| dbo:abstract
|
- El coxal o os ilíac és un de l' que connecta el sacre amb el fèmur. Està format per tres parts: l'ili, l'isqui i el pubis. (ca)
- Pánevní kost (lat. os coxae) je označení pro párovou kost, která s křížovou kostí a kostrčí vytváří pánev. Pletenec pánevní se skládá ze 3 srostlých kostí: 1.
* kost stydká 2.
* kost sedací 3.
* kost kyčelní (cs)
- Τα ανώνυμα οστά είναι τα οστά την πυέλου. Δεν αποτελούν ένα ενιαίο οστό, αλλά είναι αποτέλεσμα συνένωσης τριών οστών, του λαγόνιου, του ισχιακού και του ηβικού. Έχουν ανώμαλο σχήμα και εμφανίζουν δύο μεγάλα τρήματα, τα οποία χωρίζονται από μια λοξή γραμμή που βρίσκεται στο εσωτερικό των οστών. Τα ανώνυμα οστά αποτελούν τον οστέινο σύνδεσμο μεταξύ της σπονδυλικής στήλης με το . Λόγω της θέσης του κοντά στην επιφάνεια είναι κατάλληλο για λήψη μυελού των οστών. (el)
- عظم الورك أو عظم الحوض يسمى أيضاً العظم غير المسمى أو العظم اللَّامُسَمَّى هو عظم كبير عريض مسطح غير منتظم الشكل، يكون سميكاً في بعض الأمكن، مثل: الحُق، ورقيقاً في أماكن أخرى، مثل: الحفرة الحَـرْقَـفية، وهو في المرحلة الجنينية يكون مؤلفاً من ثلاثة عظام هي عظمة علوية تدعى الحَـرْقَـفَـة، وعظمة أمامية تدعى العانة، وأخرى سفلية خلفية تدعى الإسك، وتلتحم مع بعضها عند الحُق بعد البلوغ. يحتوي الورك على مفصل زليلي هو ، يشكل عظم الورك الجدار الأمامي والجانبي للحوض عند الإنسان، بينما يشكل عظما العجز والعصعص الجدار العظمي الخلفي للحوض. وفي الأمام يتصل العظمين الوركيين بواسطة مفصل غضروفي يسمى: الارتفاق العاني. (ar)
- Aldaka-hezurra, hezur koxala edo hezur iliakoa hezur-bikote laua da, luzexka eta helize-formakoa, pelbisaren aurreko eta alboko aldea osatzen duena.. Hiru hezurrez (ilion, iskion eta pubisaz) eratuta dago. Hezur iliako biak elkartzen dira eta sakro eta kokzixarekin batera pelbisaren hezurdura sortzen dute. Aldakaren artikulazioaren bitartez, femurrekin loturik daude. (eu)
- The hip bone (os coxae, innominate bone, pelvic bone or coxal bone) is a large flat bone, constricted in the center and expanded above and below. In some vertebrates (including humans before puberty) it is composed of three parts: the ilium, ischium, and the pubis. The two hip bones join at the pubic symphysis and together with the sacrum and coccyx (the pelvic part of the spine) comprise the skeletal component of the pelvis – the pelvic girdle which surrounds the pelvic cavity. They are connected to the sacrum, which is part of the axial skeleton, at the sacroiliac joint. Each hip bone is connected to the corresponding femur (thigh bone) (forming the primary connection between the bones of the lower limb and the axial skeleton) through the large ball and socket joint of the hip. (en)
- Il y a deux os coxaux (coxal = relatif à la hanche) l'os coxal droit et l'os coxal gauche. Ils sont également appelés os iliaques. Avec le sacrum et le coccyx, ils constituent le bassin, ou ceinture pelvienne. Asymétriques et irréguliers, ils forment la paroi ventro-latérale du bassin osseux. De forme complexe, on peut les assimiler grossièrement à une hélice à deux pales résultant de la soudure dans l'adolescence de trois os distincts naissant de trois points d'ossifications et se fusionnant au niveau du cartilage en « Y » au centre de la fosse acétabulaire :
* l’ischium (anciennement « ischion ») ;
* l’ilium (anciennement « ilion ») ;
* le pubis. (fr)
