| dbo:abstract
|
- Als gregorianische Messreihe oder gregorianische Messen wird im Zusammenhang des römisch-katholischen Memorialwesens eine Serie von Totenmessen bezeichnet, die an 30 aufeinanderfolgenden Tagen mit der Intention gefeiert werden, einen namentlich benannten Verstorbenen, eine „Arme Seele“, aus dem Fegefeuer zu befreien. Sie wird auch Tricenar (von lateinisch tricenarius ‚je dreißig, dreißig Mal wiederholt‘) genannt. Der Brauch, Verstorbenen durch Stiftung von Stipendien heilige Messen zuzuwenden, reicht bis in die Spätantike zurück. Früh entwickelten sich dabei besondere Regeln; bevorzugte Tage waren außer dem Begräbnistag vielfach der dritte, siebte und dreißigste Tag. An sieben Tagen aufeinanderfolgende Seelenmessen nannte man Messseptenar. Gregor der Große erzählt in seinen Dialogi im Kapitel „Was den Seelen nach dem Tode zur Freisprechung verhelfen kann“ u. a. von einem Mönch, der gegen das Gebot der Besitzlosigkeit verstoßen hatte, der aber nach seinem Tod durch 30 aufeinanderfolgende Seelenmessen aus dem Fegefeuer zur Seligkeit gelangte. Gregors Dialogi waren im Mittelalter ausgesprochen populär. So etablierte sich für den Dreißig-Tage-Brauch der Name gregorianische Messen. Weil im 14. und 15. Jahrhundert eine Fülle symbolisch aufgeladener Messreihen aufkam, für die auch die Verwendung entsprechend vieler Kerzen als bedeutsam angesehen wurde, erhielten diese Messreihen abergläubische Züge, so dass das Konzil von Trient alle derartigen Messreihen mit Ausnahme der gregorianischen Messreihe in ihrer strengen Form aufhob. Eine gregorianische Messreihe muss an dreißig unmittelbar aufeinander folgenden Tagen zelebriert werden, sofern die Zelebration von Messen nicht verboten ist (etwa während des Triduum Sacrum). Bestimmte Formulare sind dazu nicht mehr erforderlich. Die Messen können auch von verschiedenen Priestern an unterschiedlichen Orten gefeiert werden. Gregorianische Messreihen dürfen nur für Verstorbene appliziert werden. (de)
- In Roman Catholicism, the practice of Gregorian Masses is an ancient tradition in which it is believed that a continuous series of thirty consecutive Masses said in thirty days for the soul of a deceased person will release them from the punishments of Purgatory. Belief in the efficacy of the Gregorian Masses is based on a private revelation made to Pope Saint Gregory the Great. (en)
- La misa gregoriana es una tradición que consiste en la celebración de treinta misas durante treinta días seguidos por una misma intención, generalmente el eterno descanso del alma de un difunto. (es)
- Un trentain ou trentain grégorien (dit encore Messe grégorienne) est une série de trente messes qu’un prêtre catholique s’engage à célébrer trente jours de suite, sans qu’il y ait interruption, en vue d’obtenir le salut d’une âme du purgatoire. Pratique très ancienne, datant du pape Grégoire le Grand lorsque celui-ci était abbé de Saint-André (fin du VIe siècle), elle semble être tombée en désuétude, sans avoir été supprimée. Les trente messes doivent être célébrées durant trente jours consécutifs, sans discontinuité, pour une seule personne défunte. Cependant il n’est pas requis qu’elles soient célébrées par le même prêtre, si celui-ci est légitimement empêché. Un trentain ne peut être célébré que pour le repos de l'âme d'un mort. (fr)
- Sono chiamate messe gregoriane quelle celebrate per trenta giorni consecutivi in suffragio di un defunto. Diego de la Cruz, Messa di san Gregorio, Museo nazionale d'arte della Catalogna a Barcellona (it)
- Msza święta gregoriańska (pot. gregorianka) – trzydzieści Mszy świętych odprawianych codziennie przez kolejne dni w intencji jednej osoby zmarłej za darowanie jej kar w czyśćcu. Praktyka ta zainicjowana została w VI wieku przez papieża Grzegorza I Wielkiego, który polecił odprawianie w takiej formie Mszy Świętej za zmarłego mnicha benedyktyńskiego o imieniu Justus, przy którym znaleziono pieniądze, których ze względu na ślub ubóstwa nie powinien był mieć. Zgodnie z przekazem, trzydziestego dnia ów zakonnik miał się objawić papieżowi i podziękować za okazane mu miłosierdzie, dzięki któremu opuścił czyściec. Praktyka ta rozwijała się dalej od VIII wieku, najpierw w klasztorach, później wśród innych wiernych. Mszy św. gregoriańskiej od samego początku towarzyszyło mocne przekonanie Kościoła o szczególnej jej skuteczności dla zmarłych cierpiących w czyśćcu. W 1884 r. Kongregacja Odpustów Stolicy Apostolskiej wyjaśniła, że zaufanie wiernych do mszy gregoriańskich jako szczególnie skutecznych dla uwolnienia zmarłego od kary czyśćca należy uważać za rozumne i zgodne z wiarą. Msze św. gregoriańskie nie są jednak obdarzone żadnymi specjalnymi odpustami. Praktyka opiera się wyłącznie na przeświadczeniu składających intencję o skuteczności takiej mszy. (pl)
