| dbo:abstract
|
- Ο Λιούτοβιντ της Ζαχλουμίας ήταν Σλάβος, γηγενής, κυβερνήτης της Ζαχλουμίας, στη σημερινή δυτική Ερζεγοβίνη και νότια της Κροατίας, που άκμασε στα μέσα του 11ου αιώνα υποτελής στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ήταν ο τελευταίος Βυζαντινός διοικητής του Θέματος του Σιρμίου το 1039-1042. Σε έναν χάρτη του Ιουλίου του 1039 ο Λιούτοβιντ αναφέρεται με τους βυζαντινούς τίτλους του πρωτοσπαθάριου επί του χρυσιτρικλίνου, ύπατου, και στρατηγός της Σερβίας και της Ζαχλούμιας, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Δ΄ του χορήγησε την διοίκηση αυτών των εδαφών, συμπεριλαμβανομένης και της Διοκλείας. Το 1042 ο Ζουπάνος της Ράσκας και ο Λιούτοβιντ έλαβαν μεγάλες ποσότητες χρυσού από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα για την υποστήριξή τους στην ανατροπή του Στέφαν Βόγισλαβ της Διοκλείας. Αυτός οδήγησε τον στρατό εναντίον της Διοκλείας το 1043, αλλά έπεσε σε ενέδρα στον λόφο Κλομπούκ κι έχασε την μάχη από τον Βόισλαβ, ο οποίος νίκησε. Ο Βόισλαβ έπειτα συνέχισε για να προσαρτήσει το μεγαλύτερο μέρος του Ζαχλουμίου και της Τραβουνίας. (el)
- Ljutovid (Serbian Cyrillic: Љутовид) was an independent Serbian ruler of Zahumlje, in present-day western Herzegovina and southern Croatia, who flourished in the middle of the 11th century in alliance with the Byzantine Empire. He held the supreme authority of Serbs at that time. In a charter dated July 1039, Ljutovid is styled "protospatharios epi tou Chrysotriklinou, hypatos, strategos" of "Serbia and Zahumlje", which suggests Emperor Michael IV granted him nominal right over neighbouring lands, including Duklja. In 1042, the Župan of Rascia, Ban of Bosnia and Ljutovid, receives piles of imperial gold and silver from the Byzantines for the support to overthrowing Stefan Vojislav of Duklja. He led the army of the allied force against Duklja in 1043 but was ambushed at the of Konavli (then part of Travunia) by Vojislav, who defeated the army. Vojislav went on to pursue and annex most of Zahumlje and Travunia. In a possibly forged document, with two variants dated 1039 and 1151, Ljutovid awarded the monastery on Lokrum with Babino Polje on the island of Mljet (modern Croatia). According to it, Protospatar Ljutovit declared that no one, neither Ragusan, nor citizen of Ston, neither Latin, nor Slav, could impede the donation. (en)
- Ljutowid lub Ljutovid – książę Zhumla po 1042. Imię Ljutowida jako władcy Zahumla podaje Latopis popa Duklanina oraz sygillion wystawiony przez tego władcę około 1054 roku dla benedyktyńskiego klasztoru na wyspie Lokrum. Dokument ten, w świetle nowszych badań nie budzący wątpliwości co do jego autentyczności, będący łacińskim przekładem oryginału greckiego, tytułuje Ljutowida protospatarem, konsulem i strategiem Zahumla oraz Serbii. Odpowiadająca bizantyńskiemu protokołowi tytulatura władcy wskazuje, że Ljutowid pozostawał w strefie wpływów probizantyńskich, wspierając politykę cesarską prowadzoną przez duksa Dracza przeciwko Dukli. Z uwagi na to że po 1042 roku źródła nie wspominają już na tronie Zahumla Stefana Wojsława, przyjmuje się, że objął władzę po ojcu około tej daty. Z faktu, że Latopis popa Duklanina mówiąc o objęciu przez Michała I, księcia Dukli, władzy princepsa, nie wspomina o znajdującej się wcześniej pod zwierzchnictwem Dukli, Trawunii, przyjmuje się, że Ljutowid wykorzystał bunt Trawunian i w toku toczących się walk pomiędzy książętami duklańskimi a możnowładztwem trebińskim, przyłączył Trawunię do swojego państwa. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Ο Λιούτοβιντ της Ζαχλουμίας ήταν Σλάβος, γηγενής, κυβερνήτης της Ζαχλουμίας, στη σημερινή δυτική Ερζεγοβίνη και νότια της Κροατίας, που άκμασε στα μέσα του 11ου αιώνα υποτελής στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ήταν ο τελευταίος Βυζαντινός διοικητής του Θέματος του Σιρμίου το 1039-1042. Σε έναν χάρτη του Ιουλίου του 1039 ο Λιούτοβιντ αναφέρεται με τους βυζαντινούς τίτλους του πρωτοσπαθάριου επί του χρυσιτρικλίνου, ύπατου, και στρατηγός της Σερβίας και της Ζαχλούμιας, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Δ΄ του χορήγησε την διοίκηση αυτών των εδαφών, συμπεριλαμβανομένης και της Διοκλείας. (el)
- Ljutovid (Serbian Cyrillic: Љутовид) was an independent Serbian ruler of Zahumlje, in present-day western Herzegovina and southern Croatia, who flourished in the middle of the 11th century in alliance with the Byzantine Empire. He held the supreme authority of Serbs at that time. In a charter dated July 1039, Ljutovid is styled "protospatharios epi tou Chrysotriklinou, hypatos, strategos" of "Serbia and Zahumlje", which suggests Emperor Michael IV granted him nominal right over neighbouring lands, including Duklja. (en)
- Ljutowid lub Ljutovid – książę Zhumla po 1042. Imię Ljutowida jako władcy Zahumla podaje Latopis popa Duklanina oraz sygillion wystawiony przez tego władcę około 1054 roku dla benedyktyńskiego klasztoru na wyspie Lokrum. Dokument ten, w świetle nowszych badań nie budzący wątpliwości co do jego autentyczności, będący łacińskim przekładem oryginału greckiego, tytułuje Ljutowida protospatarem, konsulem i strategiem Zahumla oraz Serbii. Odpowiadająca bizantyńskiemu protokołowi tytulatura władcy wskazuje, że Ljutowid pozostawał w strefie wpływów probizantyńskich, wspierając politykę cesarską prowadzoną przez duksa Dracza przeciwko Dukli. Z uwagi na to że po 1042 roku źródła nie wspominają już na tronie Zahumla Stefana Wojsława, przyjmuje się, że objął władzę po ojcu około tej daty. Z faktu, że (pl)
|
