así como un esqueleto externo en forma de armadura denominado loriga. Carecen de sistema endocrino y circulatorio. La cavidad corporal es un pseudoceloma. Son dioicos y probablemente ovíparos. No existe registro fósil. Genéticamente estarían próximos a Kinorhyncha y Priapulida con los que constituirían el clado de los Scalidophora. (es)
- Loricifera filuma animalia da. Kota daramana sasizelomatuak maila-kota baten itxura duen estaldura batekin. (eu)
- Les loricifères (Loricifera) forment un embranchement d'animaux ecdysozoaires. Moins d'une quarantaine d'espèces ont été décrites sur la centaine connue. (fr)
- Corsetdiertjes (Loricifera) is een stam van zeer kleine ongewervelde zeediertjes. Ze komen algemeen voor in modderige of zanderige zee- of rivierbodems op alle diepten. Ze voeden zich voornamelijk met kleine bacteriën en diatomeeën. De naam is afgeleid van het Latijnse lorica (corset) en ferre (dragen). Letterlijk betekent de naam Loricifera dus "corsetdrager", wat verwijst naar het exoskelet dat als een strak omhulsel rond het dier zit. Dit omhulsel beschermt de zachtere delen, zoals de kop en het darmstelsel. (nl)
- 胴甲動物（どうこうどうぶつ）は動物界の門の一つで、十数の種が知られている。全種が海底堆積物の粒子の間でとして生活している、1 mm以下のごく小型の動物である。1983年に、によって発見された。この門に属する動物は、コウラムシと呼ばれる。日本からの正式な記載はのみ (ja)
- Il Phylum Loricifera (dal latino: lorica = lorica; fero = portare) è stato scoperto negli anni '80 e ancora non si conosce molto su questo gruppo di animali. (it)
- Лорициферы (лат. Loricifera) — класс морских животных из типа Scalidophora или Cephalorhyncha. Некоторые систематики рассматривают таксон в ранге типа. Это очень мелкие (менее 0,5 мм) интерстициальные морские животные. Известно около 80 видов. (ru)
- 铠甲动物门（學名：Loricifera）是动物界的一门，其下的物種生活在海洋中，这个门在1983年被莱因霍尔德发现。在2017年發現了寒武紀中期的鎧甲動物的化石。 牠们的近亲是动吻动物门和鳃曳动物门，此三門統稱為（Scalidophora）。但有些分子證據顯示牠們的親緣可能與泛節肢動物更加親近。 (zh)
- Loricifera (del llatí, lorica, armadura + ferre, que porta) és un fílum d'animals cicloneurals de mida microscòpica que viuen en els sediments marins que s'havia determinat que eren 37 espècies descrites, en 9 gèneres, però el 2021 va augmentar fins a 43 espècies, en 11 gèneres. A part d'aquestes espècies descrites, hi ha aproximadament 100 més que s'han recollit i encara no s'han descrit. Les seves mides oscil·len entre els 100 μm i aproximadament 1 mm. (ca)
- Korzetky (Loricifera) jsou drobní, jen několik desetin milimetru velcí mořští živočichové. Jméno získali podle loriky, což je krunýř, který pokrývá trup. Na hlavě mají introvert. Je známo asi 80 druhů. Jsou to jediní známí vícebuněční živočichové, kteří žijí v prostředí bez přítomnosti kyslíku. Je to umožněno tím, že v jejich buňkách neexistují mitochondrie, které jsou závislé na kyslíku. Místo nich mají organely podobné hydrogenozomům, které využívají k tvorbě molekul uchovávajích energii. (cs)
- Loricifera (el Latina, lorica, (armaĵo) + ferre, porti) estas filumo de tre malgrandaj al mikroskopaj maraj cycloneuralia sedimento-loĝantaj animaloj kun 37 priskribitaj specioj, en naŭ genroj. Krom tiuj priskribitaj specioj, estas proksimume 100 pliaj kiuj estis kolektitaj kaj ne ankoraŭ priskribitaj. Ties grandoj gamas el 100 µm al ĉ. 1 mm. Ili estas karakterizataj per protekta ekstera skatolo nome lorica kaj ties habitato, kiu estas en la spacoj inter mara gruzo al kiu ili ligiĝas. La filumo estis malkovrita en 1983 de Roberto Ramos, en Roscoff, Francio. Ili estas inter la plej ĵuse malkovritaj grupoj de Metazoanoj (animaloj). Ili ligiĝas tre firme al la subtavolo, kaj pro tio ili restis nemalkovritaj dum tiom longe. La unua specimeno estis kolektita en la 1970-aj jaroj, kaj poste prisk (eo)
- Als Korsetttierchen (Loricifera) bezeichnet man einen Tierstamm, der heute meist den Häutungstieren (Ecdysozoa) zugerechnet wird. Der wissenschaftliche Name des Taxons leitet sich von dem Lateinischen lorica („Panzer, Korsett“) und ferre („tragen“) ab, kann also mit „Korsettträger“ übersetzt werden. Ihre nächsten Verwandten sind wahrscheinlich die Hakenrüssler (Kinorhyncha) und Priapswürmer (Priapulida), mit denen sie in einem Taxon Scalidophora zusammengefasst werden. (de)