- A prática das Missas Gregorianas é uma tradição antiga na qual se acredita que uma série contínua de trinta Missas libertaria a alma de uma pessoa falecida das punições do Purgatório. (pt)
- Григорианские мессы — тридцать последовательных месс, которые служатся в Католической церкви за одного умершего в течение 30 дней. Григорианские мессы служатся одним или несколькими священниками. Название связано с именем римского папы Григория I Великого, который в своём сочинении «Диалоги» приводит пример служения месс в течение 30 дней за умершего монаха. Григорианские мессы получили своё развитие в VIII веке, первоначально в монастырях. В различные периоды истории отношение к григорианским мессам в церковных кругах было неоднозначным. В декларации , которую выпустил Апостольский Престол 24 февраля 1967 года, утверждается, что григорианские мессы, прерванные из-за непредвиденного препятствия, приносят полноценные духовные плоды, которые церковная традиция связывает со служением григорианских месс. В григорианской мессе уже присутствуют такие элементы Kyrie eleison, Gloria in excelsis Deo, чтение Апостола и Евангелий, градуал, офферторий, Sanctus, префация, консекрация, Pater noster, Agnus Dei, благодарение. Церковный год разделен на периоды: до Рождества (ante Natalem), после Богоявления (post Theophaniam), Annuntiatio Angeli, Септуагесима (70 дней до Пасхи), Сексагесима (60 дней до Пасхи), Пальмовое воскресение, пасхальная октава (Paschae), время после Пятидесятницы (Post Pentecosten), присутствует Канун дня Всех святых (vigilia omnium sanctorum). (ru)
|
| rdfs:comment
|
- In Roman Catholicism, the practice of Gregorian Masses is an ancient tradition in which it is believed that a continuous series of thirty consecutive Masses said in thirty days for the soul of a deceased person will release them from the punishments of Purgatory. Belief in the efficacy of the Gregorian Masses is based on a private revelation made to Pope Saint Gregory the Great. (en)
- La misa gregoriana es una tradición que consiste en la celebración de treinta misas durante treinta días seguidos por una misma intención, generalmente el eterno descanso del alma de un difunto. (es)
- Sono chiamate messe gregoriane quelle celebrate per trenta giorni consecutivi in suffragio di un defunto. Diego de la Cruz, Messa di san Gregorio, Museo nazionale d'arte della Catalogna a Barcellona (it)
- A prática das Missas Gregorianas é uma tradição antiga na qual se acredita que uma série contínua de trinta Missas libertaria a alma de uma pessoa falecida das punições do Purgatório. (pt)
- Als gregorianische Messreihe oder gregorianische Messen wird im Zusammenhang des römisch-katholischen Memorialwesens eine Serie von Totenmessen bezeichnet, die an 30 aufeinanderfolgenden Tagen mit der Intention gefeiert werden, einen namentlich benannten Verstorbenen, eine „Arme Seele“, aus dem Fegefeuer zu befreien. Sie wird auch Tricenar (von lateinisch tricenarius ‚je dreißig, dreißig Mal wiederholt‘) genannt. (de)
- Un trentain ou trentain grégorien (dit encore Messe grégorienne) est une série de trente messes qu’un prêtre catholique s’engage à célébrer trente jours de suite, sans qu’il y ait interruption, en vue d’obtenir le salut d’une âme du purgatoire. Pratique très ancienne, datant du pape Grégoire le Grand lorsque celui-ci était abbé de Saint-André (fin du VIe siècle), elle semble être tombée en désuétude, sans avoir été supprimée. (fr)
- Msza święta gregoriańska (pot. gregorianka) – trzydzieści Mszy świętych odprawianych codziennie przez kolejne dni w intencji jednej osoby zmarłej za darowanie jej kar w czyśćcu. Praktyka ta zainicjowana została w VI wieku przez papieża Grzegorza I Wielkiego, który polecił odprawianie w takiej formie Mszy Świętej za zmarłego mnicha benedyktyńskiego o imieniu Justus, przy którym znaleziono pieniądze, których ze względu na ślub ubóstwa nie powinien był mieć. Zgodnie z przekazem, trzydziestego dnia ów zakonnik miał się objawić papieżowi i podziękować za okazane mu miłosierdzie, dzięki któremu opuścił czyściec. Praktyka ta rozwijała się dalej od VIII wieku, najpierw w klasztorach, później wśród innych wiernych. (pl)
- Григорианские мессы — тридцать последовательных месс, которые служатся в Католической церкви за одного умершего в течение 30 дней. Григорианские мессы служатся одним или несколькими священниками. Название связано с именем римского папы Григория I Великого, который в своём сочинении «Диалоги» приводит пример служения месс в течение 30 дней за умершего монаха. Григорианские мессы получили своё развитие в VIII веке, первоначально в монастырях. В различные периоды истории отношение к григорианским мессам в церковных кругах было неоднозначным. (ru)
|