- El hueso coxal (Os coxae; ilium, ischium, pubis), del latín cadera, es un hueso de la pelvis ósea, par, plano, esponjoso, en forma cuadrilátera helicoidal, compuesto por tres huesos embrionarios: ilion, pubis e isquion. Tiene dos caras: externa e interna; cuatro bordes: superior, inferior, anterior y posterior, y cuatro ángulos. (es)
- L'osso iliaco (dal latino īlia, «fianchi»), noto anche come osso dell'anca o osso coxale (in latino os coxae), è un osso pari e simmetrico che costituisce lo scheletro del bacino insieme al sacro e al coccige. L'osso deriva dalla sinostosi, completa all'età di 25 anni, di tre abbozzi distinti: l'ilio o ileo, l'ischio e il pube. (it)
- 볼기뼈(hip bone) 또는 관골(臗骨)은 한 쌍의 뼈로 엉덩뼈(ilium), 궁둥뼈(ischium), 두덩뼈(pubis)가 20세 이후 합쳐지면서 형성된다. 동음이의어로 광대뼈도 관골(顴骨)이라고 부른다. 볼기뼈는 엉치뼈, 꼬리뼈와 함께 골반을 형성한다. (ko)
- Kość miedniczna, kość miednicza (łac. os coxae) – parzysta kość wchodząca w skład obręczy kończyny dolnej lub tylnej. Kości miedniczne łączą się z sobą w części przedniej za pomocą spojenia łonowego, w części tylnej łączą się z kością krzyżową. Dwie kości miedniczne i kość krzyżowa tworzą miednicę (łac. pelvis). Każda z kości miednicznych składa się z:
* kości biodrowej (łac. os ilium)
* kości kulszowej (łac. os ischii)
* kości łonowej (łac. os pubis). Kość miedniczna zwierząt kręgowych jest silnie wykształcona, co związane jest z koniecznością dźwigania większości ciała oraz przez to, że stanowi połączenie z kośćmi kończyny tylnej (dolnej), która jest elementem napędowym zwierzęcia. Jest silnie złączone z kręgosłupem. W czasie embriogenezy przechodzi stadium chrzęstne. W obrębie tej kości znajduje się panewka stawowa (łac. acetabulum) dla głowy kości udowej. W kierunku dogrzbietowym od wspomnianej panewki znajduje się wyrostek biodrowy (łac. processus iliacus). W okolicy kości łonowej znajduje się otwór zasłonowy (łac. foramen obturatorium). Wszystkie kości wchodzące w skład kości miednicznej biorą udział w wytworzeniu panewki. Panewka jest głębokim kubkowatym dołem. Jest u dołu przerwana przez wcięcie panewki, które prowadzi do dołu panewki znajdującego się w jej dnie. Do brzegu panewki, który stanowi obwodową wargę powierzchni księżycowatej przyczepia się obrąbek panewki, który ponad wcięciem panewki wytwarza więzadło poprzeczne panewki. Powierzchnie księżycowate stanowią powierzchnie stawowe w stawie biodrowym. Kości miedniczne są słabo wykształcone u ryb, dobrze skostniałe pojawiają się u płazów meandrowców, u których łączyły się z jednym kręgiem krzyżowym. Podobną miednicę, ale mniej skostniałą mają współczesne płazy ogoniaste - część łonowa może w ogóle nie kostnieć. U niektórych gatunków występuje tzw. (łac. epipubis). U płazów bezogonowych kości biodrowe są wydłużone, a pozostałe elementy są zredukowane i są kształtu owalnego. U płazów beznogich miednica nie występuje. W porównaniu do miednicy meandrowców podobną budowę wykazywały także najstarsze gady – z tą różnicą, że była ona silniej połączona z kręgosłupem. U synapsydów pojawia się po raz pierwszy otwór zasłonięty. U gadów współczesnych miednica utworzona jest z drobnych, wydłużonych trzech kości. U gadów o zredukowanych kończynach zanika także miednica z wyjątkiem dusicieli, u których jest narządem szczątkowym. U ptaków kość biodrowa jest silnie rozwinięta i na długim odcinku silnie łączy się z kręgosłupem. Kości biodrowe ssaków rozbudowane są silnie ku przodowi. U ssaków wodnych ulegają redukcji. (pl)