- Loricifera (from Latin, lorica, corselet (armour) + ferre, to bear) is a phylum of very small to microscopic marine cycloneuralian sediment-dwelling animals that had been determined to be 37 described species, in 9 genera, but in 2021 has increased to 43 species. Aside from these described species, there are approximately 100 more that have been collected and not yet described. Their sizes range from 100 μm to ca. 1 mm. (en)
- Loricifera (dari bahasa Latin, lorica, corselet (baju besi) + ferre, menanggung) adalah filum hewan laut yang tinggal di sedimen dari yang sangat kecil sampai mikroskopis dengan dua puluh dua spesies dijelaskan, dalam delapan genera. Selain spesies yang dijelaskan, ada sekitar 100 lebih yang telah dikumpulkan dan belum dijelaskan. Ukuran mereka berkisar dari 100 µm sampai kira-kira 1 mm. Mereka dicirikan oleh wadah luar pelindung disebut dan habitat mereka, yaitu di ruang antara kerikil laut di mana mereka menempel. Filum itu ditemukan pada tahun 1983 oleh , di Roscoff, Prancis. Mereka adalah salah satu kelompok yang paling baru ditemukan dari Metazoa. Mereka melekatkan diri mereka cukup kuat pada substrat, dan karenanya tetap belum ditemukan untuk begitu lama. Spesimen pertama dikumpulka (in)
- 동갑류(胴甲類) 또는 동갑동물(胴甲動物)은 바다의 퇴적층에 사는 작은 해양 동물의 문(門)으로, 8개의 속에 22종이 명명되어 있다. 이 명명된 종들을 제외하고도, 약 100여 종들이 수집되어 있으나 아직 명명되지 않았다. 이들의 크기는 100 µm에서 약 1 mm 정도이다. 특징으로는 피갑(被甲, lorica)이라고 불리는 보호 외피를 지니고 있으며, 바다 속 자갈 사이 공간에서 자갈에 자신 몸을 부착시켜서 산다. 이 동갑동물은 1983년 에 의해 프랑스 로스코프에서 발견되었다. 이들은 후생동물군 중에서 가장 최근에 발견된 그룹에 속한다. 이들은 하층 바닥에 단단하게 부착되어 살기 때문에, 오랫동안 미발견 상태로 남아 있었다. 첫 표본은 1970년대에 수집되었고, 1983년에 명명되었다. 이들은 다양한 깊이, 여러 종류의 퇴적층, 그리고 모든 위도 상에서 발견된다. 가장 가까운 관계에 있는 동물은 동문동물과 새예동물로 간주하며, 함께 유극동물로 분류한다. 이 세 동물은 공통적으로 네 가지의 특징 – 키틴질의 큐티클, (棘列, scalid) 배열, 꽃모양의 미부 감각기(flosculi), 그리고 안쪽으로 끌어 넣는 두 개의 환 - 을 공유하고 있다. (ko)
- Kolczugowce (Loricifera) – grupa mikroskopijnych, wyłącznie morskich zwierząt bezkręgowych klasyfikowanych w randze typu. Kolczugowce mają mikroskopijne rozmiary, należą do najmniejszych wielokomórkowców. Ciało osobników dorosłych ma od 115 do 425 µm długości, kształtem przypomina butelkę, wykazuje symetrię dwuboczną (bilateralną). Jest złożone z 5 części: stożka gębowego, odcinka głowowego introwert, odcinka szyjnego, tułowia i odwłoku. Kolczugowce żyją na dnie mórz na głębokości 15–480 m. Przylegają do ziaren piasku lub materii organicznej, rzadziej do osiadłych zwierząt. Jak dotąd (2009) opisano około 200 gatunków, z których najlepiej poznano , pierwszy odkryty gatunek, uznany za typowy, żyjący w Morzu Śródziemnym oraz . (pl)
- Loricifera (do latim lorica, couraça (usada pelos antigos soldados romanos); e do grego phora, portador de) é um filo, hoje geralmente aceito como pertencente ao superfilo Ecdysozoa. Seus parentes mais próximos provavelmente são os Kinorhyncha e Priapulida, juntos eles constituem o táxon Scalidophora. Os três filos dividem quatro características em comum: cutícula quitinosa, anéis de escálidos no introverto, floscúlios, e dois anéis de retração do introverto. Um grupo chamado Introverta é formado com os Kinorhyncha, Priapulida, Nematoda, e Nematomorpha. (pt)
- Korsettdjur ((Loricifera) (ordet härstammar från det Latinska lorica, korsett, och ferre, att bära)) är en stam av mikroskopiskt små (endast 0,25-0,5 mm långa) vattenlevande djur. Stammen omfattar 21 kända arter i sex släkten. Stammen upptäcktes 1983 av . Djuren har ett huvud, en mun och ett matsmältningssystem samt en uppsättning fjäll som liknar skelettet av ett paraply i vardera änden. Dessa fjäll används för rörelse. De saknar blodomlopp och endokrint system. Kroppshålan är en med en mun och ett anus. (sv)
- Лоріцифери (лат. Loricifera) — група морських інтерстиціальних безхребетних, описана в 1983 р. як новий тип тваринного царства. Перший вид Nanaloricus mysticus був описаний данським зоологом . Мешкають в від прибережжя до глибини 7000 м. Довжина тіла дорослих особин від 100 мкм до 1 мм, хіггінсові личинки деяких видів можуть досягати 800 мікрон. Тіло ділиться на тулуб і хобот. Тулуб покрито кутикулою — лорикою, яка складається з окремих пластинок. Інтроверт розділений на ротової конус, озброєний стилетами, середню частину з довгими придатками — скалідамі і шийну область. (uk)
|