- Höftben (latin: os coxae) är, i människans skelett, ett stort, parigt och oregelbundet ben som utgör den ventrala (främre) och de laterala (yttre) sidorna på bäckenet (pelvis) och bäckenhålan. Höger och vänster höftben ledar ventralt mot varandra i blygdbensfogen (symphysis pubica) och dorsalt mot korsbenet (os sacrum) i sakroiliakaleden (art. sacroiliaca). Mitt på höftbenets laterala sida sitter höftledens (art. coxae) ledpanna acetabulum. (sv)
- 髋骨（hip bone）为人体腰部至臀部的大型骨骼，共左右两块。幼年时，髋骨分为髂骨、坐骨和耻骨以及软骨连接。成年后，它们之间的软骨会骨化，成为一个整体，即髋骨。左髋骨、右髋骨、骶骨、尾骨以及它们之间的骨连接一起构成骨盆。髋骨与股骨构成髋关节。 (zh)
- Тазова кістка, кульшова кістка (лат. os coxae) — парна плоска кістка таза, утворена лобковою, клубовою та сідничною кістками, які зрослися в районі вертлюжної западини — глибокої ямки, що зчленовується з голівкою стегнової кістки (утворюється кульшовий суглоб). (uk)
- Тазовая кость (лат. os coxae) — это обозначение для парной кости правой и левой, которые относятся к поясу нижних конечностей, а вместе с крестцом и копчиком образуют таз. Используется также название безымянные кости. Каждая из тазовых костей в свою очередь образована тремя составляющими: подвздошной костью, седалищной костью и лобковой костью, которые соединяются посредством хряща в области вертлужной впадины, служащей местом соединения тазовой кости с бедренной. В возрасте 14-16 лет эти три кости срастаются, образуя единую тазовую кость. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- El coxal o os ilíac és un de l' que connecta el sacre amb el fèmur. Està format per tres parts: l'ili, l'isqui i el pubis. (ca)
- Pánevní kost (lat. os coxae) je označení pro párovou kost, která s křížovou kostí a kostrčí vytváří pánev. Pletenec pánevní se skládá ze 3 srostlých kostí: 1.
* kost stydká 2.
* kost sedací 3.
* kost kyčelní (cs)
- Τα ανώνυμα οστά είναι τα οστά την πυέλου. Δεν αποτελούν ένα ενιαίο οστό, αλλά είναι αποτέλεσμα συνένωσης τριών οστών, του λαγόνιου, του ισχιακού και του ηβικού. Έχουν ανώμαλο σχήμα και εμφανίζουν δύο μεγάλα τρήματα, τα οποία χωρίζονται από μια λοξή γραμμή που βρίσκεται στο εσωτερικό των οστών. Τα ανώνυμα οστά αποτελούν τον οστέινο σύνδεσμο μεταξύ της σπονδυλικής στήλης με το . Λόγω της θέσης του κοντά στην επιφάνεια είναι κατάλληλο για λήψη μυελού των οστών. (el)
- Aldaka-hezurra, hezur koxala edo hezur iliakoa hezur-bikote laua da, luzexka eta helize-formakoa, pelbisaren aurreko eta alboko aldea osatzen duena.. Hiru hezurrez (ilion, iskion eta pubisaz) eratuta dago. Hezur iliako biak elkartzen dira eta sakro eta kokzixarekin batera pelbisaren hezurdura sortzen dute. Aldakaren artikulazioaren bitartez, femurrekin loturik daude. (eu)
- El hueso coxal (Os coxae; ilium, ischium, pubis), del latín cadera, es un hueso de la pelvis ósea, par, plano, esponjoso, en forma cuadrilátera helicoidal, compuesto por tres huesos embrionarios: ilion, pubis e isquion. Tiene dos caras: externa e interna; cuatro bordes: superior, inferior, anterior y posterior, y cuatro ángulos. (es)
- L'osso iliaco (dal latino īlia, «fianchi»), noto anche come osso dell'anca o osso coxale (in latino os coxae), è un osso pari e simmetrico che costituisce lo scheletro del bacino insieme al sacro e al coccige. L'osso deriva dalla sinostosi, completa all'età di 25 anni, di tre abbozzi distinti: l'ilio o ileo, l'ischio e il pube. (it)
- 볼기뼈(hip bone) 또는 관골(臗骨)은 한 쌍의 뼈로 엉덩뼈(ilium), 궁둥뼈(ischium), 두덩뼈(pubis)가 20세 이후 합쳐지면서 형성된다. 동음이의어로 광대뼈도 관골(顴骨)이라고 부른다. 볼기뼈는 엉치뼈, 꼬리뼈와 함께 골반을 형성한다. (ko)
- Höftben (latin: os coxae) är, i människans skelett, ett stort, parigt och oregelbundet ben som utgör den ventrala (främre) och de laterala (yttre) sidorna på bäckenet (pelvis) och bäckenhålan. Höger och vänster höftben ledar ventralt mot varandra i blygdbensfogen (symphysis pubica) och dorsalt mot korsbenet (os sacrum) i sakroiliakaleden (art. sacroiliaca). Mitt på höftbenets laterala sida sitter höftledens (art. coxae) ledpanna acetabulum. (sv)
- 髋骨（hip bone）为人体腰部至臀部的大型骨骼，共左右两块。幼年时，髋骨分为髂骨、坐骨和耻骨以及软骨连接。成年后，它们之间的软骨会骨化，成为一个整体，即髋骨。左髋骨、右髋骨、骶骨、尾骨以及它们之间的骨连接一起构成骨盆。髋骨与股骨构成髋关节。 (zh)
- Тазова кістка, кульшова кістка (лат. os coxae) — парна плоска кістка таза, утворена лобковою, клубовою та сідничною кістками, які зрослися в районі вертлюжної западини — глибокої ямки, що зчленовується з голівкою стегнової кістки (утворюється кульшовий суглоб). (uk)
- Тазовая кость (лат. os coxae) — это обозначение для парной кости правой и левой, которые относятся к поясу нижних конечностей, а вместе с крестцом и копчиком образуют таз. Используется также название безымянные кости. Каждая из тазовых костей в свою очередь образована тремя составляющими: подвздошной костью, седалищной костью и лобковой костью, которые соединяются посредством хряща в области вертлужной впадины, служащей местом соединения тазовой кости с бедренной. В возрасте 14-16 лет эти три кости срастаются, образуя единую тазовую кость. (ru)
- عظم الورك أو عظم الحوض يسمى أيضاً العظم غير المسمى أو العظم اللَّامُسَمَّى هو عظم كبير عريض مسطح غير منتظم الشكل، يكون سميكاً في بعض الأمكن، مثل: الحُق، ورقيقاً في أماكن أخرى، مثل: الحفرة الحَـرْقَـفية، وهو في المرحلة الجنينية يكون مؤلفاً من ثلاثة عظام هي عظمة علوية تدعى الحَـرْقَـفَـة، وعظمة أمامية تدعى العانة، وأخرى سفلية خلفية تدعى الإسك، وتلتحم مع بعضها عند الحُق بعد البلوغ. (ar)
- The hip bone (os coxae, innominate bone, pelvic bone or coxal bone) is a large flat bone, constricted in the center and expanded above and below. In some vertebrates (including humans before puberty) it is composed of three parts: the ilium, ischium, and the pubis. (en)
- Il y a deux os coxaux (coxal = relatif à la hanche) l'os coxal droit et l'os coxal gauche. Ils sont également appelés os iliaques. Avec le sacrum et le coccyx, ils constituent le bassin, ou ceinture pelvienne. Asymétriques et irréguliers, ils forment la paroi ventro-latérale du bassin osseux. De forme complexe, on peut les assimiler grossièrement à une hélice à deux pales résultant de la soudure dans l'adolescence de trois os distincts naissant de trois points d'ossifications et se fusionnant au niveau du cartilage en « Y » au centre de la fosse acétabulaire : (fr)
- Kość miedniczna, kość miednicza (łac. os coxae) – parzysta kość wchodząca w skład obręczy kończyny dolnej lub tylnej. Kości miedniczne łączą się z sobą w części przedniej za pomocą spojenia łonowego, w części tylnej łączą się z kością krzyżową. Dwie kości miedniczne i kość krzyżowa tworzą miednicę (łac. pelvis). Każda z kości miednicznych składa się z:
* kości biodrowej (łac. os ilium)
* kości kulszowej (łac. os ischii)
* kości łonowej (łac. os pubis). (pl)
|
.gif){kind=link}
